Estes «materiais viventes» combinan as vantaxes das células vivas, que responden ao seu ámbito e producen moléculas biolóxicas complexas, coas vantaxes dos materiais non vivos, que engaden funcións tales como a realización da electricidade ou a emisión de luz.
Segundo explican os do MIT na revista Nature Materials, os novos materiais poderían ser utilizados para deseñar dispositivos máis complexos como células solares, materiais que se reparen sós ou sensores de diagnóstico. «A nosa idea é poñer xuntos os mundos viventes e non viventes para facer materiais híbridos que conteñan células viventes e sexan funcionais» di Timothy Lu, profesor asistente de enxeñaría eléctrica e enxeñaría biolóxica no MIT.
Luns e os seus colegas elixiron traballar coa bacteria E. coli, xa que produce naturalmente biopelículas que conteñen proteínas amiloidess que axudan á bacteria a adherirse ás superficies e que pode ser modificado mediante a adición de fragmentos de proteína chamados péptidos. Estes péptidos poden capturar materiais non viventes tales como nanopartículas de ouro, incorporándoos nos biofilms.
YAN LIANG