Atopado un planeta potencialmente habitable.

Unha estrela similar ao noso Sol, chamada Tau Ceti, alberga cinco planetas, un dos cales se encontra nunha zona potencialmente habitable onde podría existir augua líquida e quizás vida. 

Un equipo internacional de astrónomos logrou detectar cinco mundos que orbitan en torno á estrela Tau Ceti, que se encontra relativamente cerca do noso Sistema Solar, a tan só 12 anos luz.

O planeta que podría ter agua e vida ten unha masa 4´3 veces a da Terra, e é polo tanto o máis pequeno de todolos que se encontraron hasta agora na zona potencialmente habitable da sua estrela.

Tau Ceti é un pouco máis pequena e menos luminosa ca noso Sol. Se encontra a 11´9  anos luz na constelación de Cetus (a balena) e é visible no ceo nocturno. Debido a sua proximidade e similitude ao Sol, é unha estrela que aparece con frecuencia en novelas de ciencia ficción que imaxinan civilizacións extraterrestres.

Tau Ceti é un dos nosos veciños cósmicos máis cercanos e é tan brillante que nun futuro non moi afastado podremos chegar estudiar a atmosfera dos seus planetas.

O achado confirma a idea de que prácticamente todas as estrelas teñen planetas e que na galaxia debe de haber numerosos de eles potencialmente habitables e de dimensións parecidas ás nosas.

                                                                                                      

FONTES DE INFORMACIÓN:

http://www.lavanguardia.com/ciencia/20121219/54356479706/planeta-habitable-tau-ceti.html

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/12/19/ciencia/1355916791.html

Carlos Álvarez Sabucedo , 1º BACH A.

A COMPLEXA ATERRAXE DO CURIOSITY, O CUARTO ACHADO MÁIS IMPORTANTE DO 2012

Tras meses de viaxe, o Curiosity realizaba o 6 de agosto unha complexa aterraxe nunca antes ensaiada. Antes da chegada deste, xa se predecía unha difícil aterraxe, porque en anteriores ocasións isto xa ocurrira, como foi no caso do Mars 2, Mars 3, Phobos 2, etc. Este grao de dificultade débese a dous factores: unha gravedade superficial menor que a terreste e unha atmósfera moi pouco densa.
Así pois, a aterraxe do Curiosity foi a seguinte:

A cápsula que transportaba ao Curiosity alcanzou a atmósfera do planeta roxo sete minutos antes da aterraxe, cunha velocidade de 20.000 km/h.

Nos primeiros catro minutos, a fricción da atmósfera reduciu a velocidade ata os 1.500 km/h, pero a cápsula alcanzou temperaturas altísimas que logrou superar grazas a presenza dun escudo térmico. A cápsula freou aínda máis grazas a un xigantesco paracaídas, tal e como se planificara. 

Na fase final da aterraxe, unha plataforma voadora con retrocohetes desprendeuse da cápsula. Aos 20 metros de altura e 20 segundos antes da aterraxe, a plataforma soltou o Rover colgándoo de tres cables de nailon de 6 metros cada un. Despois de poñelo suavemente na superficie do planeta, o Curiosity despregou as súas seis patas de rodas e iniciou a súa aventura en Marte.

Cientícos de todo o mundo festexaban a aterraxe do Curiosity no cráter Gale, que foi bautizada como : os sete minutos de terror.

http://www.abc.es/20120806/ciencia/abci-curiosity-aterrizo-marte-201208060809.html

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/08/05/ciencia/1344198593.html

http://brucknerite.net/2012/08/curiosity-por-que-un-sistema-de-aterrizaje-tan-complejo.html