sábado, 29 de marzo de 2014

Un novo planeta enano obliga a redefinir o borde do Sistema Solar

Según revela o traballo de Scott Sheppard, do instituto Carnegie, en Washington, Estados Unidos, e Chadwick Trujillo, do Observatorio Gemini, en Hawai descubriuse un novo planeta enano chamado 2012 VP113 que se encontra más ala do borde conocido do Sistema Solar. A investigación indica a posible presenza dun planeta de hasta dez veces o tamaño da Terra, que non se ve pero que posiblemente influya na órbita de 2012 VP113. Hasta ahora na orilla do sistema solar solo se conocía un obxecto, Sedna, pero o novo planeta descuberto ten unha órbita que se mantén incluso despois da de Sedna. O punto da órbita máis cercano ao Sol que se conoce está a cerca de 80 veces a distancia da Terra ao Sol. Sheppard e Trujillo utilizaron a nova Cámara de Enerxía Oscura (DECam) e o telescopio NOAO en Chile para descubrilo, e o telescopio Magellan do Observatorio Las Campanas de Carnegie para determina a súa órbita e obter máis información. A similitude entres as órbitas de Sedna e 2012 VP113 sugiere a existencia dun corpo desconocido que pode guiar a istes obxectos a estas configuracións orbitales parecidas. Sheppard e Trujillo sugieren que unha Super Terra ou un obxecto aínda máis grande podería crear o efecto de "pastor" que se ve nas súas órbitas.
Alba Quevedo Feijóo 1ºBACH D Fontes: http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/27/533422c2e2704e9c0a8b457e.html

A primeira tradución simultanea do silbido dun delfín.

Hai historias que a uno lle gustaría que foran certas, que non deixaran lugar a dudas e que se lle repitirian. Esta, que inclue un contacto entre especies que parece sacado dun conto, e unha delas. Denise Herzing, bióloga conductual do programa Wild Dolphin Project, nadaba en auguas do Caribe cun grupo de delfins os que  seguiron durante os últimos 25 anos cando escoitou que un deles decía: «¡sargazos!». Loxicamente, o delfín non articulou palabra, sinon un silbido que o software desarrollou por Herzing e o seu equipo traduxo simultáneamente por primeira vez.


“Quedeime de pedra”, reconoceu Herzing a revista NewScientist. O milagro  hixo un prototipo do traductor dos silbidos dos delfins chamado Cetacean Hearing and Telemetry (CHAT). O silbido para comunicar «sargazos» o «algas» era uno que os investigadores  inventaron cuando xugaban cos cetáceos, cunha esperanza de que o adoptaran. Cando o equipo recolleu o silbido en particular dun exemplar, Herzing oeu a su propia voz grabada que decía a palabra no seu oído.

Parece algo increíble. O  problema e que so ocurrira una vez, así que e moi arriesgado sacar conclusions. Ademais de escoitar os silbidos inventados, o equipo espera empezar a averiguar o que significa a comunicación natural dos delfins. Os algoritmos descubiron oito compoñentes diferentes nunha mostra de 73 silbidos. Son todavía preliminares, pero foron capaces de igualar certas cadeas desos compoñentes con, por exemplo, as interaciones madre-cría, según describe NewScientist.




Ainoha Gómez Cid 1º BACH. D