domingo, 31 de octubre de 2010

Poxa do día: A natureza

Comecemos con 50 euros, alguén da 50 euros para axudar a conservar o cabaliño de mar?" Unha man co número 47 acepta. “Dacordo, alguen ofrece 100?” E así ata 200 euros para axudar a esta especie. Trátase do primeiro evento que organizou a Fundación Global Nature en España para a subasta da biodiversidade. Mais non é unha mera subasta ao uso, xa que tódolos participantes saben que non levarán o trofeo na man, senon que colaborarán doutro xeito coa defensa da natureza cas súas donacións e ao mesmo tempo mellorarán en boa medida a imaxe das empresas e organizacións que colaboran.Neste acontecemento participan 60 directivos de sectores como o transporte aéreo, a banca, a restauración, a depuración de augas ou a enerxía.
Empres : O obxetivo é concienciar ás empresas do importante papel que teñen na conservación da biodiversidade”, explica Simone Blok, representante da organización Triple E, que coopera ca campaña nos Países Baixos. “Non consiste en facerse donos de ningun ben, xa que os participantes son informados continuamente do estado do proxecto e é invitado a velo no momento se así o desexa”. É unha campaña similar feita en Holanda hai 3 anos na que se recaudaron ó redor de 150.000 euros.

“O papel da empresa é fundamental: "Os Gobernos están extenuados e pai estado non pode ser o único en conservar a biodiversidade”, polo cal a parte dos benficios fiscais que obteñen cas donacións, as compañías poden obter bastante rédito económico da conervación do patrimonio natural", polo que ademais dos beneficios fiscais que se obteñen das doacións, as compañias poden obter moito rédito economico da conservacion do patrimonio cultural.
Durante a subasta, os elementos máis tasados foron o cabaliño de mar con 200 euros e a acelguiña, unha planta endémica, con 110.


Feito por Yurema Seara Núñez e Andrea Fernández Novoa 1ºBach B

Poxa do día: A natureza

"Comecemos con 50 euros, alguén da 50 euros para axudar a conservar o cabaliño de mar?”
Unha man co número 47 acepta. “Dacordo, alguen ofrece 100?” E así ata 200 euros para axudar a esta especie. Trátase do primeiro evento que organizou a Fundación Global Nature en España para a subasta da biodiversidade. Mais non é unha mera poxa ao uso, xa que tódolos participantes saben que non levarán o trofeo na man, senon que colaborarán doutro xeito coa defensa da natureza cas súas donacións e ao mesmo tempo mellorarán en boa medida a imaxe das empresas e organizacións que colaboran.Neste acontecemento participan 60 directivos de sectores como o transporte aéreo, a banca, a restauración, a depuración de augas ou a enerxía.
Ventana externa
“O obxetivo é concienciar ás empresas do importante papel que teñen na conservación da biodiversidade”, explica Simone Blok, representante da organización Triple E, que coopera ca campaña nos Países Baixos.
“Non consiste en facerse donos de ningun ben, xa que os participantes son informados continuamente do estado do proxecto e é invitado a velo no momento se así o desexa”. É unha campaña similar feita en Holanda hai 3 anos na que se recaudaron ó redor de 150.000 euros.
"O papel da empresa é fundamental: Os Gobernos están extenuados e pai estado non pode ser o único en conservar a biodiversidade”, polo cal a parte dos benficios fiscais que obteñen cas donacións, as compañías poden obter bastante rédito económico da conervación do patrimonio natural.
Durante a subasta, os elementos máis tasados foron o cabaliño de mar con 200 euros e a acelguiña, unha planta endémica, con 110.
Feito por Yurema Seara Núñez e Andrea Fernández Novoa 1ºBach B

Escribir ben non custa traballo

Moitas veces, por descoñecemento, temos erros nos escritos que realizamos con procesadores de texto. Co fin de corrixir estes fallos déixovos un artigo que comenta como se escriben os signos matemáticos nos textos.

sábado, 30 de octubre de 2010

Curioso, escolas de voo para aves.

enlace á noticia
O cume da biodiversidade 2010 rematou, gustaríame que algún de vós recollese no blog algún comentario das conclusións de tan importante reunión, déixovos un . Mirade mentres este video que vos vai sorprender.



Por EDITADO: Carmen Cid Manzano

Que son en realidade os Asteroides?

Dende o momento en que se coñecian ata fai relativamente pouco, pensabamos que os asteroides eran rocha compacta ou no seu lugar pequenas pedras(case igual que o cascallo) que se mantiñan firmes e unidas entre si polo efecto da gravidade, chegando incluso a separarse aquelas que estiveran máis afastadas do núcleo e formar un segundo asteroide.
Pero agora e grazas ao Departamento de Ciencias Xeofísicas e Planetarias da Universidade de Tel Aviv (Israel) a e Escola de Física e Astronomía da mesma, e xunto ca axuda adicional dun grupo internacional de científicos, corroborouse a existencia de estos supostos asteroides de cascalla desprendidos pola forza centrífuga.
Cabe decir que esta investigación non só confirmou unha teoría, se non que aporta os datos suficientes como para crer que agora, e no caso de que un asteroide deste arquetipo pasara moi preto da Terra, non nos enfrentariamos a unha montaña xigantesca chocando batendo contra a nosa superficie, se non que seriamos vítimas dunha gran chuvia de rochas de tamano similar ó de pedruscos e pedras, o cal nos adianta a estudar as tácticas que teriamos que levar a cabo para sobrevivir se esto sucedese.



Segundo as hipóteses dos autores, a traxectoria destos asteroides procura verse condicionada pola atracción gravitatoria dos planetas maiores pero ás veces as radiacións solares tamen poden intervir, xa que cando este absorbe a luz do Sol, a súa velocidade rotacional aumenta, o cal sumado a unha velocidade crítica, unha porción destas pedras sepárase do montón principal e acaba por formar un novo asteroide.


Feito por Yurema Seara Núñez e Andrea Fernández Novoa 1ºBach B

Da Terra ao Universo, exposición virtual

Descobre a evolución do Cosmos a través da beleza.

viernes, 29 de octubre de 2010

Post dedicado a nosa mestra bloguera, Marga a profe de inglés.

Un pouco de humor para este fin de semana máis longo.





Editado por: Carmen Cid Manzano

As buckybolas poden ser a orixe da vida

Estas moleculas de carbono apareceron inesperadamente en grandes cantidades dentro da Vía Láctea e nunha galaxia cercana.

O pasado mes de xullo, o telescopio Spitzer da NASA descubriu nunha nebulosa planetaria un raro fenómeno que nunca antes fora achado no espazo. Detectou moléculas de carbono con forma de balón de futbol e con propiedades únicas.

O asombro foi tan grande que os científicos expuséronse que era algo anecdótico e que simplemente tiveran sorte ó atopalas. Pero non, estas esferas de carbono son moi abundantes.

O Spitzer atopounas ao redor de tres estrelas moribundas na Vía Láctea e preto dunha cuarta nunha galaxia, onde hai tantas que a sua masa equivale a quince lúas como a nosa.

Isto servirá para a comprensión da formación da Terra.

As implicacións deste descubrimento son de gran alcance. Os científicos especularon no pasado coas buckybolas, as cales poden actuar como cestas para moléculas e átomos, e poderían ter transportado substancias á Terra para o inicio da vida. As probas para esta teoría proceden do feito de que se encontraron buckybolas en meteoritos que portan gases extraterrestres.

Na Terra, o estudo destas moléculas aplícase á investigación en fármacos, supercondutores, dispositivos ópticos e potabilización de auga, entre outros exemplos.

Máis información: http://www.abc.es/20101028/ciencia/asombrosas-cantidades-buckybolas-aparecen-201010281346.html

Feito por: Ana Pérez Pérez,1º Bacharelato A.

jueves, 28 de octubre de 2010

2011 o ano do Sistema Solar

A NASA anunciou hoxe. 29 de outubro, que o próximo ano será o "Ano do Sistema Solar" (The Year of the Solar System ou YSS, polas súas sigla en inglés). Un gran número de misións e voos realizaranse para coñecer mellor o espazo máis cercano.
Non será un ano terrestre, en realidade será un ano marciano, de 23 meses, que comezará este outubro de 2010 ata agosto de 2012. Marte necesita 687 días, é dicir o seu "ano" para dar unha volta ao redor do sol.





Para máis información prema aquí.

Turismo espacial.

Avión que efectuará as viaxes turísitcas ao espazo
Os habitantes do condado de Sierra, en Novo México, están afeitos presenciar feitos extraordinarios. En 1950, Hot Springs, unha das súas localidades máis visitadas polas súas augas termais, cambiouse o nome a Truth or Consequences (Verdade ou Consecuencias), un concurso radiofónico. Desde o venres, a cidade de T e C, como a coñecen os locais, é a primeira do mundo en ter un aeroporto espacial xa que é a poboación máis próxima a Spaceport America, onde o millonario británico e presidente de Virgin Galactic, Richard Branson, inaugurou a pista de 3,2 quilómetros pola que, nun ano, despegarán dous voos ao día.

Cada billete custará 200.000 dólares (uns 140.000 euros) e permitirá viaxar dúas horas e media ata unha altura duns 110 quilómetros. En cada voo, os seis pasaxeiros poderán observar a curvatura da Terra, desabrocharse os cintos e gozar de cinco minutos de ingravidez antes de que o avión SpaceshipTwo regrese planeando de volta ao espaciopuerto. Segundo Virgin Galactic, xa compraron os seus billetes 380 persoas que esperan a súa quenda a partir de 2011. O obxectivo de Branson é levar turistas a un novo hotel espacial no futuro, segundo explicou á CNN.

Para máis información prema aquí.


Editado por Brais Gómez 1ºA

miércoles, 27 de octubre de 2010

Ler o pensamento. Relidade ou ficción?


Simulación da experiencia
Aínda que ler a mente segue sendo unha utopía, é posible que, nun futuro, póidase conseguir e, con iso, permitir a comunicación de pacientes con graves lesións neurológicas.

Un dispositivo desenvolvido por investigadores do Instituto Tecnolóxico de California foi capaz de rexistrar a resposta das neuronas do lóbulo temporal medio a distintos estímulos visuais.

Desta forma, os investigadores que publican o seu achado na edición de hoxe de Nature son capaces de adiviñar en que están pensando dentro das opcións ofrecidas no experimento.

Para levar a cabo o seu estudo, os científicos, dirixidos por Moran Cerf, aproveitaron os electrodos implantados no cerebro de varios pacientes para tratar as súas convulsións cerebrais e mediron a súa resposta ante determinados conceptos, que incluían desde personalidades como Madonna a lugares como a torre Eiffel.


Editado por Brais Gómez García 1ºA

Estamos na sexta extinción masiva do planeta.

A especie Rhynchocyon udzungwensis é unha das que están en mayor perigo de extinición, só se encontran en dúas zonas, que abarcan uns 300 kilómetros, dos bosques de Tanzania


Dise que estamos na sexta extinción xa que existen milleiras de especies en perigo de extinción, desgraciadamente algúns científicos cren que a este ritmo á metade de século desaparecerán o 30% das especies. Os estudos dos mamíferos, aves, anfibios, réptiles e peixes realizado en Xapón no Cumio da Biodiversidade determinaron que a quinta parte dos vertebrados están en perigo de extincion.
Cincuenta especies de vertebrados avanzan cara a súa extinción cada ano, estos datos estabécense na Lista Vermella da Unión Internacional para a Conservación da Natureza (UICN).
Na Lista Vermella están o 25% dos mamíferos, o 13% das aves, o 22% dos reptiles, o 41% dos anfibios, o 33% dos cartilaxinosos e o 15% de los peixes óseos.
A parte positiva de todo esto é que a perda de biodiversidade diminúe nun 20%, grazas as medidas tomadas. Ademais tamén fixáronse nas 64 especies que puideron mellorar grazas ás medidas de conversación entre elas o cóndor de California, o cabalo mongol e unha especie de hurón.
Caballo mongol.
Cóndor de California




Para máis información: Entre aquí

Andrea Gerpe Acosta. 1º Bacharelato A

LHC: As primeiras colisións.

A finais de Marzo deste ano, rexistraronse no gran detector Atlas as primeiras colisións de protóns cunha enerxia de 7 TeV (Teraelectronvoltios), potencia que nunca se alcanzou nun acelerador. Atlas foi o primeiro detector en rexistrar as colisións seguido de CMS, LHCb e Alice. "Detectamos trazos perfectos das colisións, o detector funciona perfectamente" dixo Fabiola Gianotti, lider de Atlas. Fixeron falta varios intentos para lograr unha colisión que fixera posible o seu estudo. Este video axuda a entender mellor como se consegue acelerar os protóns por separado e conseguir que nun momento determinado colisionen provocando a ruptura deles mesmos.

Máis información: Click Aquí. Mario Blanco Cid 1ºA Bacharelato.

Recoméndoche que entres no recuncho de Jane Goodall



No ano da Biodiversidad entrar na súa páxina e ver unha pequena biografía, é o noso pequeno homenaxe a esta gran primatóloga:
http://www.elmundo.es/especiales/2007/10/ciencia/jane_goodall/hablando/index.html

Editado por: Carmen Cid Manzano

Temos ou non un "xemelgo" a anos luz?

Gliese 581, unha anana vermella estudiada a redor da cal xiran catro planetas (descubertos) o seu redor, pero só ela esta dentor da zona habitable.
Despois de un mes estudando sobre ela os astrónomos europeos reanalizaron os datos e
"No vemos ninguna prueba de un quinto planeta", declarou a la revista Science Francesco Pepe, membro do equipo, "sin embargo", recoñeceu, "tampoco podemos probar que no exista un quinto planeta".


Por ver o planeta non se refiren a visualizalo se non a notar o tiron gravitatorio que exercen sobre unha estrela, e cando se trata de varios a escuación complícase.
Pode que se deba a forma das órbitas, que algúns din que é máis elíptica ca do noso sistema solar, e outros que é circular. Aínda asi isto non se saberá ata dentro dun tempo. Esperemos que os científicos se poñan de acordo, e podamos manter a esperanza de que hai vida ahí fóra.

Para máis información.
Uxía Rodríguez Ropdríguez 1Bach A

martes, 26 de octubre de 2010

Cada tres días aparece unha especie nova no Amazonas

No Amazonas hai unha gran cantidade de especies. Só nos últimos dez anos a organización ecoloxista WWF documentou 1.200 novas, unha cada tres días, 637 plantas, 257 peixes, 216 anfibios, 55 reptiles, 16 aves e 39 mamíferos.(Según o informe «¡Amazonía Viva!: Una década de descubrimientos 1999-2009» (pdf) )

Algunhas como a Martialis heureka, (formiga de Marte), poderían ter ascendencia prehistórica. Esta formiga atopouse en Brasil fai dous anos, e pertence o primeiro xénero de formigas vivas descuberto dende 1923.

Un tití do Río Acarí (Mico acariensis)

Unha rá camaleónica (Telmatobius sibiricus)
Unha rá femia(Allobates granti)
A Amazonia abarca 6'7 millons de kilometros cadrados, e a maior parte da rexion esta ainda sen explorar.WWF advirte que nos ultimos 50 anos o home provocou unha destrucción do 17% dos bosques tropicais amazónicos. As causas: a demanda de carne, os biocombustible e a deforestación debida para pastos para o gando.
Finalmente, a organización señalou a necesidade de avanzar na definición dos espacios protexidos mais alá de parques naturais ou reservas.

Unha salamantiga (Thecadactylus solimoensis)
Unha Anaconda boliviá (Eunectes beniensis)
Un páxaro amazónico o Rufous Twistwing (Cnipodectes superrufus)



Feito por Ana Pérez Pérez,1ºBacharelato A.

O “Lixo espacial” obriga ao desprazamento da Estación Internacional.






A Estación Espacial Internacional tivo que ser desviada da súa órbita ninha manobra de urxencia a causa do perigo de colisión co lixo espacial. A situación considérase perigosa cando a posibilidade de colisión é dun 0,001%. A pesar de que a posibilidade de choque sexa tan pequena, é necesario desviar a plataforma orbital da traxectoria de voo do obxecto perigoso, co fin de garantir a seguridade da ISS e dos seus tripulantes.
A altura media da ISS oscila entre os 360 e os 330 quilómetros. Pero a plataforma perde entre 100 e 150 metros de altura cada día debido á gravitación terrestre, a actividade solar e outros factores, o que obriga a corrixir de xeito periódico a súa órbita.
A actual tripulación da estación espacial está integrada polos cosmonautas rusos Fiódor Yurchijin, Alexandr Kaleri e Oleg Skrípochka e os seus colegas estadounidenses da NASA Scott Kelly, Doug Wheelock e Shannon Walker.




Feito por: Andrea Acosta Gerpe bacharelato 1 º A

Que é o LHC? Cales son os perigos do seu funcionamento?

En clases de CMC preguntástesme os perigos dos experimentos que levan a cabo no LHC. Déixovos o enlace dun vídeo onde o Físico teórico español Alvaro de Rujula contéstanos esta pregunta.


Editado por Carmen Cid Manzano

Unha ourensá no CERN

A ourensáTeresa Fonseca cóntanos no seguinte video cal é o obxectivo do detector ATLAS e o por que se trata de atopar o bosón de Higgs.

lunes, 25 de octubre de 2010

Encóntrase auga na Lúa

En Outubro do 2009 a NASA lanzou un fogete baleiro contra Cobeus, un cráter de case 100 quilómetros de diámetro no polo sur da Lúa. O impacto produciu unha polvoreda de seis toneladas que foi analizada por unha sonda con cámaras e sensores. O resultado da análise asegura que o foguete levantou 155 litros de auga, o que indica que o elemento compón máis do 5% do po luar. Despois de facer uns cálculos o resultado foi que alí haberá polo menos 4.000 millóns de litros de auga, o que daría para manter unha colonia de mil persoas durante 500 anos.

Na nube de po tamén había prata, ouro e 1% de mercurio, o que supón un serio problema para o uso da auga. Pero xa se coñecen formas para separalo mercurio da auga.
Tamén se atoparon compostos orgánicos e dióxido de carbono.

Editado por:Lidia Blanco Otero 1º Bacharelato A

Scale of Universo. Do máis grande ao máis pequeno

Entra no seguinte enlace http://primaxstudio.com/stuff/scale_of_universe/ INCRIBLE!!!!
Editado por Carmen Cid Manzano.

Protagonista actual da Ciencia: Ignacio Cirac

Programa "Científicos de frontera" (TVE2): entrevista ao físico español Ignacio Cirac, director do Instituto Max Planck para Óptica Cuántica (Alemaña) e premio Fronteiras do Coñecemento 2008 da Fundación BBVA. Cirac narra a súa fascinación polos fenómenos que ocorren na materia a escala de millonésimas de milímetro: no mundo cuántico, por exemplo, os cambios nunha partícula poden manifestarse instantaneamente noutra situada a gran distancia, e sen que exista conexión material entre ambas. Nin maxia, nin ciencia ficción; un feito físico no que se basean aplicacións tecnolóxicas xa existentes, e que constitúe o fundamento dos futuros computadores cuánticos.



domingo, 24 de octubre de 2010

Movemento da auga ao traves dunha membrana semipermeable

Nun experimento vimos como se comportaba un ovo en medios hipertónico, hipotónico e isotónico. Noutro comprobamos como o proceso de ósmose ten lugar nas células vivas. Nesta animación estudaremos o fundamento do proceso da ósmose.

Editado por Carmen Cid Manzano

Animación sobre a auga para os amantes da Bioloxía molecular

Na seguinte animación podedes ver a polaridade da molécula de auga e os enlaces por pontes de hidróxeno que se forman entre elas.
Queres saber o que ocorre cando se disolve sal en auga? preme aqui.
Repasade as propiedades da auga vendo esta animación no idioma da ciencia, o inglés.

Editado por Carmen Cid Manzano

X Conferencia das Partes do Convenio de Biodiversidade Biolóxica

Ata o día 29 de outubro celébrase en Nagoya (Xapón) a X Conferencia das Partes do Convenio de Biodiversidade Biolóxica. Nesta reunión espérase que se adopten metas internacionais para o período 2020-2050. Espero que esteades atentos ás conclusións e comentédelas no blog.





Ecoloxistas en Acción ten un canal de televisión por internet http://www.somosbiodiversidad.tv/ co obxectivo de acercar o décimo Cumio sobre Biodiversidade a todos os que se desexen informar sobre este encontro tan decisivo para o futuro do planeta.


Que é para vós a biodiversidade?
Editado por Carmen Cid Manzano

sábado, 23 de octubre de 2010

Primer cabalo clonado en américa latina

Benoît Mandelbrot, o creador da xeometría fractal


O pasado 14 de outubro morreu Benoît Mandelbrot, descubridor dos fractais. Este polaco de 85 anos foi o descubridor dunha flgura xeométrica totalmente irregular e que posuía estas irregularidades con calquera escala de observación. Pero o gran descubrimento de Mandelbrot foi a comprobación de que este fenómeno observábase directamente na natureza (cunchas de moluscos, follas de fentos, accidentes xeográficos...). Os fractais defínense mediane unha relación matemática, xa que, en realidade, son conxuntos matemáticos que cambian de tamaño en función da escala.
Para unha explicación matemática máis detallada aqui tendes:
Para excelentes fotos de fractais na natureza:



A galaxía máis afastada

O Corpo celeste por ahora máis lexano é unha galaxia que tardou en emitir luz á Terra máis de 13 millóns de anos e foi observada por un telescopio de Chile cando o universo tiña arredor duns 600 millóns de anos. Ahora os científicos queren ver como se formaron as primeiras estrelas que calculan que foi uns 500 millóns de anos despois da explosión do Big Bang.


A galaxia que pensaban que estaba máis lexos era a chamada "UDFy-38135539 ", observada en 2009 polo Telescopio Hubble.
Os científicos para ver como se formaron as primeiras estrelas terán que esperar polo chamado novo telescopio James Webb, mais co Moderno xa Hubble que consegue observar as frecuencias de infravermellos. Tamén queren ver os buratos negros da próxima década, pero aínda non saben certamente se se formaron estes primeiro ou as estrelas.


Lorena Yáñez López 1 º Bacharelato A

viernes, 22 de octubre de 2010

O lado escuro de Newton

A nosa profesora de CMC fixo unha cuestión moi interesante na clase, sabedes por que Newton foi considerado mala persoa?

Ninguén o sabía na clase, a min picoume a curiosidade: Que fixo? Que dixo? Que pensaba? Entón púxenme a indagar, espero que esta sexa a resposta ou parte dela, e rógovos lectores que se estoy confundida mo digades e ingadide a información que vos creades que tamén é interesante.

Cando Newton tiña 3 anos a súa nai viuda mudouse xunto un novo esposo , deixando o pequeno Isaac ó coidado da súa avoa materna. Isto tivo unha gran repercusión no carácter de Newton, tanto que chegou a desexar incendiar a casa coa nai e o padrastro dentro.
Que ? Sorprendente ? Pois aínda hai máis , seguide lendo:
non foi unha boa persoa.ISAAC NEWTON (1642-1727) é considerado un dos máis grandes científicos da historia, pero segundo os seus biógrafos tiña un caracter arisco, pedante, proclive á polémica e con moitas dificultades para relacionarse cos demais; características que, co transcurso do tempo, faríanse cada vez máis evidentes ata converterse no aspecto máis destacado da súa historia persoal. A anormalidad do seu carácter demóstrase no seu temor aos plaxios completamente impropio dun xenio, polo que redactou os seus traballos dun modo moi difícil, para que os seus adversarios non puidesen entendelos. Segundo o historiador estadounidense Richard S. Westfall (1924-1996) na súa biografía "The life of Isaac Newton" (A vida de Isaac Newton, 1993), Newton foi o exemplo perfecto do profesor abstraído. Frecuentemente traballaba ata as primeiras horas da mañá, esquecíase de comer e adoitaba aparecer no comedor do colexio con "os seus zapatos sucios, as súas medias engurradas e o seu pelo mal peiteado".
Como persoa, Newton non era moi agradable e a miúdo viuse envolvido en polémicas cos seus colegas, como por exemplo co físico Robert Hooke (1635-1703, co matemático alemán Gottfried Leibniz (1646-1716) e co holandés Christiaan Huygens (1629-1695). O astrónomo inglés John Flamsteed (1646-1719) describiuno como "insidioso, ambicioso, excesivamente ávido de encomios, amigo da contradición..., un bo home no fondo pero, por natureza, suspicaz".
Espero que haxa resolto as vosas dúbidas e que comentedes o que vos pensades. Un saúdo
Feito por : María Isabel Limia Pérez 1º Bacharelato B
Máis información en :

É posible vivir máis de mil anos?

Según Aubrey de Grey, non cabe dúbida. O chamado "profeta da inmortalidade" afirma que o envellecemento é unha enfermidade máis que acaba causando a morte, e pode erradicarse conseguindo algún día aumentar a esperanza de vida, cunha maior inversión no desenvolvemento de técnicas biomédicas.
Na vida futura imaxinada por De Grey non se alargan todas as idades dunha maneira proporcional. Seguirá habendo bebés, nenos e xóvenes, pero cando se alcance a madurez xa non se envellecerá máis. "Poderemos permanecer no estado físico dos 25 o 30 anos tanto tempo como vivamos", asegura. Para manterse a punto, os homes pasarán cada 5 o 10 anos una especie de ITV que lles substituirá (empregando a ciruxía ou outros métodos) tecidos ou órganos envellecidos.
E que sucedería se todas as persoas, ou a maioría, puideran alcanzar os 1000 anos de idade? Habería espazo para todos no planeta? Para De Grey tamén é unha preocupación razonable.
Opinades que o ser humano ten que ser considerado unha máquina á que se lle puideran "cambiar as pezas" para renovalo, alterando a orde da natureza? A ética xogaría un importante papel nestas investigacións.
Para máis información, déixovos unha noticia de hoxe no diario "Público".

Tamara Fernández Menor, 1ºC Bach.


Gran colisor de Hadróns (LHC)

Recoméndovos que vexades o traballo realizado no curso 2009-2010 por Diana Babarro Rodríguez, na materia Ciencias para o Mundo Contemporáneo.







Editado por Carmen Cid Manzano

jueves, 21 de octubre de 2010

Experimento con patacas

Outro experimento de osmose desde Pakistan, esta vez con patacas. É un experimento moi sinxelo e moi interesante que demostra que a ósmose prodúcese en tecido vivo.Simplemente necesitamos unha pataca crúa, unha pataca cocida, un coitelo, un par de recipientes, auga e sal. A preparación non é laboriosa, nin precisa moito tempo, pero o proceso é lento e hai que esperar ata dúas horas para ver os resultados.


Editado por Carmen Cid Manzano

Experimento con patacas

Outro experimento de osmose desde Pakistan, esta vez con patacas. É un experimento moi sinxelo e moi interesante que demostra que a ósmose prodúcese en tecido vivo.Simplemente necesitamos unha pataca crúa, unha pataca cocida, un coitelo, un par de recipientes, auga e sal. A preparación non é laboriosa, nin precisa moito tempo, pero o proceso é lento e hai que esperar ata dúas horas para ver os resultados.


Editado por Carmen Cid Manzano

Ciéntificos galegos crean o " Albinochip"

O albinismo trátaseta dunha doenza rara, de compoñente xenética, que afecta a unha persoa de cada 17.000; e o seu aspecto físico non sempre denota a enfermidade. Por iso ten unha especial transcendencia o albinochip, un sistema de diagnóstico da enfermidade cuxa tecnoloxía foi desenvolvida polo Instituto de Ciencias Forenses da Universidade de Santiago e polo nodo compostelán do Centro Nacional de Genotipado nun proxecto levado a cabo en colaboración co Centro Nacional de Biotecnoloxía do CSIC. En Galicia participaron na creación do chip os investigadores Olaia Maroñas, Christopher Phillips e María Torres, coordinados por Anxo Carracedo.
Galicia é líder en España en biotecnoloxía.
Feito por María Isabel Limia Pérez
Máis información en:

miércoles, 20 de octubre de 2010

A NASA descubre prata na Lúa!

O impacto na superficie luar, foi provocado por un cohete da NASA en Outubro do ano pasado, revelou que, baixo a superficie do cráter Cabeus, hai un 5,6 % de agua xeada e tamén outros elementos como son hidróxido, monóxido de carbono, amoníaco, mercurio, magnesio, sodio e ata a apreciada prata!
A NASA lanzou o Satélite de Observación do Cráter Luar, coñecida como misión LCROOS, o 18 de xuño do ano pasado. Levaba a bordo un cohete, o Centauro, que tres meses e medio despois, o 9 de outubro, estrelábase contra a Lúa, xerando unha gran nube de máis de 750 metros de altura sobre a súa superficie. Estímase que foron expulsados o espazo entre 4.000 y 6.000 quilos de restos, e vapor de auga. Os catro minutos da explosión, a sonda LCROSS atravesaba esa nube para recoller mostras que durante un ano foron analizadas por varios grupos de investigadores en Estados Unidos.
Os resultados do equipo de Anthony Colapetre, do centro de investigación Ames da NASA, afirman que o impacto expulsou uns 155 quilos de vapor de auga e xeo, tamén se atoparon hidrocarburos, sulfuro e dióxido de carbono.
Na Universidade de Brown, outro equipo dirixido polo xeólogo Peter Schultz, tras analizar as características do cráter e dos minerais que contén, atopáronse con que a composición da Lúa e moito máis complexa do que se pensaba. Ademais de agua, tamén contén compostos como o amoníaco, o sodio e a prata. Todos estes elementos combinados deron moitas pistas sobre o orixe destes minerais e o proceso polo cal acabaron os cráteres polares, que non viron a luz do Sol en miles de millóns de anos. O xeólogo cree que os elementos detectados chegaron a Lúa por impactos de cometas, asteroides e meteoritos o longo da súa historia.
Apunta que foron despositados por tódalas partes do satélite terrestre, pero que máis tarde serian liberados da superficie por outros impactos menores ou ben outra teoría seria que se quentaron co sol, o que quere dicir que lles deu a enerxía necesaria para voar ata alcanzar os polos, onde haberían quedado atrapados entre as sombras dos cráteres.
Ademais Schultz, mantén a hipótesis de que a variedade de elementos volátiles implica que hai unha especie de guerra constante entre o que se acumula e o que se perde continuamente na tenue atmosfera luar.
Finalmente unhas palabras do xeólogo que nos poden facer pensar... “ Hai un equilibrio entre o que chega e o que marcha, aínda que creo que vai gañando o que está chegando”




Liliana Villar Whyte 1ºBach A

Curioso líquidio



Non é maxia. Atopámonos ante un fluido non newtoniano, é dicir, que ten un comportamento extrano cunha gran viscosidade e esta varía dependendo da zona onde se lle aplique unha tensión, deformándose en dirección á forza aplicada.
Noutra banda temos ó oposto: o fluido newtoniano, que aquel que non varía con ningunha forza, cun comportamento normal e pouca viscosidade. Para que vos fagades unha idea, a auga atópase neste tipo de líquidos.

No vídeo empregouse fariña de millo disolta en auga, aínda que sen ir moi lonxe obteremos esta propiedade no mel.

Tamara Fernández Menor, 1ºC Bach.

Tedes que velo

Se vos gusta a Astronomía recoméndovos o programa 51 de Redes titulado O noso lugar no Universo (xaneiro 2010). Resume de forma amena o que falamos no tema A nosa orixe.



Xa me diredes que vos parece.
Editado por Carmen Cid Manzano