Revista Science: top10 dos descubrimentos do ano 2011

1. Antiretrovirales (ARV) para reducir a transmisión do virus VIH:

A cura para o virus VIH (Sida) aínda non existe. Pero neste 2011 descubriuse un xeito de reducir o seu contaxio nun 95% a través dos antiretrovirales (ARV) e outros métodos de protección nas relacións heterosexuais.

2. O vento solar descolora os asteroides:

Un grupo de científicos xaponeses descubriron que o vento e os raios solares descoloran as partículas dos asteroides. Isto permite solucionar o problema da súa identificación.

3. Poboacións humanas con xenes de Neandertales:

Estudios demostraron que os europeos e asiáticos herdaron de 2-6%-6 de ADN dos Neandertales. Estes cruzamentos entre humanos antigos e actuais non só suciedieron unha vez como se pensaba senón polo menos tres veces. O xenoma dos Neandertales puido contribuír a favorerer a resistencia do sistema inmune.

4. A enerxía limpa a través das plantas:

Investigadores xaponeses obtiveron a estrutura completaFotosistema II, un complexo de proteínas utilizado polas plantas que permite dividir a auga en hidróxeno e en átomos de osíxeno, o hidróxeno xerado podería servir como combustible e conduciría a avances de grande alcance en enerxía limpa, substituíndo os combustibles fósiles como o carbón ou o petróleo.

5. Olladas da orixe do universo:

Os astrónomos detectaron nubes de gas hidróxeno moi parecidas ás que existían nos primeiros centos de millóns de anos despois do Big Bang. Outro equipo achou unha estrela case sen metais, como as primeiras estrelas no Universo, o que suxire que focos de espazo profundo sobreviviron "ilesos" á violenta orixe do Universo.

6. Unha nova vacina contra a malaria (español):

A vacina RTS,S contra a malaria recibiu un impulso ao coñecerse os primeiros resultados dun importante ensaio clínico que demostra que esta vacina podería reducir á metade o risco de malaria en nenos africanos. Non obstante. aínda hai moito camiño por percorrer para poder eliminar esta enfermidade do planeta.

7. O microbioma humano (español):

Científicos españois teñen analizando mostras do intestino humano, os científicos realizaron un estudo da comunidadmicrobianaexistente, e demostraron que esta cambia segundo o tipo de alimentación que teñamos, alta en proteínas ou vexetariana. Ademais puideron observar os cambios na composición da especies de microorganismos que habitan no intestino dependendo da dieta consumida, utilizando como organismo modelo aos ratos.

8. Novos planetas descubertos:

Descubríronse no espazo seis grandes planetas que orbitan moi preto a unha estrela chamada Kepler 11 situada a uns 2,000 anos luz da Terra, nada parecido á conformación do noso sistema solar. Tamén se descubriu un planeta gasoso xigante que xira en dirección contraria á estrela principal do seu sistema, este caso púidose dar pola aparición doutro planeta próximo que mediante a forza de gravidade modifique a rotación do planeta.

9. Filtros moleculares:

As ceolitas son uns materiais con capacidade de formar poros, os cales poden ser utilizados para purificar dende o aire nunha nave espacial ata a auga na rexión de Fukushima (a zona do recente desastre nuclear en Xapón). Tamén poderían ser utilizadas na industria do petróleo para romper os enlaces moleculares dos hidrocarburos debido a que teñen unha actividade catalítica.

10. Remover ás células vellas para manterse novo:

Demostrouse en ratos que a eliminación das células vellas atrasa a aparición de cataratas e de debilidade muscular. As células vellas van perdendo a capacidade de dividirse, porque poderían producir enfermidades dexenerativas como o cancro.

Fonte de información (1)

Fonte de información (2)

Fonte de información (3)

Abraham Otero Fernandez 1º Bach D  Nº22

Queres concursar?

.
Fonte: http://www.google.com/intl/es/events/sciencefair/enter.html
Antia Arias Garcia

A ARQUEOLOXÍA DESCOBRE A PESCA DA EUROPA PREHISTÓRICA.

Un equipo internacional de arqueólogos liderado polo Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) documentou cerca de Moscú unha serie de cercos e trampas de pesca de máis de 7.500 anos de antigüedade. Os utensilios encontrados, entre os máis antiguos de Europa, presentan unha gran complexidade técnica e o seu estudo permitirá coñecer o papel da pesca nas poblacións europeas de inicios do Holoceno (fai 10.000 años).

"Ata o de agora pensabase que os grupos mesolíticos non tiñan campamentos estables, senón que eran estacionais". explica o investigador do CSIC Ignacio Clemente, director do proxecto, que nos conta que durante o Neolítico e o Mesolítico, os habitantes desta rexión denominada Zamostje 2, cazaban en verano e inverno, pescaban en primaveira e inicios de vrao, e recolectaban froitos silvestres a finais da época estival e en outono.

GRAN ÉXITO DESPOIS DE 3 ANOS.

Os investigadores consideran que a pesca tivo un papel fundamental na economía de aqueles tempos. Durante este proxecto, atoparonse obxectos cotidiáns, instrumentos de traballo, armas de caza e aperos de pesca, manufacturados todos con sílex e outras rochas, ósos e astas. " Podemos destacar o descubrimento de dúas grandes nasas ( cesta entretexida con varillas de piñeiro empleada para a pesca ) de madera moi ben conservadas, de fai 7.500 anos" comentanos Clemente, añadindo que incluso chegaron a encontrar coitelos para limpiar o peixe.

ATOPADOS INCLUSO RESTOS ORGÁNICOS.

Unha das peculiaridades do xacemento Zamostje 2 é a conservación de numerosos materiais orgánicos, entre eles, restos de peixe que " dan unha idea da porcentaxe proteínica de peixe que aportaba á dieta a población prehistórica " e permitirán coñecer a clasificación das especies.

PROXECTO INTERNACIONAL.

Financiado polo Ministerio de Ciencia e Innovación, neste proxecto participaron tamén o Instituto de Historia da Cultura Material-Academia das Ciencias de Rusia, o Museo Estatal del Hermitage de San Petersburgo, o Museo Estatal de Sergiev Posad, a Universidade Autónoma de Barcelona e o Centre National de la Recherche Scientifique de Francia.

Noticia e fotografía : http://www.elmundo.es/elmundo/2012/01/25/ciencia/1327507039.html

Raquel Barreiros Novoa, 1º Bach. D

Localízanse fósiles que Darwin deixou olvidados nun caixón.

Unhas mostras foron localizadas despois de permanecer 168 anos no esquecemento nun caixón, recollidas polo británico Charles Darwin, na súa viaxe ao redor do mundo a bordo do 'Beagle'.

Iste achado producíuse por casualidade polo paleontólogo Howard Falcon-Lang que estaba curioseando nun antigo moble do Instituto Xeolóxico Británico.

No interior había moitos soportes de cristal nos que se atopaban plantas fosilizadas cortadas en láminas, preparadas para o seu estudo polo microscopio. Para a súa sorpresa, nalgunhas delas estaba inscrito o nome 'C. Darwin Esq.'.

Ao parecer, Darwin encargou esa tarefa ao seu amigo Joseph Hooker, un botánico que se lle acumulou o traballo e finalmente non puido rexistralas.Tras varios cambios de lugar, desde hai medio século enchíanse de telarañas nos sotos do Instituto Xeolóxico Británico, de onde os sacou o paleontólogo Falcon-Lang.

Ana. Rodríguez. Lamas Nº 26 1º bacharelato D.

Enlace:

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/01/17/ciencia/1326823852.html

Os peces vense afectados polo aumento do CO2 no mar.

Os océanos absorven cada ano unhas 2.300 millóns de toneladas de CO2 pruducidas polo home. O aumento do CO2 nos mares trastorna o sistema nervioso dos peces e reduce as posibilidades de supervivencia.
Un equipo de científicos analizou durante algúns anos as zonas marinas con grandes concentracións de dióxido de carbono .
O primeiro que descubriron estos científicos foi que os peces pequenos perdían o sentido do olfato, despois o seguinte sentido afectado foi o oído e logo a actividade que facían para lograr darse a volta tamén se viu afectada.
Os científicos estableceron que o causante de todos estos problemas nos peces foi a causa do CO2 que daña o seu sistema nervioso.

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/01/16/natura/1326710582.html

Andrea Mariño Rodríguez. 1º bach, D nº 18

O cometa que se desintegrou, ao chocar co sol.

O sol é frecuentemente bombardeado por cometas "rozadores", cuxas órbitas pasan moi preto da súa coroa. Un deles foi o cometa C/2011 N3, o cal se desintegrou o pasado 6 de Xullo, momento que por primeira vez foi captado polo Solar Dynamics Observatory (SDO) en cinco bandas de lonxitude de onda diferentes, o que permite facer un profundo estudo deste fenómeno.
Estes cometas son frangmentos de "xeo sucio" cuxo diámetro non sobrepasa os 10 metros pero, segundo especialistas, este parece ser de maior tamaño.
O obxecto cósmico desfeito pertence á familia de cometas Kreutz, un grupo que pasa peligrosamente preto da estrela.
Durante 15 longos anos, observáronse máis de 2.000 cometas, pero en ningún deses casos logrouse seguir a súa traxectoria unha vez dentro da atmosfera solar.

Tempo no que se desintegrou : 20 minutos .

Agora, sin embargo, os investigadores, combinando observacións desde o Observatorio da Dinámica Solar da NASA (SDO), o satélite SOHO e o Observatorio das Relacións Solar-Terrestres (STEREO) conseguiron captar en directo cómo o cometa C/2011 N3 entraba e se desintegraba a unha velocidade de 100.000 kilómetros por hora.
O C/2011 N3 calcúlase que tiña entre 120 e 150 metros de diámetro. O grupo dos Kreutz ós que pertenecía orbitan a unha distancia non moito maior a dos radios solares da superficie da estrela, e fano en períodos de entre 500 e 1.000 anos. Calcúlase que o SOHO detectou unhos 1.500 cometas 'rozadores' desde o seu lanzamento, en 1995, para estudar o Sol.
O pasado mes de decembro, entre os días 13 e 22, o SOHO detectou unha auténtica invasión de cometas 'Sun-Grazing': 25 en tan só dez días.
Os especialistas presaxian a aparición dun 'rozador' moito máis grande e brillante cós observados ata agora, similar o cometa Ikeya-Seki que se presentou no 1965 e acercóuse o Sol a 450 kilómetros, pero non chegou a impactar. Ese xigantesco obxecto, de cinco kilómetros en diámetro, sobreviviu e convirtíuse nun dos cometas máis brillantes do milenio. Incluso se veía de día.
O nome da 'familia Kreutz' é un homenaxe ó científico alemán Heinrich Kreutz, quen demostroú a interrelación das súas órbitas no século XIX.

Os saurópodos tiñan un gran equilibrio.

Os "Spinophosaurus" eran uns herbívoros cuádrupes de colo longo que podían alcanzar os 15 metros de lonxitude. A súa cola pusuía unha especie de espiñas ( de ahí venlle o seu nome).
A orixe de esta especie remontase aos sauropodomorfos máis antigos, caracterizados polo seu tamaño relativamente pequeno, a súa delgadez e o seu bipedismo.
Un equipo de investigadores líderados por científicos do CSIC, realizaron unha reconstrucción en 3D do cráneo dun saurópodo e gracias a ela pudieron descubrir que estes xigantes do Jurásico, apesar de que a súa axilidade física era moito menor con respecto á dos seus ancestros, posuían un gran sentido do equilibrio, xa que tiñan o oído externo moi desenvolto.
Gracias a esta reconstrucción pudieron ver que o oído interno posuía tres canles semicirculares, encargados de detectar a aceleración angular da cabeza.
Os fósiles empregados neste traballo foron localizados en Níger, nunha campaña de excavacións no ano 2006, pertencentes ao Jurásico medio hai uns 165 millóns de anos.

Fontes de información:

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/01/18/ciencia/1326882217.html

María Cerreda Pereira. nº8. 1ºBach D

A mosca "Beyoncé".

Un entomólogo da Organización para a Investigación Industrial e Científica da Mancomunidade de Australia (CSIRO), Bryan Lessard decidiu rendirlle homenaxe á diva do pop bautizando a una especie de mosca como “Scaptia (Plinthina) beyonceae”, debido á similitude entre a cor dorada do insecto e o atuendo da cantante no video da canción “Bootylicious”.

A parte inferior do abdome da mosca, que habita no norte do estado australiano de Queensland, é dorado, a mesma cor que ten Beyoncé cerca das súas cadeiras cando grabou esta canción en 2001, con Destiny’s Child, antes de iniciar a súa carreira en solitario.

A mosca foi recolectada nunha zona do oeste de Caims, no noreste australiano, en 1981, o mesmo ano en que naceu a cantante.

A maioría destas moscas foron descritas anteriormente, pero cinco novas especies do subgrupo plinthina, á que pertence “beyonceae”, foron gardadas en coleccións australianas dende a década dos sesenta.

Estas moscas da especia “Scaptia” son moi importantes para a polinización das plantas, aínda que se consideran unha peste, como por exemplo para os eucaliptos, dos que beben o seu néctar.

Non é a primeira vez que un insecto é bautizado en honor a un artista, xa que unha araña recibo o nome do cantautor Neil Young. Lessard explicou que bautizar desta maneira á mosca lle da a oportunidade de demostrar “o lado divertido da taxonomía”.

Fonte de información: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/01/13/ciencia/1326457834.html

Vera Pérez Rodríguez Nº 18 1º Bach. E

Nacen os primeiros monos a partir dunha mestura embrionaria de seis primates.

Producíronse monos a partir dun cultivo de células que representan seis xenomas distintos. Mesturaron embrións de tres parellas de Macacos rhesus e implantáronos no uteros de femias, logrando o nacemento de dous macacos xemelgos chamados Roku e Hex. Chamánse 'monos quiméricos' pola tradición literaria para referirse a un demonino especialmente monstruoso ou tamén un animal mitolóxico con cabeza de león, ventre de cabra e cola de dragón. Os científicos de Oregón sinalan que os recen nacidos son normais e saudables e que se logrou un grande avance científico, posto que ata agora a investigación 'con animais quiméricos' se limitara en boa medida aos ratos.

A clave estaba en mesturar células de embrións moi novos, cando cada célula embrionaria era totipotente (as células totipotentes, pode crecer e formar un organismo completo)-Shoukhrat Mitalipov, o científico do Oregon National Primate Research á fronte da investigación indica que as posibilidades para investigación biomédica destes animais conseguidos son enormes e se verá nun futuro próximo. De todos xeitos afírmase que non hai ningunha idea de realizar esta técnica na creación de híbridos humanos ou humanos quiméricos.

Abraham Otero Fernandez Nº22 1ºBACH. D

Fonte de informacion.

O vertebrado máis pequeno do mundo

O profesor Christopher Austin descubriu xunto co seu equipo durante unha expedición de tres meses a Papúa Nova Guinea ao vertebrado máis pequeno coñecido ata o de agora.

O animal en cuestión mide 7,7 milímetros e non é máis que unha ra que forma parte dunha das dúas especies da  familia  Paedophryne (Paedophryne_amauensis) que se acaban de dar a coñecer por eles.

A bautizaron como Amauensis paedophryne en honor ó pobo de Papúa Guinea onde foi atopada .

A ra desbanca diste xeito ó vertebrado máis pequeno ata o seu descubrimento, un peixe chamado Paedocypris progenetica e cuxo tamaño é de 8 milímetros habitualmente nos especímenes adultos.

                                          Foto do Paedocypris progenetica 

Segundo Austin, este descubrimento é moi importante para a bioloxía porque aínda queda moito por investigar sobre a relación que existe entre o tamaño corporal (xa sexa grande ou pequeño) e as limitacións funcionais.

-Marta Araújo Rodríguez, nº2 , 1º BAC-D

Fonte de información:

http://www.abc.es/20120112/ciencia/abci-rana-pequena-moneda-201201120953.html

In memoria

En cinco anos no centro non tiven a sorte de que María Xosé me dese clase, pero abondaba con baixar esas escaleiras tódolos días e cruzala a ela para sentirme como unha alumna máis, recibindo os seus bos días, o seu sorriso, a súa preocupación sempre polos demáis... En cambio fun unha desas afortunadas en viaxar a quilómetros de Ourense con ela, nese autobús tantas horas metidos, e con ela, para coñecer eses lugares tan fermosos no país do lado que ela nos ensinou. París non tería tódala maxia que tivo se non fose pola súa compañía, a súa protección e a súa axuda cando a precisamos. Uns máis ca outros, é certo; mais todos, un por un, nalgún momento preciso sentimos a súa ausencia. Recordemos a Camba cun enorme sorriso nas nosas caras, porque o certo é que o merece, e non se pode recordar doutra maneira máis que sorrindo tal e como ela facía con todos nós.

Non quero deixar atrás o 2011 sen dar as grazas a tódolos meus compañeiros polo ano tan xenial que compartín con eles, decirvos que non queda nada, catro mesiños de nada entre esas catro paredes, despois de tantos anos que eu e algúns máis levamos ahí xa... é incrible como corre o tempo, e canto vos votarei de menos; cando menos o pensedes xa estamos fóra, cada uno polo seu lado... só sorte e moito ánimo neste anaco de camiño que queda por percorrer. 

E grazas tamén a ti profe, por todo o teu esforzo por nós e polo apoio, grazas a ti tamén chegamos a pasar eses días en Gandarío, unha experiencia sen dúbida moi boa, volvería agora mesmo se puidese ser.

Feliz 2012 a todos!

FELIZ 2012 A TOD@S

Aínda que xa case hai medio ano que nos deixou para todos nós aínda sigue estando moi presente nas nosas mentes e nos nosos corazóns. Foi un sentimento demasiado raro escoitar esa horrible noticia que non era capaz de creelo nin asimilalo, durante todo o verán era imposible pensar en que eso era posible pero por desgracia tiña que empezar a facerme a idea. Durante moito tempo ía pola rúa e case sempre me parecía vela e nese momento un sentimento moi raro me inundaba por dentro. En septembro, no comezo dun novo curso, fíxoseme moi difícil non vela polos correderos, na clase, ver esa mirada que me daba forzas e confianza en min mesa, ese sonriso que sempre estaba dibuxado nesa cara, esas palabras de ánimo nos momentos máis duros do curso ou mesmo un non pasa nada cando non obtiña os resultados desexados.
Voto en falta esas clases de fai dous anos pero tamén voto en falta esas conversacións do ano pasado nas que sentía unha profesora moi entregada aos seus alumnos e quizais podería dicir que a unha amiga.
Sempre se van os mellores, esas persoas que non o merecen e que aínda lle quedaba moita alegría e ilusión depositados na gran vocación que ela tiña como profesora.

Espero que este ano aínda que non estea en presenza con nós estarao nos nosos corazóns e dende donde estea mandaranos todas as forzas e todos os ánimos para loitar e superar este curso duro e que marcará en gran medida as nosas vidas.

Ademáis de compartir con ela clases tamen compartimos con ela algunhas excursións como as Dunas de Corrubedo:

 E como non, algúns de nos tamén tivemos o placer de compartir con ela a excursión a Francia: 

Feliz Ano 2012

Nestas fechas tan sinaladas, como é o nadal é cando máis se notan as ausencias dos seres máis achegados, neste caso todos nós copartimos un e é Mª Xosé Camba, que aínda que non sexa un familiar converteuse en alguén moi especial, que aínda que fora unha profesora e habitualmente non suele haber un achegamento ou unha confianza cos profesores, con ela era diferente, en pouco tempo coillíaselle un cariño debido a cercanía que tiña cara nós, por iso eu creo cando se foi todos sentimos moitisimo a súa perda, polo que un pequeño recordó coma este encolleranos o corazón pero a vez sacaronos un sorriso ó acorarnos dela.

Próspero Aninovo

Hai quen di que estamos predestinados; quen pensa que o que nos ocorre é produto do azar, que nós mesmos buscamos e provocamos o noso día a día, que as oportunidades son o froito do noso traballo. De calquera xeito, ninguén esperaba a brusca despedida que tivo María Xosé Camba de nós. Só foi un ano o que me deu clase, pero un ano foi máis que suficiente para corroborar que un profesor pode converterse tamén nun amigo, e creo que todos opinamos máis ou menos o mesmo(sobre todo aqueles que tiveron a sorte de estar máis dun ano con ela), porque chegaba con ver a súa cara ao lonxe para saber que nada máis cruzarnos con ela ou ben nos regalaría un sorriso ou nos preguntaría que tal isto ou que tal ou outro, que se as exames, que se as competicións para uns, que se os partidos para outros...eses detalles que tiña eran propios de alguén ledo, preocupado polos seus alumnos e non só non ámbito da súa materia. Oxalá todos fósemos como Camba e nos preocupásemos polos demais tanto como facía ela, e alegrásemos cos mesmos sorrisos e espírito a aqueles que nos rodean. Que o ano que comeza encha de forzas aos que máis notan a súa ausencia e nos achegue aos demais a ser un pouco máis como ela...altruístas.

FELIZ ANO

O 2011 remata, e nestas datas e cando máis nos lembramos do todo vivido neste ano. 

Eu no meu lugar, quería agradecerlle a profesora Mari Carmen todo o que fixo por nós e especial por min porque repito, que grazas a ti puiden ir á Climántica e ó Campus, que fixeron deste ano un dos mellores que vivín. 

 

 

 

Tampouco quero esquecerme dos meus compañeiros, que estou moi contenta de telos, porque fan que as clases pasen rápido e que nelas disfrute, non son só un lugar de traballo nin unha carga, son moito máis ca iso. Moitas grazas por axudarme sempre, e que sepades que contades co meu apoio para o que queirades. Por iso, neste ano, desexo que, 2 de bacharelato non nos resulte duro, e que o meu e o voso traballo se vexa recompensado, que todos poidamos estudar aquilo que queiramos, e sobre todo que, aínda que marchamos a cidades distintas ó facer a carreira, sigamos tendo contacto. 

Finalmente, non podo rematar este post, sen facer mención a nosa anterior profesora de bioloxía María Xosé Camba. Pode que xa pasaran meses dende o seu falecemento pero eso non implica que nós nos esqueceramos dela. A min persoalmente, só me deu clase unha semana, pero para min foi máis profesora ca outras que me deron todo o ano. Sempre me preguntaba que tal estaba, felícitabame polo blog,  e sorríame sempre, sempre estaba con esa sonrisa, que eu creo que nunca deberíamos perder e menos agora, polo menos en memoria dela. Eu creo, que sempre temos que estar felices, ás veces non é tan doado, pero se somos capaces de apreciar os pequenos detalles e reirnos ante as propias dificultades, podemos superar ás adversidades. Un saúdo e un bico moi grande.

A acidez dos océanos, nova clave para explicar a extinción dos dinosaurios.

Unha paleontóloga da Universidade de Zaragoza, xunto a dous investigadores estadounidenses, achou novas causas da extinción dos dinosaurios, entre outras especies, que se produciu nos océanos tras o impacto dun asteroide hai 65,5 millóns de anos.
O estudo da oscense Laia Alegret, profesora de Paleontoloxía da Universidade de Zaragoza e membro do Instituto Universitario de Investigación en Ciencias Ambientais de Aragón (IUCA), demostra que a fotosíntese e a cadea alimenticia nos océanos se recuperaron moito antes do que cría.
Así mesmo sinala que unha rápida acidificación das augas superficiais tras o impacto explicaría por que moitas especies se extinguiron, mentres que outras que habitaban nos fondos oceánicos sobreviviron, informou a Universidade de Zaragoza nun comunicado.
O traballo, no que participaron dous investigadores das universidades de Yale e Michigan, acada de ser publicado na revista científica estadounidense PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences).
Enlace: http://www.elmundo.es/elmundo/2011/12/28/ciencia/1325067475.html

Lucía Sánchez Corral 1ºBACH. D

O LHC descobre a súa primeira párticula subatómica

O LHC o acelerador de partículas máis grande do mundo, que se atopa en Xenebra, anuncia o achado dunha partícula subatómica a Chi-b(3P). Trátase dun bosón composto por dous quarks, un de materia e outro de antimateria, é dicir, idénticos pero con carga oposta. Esta partícula só sobrevive durante un instante (unhas mil billóns de veces menos que un segundo) tempo suficiente para ser detectada e estudada polos científicos do ATLAS (un dos colisionadores do LHC). Este descobrimento considérase o aperitivo ao que en realidade se busca neste acelerador: o bosón de Higgs, partícula que explicaría a orixe da masa da materia que compón os átomos.

A existencia tanto do bosón de Higgs como de Chi-b(3P) fora predita polos físicos teóricos pero, como todo traballo científico, a súa existencia ten que ser comprobada. Para elo no LHC fan chocar protóns a case a velocidade da luz nun tubo ao baleiro de 27quilómetros a uns 100 m de profundidade. Os protones están feitos de quarks que, ao chocar, poden producir partículas nunca antes observadas.



Para algúns científicos como Juan García-Bellido, físico teórico da Universidade Autónoma de Madrid, o achado de Chi-b(3P) non supón un descubrimento importante xa que corresponde a un estado "excitado" da mesma partícula que outro acelerador, o Tevatron de EEUU, descubrira en 1975.
O ano definitivo para o LHC será o 2012, ano no que se espera o anuncio do achado da desexada partícula de Higgs

Fontes: http://www.publico.es/ciencias/413620/el-lhc-descubre-su-primera-particula
Wendy Danniela Martínez Martín 1º Bach. E

Novas pistas sobre a orixe da vida na Terra

En todos os seres vivos actuais a información xenética almacénase no ADN. O ARN desempeña un papel activo para copiar esta información e permitir a síntese de moléculas activas no organismo, as proteínas. Con todo, os científicos cren que un mundo de ARN precedeu ao actual, no que o ADN domina as formas de vida.
O ARN está formado por tres tipos de moléculas: un azucre (ribosa), un grupo fosfato e unha base nitroxenada. Segundo a maioría dos científicos estos tres tipos de moléculas deberon aparecer de forma separada na Terra primixenia e logo formarían cadenas de ARN. Pois ben, está hipótese pudo ser probada nun traballo recentemente publicado na revista Nature. John Sutherland e os seus colegas la Universidad de Manchester (Reino Unido), publicaron como a partir da combinación de ditas moléculas puido aparecer o ARN sen a axuda de enzimas, grazas aos raios ultavioletas e ao fosfato. Para elo provocaron reaccións químicas en modelos de ambientes xeolóxicos como os que deberon existir na primitiva Terra.
Na mesma revista nun segundo estudo, o equipo de Edward DeLong, do MIT (EEUU) explican a presenza de pequenas moléculas de ARN atopadas directamente no plancton das profundidades oceánicas, onde para algúns científicos debeu suceder a orixe da vida.
NOEMI BASALO AÑEL 1º BACHILLERATO E

FONTE DE DOCUMENTACIÓN
http://www.elmundo.es/elmundo/2009/05/13/ciencia/1242205127.html

O 'Barberapithecus' símbolo da evolución dos primates.

Un simio, descoñecido ata o momento, habitou hai uns 11 millóns de anos no Valle do Penedés en Cataluña. Trátase dun animal pequeno de entre 5 e 7 kilos de peso con semellanza a un orangután.

O achado remóntase aos anos setenta cando Miquel Crusafont atopou o xacemento catalán, pero os dentes do simio foron sempre una incógnita ata ser descritos por científicos do Instituto Catalán de Paleontoloxía (ICP) Miquel Crusafot e publicados na revista 'American Journal of Physical Anthropology'.

O Barberapithecus huerzeleri recibe ese nome pola localidade xa citada na que foi atopado e do paleontólogo suízo Johannes Hürzeler coñecido polas suúas contribucións a paleoprimatoloxía. Os restos dentais recuperados inclúen 15 dentes dunha hembra, un premolar aislado e un canino de outros individuos.

A orixe deste tipo de dentes (os dos pliopitécidos) remóntase ao continente africano coa separación da rama dos simios do Vello Mundo cós antropomorfos e os humanos. A diferencia dental que presentan os pliopitécidos son as crestas de esmalte que constitúen o chamado “triángulo pliopitecino” nos molares inferiores o que nos permite saber que a súa alimentación era a base de froita e non follas.

Cabe destacar que o pliopitécido maís antigo da Península está tamén na zona do Penedés en Abocador de Can Mata e data de 12 millóns de anos atrás.

Fonte:http://www.elmundo.es/elmundo/2011/12/19/ciencia/1324316183.html

Noelia Rodríguez Rey Nº27 1º Bach.D

Atopan por primeira vez un buraco negro

Un equipo de astrónomos liderado por Reinhard Genzel do Instituto Max-Planck para Física Extraterrestre (MPE), en Garching, Alemaña, descubriron unha nube de gas masiva sobre a terra achegándose rapidamente cara ao buraco negro que hai no centro da Vía Láctea. Esta é a primeira vez que puidemos observar a aproximación dunha nube para un buraco negro supermasivo. O obxecto xa comezou a ser perturbado, e cando se achegue, algo que vai ocorrer en 2013, irá aumentando a presión exterior. A investigación aparece na revista Nature.
A nube de po e gas ionizado, moito máis frío que as estrelas do seu redor, está composta principalmente de hidróxeno e helio. A nube brilla por mor da forte radiación ultravioleta das estrelas quentes que o rodean no corazón da Vía Láctea.
A nube recén descuberta está estendéndose para ollar como espaguetes e non vai sobrevivir a esta experiencia. As súas beiras xa están a sufrir trastornos e espérase un colapso nos próximos anos.
Os astrónomos viron sinais claros de un aumento nos trastornos na nube entre 2008 e 2011. Espérase tamén que o material vaiase facer moito máis quente en 2013, e ata é probable para comezar a emitir raios X.
Unha explicación para a formación desta nube é que o material viría a partir da próxima masiva de estrelas mozas están perdendo masa rapidamente debido aos fortes ventos estelares.

Fontes : http://www.abc.es/20111214/ciencia/abci-captan-primera-agujero-negro-201112141610.html

Mirian iglesias losada nº 14 1º Bach.E

Científicos do CERN din ter atopado probas da existencia do Bosón de Higgs.

Os físicos comezan a recoller os froitos dunha das investigacións nos principais detectores no gran acelerador europeo de partículas onde teñen atopado sinais da presenza do Boson Figs.
A conferencia, que tivo lugar o 13 de decembro deste ano no auditorio principal do Laboratorio Europeo de Física de Partículas (CERN), onde non había lugar baleiro en todo o auditorio, tivo simultaneamente comentarios nas redes sociais e non deixaron de facelo en ningún momento, xa que cada frase, cada xesto, cada palabra dos oradores foi "twiteada" por un dos centos de físicos que enchían a sala.
Os portavoces para os dous experimentos, Fabiola Gianotti e Guido Tonelli, explicaron durante máis de dúas horas como foron capaces de atopar o que podería ser a partícula:
”Cando dous protóns, acelerados ao 99,9 por cento da velocidade da luz en direccións opostas, chocan dentro do acelerador, tras a caída, provocan unha "fervenza" de eventos durante o cal crean numerosas partículas e algúns deses eventos podería corresponder ao bosón de Higgs”.

Sen embargo nin Gianotti nin Tonelli aínda non se atreveron a afimralo con total seguridade. Será necesario analizar máis eventos como os atopados ata agora para poder afirman a existencia do Boson de Higgs.

Fontes: http://www.abc.es/20111214/ciencia/abcp-boson-higgs-particula-clave-20111214.html

Jennifer Armada Ferreio, nº3 1º Bach.D

Descubrimento de dous planetas do tamaño da terra

Bautizan aos planetas Kepler-20e e Kepler-20f, orbitan ao redor dunha estrela similar ao sol, aínda que non se creen que sean habitables pola súa elevada temperatura, segundo a NASA.

A temperatura aproximadamente é de 815 graos e 426 graos no outro. Aínda así non descartan que poda encontrarse vida en eles, xa que hai bacterias e moho que podían sobrevivir nun entorno familiar.
Os cinco planetas descubertos son os máis pequenos que se encontran fora do Sistema Solar. O seu tamaño é similar a da terra e a súa composición tamén é rocosa.

Antela Santos Rodríguez nº31 1º Bach.D

http://www.abc.es/20111220/ciencia/abci-nasa-planetas-201112201849.html

O COMETA LOVEJOY "SOBREVIVE" TRAS PASAR CERCA DO SOL.

Lovejoy,é un cometa detectado o día 2 de decembro polo astrónomo australiano Terry Lovejoy, de ahí o seu nome. Estaba destinado a desintegrarse por pasar durante unha hora cerca da corona solar a varios millóns de grados.Sen embargo o núcleo do cometa resultou ter un tamaño grande como para soportar as terribles temperaturas e sobrevivir do seu acercamento ao Sol. O observatorio espacial SDO (Solar Dynamics Observatory) da NASA, conseguiu gravar a secuencia da aproximación do cometa ao Sol e o seu posterior alexamento da estrela. En calquera caso, «todavía hai unha posibilidade de que Lovejoy comece a fragmentarse, porque foi un evento tremendamente traumático e estructuralmente podría estar moi débil», dí Battams. Sen embargo, cabe outra posibilidade: podría manterse unido e desaparecer nas profundidades do Sistema Solar. O encontro do cometa tamén foi captado polo menos por outras catro naves espaciais: as duas sondas xemelgas de STEREO (Solar Terrestrial Relations Observatory) da NASA, o microsatélite europeo Proba2 e SOHO (Solar and Heliospheric Observatory) da NASA e a Agencia Espacial Europea. Para SOHO, é o cometa máis brillante que captou. FONTE:http://www.abc.es/20111219/ciencia/abci-cometa-lovejoy-hace-imposible-201112190850.html Noemi Lozano Rodríguez,nº17,1ºd.