A enerxía nuclear é cada vez máis motivo de polémica tanto polas súas consecuencias medioambientais como políticas e sociais. Fixarémonos en dous exemplos, Irán e Africa. Irán co seu programa nuclear acusado de fabricar armamento baixo a apariencia dun programa civil e Africa moi necesitada de enerxía barata e fiable para o seu desenrolo.
En 1967 Irán e América viviron unha lúa de mel nuclear. Os acordos entre ambos países prevían a construcción de 23 centrais nucleares en Irán. Os americanos pensaron que si os iranís se interesaban pola enerxía nuclear, olvidaríanse un pouco do petróleo. Nin imaxinaban que Irán quixese ter un arma nuclear.

Fai case 25 anos que o réxime dos Aiatolás pretende desenrolar armas atómicas baixo a apariencia dun programa nuclear civil. Todo a través do mercado negro e as importacións ilegais.
O tráfico ilegal de equipamento industrial destinado a un programa nuclear deu lugar a un novo concepto, o material chamado de "dobre uso". Dobre uso porque un perno, unha válvula ou unha tubería poden utilizarse tanto nunha inocente fábrica de alimentación coma nun complexo nuclear.
Aínda que algunhas minas foron pechadas oficialmente en 1961 todavía representan unha ameaza para a seguridade mundial , debido ó seu valor para os terroristas, os estados corruptos e as prácticas ilegais. A recente acción en Mali puxo de manifesto a importancia estratéxica do Sahara como unha fonte importante de petróleo, gas e uranio.
Dende a década de 1940, Francia, Bélxica e os EEUU loitaron polo acceso ás minas congoleñas que proporcionaron o uranio utilizado para as bombas de Hiroshima e Nagasaki. A maior ameaza, nembargantes, non ven dos terroristas, senon das prácticas realizadas polas multinacionais de Francia, Alemania, Canadá, o Reino Unido e os EEUU.
Enlaces:
http://www.rtve.es/television/documentales/la-noche-tematica/
http://www.youtube.com/watch?v=JmKOjgemni8
http://www.youtube.com/watch?v=uHro1K7q4Us
Francisco Rodríguez Valencia, 1º Bach A.