domingo, 16 de junio de 2013

  PODER NUCLEAR
  A enerxía nuclear é cada vez máis motivo de polémica tanto polas súas consecuencias medioambientais como políticas e sociais. Fixarémonos en dous exemplos, Irán e Africa. Irán co seu programa nuclear acusado de fabricar armamento baixo a apariencia dun programa civil e Africa moi necesitada de enerxía barata e fiable para o seu desenrolo.
   En 1967 Irán e América viviron unha lúa de mel nuclear. Os acordos entre ambos países prevían a construcción de 23 centrais nucleares en Irán. Os americanos pensaron que si os iranís se interesaban pola enerxía nuclear, olvidaríanse un pouco do petróleo. Nin imaxinaban que Irán quixese ter un arma nuclear.

No 2010, os iranís fixeron unha demostración do seu programa nuclear, por primeira vez, estaban en condicións de enriquecer uranio a unha concentración do 20%, nivel que se aproxima ó umbral fatídico que precisa un arma nuclear. A comunidade internacional, con Estados Unidos á cabeza, tiña unha postura moi clara: Había que disuadir ós iranís de fabricar a súa primeira Bomba Atómica, a toda costa.
   Fai case 25 anos que o réxime dos Aiatolás pretende desenrolar armas atómicas baixo a apariencia dun programa nuclear civil. Todo a través do mercado negro e as importacións ilegais.
   O tráfico ilegal de equipamento industrial destinado a un programa nuclear deu lugar a un novo concepto, o material chamado de "dobre uso". Dobre uso porque un perno, unha válvula ou unha tubería poden utilizarse tanto nunha inocente fábrica de alimentación coma nun complexo nuclear.
   Por outra banda, Africa necesita urxentemente enerxía eléctrica barata e fiable para o seu desenrolo, pero en  lugar de utilizar os seus propios recursos como as minas de uranio, vese obrigada a vender as súas riquezas a outros países e ás grandes compañías extranxeiras.
   Aínda que algunhas minas foron pechadas oficialmente en 1961 todavía representan unha ameaza para a seguridade mundial , debido ó seu valor para os terroristas, os estados corruptos e as prácticas ilegais. A recente acción en Mali puxo de manifesto a importancia estratéxica do Sahara como unha fonte importante de petróleo, gas e uranio.
   Dende a década de 1940, Francia, Bélxica e os EEUU loitaron polo acceso ás minas congoleñas que proporcionaron o uranio utilizado para as bombas de Hiroshima e Nagasaki. A maior ameaza, nembargantes, non ven dos terroristas, senon das prácticas realizadas polas multinacionais de Francia, Alemania, Canadá, o Reino Unido e os EEUU.
   A pesar dos riscos do emprego da enerxía nuclear, Africa ve ben a perspectiva de utilizar unha fonte de enerxía aparentemente inagotable, barata e limpa para poder facer fronte a unha demanda de electricidade que aumentará nos próximos anos. Os activistas anti-nucleares en Africa síntense intimidados, perseguidos e a veces asasinados.

Enlaces: 
http://www.rtve.es/television/documentales/la-noche-tematica/
http://www.youtube.com/watch?v=JmKOjgemni8
http://www.youtube.com/watch?v=uHro1K7q4Us

Francisco Rodríguez Valencia, 1º Bach A.