viernes, 19 de abril de 2013

O xenoma do peixe que apenas evolucionou en 300 millóns de anos

Durante 300 millóns de anos apenas evolucionou. Non lle fixo falta. Trátase do celacanto africano ('Latimeria chalumnae'), unha enigmática especie de peixe que se cría extinguida desde a época dos dinosaurios ( fai uns 70 millóns de anos) ata que en 1938 se encontrou un exemplar vivo na costa africana. Así, soupose que este peixe seguía habitando os mares do planeta. 
Aínda que nas décadas posteriores encontráronse máis exemplares e describiuse unha segunda especie, o celacanto indonesio ('Latimeria menadoensis'), as poboacións deste esquivo peixe, que pode chegar a medir un metro e medio e habita a profundidades de ata 700 metros, son moi vulnerables e todavía bastante desconocidas para a ciencia.
Agora, un equipo internacional de investigadores secuenciou o seu xenoma, cuxo estudio preliminar confirmou o que moitos científicos xa sospeitaban: os seus xenes evolucionaron máis lentamente que os doutros peixes e vertebrados terrestres. 
Según sosteñen os autores deste estudio, si este peixe evolucionou tan pouco é simplemente porque non o necesitou. A especie que habita na costa oriental africana vive nas profundidades do océano, en zonas estables que cambiaron moi pouco nos últimos milenios.
''Falamos con frecuencia sobre como as especies evolucionaron co paso do tempo. Pero hai todavía algúns lugares na Terra onde os organismos non teñen que cambiar, e este é un desos casos. Os celacantos probablemente están moi especializados nese ambiente extremo no que non se producen cambios", explica Kerstin Lindblad-Toh, investigadora do Instituto Broad do MIT, en EEUU, e unha das autoras deste estudio.
O aspecto do celacanto é moi similar ó de fósiles dos seus parentes de 300 millóns de anos de antigüidade, pero tamén posee características comúns aos tetrápodos, animais con catro extremidades entre os que se encontran os anfibios, os reptiles, as aves e os mamíferos. Tamén contan con aletas lobuladas os dipnoos ou peixes pulmonados. Os científicos cren que os primeiros anfibios con catro patas capaces de salir da agua e sobrevivir na terra evolucionaron a partir dalguna destas especies de peixes con aletas lobuladas. Según sinalan, a secuenciación do xenoma do celacanto mostrou que os peixes pulmonados serían os máis próximos aos tetrápodos e non os celacantos. Sen embargo, o xenoma do peixe pulmonado é moito máis complexo de descifrar que o de celacanto.
Por isto, o xenoma deste peixe, conocido popularmente como un 'fósil viviente' (un término acuñado por Charles Darwin para describir as especies vivas que son moi parecidas a outras que só puideron identificarse a través de fósiles encontrados) está comparándose co de outros animais para averiguar como os organismos acuáticos evolucionaron para adaptarse ó ecosistema terrestre.

Para Jessica Alföldi, coautora tamén deste artigo, o celacanto "non é un fósil vivinte, senón un organismo vivo", pois sobreviviu e reproduciuse, pero o seu aspecto cambiou moi pouco a pouco ó largo de millóns de anos.
Os investigadores tamén sinalan as dificultades que tiveron para levar a cabo este proxecto, que foi posible grazas a colaboración internacional de científicos pertencentes a 20 institucións de 12 países. A escasez de celacantos e o difícil acceso as zonas nas que viven fixeron moi difícil a obtención de mostras para secuenciar o xenoma.
Ó examinar os xenes que os vertebrados perderon cando se adaptaron á vida terrestre, encontráronse interesantes descubrimentos sobre os cambios que se produciran. Por exemplo, no sentido do olfato (segundo as hipótesis, as criaturas que se mudaron do océano á terra necesitaban novas formas de detectar sustancias químicas o seu alrededor) ou no seu sistema inmunolóxico (quizáis como resposta ós novos patóxenos que encontraron no ecosistema terrestre).


Novos planetas por explorar.

Antes que nada…

Como é o traballo científico para localizar exoplanetas, é dicir, planetas alleos ao noso Sistema Solar?
Esta labor realízase dun xeito indirecto, mediante o estudo dos movementos de obxectos diante de estrelas, o que daría pé a pensar que se trate dun novo sistema conformado por un sol e planetas xirando ao redor da súa órbita.
Grazas ao telescopio espacial Kepler, lanzado pola NASA no ano 2009, avistáronse 7 novos planetas, non pertencentes ao noso Sistema Solar pero que poderían reunir condicións moi semellantes ás da vida na Terra. Éstos pertenecen a dous sistemas planetarios distintos, o da estrela Kepler-62 e o da estrela Kepler-69.


Estudando as súas características, descubriuse que a Kepler-62 é unha estrela de tamaño menor ao sol e de orixe más antiga, que podería distar da Terra uns 1200 anos luz e alberga 5 dos planetas na súa órbita, dos cales dous deles (kepler-62e’ e kepler-62f’) encaixarían para ser denominados planetas habitables, debido á posibilidade de conter auga.
O primeiro tería un tamaño dun 60% maior ao da Terra e unha órbita cunha duración de 122 días, mentres que o segundo tería un tamaño dun 40% menor que o noso planeta e unha órbita de 267 días, do que se cree que podería ter tamén unha atmósfera composta por nitróxeno, dióxido de carbono e auga.
A segunda estrela, a Kepler-69, situada a 2700 anos luz alberga os outros dous planetas, (kepler-69c’ e kepler69-b’). O primeiro resulta ser máis grande que a Terra, superando ata nun 70% o seu volume, cunha órbita de 242 días; o segundo, dobra o tamaño da Terra e a súa órbita dura 13 días soamente.

 






Un motivo máis para coidar a nosa saúde.



Xa coñeciamos que o exceso de azucre podía ser moi perxudicial para a saúde, o que quizáis non sabías é que pode producir cancro.

Así o afirman os nosos investigadores españois da Universidade  “Rey Juan Carlos”. Esta relación ven dada a que o consumo excesivo de azucre aumenta a actividade dunha proteína coñecida como b-catenina, íntimamente relacionada coa progresión de tumores, especialmente na zona do intestino delgado, ovarios, mamas, páncreas ou colon. Logo, persoas diabéticas ou con problemas de obesidade sofren ata o dobre de risco de padecer esta enfermidade.
E é que, o coidar a nosa dieta pode previr un de cada tres cancros.


http://www.muyinteresante.es/salud/preguntas-respuestas/iel-exceso-de-azucar-causa-cancer