sábado, 6 de noviembre de 2010

Máis cerca do control da infección do VIH

Un modelo da proteína HLA B, clave para o control doVIH.

Chamámoslle controladores de elite ás persoas infectadas polo VIH que non chegan a desenvolver o SIDA e manteñen unha carga viral case indetectável sen tomar ningún tipo de medicamento. En España son ao redor de 500 os afortunados.

Moitos científicos levan tempo intentando atopar o motivo polo cal estas persoas son resistentes a esta infección na que a outras persoas actúa debilitando as súas defensas, ata o punto de ocasionarlle a morte se non están sometidos a un severo medicamento.
Un estudio a desvelado os catro marcadores xenéticos, que fan que esas persoas sexan “resistentes” ao VIH. Atópanse no cromosoma 6 onde se cofidica o HLA B.

Un investigador recoñece que o que hai que facer agora é recoñecer o detectores dos xenes identificados e asegura así que un químico podería crear unha molécula a cal os bloqueara.O desenvolvemento de fármacos que fagan que os linfocitos se activen e non deixen que o VIH se replique. O que sería moi útil para o desenvolvemento das vacinas e terapias xénicas contra o VIH.


Andrea Gerpe Acosta, 1º Bacharelato A

O noso blog cumpriu un mes

O noso blog cumpriu un mes de vida. Cando empezamos téñovos que confesar que estaba segura de que non iamos fracasar. Sabía que moitos de vós estariades dispostos a traballar e a ilusionarvos con este proxecto. Non me equivoquei o número de post 106 e o número de visitantes 2685 demóstrano.
É hora de facer este pequeno balance e tamén facer algunhas consideracións que recollemos no seguinte decálogo.


Decálogo do funcionamento do blog
1º A directora do blog é Isabel Limia Pérez, alumna de 1º de bacharelato B. Calquera cambio na configuración do blog terá que ser permitido por ela.
2º O máximo de blogueros será de 25.
3º O Blog terá como obxectivos:
- Informar a toda a comunidade educativa das principais novidades que aparecen nos xornais sobre ciencia.
- Relacionar os contidos de aula coa realidade da ciencia actual.
- Recoller todos os eventos sobre ciencia que teñen lugar no Centro.
- Establecer comunicación conoutros blogs.
- Facer máis atractivo o estudo da Ciencia aumentando desta xeito a motivación dos estudantes.
- Favorecer un maior protagonismo e responsabilidade do alumnado no proceso de aprendizaxe.

- Axudar a que os estudantes perciban as conexións existentes entre a Ciencia e o entorno social.

- Estimular nos estudantes hábitos de investigación mediante o uso das TIC.

- Desenvolver nos estudiantes a capacidade de análise e síntese de textos, para a elaboracións dos post.

4º Algúns exemplos de fontes de noticias para subir ao blog:
http://www.publico.es/ciencias
http://www.elpais.com/sociedade/ciencia/
http://www.plataformasinc.es/index.php/esl/Noticias
http://www.bbc.co.uk/mundo/temas/ciencia/index.shtml
http://www.elmundo.es/elmundo/ciencia.html
http://www.abc.es/ciencia/ciencia.asp
http://www.noticiasciencias.com/
5º Cada post terá un título atractivo e suxestivo. Deberá estar ben redactado (recoméndase facer un borrador antes da súa publicación). OLLO!!! Os textos non poden ser “recorta e pega”, deben ser froito primeiro dunha análise da noticia e logo dunha síntese. Ademais, cando se poda, deben relacionarase cos temas traballados na aula. Débese de ter coidado coas faltas de ortografía e os castelanismos. Inserir algunha fotografía "ad hoc" (xeralmente unha ou dúas). Pódense inserir tamén un vídeo ou un podcast. En palabras que creades que se deben ter coñecementos previos realizaranse enlaces con páxinas que os expliquen (deben ser enlaces que nos dean seguridade científica dos contidos). Para unificar o formato a letra que eliximos é Trebuchet tamaño normal e os parágrafos deben ter os bordos xustificados.
6º Pór en todos os post as etiquetas, intentando manter as que xa existen.
7º Os post deben estar asinados con nome e apelidos, indicando o grupo clase.
8º Ademais de subir noticias ao blog, pódese e débese facer comentarios aos outros post, iso significará o interese que espertaron as noticia publicados pólos outros compañeiros/as. Os comentarios deberán estar firmados.
9º Para que estudiantes non coincidan na mesma noticia, cando alguén esta a redactar un post deberá comunicalo por mail aos demais.
10º Este é un blog colaborativo polo que o resultado final resultará da suma e da interrelación do traballo de todos e todas.
A profesora Carmen Cid Manzano

O cometa Hartley 2 , o máis próximo a Terra ata o momento

El 'Harley 2', ayer, durante el encuentro con la 'Deep Impact'.O Hartley 2 é o cometa que másis próximo ten pasado da terra ata o mmento. A nave Deep Impact da NASA tomou onte as fotografías máis detalladas que se coñecen desta masa alongada de xeo e rocha descuberta que chuspe potentes chorros de cianuro de hidróxeno, un gas moi tóxico.Con este encontro, xa son sete os cometas que foron visitados por naves humanas .
Os fulgores que se aprecian na superficie do cometa, que ten uns dous quilómetros de longo, son chorros de po que saen a presión cando o xeo que hai no corazón do cometa entra en contacto coa luz do sol e se converten en vapor de forma moi violenta. Cada vez que isto sucede perde un metro de lonxitude.

Estas afastadas imaxes en branco e negro poderían explicar un dos maiores misterios da Terra. O seu obxectivo máis importante ao estudar un cometa é intentar saber como puido xerarse a vida neste planeta

Os datos obtidos reforzan a teoría de que foron os cometas os que fixeron chegar auga e compostos orgánicos á Terra hai máis de 4.000 millóns de anos.

Os cometas son fósiles do sistema solar. Os planetas actuais formáronse a partir dalgunhas destas bólas de xeo e rocha ao estrelarse unhas contra outras. As que seguen libres, como o Hartley 2, conteñen materiais intactos de hai 4.500 millóns de anos. O seu estudo, coas fotos actuais da Deep Impact, explicará cal era a mestura de compostos e as condicións cando se estaban a formar os planetas.

María Isabel Limia Pérez 1º Bacharelato B
Máis información :

"Dousferrados"

Para aos que lle gusten as Mates recoméndovos o blog de Conchi, profe do noso centro e que é seguidora do noso blog, facendo comentarios moi interesantes e con moita chispa.
http://dousferrados.blogspot.com/


Editado por Carmen Cid Manzano

A relixión non é ciencia


A crencia en Deus é unha opción persoal,
non é unha cuestión científica.
Stephen Hawking no seu novo libro "O gran deseño" descarta a existencia de Deus para explicar a orixe do Universo. Hawking renuncia así ás súas opinións anteriores expresadas na súa obra 'Unha Breve Historia do Tempo', na que suxería que non había incompatibilidade entre a existencia dun Deus creador e a comprensión científica do universo.


Stephen Hawking


Sen embargo outros científicos non teñen a mesma opinión, así Francisco Ayala, xenetista e biólogo molecular nacido en Madrid 1934 e que traballa no Estados Unidos afirma: a ciencia non está reñida coa relixión e dice 'Deus non é necesario para explicar a orixe do universo e da vida, pero aun así pódese crer nel'



Francisco Ayala



Editado por Carmen Cid Manzano

Como reacciona o noso cerebro cando nos namoramos?

O amor... Hai poucas cousas na nosa vida ás que lle demos tantas voltas na nosa cabeza, así que non é estrano para nada que a Ciencia tamén se encarge dos efectos que provoca o amor no noso cerebro para que sexa algo con tanto valor para nós.


Investigadores da Escola de Medicina da Universidade de Stanford aseguran que os sentimentos que provocan as paixóns amorosas poden ser incriblemente eficaces para aliviar a dor, posto que está científicamente demostrado que teñen un poder calmante similar ós analxésicos e incluso provocan os mesmos efectos que a cocaína, iso sí, á hora de falar do amor podemos engadir que en cambio este sentimento sí é algo saudable para nós.

O mito de Cupido é algo máis que iso; un equipo internacional de científicos asegura que o amor pode ser fulminante. Explican que tardarmos un quinto de segundo en namorarnos: Ó parecer, cando caemos rendidos polos encantos doutra persoa, doce áreas do noso cerebro traballan conxuntamente para liberar productos químicos que producen a euforia, como é o caso da dopamina, a oxitocina e a famosa adrenalina.

Non vos parece realmente incrible que un tema supostamente tan apartado e tan complexo ó que lle damos tantas voltas diariamente o resolva a Ciencia falando de cousas que nin imaxinaríamos? Efectivamente, a Ciencia nunca deixará de sorprendernos!

Como temas relacionados, tamén se está a estudar a sexualidade tanto nos homes como nas mulleres dende o punto de vista científico. Ver máis

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB

Un fosil vivente

O celacanto é un peixe de aletas lobuladas, con dimesións de ao redor de 1,50m e 60 Kg de peso, que se cría extinguido dende o período Cretácico, ata que no ano 1938 descubriuse un exemplar vivo en Sudáfrica.


Xunto cos peixes pulmonados, son os seres vivos mariños mais cercanos os vertebrados terrestres. Apareceron fai 400 Millóns de anos é ainda estan vivos algo que os fai moi importantes para historia da evolución dos seres vivos, aínda que istos exemplares son bastante distintos aos primitivos.

Este animal é carnívoro vive nas profundidades mariñas, o que resultou un gran problema para a sua captura e resulta dificultoso o seu mantemento pois chegan a a morrer polo cambio de presión.

Non se sabe moito desta especie, pois so teñen datos de dous exemplares, o que dificulta o seu estudio, por exemplo nestes momentos non se ten ningún dato seguro ao 100% da súa reproducción. Pensase que non alcanzan a madurez sexual ata os 20 anos e que son ovoviviparos. O seu período de xestación é de 13 meses, tras os cales a fémia dá a luz arredor de 5 é 25 crías, o suficientemente desenvolvidas coma para que non necesiten axuda da nai durante os primeiros meses de vida.

Debido a súas singulares características é unha especie en peligro de extinción, e necesario coidar dela, para intentar que non desapareza pois é un exemplo claro da evolución de moitos seres vivos.
Aitor López Domínguez 1º Bacharelato B

http://www.babab.com/no01/celacanto.htm