lunes, 6 de diciembre de 2010

Restos de microorganismos de fai un millón de anos en Cantabria

O equipo de investigación do Instituto Xeolóxico e Mineiro de España (IGME) demostrou, despois de case dous anos de traballo, que unha rocha surxiu a partir da actividade de microorganismos moito máis pequenos que unha milésima de milímetro, que nos deixaron fósiles de gran valor. Trátase dunha rocha escura, case negra, que percorre centenares de metros dunha cova de El Soplao (Cantabria) por onde antes pasaba un río subterráneo e foi formada fai un millón de anos.
Xeralmente, este tipo de estromatolitos (marcas en pedra dos microorganismos primitivos que xorden como resultado da fotosíntese) non se encontran en covas, xa que non hai luz. Estos organismos, subsistían grazas á quimiosíntese por oxidación do manganeso co que xeraban pequenos desperdicios ata que quedaban completamente cubertos, quedando atrapados. Ó fosilizarse, eses residuos deixaron moldes exactos dos organismos que os crearon.
Rafael Lozano, líder do equipo do IGME nesta investigación, di que é a primeira vez que se rexistra a existencia de estromatolitos en covas e que tiveron sorte de que estiveran tan ben conservados. Este descubrimento achegará importantes claves para o estudo doutros fósiles moito máis antigos.





Para máis información pincha aquí



Editado por Natalia Cid 1ºB

Os restos dun 'botellón' poden valer diñeiro




En España, cada día entran no mercado 51 millóns de envases de bebidas, das cales só o 30% acaban no colector amárelo e o 70% vai ao vertedoiro ou á incineradora. A asociación Retorna quere traer a España o Sistema de Depósito, Devolución e Retorno (SDDR) co obxectivo de introducir este sistema na Reforma da Lei de Residuos.





O ciclo da reciclaxe que se pretende é diferente ao dos colectores amarelos, onde acaban mesturados con outros produtos tóxicos, esta é a razón pola que o material resultante é de moi mala calidade e non serve para facer novos envases.
Se contamina, paga: Con este novo sistema, o consumidor paga 25 céntimos ao comprar a bebida recuperándoo cando devolve o envase baleiro nun establecemento calquera.
Nos grandes e medianos supermercados instalaríanse grandes máquinas de recollida no interior das súas instalación. Nos establecementos pequenos, os envases recolleríanse en bolsas e levaríanse a plantas de conteo para a súa clasificación. Este sistema funciona xa en outros países, como por exemplo Alemaña.




En España, habería un centro de control que xestionaría os depósitos, e se encargaría do ciclo: un produtor cobra os 25 céntimos ao supermercado, que os recupera do consumidor para pagarlle. O produtor envía ese diñeiro ao centro de control. O comercio contabiliza as devolucións de diñeiro que se fixeron para que llas pague ese mesmo centro. Envíase ao centro de control o material recolleito, e se vende para facer novas botellas, novas latas e novos briks de zume ou botellas de cristal, que son os envases que admite o SDDR. Co diñeiro, o centro de control paga ao comercio os 25 céntimos por unidade máis unha pequena comisión que lle permite amortizar os gastos.

No Ministerio de Medio Ambiente comunicaron a Retorna que incluíron no borrador da nova lei de residuos parte das súas alegacións e máis de 100 concellos cataláns asinaron mocións a favor da súa implantación en España.



Para máis información:




Feito por:

Yurema Seara Núñez 1ºB