jueves, 30 de diciembre de 2010

Propósitos para o próximo decenio






Editado por Carmen Cid Manzano

miércoles, 29 de diciembre de 2010

Pódese ensinar a ser intelixentes

A intelixencia constrúese usándoa, a clave na construcción da intelixencia está nas experiencias que ofrecemos aos fillos e que nos ofrecemos a nós mesmos. En 1986 Stenberg e Deterjan propoñen como novidades:
*O desenvolvemento da intelixencia non é estable nin lineal senon espiral.
*A intelixencia nun momento dado non marca a execución intelectual dun suxeito para toda a vida.
*a intervención cognitiva produce cambios neurorítmicos e estruturais no cerebro humano adulto.
*Existen variables moduladoras que determinan esa capacidade (estimulación da cultura e o contexto)
*Non existe idade prefixada de finalización.

Existen diferentes estratexias que nos permiten ter un pensamento máis intelixente e o mellor de todo é que estas estratexias se poden esnsinar e aprender ao longo de toda a nosa vida.
Unha vez adquiridas estas estratexias chegaremos a unha excelente toma de decisións co que conseguiremos o éxito na vida.
Non nos conformaremos, traballemos o noso corpo e traballemos a nosa mente os resuutados de ambos os procesos serán visibles na vida cotiá.

Fonte: Ourense por Barrios

Aitor López Domínguez 1ºB

Contaminación sonora.

Acotío pasamos desapercibidos moitos tipos de contaminación, e nos medios de comunicación só oímos falar de contaminación medio ambiental, pero tamén hai outras con menos efectos secundarios pero non por iso menos importantes ou molestas. Un destes casos é a contaminación sonora:

Un recente estudo da Organización Mundial de la Salud (OMS) publica que Buenos Aires é a cidade máis ruidosa de América Latina e a cuarta de todo o planeta detrás de Nueva York, Tokio e Nagasaki.



¿A que se debe tanta contaminación sonara en Buenos Aires?
  • Principalmente un tercio dos máis de 40 millóns de habitantes viven na cidade e nos seus redores de modo que demasiada multitude reside nun lugar relativamente pequeno.
  • A longas rúas, rectas e con frecuencias angostas provocan unha canalización do son.
  • O crecemento económico do país tradúcese en máis automóbiles e numerosos traballos de construcción.
  • Outros tipos de de razóns poden ser a pobreza do regulamento no transporte público o cal provoca ruído e as altas temperaturas que obrigan a abrilas fiestras das casas, máis estas non están comprobadas científicamente.


¿Que provoca este tipo de contaminación?
  • Molestias e incomodos, consecuecias suficentes para os seus habitantes.
  • Non é, nin moito menos, beneficioso para os oídos se non todo o contrario.
  • Pode causar extres e estúdanse outras consecuencias sobre a estabilidade psíquica.

¿Niveis normais e en Buenos Aires?
  • Os niveis normais non deberían exceder de 55 decibeles durante o día e 45 durante a noite.
  • Os niveis en Buenos Aires exceden os 70 e ata os 80 decibeles!


¿Solucións?

Os habitantes derrotados polo ruído diario optan por irse da cidade ás aldeas ou usar tapóns para os oídos mais a verdadeira solución está en cada un dos seus cidadáns.



Uxía Rodríguez Rodríguez 1º Bach A

Un eclipse agochará o noso Sol o próximo martes.

A mañá do 4 de xaneiro será unha das mañás máis escuras do 2011. O fenómeno comenzará ás 8:19 horas producindose a ocultación máxima do Sol ás 8:58 horas e rematando as 10:18. O eclipse só sera un eclipse parcial xa que para ver a ocultación do Sol case completa (ao 80%), habería que ir a Paris.

Consellos para ver un eclipse solar:
-Non comtemplalo a simple vista.
-Non utilizar inventos non recomendados, coma gafas de sol, rodiografías... etc
-Para ver o eclipse sen perigo ningún (xa que mirar ao Sol sempre é perigoso) débense comprar unhas gafas indicadas para este tipo de fenómenos, que poderás encontrar nunha optica ou en tendas especializadas por un prezo moi económico.





¿Qué es un eclipse de Sol? from Sara Odriozola on Vimeo.



Mario Blanco Cid 1ºA Bach.

Xigantesca tormenta en Saturno

Unha xigantesca tormenta, que se distingue como unha gran mancha brillante, foi captada no hemisferio sur de Saturno pola nave espacial automática Cassini.
Un fotógrafo veterano afirma que nunca se vira nada coma isto e tamén di que pode que sexa a maior tormenta en Saturno en moitas décadas.
O fenómeno xa fora detectado polos astrónomos aficionados pero houbo que esperar a que a nave Cassini alcanzase a posición adecuada na súa traxectoria arredor do planeta dos aneis.
As tormentas en Saturno son habituales pero esta é tan grande que ata un telescopio de aficionado de tamaño medio podería vela dende a Terra e brilla máis que os propios aneis de Saturno.
A nave que captou todo isto, Cassini, partiu da Terra en outubro de 1997 e chegou a Saturno en xullo de 2004, ca finalidade de estudar o sistema de Saturno, os seus aneis e as súas lúas durante varios anos.
Para máis infomación
Editado por: Lidia Blanco Otero 1º Bach. A

martes, 28 de diciembre de 2010

Estoupa un foguete indio

O foguete indio GSAT-5P, cargado cun satélite de telecomunicacións, estourou os poucos segundos do lanzamento, deixando no ceo un regueiro de lume e fume. A operación foi un éxito ata 50 segundos tras o despegamento e, a continuación, o vehículo adquirido un erro significativo en altitude que causou a súa destrución. Aínda non foi estudado en detalle a causa do fracaso, afirmou K. Radhakrishnan, xefe da Organización da Investigación Espacial.
A India está buscando ampliar o seu espazo comercial en materia espacial, tivo éxito co lanzamento de pequenos satélites, máis os de cargas pesadas están dandolle moitos problemas. O suceso ocurrido non é o primeiro, en abril pasado, un foguete cun motor tamén de tecnoloxía crioxénica fallou no lanzamento e caeu na Baía de Bengala. Os científicos indios tardaron 18 anos en pór a punto esta complexa tecnoloxía. Estes motores crioxénicos, usan hidróxeno líquido como combustible, proporcionando un empuxe adicional que permite o lanzamento de satélites máis pesados en órbitas de transferencia xeosíncrona (GTO) a alturas de 36.000 quilómetros sobre o ecuador. India con esta tecnoloxía busca situar ao país no reducido grupo de potencias que contan con esta capacidade actualmente: Estados Unidos, Rusia, China, Xapón e o consorcio aeroespacial europeo.





Para máis información e aqui
Noelia Vila Seijas 1ºC

O IES Otero Pedrayo na Voz de Galicia

Crecemento anterior dos buratos negros

Ata día de hoxe, os científicos crían que os xigantes obxectos espaciais chamadados buratos negros apareceran cando o Universo tiña entre dous e catro mil anos de idade, ata que un equipo de astrónomos da Universidade de Tel Aviv dixo que en realidade chegaron antes.
Os buratos negros dispoñen dunhas dimensións e forza inconmensurables, e para atopalos no espacio os astrónomos buscan a enorme cantidade de radiación emitida polo gas que cae nestos xigantes durante o tempo no que o burato negro se activa, cando consume materia; Trátase do proceso de crecemento destes ou ó menos iso é o que cren os astrónomos.

Cando o Universo tiña tan só arredor de 1200 millóns de anos, produciuse o rápido crecemento dos buratos negros máis masivos, que eran dez veces máis pequenos que os buratos máis masivos que se rexistrarían posteriormente e tiñan masas de cen a mil veces a do Sol. Foron relacionados cas primeiras estrelas, e atopouse que o periodo de crecemento posterior dos obxectos observados despois dos primeiros 1200 millóns de anos, durou tan só entre 100 e 200 m.a. Estes datos foron obtidos grazas á instrumentación avanzada dos maiores telescopios terrestres a nivel mundial, como foron o Gemini Norte, na cima do Mauna Kea, en Hawai, así como o Very Large Array Telescope, no Cerro Paranal de Chile.
A investigación será publicada próximamente na revista Astrophysical Journal.

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB

lunes, 27 de diciembre de 2010

Sensibilidade química múltiple

Gustaríame dar a coñecer esta noticia, que aínda que xa é de fai bastante tempo segue sen ter unha solución definitiva.
Está relacionado co síndrome de sensibilidade química múltiple que é a resposta fisiolóxica de alguns individuos frente a multitude de axentes e compostos químicos que se poden encontrar no medio ambiente dende metais a alimentos, pasando por medicamentos, productos de perfumería, insecticidas, humos, a tinta dos periódicos...
Descrita por primeira vez a mediados dos oitenta, esta enfermidade provoca síntomas e reaccións moi diversas en función de cada persoa e o seu grao de afectación. Para os afectados por esta enfermidade que oscilan entre o 1% e o 10% da poboación, o entorno volvese un medio hostil e os seus síntomas poden limitar gravemente a súa calidade de vida e a súa capacidade para traballar. A reacción alérxica do seu corpo pode manifestarse mediante dores de cabeza, insomnio, depresión, dificultades para respirar, palpitacións, náuseas, vómitos, irritacións da pel ou trastornos máis serios como impotencia, diarreas, taquicardia ou hipertensión. A Sensibilidad Química Múltiple iniciase pola exposición grave a algún producto químico nun período de tempo curto. A partir dese momento, o organismo destas persoas parece desarrollar intolerancia incluso ante niveis mínimos dalguns compostos ata o punto de que moitas deben recurrir ó uso de mascarillas en certos ambientes o á aislación total. Esta enfermidade aún está sendo investigada e non existe tratamento definitivo. Os médicos de familia non están preparados na súa gran maioría para recoñecer esta patoloxía, apenas hai unha decena de médicos en España e sólo no hospital Clinic de Barcelona están especializados en detectar e tratar o SQM. As tres solucións consideradas máis útiles foron a creación dun espacio libre de químicos, evitar as sustancias químicas e a oración.

É por este motivo polo que a ciencia ten que seguir avanzando para facer frente os retos que posiblemente se lle planteen nun futuro.






Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

A tabla periódica máis pequena do mundo.

Científicos británicos utilizan un lanzador de feixes de ións para escribir todos os elementos químicos en menos de 100 micrómetros
A tabla periódica foi impresa nun so cabelo do científico Martyn Poliakoff,(científico da universidade de Nottingham, en Reino Unido), de ese modo todos os elementos ordeados por Mendeléyev entran en algo insignificante.
Para que isto fora posibles os investigadores británicos que comezaron a sua investigación tiveron que ampliar o cabelo nun microscopio de electróns, logo utilizar un lanzador de feixes de ións para recubrir o cabelo cun chorro de ións.





Para máis informacion:


Feito por Ana Pérez Pérez, 1ºBacharelato, A.


GRID, traballo realizado por Adrián Rodríguez Vilas







Editado por Adrián Rodríguez Vilas 1º B

domingo, 26 de diciembre de 2010

Descubrénse os irmaos dos neandertais

En Asia fai máis de 40.000 anos os humanos modernos procrearon con outra liñaxe de homínidos. Proba diso é que algúns habitantes de Melanesia -pero non os euroasiáticos- levan aínda un 6% de ADN daquel grupo, cuxos restos foron rescatados da cova de Denisova, en Siberia (Rusia).

Un estudo publicado en
Nature no que que participaron investigadores de seis países, incluída España, desvela o xenoma daqueles seres, chamados denisovanos. O seu ADN extraeuse da diminuta falanxe dunha nena duns seis anos á que os seus descubridores chamaron Muller X e dun novo dente de adulto desenterrado en Denisova. Eran unha liñaxe "irmán" dos neandertais. Puideron ocupar grandes extensións de Asia, onde se terían hibridado cos sapiens, son máis parecidos aos neandertales que a nós, o que significa que descenden da mesma poboación ancestral, que se dividiu nestas dúas ramas fai uns 600.000 anos. Antes diso, fai uns 800.000 anos, a súa rama común separouse da que dió orixe á nosa especie.Neandertales, denisovanos e sapiens diferéncianse en menos dun 1% do seu xenoma. Isto supón un golpe de graza ao Homo sapiens como especie pura e obriga a repensar o esquema de evolución humana. Segundo a teoría dominante, o Homo sapiens saíu de África hai 70.000 anos para conquistar o mundo e substituír ao resto de especies humanas ao seu paso. Esta teoría dilúese agora noutra na que os sapiens preferiron facer o amor antes que a guerra a algúns dos neandertales e denisovanos que ían encontrando. Os científicos están convencidos de que van aparecer máis liñaxes novas.


Feito por María Isabel Limia Pérez, 1ºBacharelato B.


Se a maioría dos humanos levan rastros doutros homínidos, pódense seguir crendo a especie triunfadora que substituíu completamente ao resto? Bo pequenos o debate e a controversia está asegurada, espérannos un Nadal quente, vós que pensades? Podemos seguir considerando os Homos sapiens como unha especie? Recórdovos que algunhas definicións de especie, dicían que entre as súas características se encontraba estar illado reproductivamente dos demais grupos.

viernes, 24 de diciembre de 2010

Nova técnica para parar o VIH

Sempre se mantivo como métodos de precaucion ao ViH o uso do preservativo ou algun outro método como as vacinas, pero a farmacoloxia frente ao virus aÍnda require de avances.
Actualmente disponse dunha multitude de fármacos pero existe un problema común a todos eles:
o posible desenvolvemento de resistencias e os efectos secundarios.
Na revista Science Translational Medicine publicouse un estudo con participación española na que se define unha molécula capaz de evitar a replicación do VIH, ou o que é o mesmo controlar a carga viral para que o paciente non desenvolva o sida.
O novo composto esta baseado nun péptido, proteina pequena (lembradevos os de bioloxia) producido polo organismo de forma natural.
O fármaco provouse en 18 seropositivos pero os autores do estudo din que non se poderá utilizar na actual versión pois é moi caro e é intravenoso.
Unha das vantaxes que aporta este fármaco é que apenas produce efectos secundarios, e se os produce son de tipo leve.

Para obter máis imformación:
http://www.publico.es/ciencias/353063/un-compuesto-tapa-el-arpon-que-usa-el-vih-para-infectar

Tatiana Nespereira Campuzano 1ºB

Creation, tedes que vela.


Creation. Director Jon Amiel Ano:2009





Histórica. Duración 108 min


Pelicula biografica sobre o naturalista inglés Charles Darwin e o nacemento da súa revolucionaria teoría da oríxe das especies.




O humor depende de cada sexo

Como xa sabedes hai un gran número de diferenzas tanto xenéticas como físicas entre homes e mulleres, pero tal vez haxa algunha diferenza entre os dous sexos que aínda non coñezades, por exemplo, sabedes que os homes e as nulleres non nos rimos das mesmas cousas?
Para que algo nos faga rir, como pode ser un chiste, o noso cerebro ten que pasar por distintas etapas: primeiro entender o chiste, logo encontrarlle o humor e finalmente rirse e neste proceso interveñen tres grandes capas do noso cerebro.
Na primeira etapa utilizamos a corteza cerebral para procesar o que lemos ou escoitamos e darnos conta de que carece de sentido, nesta estapa case non se encontran ningunhas diferenzas entre homes e mulleres, na segunda etapa utilizamos a capa do cerebro que procesa os sentimentos, un erro nesta etapa provoca unha gran emoción provocada pola dopamina ou hormona da felicidade. Nesta segunda etapa as mulleres empregamos máis áreas do cerebro e chegamos moito máis alá que a rirnos senón que buscamos a gracia das cousas e que nos provoque o humor algo realmente divertido pola contra os homes solo buscan rir. Na última etapa que é rirse, as mulleres encontramos un gran acercamento entre conocemento e emoción mentras que eles non o encontran, é dicir, as mulleres gustanos o humor intelixente.

Como si é certo o humor alarga a vida, as persoas que rin para equilibrar o estrés esta demostrado que padecen un 40% menos de infartos ou apoplexías, sufren menos dores dentais e viven unha media de catro anos e medio máis, por eso os científicos recomendan rirse 15 minutos diarios.
Aquí vos deixo un video moi interesante:





Lorena Yáñez López 1º A

O alcohol activa un xen agresivo nos finlandeses

O estudo advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos.

La variante solo se da en el país escandinavo.
A variante só dáse no país escandinavo.

Ser finlandés, beber demasiado e levar un determinado xene que só se encontra entre algúns habitantes daquel país podería predispoñer a comportamentos compulsivos, segundo un estudo publicado hoxe en Nature.

O traballo, liderado por investigadores do Instituto Nacional de Saúde (NIH) de EUA que estudan problemas carrexados polo alcoholismo, advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos. Non obstante, o xene resultou ata tres veces máis común en persoas con problemas psiquiátricos que cometeron algún delito de agresión baixo os efectos do alcohol que na poboación xeral de Finlandia, segundo o estudo.

"A impulsividade", di David Goldman, investigador do NIH e coautor do estudo, "é un factor en moitos comportamentos patolóxicos como o suicidio, as adiccións ou as agresións".

O seu equipo analizou 96 finlandeses que cometeran delitos de agresión sen fin aparente e a outros tantos sen antecedentes. Unha vez identificada a variante do xene HTR2B relacionada coa impulsividade, os expertos comprobaron que ratos transxénicos coa mesma versión do xene tamén mostraban o mesmo problema.


Noelia Vila Seijas 1ºC

El sonido del trueno. Director Peter Hyams. Ano:2005






Ciencia-ficción Alemania - USA Duración: 103 minutos


Esta película esta baseada nun conto escrito por Ray Bradbury no que se relata a historia duns cazadores que viaxan no tempo ata chegar á prehistoria e sen darse conta matan a un insecto. Debido a isto, cando volven atopan un mundo totalmente diferente ao que coñecían nun principio. Este conto é un caso de efecto bolboreta.






jueves, 23 de diciembre de 2010

O segundo asteroide que transporta auga xeada no Sistema Solar.

Segundo os estudos realizados polo Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) atoparon na superficie do “65 Cybele”(un asteroide do sistema solar na categoría de asteroides primitivos) pequenas cantidades de auga xeada. O mesmo equipo de investigadores xa atoparan auga noutro asteroide do sistema solar a principios de ano, no “24 Themis”.

Isto fai suxerir que hai moita máis auga no Sistema Solar do que se cría. Ademais aporta novas evidencias á teoría que nos di que a auga chegou á Terra a través dos choques dos asteroides.

Os corpos espaciais, asteroides maiormente, están compostos por diversos materiais tales como arxilas, minerais, feldespatos, metais, ferro e níquel. E agora ademais podemos saber que tamén están compostos por auga e moléculas orgánicas. Ademais, o “65 Cybele”, ao igual que o “24 Themis” está recuberto por unha capa fina e granulada de silicatos anhídridos e substancias orgánicas complexas e tamén auga xeada.

Os estudos determinaron que hai auga en case tódolos corpos que hai antes de Xúpiter, o máis relevante é que se atopou xeo a unha distancia relativamente preto da Terra a 3 UA(unidade de mediada estudada no primeiro tema de CMC) equivalente 448.000 millóns de quilómetros. Pero sen dúbida o máis relevante é o feito de atopar auga en asteroides.


Andrea Gerpe Acosta 1º Bacharelato A

Galiza desde a Estación Espacial Internacional

Invítovos a ver o traballo realizado por Juan Ozaita e Adrián Fernández. Seguro que ao rematar de velo saberedes moito máis sobre este centro de investigación, situado nunha órbita ao redor da Terra a 400 km de altura e onde van pasar o Nadal varios científicos brindando con ouriños reciclados.




Juan Ozaita e Adrián Fernández 1º A

Os chimpancés femia xogan con bonecas de madeira.

Esta investigación feita no Parque Nacional de Kibale fíxose ao longo de 14 anos. Este estudo revela que por primeira vez nunha mesma especie animal, os machos e as femias ante un mesmo estímulo reaccionan de maneiras moi diferentes. O descubrimento tuvo lugar cando se observou que ante o mesma boneca de madeira, os machos inclinabanse por buscar nel un uso para a defensa (como proteccion nunha posible loita) ou como medio para conseguir alimento (buscando auga ou mel nos seus orificios), mentres que as femias levaban a boneca a un refuxio e coidaban de ela como se fosen a súa nai. Pero o máis impresionante da investigación, chegaba cando se lle daba a escoller aos chimpancés entre unha seríe de xoguetes humanos; para sorpresa dos científicos, os machos elixian camións de xoguete mentras que as femias elixían bonecas.

Mario Blanco Cid 1ºA bach

miércoles, 22 de diciembre de 2010

2010: Un gran paso para a ciencia.

Como todos sabemos, estamos a consumir os derradeiros días deste 2010. Neste ano 2010 producironse moitos descubrimentos importantes, pero entre eles destacan os seguintes 10, que fixeron deste ano 2010, un gran ano para a ciencia:
1-A primeira maquina cuántica.
Trátase dunha maquina que segue as leis da fisica cuántica que podería ter unha aplicación no futuro como detectora de radiacións ultrasensibles provintes do espazo.
2-O cromosoma artificial.
Como xa vimos na clase, trátase da xeración dun cromosoma artificial a partir dunha bacteria, descubrimento que se levou a cabo gracias a Craig Venter e o seu equipo.
3-O genoma neandertal.
O científico Svante Pääbo descubriu o genoma neandertal a partir da secuencia do ADN de 3 fósiles de 40.000 anos de antiüedade.
4-Profilaxe do sida.
Ensayos clínicos permitiron o descubrimento de 2 novos métodos de prevención do contaxio do VIH.
5-Xenes de enfermedades raras.
O estudo das secuencias do xenoma permitiu identificar as mutacións realizadas por enfermidades pouco comúns.
6-Simulación molecular.
Pensar nunha simulación das curvas dunha proteína ata o ano 2010 era unha autentica locura. Hoxe, gracias a un equipo que utilizou unha das computadoras máis potentes do mundo, isto é posible.
7-Simulador cuantico.
As leis da física cuántica resultan moi complexas ás veces, e para chegar a unha simple conclusion ás veces hay que dar moitas voltas. Un grupo de científicos conseguiron deseñar un programa informático capaz de realizar moitas de estas operacións en segundos e así conseguir un gran avance no tempo da invstigación.
8-Xenómica de nova xeración.
A investigación xenómica estase a desenvolver a pasos axigantados, ata tal punto de permitir estudar a gran escala o ADN.
9-Reprogramación celular.
Desde este ano, por incrible que pareza, é posible reprogramar unha celula modificando o seu desarrollo para facer que se comporten coma celulas madre.
10-Regreso das ratas aos laboratorios.
Dende sempre as ratas foron un papel moi importante para a investigación nos laboratorios. Ainda asi, existian certos problemas que complicaban os experimentos realizados con elas. Hoxe en dia estes problemas solucionaronse e as ratas volven a formar parte dos grandes descubrimentos da ciencia.



Mario Blanco Cid 1ºA Bach

Cientifícas na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda o papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras. Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra. Un dos casos máis relevantes é o que aconteceu EN 1667 Royal Society de Londres. Margaret Cavendish asistiu a unha reunión de dita sociedade para explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do que chamaban sexo débil, o que lle atrivuian un pequeno cerebro para ás ciencias. Foron tantos os perxuízos, que as mulleres tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para poder ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.
Este caso de descriminación por razón xénero non é o unico. Así, Hertha Ayrton (1854-1923), estudou matemáticas e obtivo un certificado de asistencia porque os títulos e gradacións eran só para os homes. Co certificado, sen valoración polos seus estudos, Hertha foise a Londres e casou cun dos seus profesores de Física e con el avanzou nos seus experimentos sobre sistemas eléctricos. En 1904, foi a primeira muller que presentou o seu traballo nunha sesión da Royal Society de Londres, neste caso os homes non protestaron, pero non a miraron con boa cara.
A Herta permitíronlle ir á universidade, de oínte, pero á escocesa Mary Somerville (1780-1872) nin sequera desta forma. Tamén lle negaron a entrada ao observatorio do Vaticano por ser muller. Dedicábase á astronomía e as matemáticas, e traduciu ao inglés un estudo pioneiro do astrónomo francés Pierre-Simon Laplace sobre a estrutura matemática do sistema solar.

A que nunca foi admitida en ningunha institución foi a paleontóloga Mary Anning (1799-1847); autodidacta e de familia humilde, era coñecida como coleccionista de fósiles atopados nos cantis de Dorset, sur de Inglaterra. Custoulle moito que os seus colegas recoñecésenlle os seus descubrimentos no campo dos dinosauros; identificou o primeiro esqueleto de ichtiosauro e de plesiosauro e o primeiro de pterosaurio fóra de Alemaña. Foi coñecida no Círculo de Xeoloxía de Europa e América, a pesar de ser rexeitada pola Geological Society de Londres. Este ano, a Royal Society incluír entre as dez mulleres máis importantes que influíron na historia da ciencia.
A Ciencia non era indiferente para as mulleres victorianas, nas épocas des Darwin xurdiron un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra, pero o acceso ao mundo académico, a vía máis frecuente para o coñecemento científico, estivo restrinxido ás mulleres ata ben avanzado o século XX.
Na actulidade no reino Unido, aínda só o 12.3%, dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía, ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a Ciencia que os homes (AÍNDA QUEDA MOITO QUE CAMBIAR)
Ariana Pascual Sas 1ºC

FELICIDADES


Os meus mellores desexos para o 2011 e feliz Nadal para todos os blogueros, lectores, comentadores e seguidores.
Carmen Cid Manzano



Científicas na sombra

Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra.
O historiador Richard Holmes estuda ou papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras.

As teorías de Charles Darwin non deixaron indiferentes ás abrandares victorianas e entre estas xurdiu un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra. Hoxe, o 12.3% dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a ciencia que os homes en Reino Unido.Este ano, a Royal Society incluíu entre as dez abrandares máis importantes que influíron na historia dá ciencia, este feito amósanos como cambiaron as cousas.

Hai moitos outros casos como os que lle aconteceron as científicas e investigadoras: Marie Curie, Anthene Donald, Hertha, Ayrton Mary Somerville e Mary Anning.

Un dous casos máis relevantes é o que aconteceu na Royal Society de Londres. En 1667, Margaret Cavendish asistiu a unha reunión dá Royal Society de Londres, fundada en 1660, na que quería explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do sexo débil e ou seu pequeno cerebro para as ciencias, un dos prexuízos de séculos anteriores. As abrandares tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.
Este caso non só aconteceu en Londres, non resto de Europa, tampouco as querían.

Novas especies coñecidas no ano 2010

Hoxe non atopei novas sobre Ciencia, deixovos un artigo moi documentado da BBC sobre novas especies do Reino animal coñecidas este ano e unha pequena descripición para cada unha: Premade aquí.


Persoalmente este foi o que máis me impresionou:




Ibycus rachealae é o seu nome científico e os machos desta babosa de cola larga producen uns dardos de calcio para inxectar hormonas nas femias.




Uxía Rodríguez Rodríguez.

Portas Invisibles!!

Primero foi a capa da invisibilidade de Harry Potter, logo fíxose realidade. Agora podemos atravesar portas invisibeis. Huanyang Chen e os seus compañeiros, da Universidad Soochow (Jiangsu, China) construíron unha porta invisibel mediante unha rede de dispositivos eléctricos que fan posible esta característica. Polo o momento o efecto só está probado con radioondas.

Algúns expertos din que parece un experimento interesante pero que pasaran moitos anos antes de logralo cos humanos.


Coral Real Llamas
1º Bach B

Un rato que trina como os paxaros

Un grupo de investigadores xaponeses creou un rato que trina como os paxaros debido ás modificación provocadas nel pola súa alteración no ADN. Foi creado por casualidade ao cruzar roedores transxénicos para provocarlles cambios fisiolóxicos.
Esta modificación do animal permitiralles investigar as orixes e o desenvolvemento da linguaxe en paxaros que entrelazan os sons e úsanos como palabras , pero en ratos, que son mamíferos e polo tanto máis parecidos ós seres humanos no seus cerebro e bioloxía.
O rato é o modelo animal máis empregado en investigación. Cada ano empréganse 30 millóns de exemplares en laboratorios de todo o mundo.
Uchimura (un dos investigadores) afirma que, unha vez lograda a variante, as súas capacidades vocales transmitiranse de xeración en xeración e ten a esperanza de poder crear nun futuro un rato Mickey.
Feito por: Lidia Blanco Otero 1º Bachiller A

martes, 21 de diciembre de 2010

Os xenes dos fósiles neandertais atopados en Asturias

Analizáronse restos fósiles descubertos en 1994 na cova asturiana de "El Sidrón" por un equipo científico que mostrou as súas conclusións na revista Proceedings, da Academia Nacional de Ciencias (EEUU). Trátase dun grupo familiar formado por unha ducia de individuos neandertais que perderon a vida fai aproximadamente uns 49000 anos. O ADN desvelou o seu parentesco e proporcionou algunhas pistas novas sobre o comportamento e a demografía de aquela especie europea que dominou o continente e que desapareceu fai menos de 30000 anos. Os restos daqueles individuos da cova presentan claras marcas de canibalismo, práctica coñecida dos neandertais. Chegouse á conclusión de que tódolos individuos de aquela familia deberon morren simultáneamente, dada a disposición e as características dos fósiles, posto que se atoparon moi fragmentados e moitos, incluso os cráneos, foron golpeados para extraer o contido. Díxose que puideron morrer todos á vez e, tras ser devorados, os seus restos permanecerían no chan fora da cova; despois, algún tipo de fenómeno natural extremo puido provocar o fundemento do terreo no Sidrón e os ósos precipitaron ata a galería agora coñecida como o Osario.




Os fósiles foron atopados na cova de 3700 metros de lonxitude, con unha galería principal e varias secundarias transversais.

O ADN dun dos individuos, un adolescente, foi empregado no "proyecto internacional del Genoma Neandertal", estudo no cal se obteu ADN mitocondrial de fragmentos de ósos dos 12 individuos, sobre todo de dentes; polas pezas dentarias os investigadores saben que a población estaba formada por tres adultos (dúas mulleres e un home), tres xóvenes adultos (dous homes e unha muller), tres adolescentes de entre 12 e 15 anos posiblemente masculinos na súa totalidade, e tres individuos xuveniles ou infantiles entre dous e nove anos.

As probas arqueolóxicas, paleontolóxicas e xeolóxicas indican que istes individuos constituían a totalidade ou unha parte dun grupo social contemporáneo de neandertais. O ADN foi o factor clave que permitiu relacionalos parentalmente e a proba do cromosoma Y foi a axuda para diferencialos sexualmente. Estos resultados proporcionaron pistas tentadoras sobre a demografía e o comportamento da especie que foi unha vez, parente cercana da nosa e poden ser empregadas para axudar a comprender os factores que contribuíron na súa extinción.







Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB





lunes, 20 de diciembre de 2010

Estudando a historia da célula


La celula: A. Van Leeuwenhoek por raulespert

Historia de la celula: Robert Hooke por raulespert

Teoria celular: Schwann y Schleiden por raulespert

O 34% dos institutos galegos supera os niveis de radón recomendados

Investigadores da Universidade de Santiago de Compostela (USC) analizaron en 58 institutos de Secundaria de Galicia os niveis de radón, un gas radioactivo natural. Os resultados revelan que o 34% dos centros superan o límite de 400 Bequerelios/m3 recomendados pola Unión Europea. A inhalación excesiva de radón relaciónase co cancro de pulmón.

domingo, 19 de diciembre de 2010

O primeiro tumor extirpado pola vaxina

Ciruxanos do hospital Clínico de Barcelona extirparon por primeira vez en Europa un tumor gástrico de 8 centímetros de diámetro a través da vaxina, a unha muller que tres días despois foi dada de alta, e ós dez días volveu ó traballo.
Antonio María de Lacy, xefe da ciruxía gastrointestinal do Clínico, explicou que a ciruxía fixose según a técnica Notes, que permite operar a partir dos orificios naturais do corpo humano. Según Lacy, todo o instrumental quirúrxico para a operación introduciuse a través da vaxina para evitar incisións abdominais dolorosas, feito que permite obter mellores resultados e ademais reduce a dor, baixa a estancia hospitalaria e favorece una recuperación máis rápida.
A paciente, unha muller de 43 anos, diagnosticada dun tumor gastrointestinal, foi operada noutro centro mediante a ciruxía convencional, que lle deixara unha gran cicatriz no abdomen, delante dela dous pequenas incisións de dous milímetros que tiña no abdomen desta última intervención, según explicou ela mesma. Lacy recordou que ademáis do instrumental quirúrxico introducido pola vaxina, introdúxose una óptica polo ombligo para visualizar mellor a zona a operar, e dous instrumentos máis a través do abdomen cunha mínima incisión de dous milímetros, para garantizar que todo fora perfecto, xa que era a primeira vez que se extirpaba un tumor dese tipo pola vaxina. Para Lacy, con esta intervención a ciruxía adiantou un paso máis e hoxe pódese operar con éxito un tumor gástrico sen deixar cicatrices.




Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

O rato, banco de probas para curar o cancro.

En 2008, o director do Centro Integral Oncolóxico Clara Campal (CIOCC), Manuel Hidalgo asinou en Science o 1º mapa xenético do cancro de páncreas, un dos máis mortais. Dous anos logo, os case 70 xenes identificados traducíronse na definición dun tratamento personalizado, que se aplicou a un dos pacientes que participaron no estudo e que logrou que un enfermo de cancro de páncreas supere os cinco anos de supervivencia, non só mantendo a súa calidade de vida senón tamén, sen ter que recibir tratamento.
Realizouse un xenoinxerto do tumor dun dos pacientes a un rato que, desenvolveu un tumor coa mesma expresión xenética que o paciente. Nese animal probaron fármacos distintos, ata atopar aquel que modificaba un dos xenes alterados e lograba a eliminación do tumor. O fármaco é a mitomicina. Cando o paciente do tumor orixinal recaeu, os médicos aplicáronlle o tratamento que curara ao rato, obtendo excelentes resultados.
Hidalgo recoñeceu que, a secuenciación completa dun tumor é unha tecnoloxía cara, pero espera que nun futuro, sexa "tan alcanzable como un TAC" e póidase realizar na maioría dos tumores. Explicou que a técnica reproduciuse en "tres ou catro" pacientes en España "de diversos tipos de cancro, non só páncreas"


Para mais información:
Feito por:
Yurema Seara Núñez

O Departamento de Bioloxía felicita o Nadal con humor

A profesora Pilar Latorre ten un humor increible, como podedes ver na felicitación que fixo usando por suposto as TIC. Desde o Departamento de Bioloxía queremos compartila con todos, seguro que non poderedes aguantar a risa... é o que pretendemos... empezar as vacacións e o 2011 con alegría.
Recoñecedes a todas? (o neno Xesús neste caso é nena, leva 2010 anos sendo neno e xa está ven...).

Decisións tomadas no cumio climático de Cancún



Dende o 29 de novembro ata o 10 de decembro deste ano celebrose o cumio de Cancún sobre cambio climático organizado polas Nacións Unidas. Esta tivo máis éxito que a de Copenhague en 2009, na que non se chegara a ningún acordo.
Os acordos aos que chegaron as delegacións dos diferentes países, excepto a de Bolivia, no Cumio de Cancún foron as seguintes:
· Créase un Fondo Verde Climático (GCF) dentro da Convención Marco que contará cun consello con 24 países membros e cun fideicomisario que nun primeiro momento sería o Banco Mundial. Diseñarano un comité formado por 40 países.
· Incorpórase o compromiso de proporcionar 30.000 millóns de dólares (algo máis de 22.760 millóns de euros) de financiación rápida para o período 2008-2012. A partir de 2020 movilizaranse 100.000 millóns de dólares (máis de 75.000 millóns de euros) por ano para atender as necesidades dos países en desenvolvemento.
· Os países serán máis ambiciosos na redución de emisións de gases causantes do efecto invernadoiro (GEI) e aqueles que estén recollidos neste protocolo deberían, en 2020, reducir as súas emisións entre o 25 e o 40% en relación ós niveis de 1990.
· Aplazouse a decisión sobre se haberá ou non unha segunda fase do Protocolo de Kioto.
· Créase un Marco de Adaptación que prentede potenciar o modo en que se fai frente ós desastres naturais e un Comité de Adaptación que proporcionará apoio técnico ós países que o precisen.
· Fixarase unha data para establecer un límite de emisións.
· Sobre a redución de emisións por deforestación e degradación dos bosques (REDD), levaranse a cabo diferentes actividades para conservar os bosques e especifícase que se terán en conta a Declaración dos Dereitos Humanos dos Pobos Indíxenas.
· Establécese un Centro de Tecnoloxía Climática encargado de identificar a tecnoloxía máis apropiada que será proporcionada ós países que a requiran.
Esto é todo por agora, teremos que esperar ó 2011 para chegar a máis acordos na Conferencia climática de Durban.

Para máis información pincha aquí ou aquí

Editado por Natalia Cid 1ºB

sábado, 18 de diciembre de 2010

O TOP10 deste ano !! Os descubrimentos científicos máis importantes!

Pronto deixaremos o 2010 e, como cada ano, a revista Science recompila os 10 maiores fitos científicos que se desenvolveron ao longo dos últimos 12 meses. Imos comentar brevemente de maior a menor relevancia:
A medalla de ouro foi concedida a primeira máquina cuántica construída por Andrew Cleland e John Martins (Universidade de California en Santa Cruz). Ata agora todos os enxeños deseñados polo home respondían ás leis da mecánica clásica, a rexida polas regras establecidas por Newton. Non obstante estes científicos idearon e construíuron un pequeno aparato moi simple, que se move de modo que só pode ser descrito precisamente polas leis cuánticas. O invento podería ser a base dos ordenadores cuaánticos
A medalla de prata foile concedida a creación de vida artificial. Este ano, Craig Venter, volveu xogar a ser Deus. Logrou non só fabricar no laboratorio a molécula do ADN completo da bacteria 'Mycoplasma mycoides', senón tamén introducilo noutra célula bacteria chamada 'Mycoplasma capricolum' e que teminase comportandose como si fora 'M. mycoides'. O experimento supón un grande avance que abre a vía cara á síntese de ADN de deseño para fabricar fármacos, produtos químicos novos ou biocombustibles. Todo un éxito da chamada bioloxía sintética.


A medalla de bronce, o terceiro posto no ránking da revista Science, é para a descodificación do xenoma do Neandertal. Svante Pääbo, do Instituto Max Planck de Biología Evolutiva (Alemaña), liderou a secuenciación do xenoma do neandertal, a partir de ADN obtido de fósiles de tres femias de fai entre 33.000 e 44.000 anos descubertos en Croacia. Isto permitiulles facer comparacións directas cos xenes da especie humana actual e revelou, que estes primos próximos se aparearon cos 'Homo sapiens' nalgún momento da evolución. De forma que no xenoma de todos nós aínda quedan vestixios deses cruzamentos, así os europeos e asiáticos (pero non os africanos) herdaron dos neandertales entre un 1% e un 4% dos seus xenes. Na investigación destaca a participación de científicos españois.


Os seguintes na lista son:
Profilaxe da sida. Creáronse novos métodos de prevención de contaxio do VIH: un é un xel vaxinal que contén reduce a infección do virus en mulleres nun 39%; o outro é un fármaco de inxestión oral e uso previo á relación de risco, que logrou unha redución de casos de infección por VIH dun 43,8%.
Xenes de enfermidades raras. A secuenciación de pequenos fragmentos do xenoma permitiu a uns científicos identificar as mutacións específicas de polo menos unha ducia de enfermidades.
Simulación molecular. Un equipo de científicos utilizou unha das computadoras máis potentes do mundo para seguir o rastro dos movementos dos átomos no pregamento dunha pequena proteína durante un tempo 100 veces superior a simulacións anteriores.
Simulador cuántico. Para describir o que ven nos experimentos de laboratorio, os físicos recorren ás ecuacións das teorías que poden ser moi difícil de resolver. Uns científicos encontraron un atallo facendo simulacións cuánticas de cristais artificiais nos que os puntos de luz láser xogan o papel de ións e os átomos atrapados na luz son electróns. O achado responde a problemas teóricos da física da materia condensada e pode mesmo resolver o misterio da supercondutividade.
Genómica de nova xeración. As tecnoloxías de secuenciación genómica están a permitir estudos a grande escala de ADN tanto actual coma fósil. Logrouse identificar xa, por exemplo gran parte das variacións genómicas que nos fan especificamente humanos.
Reprogramación celular. As técnicas que permiten reprogramar células de maneira que se invirte o seu desenvolvemento para que se comporten como células nai non especializadas nun embrión fixéronse habituais nos laboratorios de xenética do desenvolvemento. Este ano, uns investigadores atoparon unha forma de facelo con ARN sintético, unha técnica o dobre de rápida que a normal, 100 veces máis eficaz e potencialmente segura para súa utilización terapéutica.
O regreso das ratas. Este ano abríronse vías para facer ratas knockout, como se chaman este tipo de animais modificados xeneticamente, o que facilita o pleno regreso desta especie aos laboratorios. Anteriormente quitaran debido á que presentaban certa incompatibilidade xenética.
Feito por María Isabel Limia Pérez
Máis información en :