martes, 22 de noviembre de 2011

Novos datos sobre o experimento dos neutrinos.



Os neutrinos seguen superando a velocidad da luz según os novos datos obtidos polos científicos do experimento OPERA, que levantou unha grande expectación, fai unas semanas, ao anunciar este imprevisto resultado, que viola o límite máximo da velocidad no universo fixado polas leis da física.



Eles explican que todavía teñen que revisar outro posible orixen de errores (a determinación exacta da distancia percorrida).O que están a facer os físicos do experimento Minos estadounidense, é que están mellorando os seus equipos para lograr unha precisión equiparable á dos italianos. Ata o 2014 non sabrán a resposta. Os inesperados datos do experimento non só desbaratan a teoría da Relatividad Especial de Einstein senón que son contradictorios cos resultados medidos de observacións anteriores extremadamente precisas de velocidad destas partículas elementais.
O experimento consiste en lanzar faces de neutrinos dende o Laboratorio Europeo de Física de Partículas (
CERN, xunto a Ginebra) ata o detector OPERA, situado a 730 kilómetros, no Laboratorio de Gran Sasso (do INFI), baixo os Apeninos.
Os neutrinos son partículas elementais que atravesan a corteza terrestre sen apenas interaccionar coa materia.
A finais de septiembre os científicos deste equipo anunciaron que detectaran uns 15.000 neutrinos en OPERA e que según os datos, tardaban en percorrer esa distancia de 730 kilómetros 60 nanosegundos menos do que emplearía a luz en cubrir esa mesma distancia.



Nas últimas semanas, os científicos de OPERA melloraron os parámetros do seu ensaio variando as características do faz de neutrinos de maneira que obteñen "unha mellor definición do tempo" no orixen dos neutrinos. Os neutrinos prodúcense no sistema de aceleradores do CERN a partir dun faz de protóns que chocan contra un branco de grafito para xenerar os neutrinos que se envían a Gran Sasso.
Os científicos, para medir a velocidade de estas partículas elementais, teñen que medir oi precisamente cando parten e cando llegan, por un lado, e a distancia exacta entre a salida e a meta (o detector). Para mellorar a precisión no tempo de partida, o que fixeronen nas últimas semanas é reducir e espaciar máis que antes os paquetes de neutrinos (agora parte do CERN un cada 524 nanosegundos).
As novas medidas teñen dous posibles interpretaciones: os resultados son revolucionarios... ou os seus autores seguen cometendo e non encontrando o mesmo error.



Outro posible foco de imprecisión no experimento é a determinación da distancia exacta entre o punto de partida do faz e o detector. Mentras tanto en EE UU, os científicos prepáranse en Minos para poder confirmar ou refutar os extraños resultados de OPERA.



Unha diferenza fundamental entre ambos ensaios é que o dispositivo estadounidense conta cun dos detectores: un xusto ao inicio do faz e outro na chegada, o que facilita a toma de datos precisos.



Enlaces:

- O país ciencia.



Lorena Rodríguez Castro Nº 22, 1ºD



A maior extinción de especies na Terra xa ten data exacta.

A maior extinción de organismos vivos na historia da Terra, onde desapareceron o 90% das especies mariñas e o 70% das terrestres, sábese agora que tivo lugar concretamente hai 252,28 millóns de anos; segundo afirman algúns investigadores do Instituto de Xeoloxía e Paleontoloxía de Nanjing liderado por Shu-zhong Shen. Hai 250 millóns de anos, os continentes formaban unha única masa terrestre, Pangea, e o ámbito en terra firme variaba dende desertos ata selvas; os vertebrados de catro patas empezaban a diversificarse, entre eles, os anfibios primitivos, os réptiles e un grupo que incluiría despois aos mamíferos. Para iso estudaron fósiles, rochas sedimentarias e 29 capas de cinzas volcánicas no sur de China. A Terra, no tempo daquela extinción masiva, tiña niveis baixos de osíxeno nos ambientes mariños de augas superficiais e houbo extensos incendios en terra firme.Estes datos suxiren, según sinala por exemplo a prestixiosa revista Science, que os cambios ambientais moi profundos que se produciron, xunto con alternacións do clima, foron posiblemente debido á emisión masiva de dióxido de carbono e metano, e puideron disparar aquela enorme crise de biodiversidade. Ademais está claro que o quentamento global actual é preocupante. Por iso o rexistro xeolóxico que teñen os investigadores indica que constantemente se producen cambios, e que a vida se recuperou a partir daquela grande extinción.



Nathalie Martínez Ribao 1ºD BACH. Nº19