domingo, 30 de marzo de 2014

O SOS das andoriñas

A actividade humana reduce cada vez con máis rapidez o número de andoriñas comúns, que chegan ao noso país en primaveira.
Nos últimos dez anos desapareceron máis de 10 millóns de exemplares de esta especie, e en outros países coma Londres, danse por extintas. A andoriña, elixida como 'ave do ano 2014' migra dende África nun esixente viaxe de 30 días e chega a Europa esperando á súa chegada a calidez primaveral característica da zona, e busca lugares como granxas ou cidades pequenas onde poder criar. Sen embargo, o uso de insecticidas que as deixan sen alimento, o abandono das zonas rurais, e a construcción de novos edificios levan anos afectando gravemente á súa actividade.
"Nos hemos cargado toda la cadena trófica de la fauna. No tienen insectos para alimentarse y esto afecta al sistema dinámico de la fauna" asegura Juan Carlos del Moral, coordinador do estudo sobre o seguimento das aves de SEO/Birdlife, "Sin alimentos, el número de puestas y de crías disminuirá. Si antes una golondrina ponía 3 o 4 pollos, ahora pondrá 1 o 2".
Para poder determinar con exactitude o número de exemplares que se perden cos anos, o equipo de SEO/Birdlife realizou durante máis dunha década un censo da andoriña en toda España, o que lles permitíu detectar o alarmante descenso da poboación e descubrir como esta ave se distrubúe por toda a península, Ceuta, Melilla e Baleares. Ademáis, os ornitólogos desta organización colocáronlles xeolocalizadores a oito andoriñas para coñecer con maior precisón a traxectoria das aves ata chegar a España.

Fontes: http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/28/5334375de2704e810a8b4572.html

Ana Rodríguez Vilas 1ºBach A

Unha nova vía para a clonación terapéutica

Embrión de ratón clonado a partir da nova técnica
Actualmente existe un gran número de investigadores e científicos traballando no campo das células nai para a curación de enfermidades humanas. Un dos obstáculos para lograr este fin acaba de ser derribado polo científico Shoukhrat Mitalipov e o seu equipo, os mesmos que fai un ano conseguían células nai utilizando óvulos humanos. Nesta ocasión, os científicos da Universidade de Oregon (EEUU) acaban de conseguir a clonación de óvulos fecundados, un paso adiante na medicina rexenerativa.

O citoplasma dun óvulo non fecundado ten a capacidade de reprogramarse, pero creíase que esta facultade perdíase unha vez estivese fecundado. Por iso, ata agora, a clonación actual facíase en óvulos sin fecundar ós que se lle extraía o núcleo e se lle introducía outro. O experimento foi publicado na prestixiosa revista Nature para que o poida coñecer a comunidade científica. "A última meta é a clonación terapéutica en seres humanos, para reprogramar células adultas de pacientes. Con esta técnica, podríanse crear tecidos sans que sustitúan a outros dañados, sen ningún risco de rechazo", afirma Mitalipov.

O traballo que realizou este investigador e o seu equipo foi o seguinte: Colleron células epiteliais de fetos de ratóns, e extraeronlle o seu núcleo, o cal foi introducido dentro de células dun embrión de outro ratón (Ambas as dúas células debían estar na mesma fase do ciclo celular, na metafase). Con procesos químicos realizouse a reprogramación e as células foron cultivadas ata formar embrións. Estes embrións utilízanse con dous fins distintos:

  • Extracción de células nai embrionarias para a cura de tecido cardíaco, óseo...
  • Introducción no útero dun ratón hembra para conseguir ratóns clonados
Un dos problemas ós que se enfrenta esta técnica e o dilema ético existente arredor de calquera asunto relacionado coas células nai. Segundo afirma Mitalipov, "este dilema non debería existir, pois este método non implica a destrucción de embrións de ningún tipo"

Este novo experimento é un gran avance para o campo científico da medicina, con vistas á unha posible clonación terapéutica en seres humáns, basada no uso das células nai embrionarias. Pero aínda queda moito que investigar.

Realmente hai algún problema ético ó usar esta nova técnica? Vós que pensades?

Fontes de información:
  • http://www.elmundo.es/salud/2014/03/26/53331ab0268e3ebc3b8b4579.html
  • https://www.uco.es/servicios/comunicacion/informacion/acuerdos/item/download/88977
  • http://www.elmundo.es/elmundosalud/2013/05/15/biociencia/1368633318.html
David Boó - 1º Bach. A

Avance histórico hacia a vida artificial: fabricaban un cromosoma sintético unha célula de levadura

Todo comenzou escoitando unha conferencia que pasou sen pena ni gloria para Jef Boeke.O ponente era o investigador da Universidade de Stanford Ronald Davis, recñecido polo seus colegas como un visionario científico. Pero as suas palabras sobre a posibilidade de crear unha levadura que o seu xenoma estivese fabricado por completo nun laboratorio a partir das moléculas químicas básicas do ADN compradas en botes de plástico no estimuló  absoluto a Boeke. Foi dos anos mais tarde, en 2006, cando unha conversación de cafetería cunha experta modificación de ADN Srinivasan Chandrasegaran na Universidade Johns Hopkins de Baltimore (EEUU) cambiou as cousas para Jef Boeke. E agora tamben as cambiou para a historia da Bioloxía.

Boeke, que acaba de cambiar seu posto na Johns Hopkins pola dirección do Centro Médico Langone da Universidade de Nova York, e Chandrasegaran acaban de crear o primeiro cromosoma complexo fabricado desde cero no laboratorio e demostraron que cumplen as mismas funcions que un natural e que non interfiere na vida normal da levadura do pan ('Saccharomyces cerevisiae') que usaron como modelo. O trabajo, recién publicado na revista 'Science', supon un fito científico que foi comparado polos expertos cunha secuenciación do xenoma humano e que abre a porta o diseño de microorganismos capaces de producir biocombustibles, vacunas ou moitos dos  compostos usados pola industria química.

Pero en realidade supon un salto conceptual que vai moito mais ala. A xenómica actual, incluida a sintética avanzada polos científicos como o pai do xenoma humano e  autor do primer xenoma artificial dunha bateria, Craig Venter, o polo polémico e xenial investigador de Harvard George Church,  basose ata a fecha en obtener copias artificiales do que a naturaleza  produciou tras millons de anos da evolución. Sen embargo,o  marxen de la complexidad del mero feito de fabricar o cromosoma  dun organismo eucariótico -cuyas células poseen un núcleo onde albergan o ADN ordenado en cromosomas complexos-, a gran aportación de Jef Boeke e precisamente que 'o seu' cromosoma difiere unha gran medida do que la Selección Natural  tallaou durante milenios.



Ainoha Gómez Cid 1º BACH. D