Como é o traballo científico
para localizar exoplanetas, é dicir, planetas alleos ao noso Sistema Solar?
Esta labor realízase dun
xeito indirecto, mediante o estudo dos movementos de obxectos diante de estrelas,
o que daría pé a pensar que se trate dun novo sistema conformado por un sol e
planetas xirando ao redor da súa órbita.
Grazas ao telescopio espacial
Kepler, lanzado pola NASA no ano 2009, avistáronse 7 novos planetas, non pertencentes
ao noso Sistema Solar pero que poderían reunir condicións moi semellantes ás da
vida na Terra. Éstos pertenecen a dous sistemas planetarios distintos, o da
estrela Kepler-62 e o da estrela Kepler-69.
Estudando as súas
características, descubriuse que a Kepler-62 é unha estrela de tamaño menor ao
sol e de orixe más antiga, que podería distar da Terra uns 1200 anos luz e
alberga 5 dos planetas na súa órbita, dos cales dous deles (kepler-62e’ e kepler-62f’)
encaixarían para ser denominados planetas habitables, debido á posibilidade de conter auga.
O primeiro tería un tamaño
dun 60% maior ao da Terra e unha órbita cunha duración de 122 días, mentres que
o segundo tería un tamaño dun 40% menor que o noso planeta e unha órbita de 267
días, do que se cree que podería ter tamén unha atmósfera composta por nitróxeno,
dióxido de carbono e auga.
A segunda estrela, a
Kepler-69, situada a 2700 anos luz alberga os outros dous planetas, (kepler-69c’ e kepler69-b’). O primeiro resulta ser máis grande que a Terra, superando ata nun 70% o seu volume, cunha órbita de 242 días; o segundo, dobra o tamaño da Terra e a súa órbita dura 13 días soamente.
1 comentario:
Gloria, que características cres que debe ter un planeta para ser habitable?
Publicar un comentario