lunes, 8 de octubre de 2012

Mexillóns artificiáis para evaluar a contaminación mariña.

Os bivalvos, coma os mexillóns ou as ostras, aliméntanse filtrando a auga do mar e extraendo dela os nutrentes. Pero á vez que absorben nutrentes, absorben contaminantes, coma os metales.
Ahora, os científicos tratan de mellorar á naturaleza e desenvolven dispositivos de muestreo e análeses, como os mexillóns artificiáis. Son unhas boliñas de un milímetro de diámetro feitas dunha resina absorbente que van inmersas nunha solución de auga dentro dun tubiño de plástico selado, cunha xelatina permeable á auga do mar. Sumérxense na auga e os metáis atopados van quedando na resina.Están sobre un e seis meses fondeando e logo sácanse para analizar a súa concentración.Como se pode apreciar na seguinte imaxe, non son nada parecidos aos mexillóns, pero imitan ben a súa función filtrante.


Pero os bivalvos “de verdade” teñen as súas contras á hora de facer os análeses, como a variación dos resultados en función da temperatura da auga e a súa salinidade, presencia de parásitos, etapas no seu ciclo reproductivo… Por eso son usados estes mexillóns artificiáis.
En España, uns científicos do Instituto Español de Oceanografía (IEO), están probando en Murcia uns destes bivalvos desenrolados en China, na Universidade de Hong Kong e na City University of Hong Kong.


Carlos Álvarez Sabucedo, 1º BACH. A

El Curiosity, todo un éxito para la ciencia

  
El curiosity, todo un éxito para la ciencia

   En la madrugada del 5 al 6 de agosto, 7.32 hora española, una foto en blanco y negro del planeta rojo irrumpía en innumerables ordenadores de todo el mundo; el rover Curiosity había logrado depositar sus 899 kilogramos de peso sobre la superficie de Marte. En ese preciso instante, la sala de control del Mars Science Laboratory, estalló en una oleada de gritos, abrazos, lágrimas... La euforia se había apoderado de todos los allí presentes. No era para menos, pues el robot más sofisticado y científicamente complejo en la historia de la exploración interplanetaria, había sobrevivido a unos "infinitos 7 minutos de terror" , tiempo que le llevó realizar la maniobra de descenso y aterrizaje más audaz nunca vista.


 
Vídeo que detalla el complejo aterrizaje del Curiosity

  Curiosity es la primera misión marciana dedicada a la astrobiología, después de las sondas Viking en los años sesenta.La misión no involucra concretamente detección de vida, pues no tiene los instrumentos ni el nivel de esterilización necesarios para ello. No obstante, el objetivo principal es la búsqueda de moléculas de carbono que pudieran haber producido cualquier forma de vida. La razón de que se hubiera decidido explorar el cráter Gale reside en que su suelo contiene materiales que sólo se pudieron haber formado en presencia de agua.

   España ocupa un puesto muy especial en esta espectacular misión, dado que el centro de Astrobiología (en Madrid) ha desarrollado la estación medioambiental que el Curiosity lleva acoplada en su mástil. Su función consiste principalmente en medir la radiación ultravioleta, la presión atmosférica, la temperatura del suelo y del aire, la humedad y la velocidad del viento de este mundo que ansiamos hacer científicamente nuestro.
  
 Recreación animada del rover Curiosity

 
   La pregunta que el equipo de la Nasa se hace ahora y que el Curiosity ojalá ayude a responder es: ¿apareció vida en Marte hace miles de millones de años, al tiempo que en la Tierra?; y si no fue así, ¿por qué no sucedió?


Fuentes de información: 

"Muy Interesante", nº 376, septiembre 2012


Francisco Rodríguez Valencia   1ºBach "A" 

domingo, 7 de octubre de 2012

Creación de leite hipoalerxénica


Moitas persoas non toleran o leite. Isto débese maioritariamente á intolerancia á lactosa (un tipo de azucre) ou alerxia a algunhas das súas proteínas. Esta alerxia débese a unha proteína chamada  BGL (beta-lactoglobulina).
Un equipo de investigadores neocelandeses anunciaron o pasado día 2 de outubro na revista Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) un experimento no que conseguiron crear unha vaca con leite hipoalerxénica. Tiveron que modificar a estrutura xenética de Daisy, a vaca que escolleron para o experimento. Nela introduciron dous micro-ARN que evitan que se produza esa proteína causante das alerxias. Os resultados do experimento foron satisfactorios, xa que analizando o leite de Daisy non atoparon BGL.  Daisy aínda é un tenreira, polo que aínda non pode dar leite, pero tratárona con hormonas para obter unhas poucas mostras do seu leite. O seguinte paso, din os investigadores, é criala ata que poida dar leite de forma natural para volver a analizala. Tamén está pendente de aclarar porque Daisy carece de cola dende o seu nacemento.
A industria láctea xa lograra reducir ou incluso eliminar esta proteína no leite, pero mediante métodos químicos. Este estudio indica que estes métodos son moi caros e poden modificar o sabor natural do leite.
Esta noticia creou polémica nos sectores “verdes” e os contrarios á modificación xenética. Ademais, un grupo ecoloxista de Nova Zelandia (GE Free New Zealand), indica que a proteína BGL é imprescindible para o normal crecemento do animal. 





http://www.latercera.com/noticia/tendencias/2012/10/659-486203-9-ecologistas-ponen-en-duda-que-leche-de-vaca-geneticamente-modificada-sea.shtml


Antía Quintana Gallego, 1º BACH A

miércoles, 12 de septiembre de 2012

2012-2013, un novo curso vai comezar


O blog de Ciencias para o Mundo Contemporáneo vai seguir unha dinámica parecida á do curso pasado, só introduciremos pequenos cambios na xestión. A nosa pretensión é optimizar o tempo planificado para a actualización do edublog, co fin de axustalo ao voso perfil cun elevado número de materias e actividades diarias.
Todo o alumnado que o desexe poderá publicar artigos relacionados cos temas que esteamos vendo, ou noticias de ciencia e tecnoloxía. Pero ollo, sen utilizar a técnica do "copiar" e "pegar" e citando sempre as fontes de onde se extraeu a información.
Co fin de incentivar os comentarios dos lectores as entradas deberán terminar con preguntas ou coletillas que @s inviten a participar. As entradas e comentarios sempre estarán firmadas co nome, iniciais dos apelidos e o grupo clase (exemplo María OE 1º Bach B).  Engadir as entradas as etiquetas procurando respectar as xa existentes.
Na primeira clase comentaremos a periodicidade dos post e outras ideas que teño en mente.
Para darse de alta no blog, tedes que enviar un correo electrónico pedindo o permiso para publicar a blogcmcotero@gmail.com. Recibiredes no voso correo electrónico unha invitación (un enlace) para configurar o voso perfil, cunha contraseña de acceso e, a partir dese momento, xa seredes un membro activo do blog.
Para opinar ou preguntar, sempre con respecto, sobre as noticias e artigos que se vaian publicando, simplemente tes que deixar o comentario no post correspondente.
As colaboracións, como membro activo ou como lector, terán valor académico. No mes de xuño de 2013 todo sumará á hora de levar unha boa nota. Valorarase: a orixinalidade; a ortografía, a redacción e linguaxe utilizado; a capacidade de síntese; adecuación das imaxes e vídeos insertados e a calidade dos enlaces e vínculos.

As fontes de documentación que podedes utilizar serán fundamentalmente as seguintes:
Plataforma SINC del FECYT;
A ciencia cierta
El país ciencia,
El Mundo ciencia,
Público ciencia
ABC ciencia.

sábado, 14 de julio de 2012

Un descubrimento histórico

O CERN o día 4 de xullo anunciou que os científicos acaban de escribir un capítulo crucial na historia da Física, ao descubrir unha nova partícula subatómica que confirma con máis dun 99% de probabilidade a existencia do bosón de Higgs, coñecido popularmente como a 'partícula de Deus', un achado fundamental para explicar por que existe a materia tal e como a coñecemos.

No centro da imaxe da dereita o físico Peter Higg (83 anos) o día 4 de xullo no CERN,

Cos resultados presentados, a existencia do bosón de Higgs -a partícula subatómica teorizada polo físico británico Peter Higgs nos anos sesenta, e que supón o único ingrediente do Modelo Estándar da Física que aínda non se demostrou experimentalmente- é practicamente un feito.

miércoles, 4 de julio de 2012

Por que levantarse ao amencer en xullo?

Tamén se pode aproveitar o amencer despois dunha noite de festa.Un vídeo de ScienceCast anticipa o espectáculo que terá lugar no ceo do amencer, en xullo de 2012.



Fonte: http://ciencia.nasa.gov/ciencias-especiales/03jul_wakeupatdawn/

viernes, 22 de junio de 2012

Parabéns

Nosos parabens a Cecilia Moretón Rodríguez, Ariana Fernández González , José Calvo Ayuso, Noelia León Rodríguez, Fernando Rodriguez Rebelo e Argeru Arza González estudiantes de 1º Bacharelato premiados no V concurso CLIMANTICA.

martes, 19 de junio de 2012

Siempre Tamara

Ayer pensaba en que noticia podría subir esta semana al blog , la última noticia de este curso que se acaba , pero hoy a la mañana nos hemos levantado con la triste noticia de que habíamos perdido a una compañera, una amiga, una alumna.... ella era todo eso y mucho más. Ocupando parte de nuestros corazones nos has dejado.


Tamara nunca te olvidaremos.
Aprovecho para dar muchos ánimos en estos difíciles momentos a su familia,profesores,compañeros,amigos... que se que estais sufriendo por esta gran perdida.
Mariana Conde Álvarez 

domingo, 17 de junio de 2012

China pon a súa primeira muller en órbita.


Liu Yang,unha astronauta china de 33 anos forma parte xunto con outros dous astronautas da tripulación que levará ao foguete Shenzhou 9 a axustarse por primeira vez ao módulo espacial Tiangong 1.

A nave despegou o pasado sábado da base do deserto de Gobi. Esta é a cuarta misión espacial china tripulada e é o proxecto espacial nacional máis ambicioso ata a data.

O goberno espera que Liu mellore a eficiencia da tripulación debido a que “As mulleres astronautas teñen máis posibilidade psicolóxica e   maior habilidade para xestionar a soidade”,di o Goberno chino.

Aínda que o ano pasado xa aparecera o seu nome na firma dun sobre conmemorativo das súas clases de astronauta,ela pasaba por unha completa descoñecida debido a que non participaba en feiras locais ou mostras aéreas internacionais.
A súa elección foi dada a coñecer uns días antes do despegue debido a que estaban entre dúas candidatas.

Lui sumarase a partir de agora á lista de máis de cincuenta mulleres astrounautas que ascenderon ao espazo desde que o fixo a rusa Valentina Tereshkova en 1963.




Paula García Losada nº11 1ºBachillerato E


viernes, 15 de junio de 2012

A OMS declara canceríxenas as emisións dos motores diésel.

A Axencia Internacional de Investigación sobre o cancro (AIRC), que pertence á Organización Mundial da Saúde (OMS), clasificou as emisións dos motores diesel como canceríxenas para os seres humanos.
Os científicos dispoñen de suficientes evidencias para asegurar que estas emisións están asociadas cun incremente do risco do cancro de pulmón. Consideran, ademais que existe "probas limitadas" que as emisións poidan incrementar tamén o risco de cancro de vexiga.
Dados estes impactos para a saúde humana, as partículas dos motores diesel deberían de reducirse no mundo enteiro.
Lucía Sánchez Corral 1ºD nº30

jueves, 14 de junio de 2012

Australia creará a rede de reservas mariñas máis grande do mundo.

Imaxe da Gran Barreira de Coral de Australia. 
O Goberno australiano creará a rede de reservas mariñas máis grande do mundo e limitará a explotación de hidrocarburos e a pesca nas áreas sensibles para contribuir á protección dos océanos. Dita rede aumentará o número de reservas de 27 a 60 e abarcará uns 3,1 millóns de kilómetros cuadrados (máis dun tercio do océano que rodea o continente). Con esta medida, o ministro de Medio Ambiente, Tony Burke, pretende realizar unha xestión máis responsable das áreas mariñas e dos seus recursos. Ademáis esta medida non está vinculada só a protexer o medio ambiente, senón tamén á seguridade alimentaria. Ampliaráse tamén a protección de animais como as ballenas, as tartarugas ou outras especies ameazadas e dos arrecifes no Mar de Coral. As consecuencias destas medidas só afectarán nun 1% á pesca. Unha das razóns de este novo plan anunciado polo Goberno Australiano é que na Décima Conferencia da Diversidade Biolóxica de 2010 celebrada en Xapón acordouse que o 10 % da superficie mariña mundial debería estar protexida no ano 2020. 

Fonte de documentación: El mundo.

NATHALIE MARTÍNEZ RIBAO 1º D 

A arte rupestre en Altamira e outras dúas covas españolas é o máis antigo do mundo.

Algunhas das obras rupestres da cova de Altamira e doutras cavernas do norte da península covertéronse na expresión artística máis antiga dos seres humanos, quizais anterior á nosa propia especie. Ten máis de 40.000 anos e encontrouse nunha zona onde por entón habitaban os neandertales.
Localizáronse en tres covas das 11 investigadas por un equipo formado principalmente, por investigadores de España e Portugal.
Ata agora non era doado datar estas pinturas prehistóricas, pero desenvolveuse un método que mide os isótopos de uranio nas calcitas, unha codia de milímetros que se foi depositando sobre as pinturas co paso dos milenios.

                              
Enlace: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/06/12/ciencia/1339521293.html
Lucía Sánchez Corral 1ºD nº 30

Os científicos advirten dun colapso planetario inminente e irreversible!!!

As chamadas de atención xa foron moitas pero esta vez, haber se hai sorte e conseguimos que nos escoiten. Un renombrado plantel de 22 científicos de todo o mundo, advertíu de que a Terra se aproxima a un colapso inminente e irreversible. En cuestión de décadas, se non se toman as medidas adecuadas -algo para o que, por fortuna, aún estamos a tempo-, a humanidad enfrentarase sen remedio a un «novo réximen para o que non estamos preparados». O panorama desolador inclúe carencia de alimentos e de augua potable, enormes sequías, extinción de especies e migraciones masivas de xente en busca da súa propia supervivencia. As causas, son o brutal crecemento da población, a destrucción dos ecosistemas naturales e o cambio climático.

Dende os seus comezos, a Terra sufríu cinco grandes episodios de extincións masivas asociados a cambios climáticos que transformaron as características de todo o planeta. O último gran gran cambio producíuse fai uns 14.000 anos, cando o 30% da superficie terrestre perdeu a capa de xeo que a cubrió durante o último período glacial. Dende entonces, o planeta mantívose máis ou menos estable ata a aparición e o desenrolo da civilización humana. Sen embargo, os científicos creen que esto está a punto de cambiar e todo por nosa culpa. 

Para empezar, somos moitos e consumimos demasiados recursos. A tasa de crecemento anual da población é de uns 77 millones de persoas, case mil veces superior á experimentada entre 10.000 e 400 anos. Alteramos a paisaxe gravemente e emitimos á atmosfera cantidades inxentes de CO2. «Hai grandes posibilidades de chegar a un punto de non retorno, catastrófico, para o que non hai marcha atrás, e as consecuencias poden ser enormes para a nosa calidade de vida como especie. Tendremos problemas moi grandes», afirma  Jordi Bascompte, biólogo da Estación Biológica de Doñana, que participou no traballo.

A lista de fatales consecuencias é interminable. Perderíamos a polinización dos campos agrícolas, moitas especies se extinguirían e outras se adaptarían, a provisión de agua potable e de alimentos sería moito menor a consecuencia da disminución da biodiversidade e aumentarían as zonas mundiais desérticas. «As grandes sequías conlevarían a grandes migracións e o regreso de enfermidades infecciosas », apunta o biólogo.
Os estudos realizados polos científicos, poden ocurrir ao redor do ano 2025. Ao redor desa data, se seguimos ó mesmo ritmo, habremos destruido o 50% dos hábitats naturais mundiais. E en 2045, o 55% (agora vamos polo 43%).

Os investigadores cren que todavía estamos a tempo de revertir a situación. Para elo, apostan por frear o crecemento da población, reducir o uso de enerxía per cápita nos países do primer mundo e optar polas sostenibles, emplear os recursos de forma máis racional e intentar protexer as zonas virxes da Terra.
Algúns quizáis consideren estas conclusións demasiado alarmistas pero esta é a realidade. Pode ser dura, pero é mellor enfrentarse ó problema que obviarloxa que ignorar nunca foi unha boa decisión».



ENLACES: 
-  http://www.abc.es/20120606/ciencia/abci-cientificos-advierten-colapso-planetario-201206061209.html


Lorena Rodríguez Castro Nº24, 1º Bach. D

martes, 12 de junio de 2012

Crean un novo material poroso capaz de absorber CO2

Científicos da Universidade de Nottingham, no Reino Unido, crearon un material poroso capaz de absorber o dióxido de carbono (CO2) da atmosfera. Este feito,  forma parte dos esforzos continuos dos investigadores para desenrolar novos materiais para o almacenamento de gases de efecto invernadeiro producidos polas actividades humanas, como a quema de combustibles fósiles e outros procesos.
Os investigadores centráronse  nun entramado de metal orgánico con forma de panal que, según explican eles mesmos nun comunicado, pódese considerar unha nova clase de material poroso. Ademáis, a estructura do material permite a absorción selectiva do dióxido de carbono: mentras que outros gases como o nitróxeno, o metano ou eo hidróxeno poden pasar a través del sen problemas, o dióxido de carbono queda atrapado nos nanoporos do material, incluso a baixas temperaturas.

Según Martin Schröder, da Escola Universitaria de Química, o truco das propiedades de este novo material reside na súa «estructura única». NOTT-202a componse dunha estructura en panal feita dunha serie de moléculas ou iones unidos a un átomo metálico central e repleto con centros metálicos de indio. Esto forma unha nova estructura que consta de dous tramas entrelazadas.
A captura e almacenamiento de CO2 podría limitar as emisións atmosféricas de carbono derivadas da actividade do hombre e axudar a solucionar o calentamento global.

A estructura con forma de panal absorbe CO2 e libera o resto dos gases


Enlaces:  http://www.abc.es/20120612/ciencia/abci-nuevo-material-poroso-capaz-201206121550.html



                                    Lorena Rodríguez Castro Nº 24, 1º Bach. D 

lunes, 11 de junio de 2012

Porqué as cigüeñas xa non emigran como antes?

A súa  natureza é migratoria, pero os seus ritmos e viaxes cambiaron. As cigüeñas veñen experimentando un comportamento diferente o de fai unhas tres ou cuatro décadas no noso país.
O catedrático de Física Aplicada Antonio Ruiz de Elvira observou que as cigüeñas de Alcalá de Henares, onde da clases, tenden a non irse en inverno. E, incluso, algunhas  'escápanse'  no verán a outros destinos máis húmedos.  Según o profesor isto débese ó cambio climántico debido á sequedad dos nosos veráns e dos invernos bastante suaves, respecto á décadas pasadas, estas aves prefiren evitar o sobreesforzo da viaxe.
 As cigüeñas aliméntanse de pequenos invertebrados que suelen vivir en humidades e de restos de comida dos vertederos. Alcalá ten o segundo, pero o río e as súas charcas tenden a ter moita menos auga en verán. Todo isto, como un síntoma do calentamento global.


Enlaces:  http://www.elmundo.es/elmundo/2012/06/06/ciencia/1338980670.html


Lorena Rodríguez Castro Nº24, 1º Bach. D

domingo, 10 de junio de 2012

A un paso máis cerca da enerxía de fusión.


A enerxía de fusión é a que utilizan as estrelas para manterse activas e, de poder ser levada a cabo a grande escala podería supoñer unha fonte de enerxía segura, limpa e practicamente inesgotable.
Dous investigadores da Universidade de Princeton anunciaban unha posible solución ao desenvolvemento da fusión como fonte de produción de enerxía eléctrica en todo o mundo.
Traballos no  reactor ITER en Cadarache .

De momento, só  se conseguiu de forma experimental, en pequenas cantidades e cun gran custo económico.
Ao contrario da enerxía nuclear o proceso de fusión une partículas de hidróxeno en vez de dividilas, ata que se converten en xeo, a temperaturas moi altas que poden superar os cen millóns de graos. Un reactor de fusión utiliza campos magnéticos para confinar o plasma no seu interior, polo que o solenoide central, (dispositivo que crea ese campo magnético para manter o seu interior a 100 millóns de graos, que consta de varias bobinas xigantes amoreadas unha enriba doutra) resulta indispensable para acender e dirixir a corrente de plasma.
O problema reside en fabricar un reactor que conteña o plasma a altas temperaturas, absolutamente necesarias para que o proceso funcione. Agora, un equipo da Universidade de Tennessee, en Knoxville (EUA), probaron con éxito unha tecnoloxía que poderá illar as mil toneladas do solenoide central.

Os seus responsables esperan que a grande infraestrutura comece a operar en 2020 e que a enerxía de fusión sexa masiva antes de 2040. Os seus partidarios aseguran que é unha enerxía limpa, que apenas ten riscos, abundante e que pode durar millóns de anos.
Abraham Otero Fernandez 1ºD nº22

sábado, 9 de junio de 2012

Einstein tiña razón.


O equipo do CERN, que o pasado ano revolucionou o mundo da ciencia cun experimento que suxería cos neutrinos eran máis veloces ca luz, han confirmado este vernes (8 de Xuño) que o seu traballo contiña erros. En concreto, tratouse dun fallo nos intrumentos de medicións (o cabel da fibra óptica que transportaba o sinal do GPS ao reloxo principal do experimento estaba mal conectado).
Según han explicado este vernes na conferencia internacional sobre fisica de neutrinos e astrofísica, as novas medicions realizadas nos cuatro experimentos do laboratorio demostran que a Teoria da Relatividade tamén é válida para estas partículas subatómicas.

Jennifer Armada Ferreiro, nº3 1.D BACH.

jueves, 7 de junio de 2012

¿Lograremos chegar a Marte?

Un mozo italiano chamado Diego Urbina someteuse a unha dura proba física y psicolóxica xunto a outros cinco voluntarios. Que consistía en permanecer durante 17 meses illado nunha cápsula situada na capital de Rusia . 
E a que non sabedes cal era o seu fin? Pois, simular unha viaxe a terras marcianas, xa que Urbina sempre soñou con ser o Neil Armstrong de Marte.
Unha vez superada esta proba, o mozo foi sometido aos efectos da gravidade o montar a bordo dun vo parabólico da ESA ( Agencia Espacial Europea).


Unha vez rematadas as probas,  El Mundo realizoulle unha extensa entrevista, na que se mostra satisfeito de todas as probas realizadas e con ánimo de seguir adiante. 

Finalmente, aínda que moitos escépticos consideran que a realización de este proxecto  é un despilfarro de cartos no medio da profunda crisis na que nos atopamos, Urbina non está de acordo. 
El opina que a maioría das tecnoloxías derivan da exploración espacial e grazas a elas podemos axudar a resolver os problemas do noso planeta.


Para máis información: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/06/01/ciencia/1338568467.html


Noelia León Rodríguez nº15 1ºD

martes, 29 de mayo de 2012

A lagoa de Antela

lunes, 28 de mayo de 2012

Medio ambiente por Noelia León