viernes, 22 de octubre de 2010

O lado escuro de Newton

A nosa profesora de CMC fixo unha cuestión moi interesante na clase, sabedes por que Newton foi considerado mala persoa?

Ninguén o sabía na clase, a min picoume a curiosidade: Que fixo? Que dixo? Que pensaba? Entón púxenme a indagar, espero que esta sexa a resposta ou parte dela, e rógovos lectores que se estoy confundida mo digades e ingadide a información que vos creades que tamén é interesante.

Cando Newton tiña 3 anos a súa nai viuda mudouse xunto un novo esposo , deixando o pequeno Isaac ó coidado da súa avoa materna. Isto tivo unha gran repercusión no carácter de Newton, tanto que chegou a desexar incendiar a casa coa nai e o padrastro dentro.
Que ? Sorprendente ? Pois aínda hai máis , seguide lendo:
non foi unha boa persoa.ISAAC NEWTON (1642-1727) é considerado un dos máis grandes científicos da historia, pero segundo os seus biógrafos tiña un caracter arisco, pedante, proclive á polémica e con moitas dificultades para relacionarse cos demais; características que, co transcurso do tempo, faríanse cada vez máis evidentes ata converterse no aspecto máis destacado da súa historia persoal. A anormalidad do seu carácter demóstrase no seu temor aos plaxios completamente impropio dun xenio, polo que redactou os seus traballos dun modo moi difícil, para que os seus adversarios non puidesen entendelos. Segundo o historiador estadounidense Richard S. Westfall (1924-1996) na súa biografía "The life of Isaac Newton" (A vida de Isaac Newton, 1993), Newton foi o exemplo perfecto do profesor abstraído. Frecuentemente traballaba ata as primeiras horas da mañá, esquecíase de comer e adoitaba aparecer no comedor do colexio con "os seus zapatos sucios, as súas medias engurradas e o seu pelo mal peiteado".
Como persoa, Newton non era moi agradable e a miúdo viuse envolvido en polémicas cos seus colegas, como por exemplo co físico Robert Hooke (1635-1703, co matemático alemán Gottfried Leibniz (1646-1716) e co holandés Christiaan Huygens (1629-1695). O astrónomo inglés John Flamsteed (1646-1719) describiuno como "insidioso, ambicioso, excesivamente ávido de encomios, amigo da contradición..., un bo home no fondo pero, por natureza, suspicaz".
Espero que haxa resolto as vosas dúbidas e que comentedes o que vos pensades. Un saúdo
Feito por : María Isabel Limia Pérez 1º Bacharelato B
Máis información en :

No hay comentarios: