Tras unha viaxe de 470 millóns de km, ambas naves atopáronse no lado oposto da órbita da Terra, ó outro lado do Sol. Ambas sondas foron falicitando ó seu centro de control valiosa información sobre cómo afecta ó noso planeta o contínuo fluxo de enerxía que brota da nosa particular estrela. Cada unha das sondas fotografou e filmou ó detalle a metade da nosa estrela, enviando á Terra tódalas imaxes. Unha vez aquí, os investigadores combinaron as dúas vistas para crear unha esfera.
En 2009 as dúas naves revelaron nas tres dimensións a doble estructura das execcións de masa coronal, que son violentas erupcións de materia solar tamén coñecidas como tormentas solares. Este fenómeno pode interrumpir as comunicacións, afectar ós satélites e as redes de enerxía na Terra. Os instrumentos das naves captaron o Sol en catro lonxitudes de onda diferentes, todas en ultravioleta, seleccionadas cuidadosamente para estudiar aspectos concretos da actividade solar, como tsunamis solares ou filamentos magnéticos. Ata día de hoxe era imposible detectar manchas solares se estas se producían na cara oculta do Sol; para detectalas había que esperar a que a propia rotación solar nos amosara o que estaba a suceder ó outro lado, polo que nos deixaba moi pouco tempo para reaccionar. En cambio agora, incluso as zonas activas máis remotas e ocultas á nosa visión directa poderán ser accesibles e non nos volverán a tomar por sorpresaAs novas imaxes obtidas axudarán a mellorar a planificación de futuras misións de naves espaciais robóticas ou con tripulación hacia o sistema solar. Axudarán tamén na mellora das prediccións climatolóxicas; e, por primeira vez, podemos contemplar a actividade solar en todo o seu explendor tridimensional.
En 2009 as dúas naves revelaron nas tres dimensións a doble estructura das execcións de masa coronal, que son violentas erupcións de materia solar tamén coñecidas como tormentas solares. Este fenómeno pode interrumpir as comunicacións, afectar ós satélites e as redes de enerxía na Terra. Os instrumentos das naves captaron o Sol en catro lonxitudes de onda diferentes, todas en ultravioleta, seleccionadas cuidadosamente para estudiar aspectos concretos da actividade solar, como tsunamis solares ou filamentos magnéticos. Ata día de hoxe era imposible detectar manchas solares se estas se producían na cara oculta do Sol; para detectalas había que esperar a que a propia rotación solar nos amosara o que estaba a suceder ó outro lado, polo que nos deixaba moi pouco tempo para reaccionar. En cambio agora, incluso as zonas activas máis remotas e ocultas á nosa visión directa poderán ser accesibles e non nos volverán a tomar por sorpresaAs novas imaxes obtidas axudarán a mellorar a planificación de futuras misións de naves espaciais robóticas ou con tripulación hacia o sistema solar. Axudarán tamén na mellora das prediccións climatolóxicas; e, por primeira vez, podemos contemplar a actividade solar en todo o seu explendor tridimensional.
Cos datos desta misión os astrónomos xa poden “voar” á redor do Sol sen necesidade de despegar a vista das súas pantallas, vendo o que sucede máis alá do horizonte.
No hay comentarios:
Publicar un comentario