A Humanidade xa casi
quedouse sen tempo para abordar o cambio climático. Os científicos sinalan que
un aumento da temperatura de duos grados centígrados por riba dos niveis
preindustriales colocará á Terra nun terreo perigoso e desconocido. Sen embargo,
actualmente imos camiño dun aumento de cuatro grados o máis neste siglo. Chegou
a última oportunidade para actuar.
Dita oportunidade
producirase en diciembre de 2015 en París, cando os gobernos do mundo se reúnan
para a vixésima primera reunión anual
das Nacións Unidas sobre o cambio climático, pero esa vez será
diferente. Ou os gobernos acordan a adopción de medidas decisivas, como
prometen, ou volveremos a vista atrás e veremos 2015 como o ano no que a saude
climática se nos deslizou entre os dedos.
En 1992, os gobernos do
mundo aprobaron a Convención Marco das Nacións
Unidas sobre o Cambio Climático e prometeron evitar "a perigrosa interferencia antropogénica
[inducida polo home] no sistema climático" reducindo a tasa de emisión dos
gases que provocan o efecto de invernadoiro, en particular o dióxido de
carbono. Aunque o tratado entrou en vigor en 1994, a tasa de emisións de ditos
gases, incluido o CO2, aumentou en realidade.
En 1992, ca combustión
mundial do carbón, petróleo e gas, máis a produción de cemento, lanzaronse
22.600 millóns de toneladas de CO2 ao aire. En 2012, o ano máis recente sobre o
que dispoñemos de datos comparables,
as emisións ascenderon a 34.500 millóns de toneladas. En lugar de controlalo, a
Humanidade acelerou o cambio climático inducido polo home.
Ahora ese é o mallor
problema moral do noso tempo. A utilización de combustibles fósiles en todo o
mundo ameaza aos pobres, que son os máis vulnerables ao cambio climático
(aunque os ricos son a causa principal), e ás xeneracións futuras, que
heredarán un planeta xa inhabitable en moitos lugares e co abastecemento de
alimentos sometido a crisis en gran escala.
Estamos causando ese
dano nunha época na que os adelantos tecnolóxicos permiten ao mundo substituir
os perigosos combustibles fósiles por fontes enerxéticas con escasas emisiones
de carbono, como, por exemplo, a eólica, a solar, a nuclear e a hidroeléctrica
e reducir as repercusións dos combustibles fósiles utilizando a tecnoloxía para
a captura e o almacenamento de carbono. O Papa Francisco recientemente o expresou perfectamente: "Salvaguardar a Creación", dixo,
"porque, se destruimos a Creación, ¡a Creación nos destruirá a nos! ¡Non
debemos olvidalo nunca!".
Sen embargo, para os
moitos intereses poderosos existentes o cambio climático segue sendo un xogo
cuyo objextivo é retrasar o máis posible a adopción de medidas. As xigantescas
compañías de combustibles fósiles seguen presionando entre bastidores contra o
paso á utilización dunha enerxía con escasas emisións de carbono e utilizan a
súa inmensa riqueza para comprar informacións nos medios de comunicación destinadas
a sembrar a confusión. O imperio de medios de comunicación de Rupert Murdoch
nos Estados Unidos, o Reino Unido, Australia e outras partes destaca polo papel
particularmente cínico que desempeña na difusión de propaganda anticientífica.
FONTE:
http://elpais.com/elpais/2014/05/29/planeta_futuro/1401367027_694754.html
Pablo González Vázquez 1ºC BACH.
No hay comentarios:
Publicar un comentario