Cientificos do IAC comproban que dous estrelas aproximanse aos buratos negros máis rápido do previsto.

Investigadores do Instituto de Astrofísica de Canarias comprobaron con telescopio que en dous sistemas binarios que as súas estrelas están "caendo" nos buratos negros a unha velocidade maior da prevista polo modelo estándar da física.

Os dous sistemas binarios observados son XTE J1118+480, cun burato  negro de aproximadamente 7,5 masas solares y su estrela secundaria, dunhas 0,2 masas solares,  situado no halo da Vía Láctea.

A0620-00 (V616 Monocerotis o V616 Mon) presenta un burato negro un pouco menos masivo, de 6,6 masas  solares, cunha estrela secundaria dunhas 0,4 masas solares. Atopase na dirección correspondente á constelación de Monoceros.

Ambos teñen periodos orbitais distintos. No primeiro, a estrela tarda 4,1 horas en realizar un xiro sobre o centro de masas do sistema a unha velocidade de 765 km/s. No segundo, a  estrela viaxa a  560 km/s, tardando 7,75 horas en realizar cada xiro.

O astrofísico González-Hernández explica que o sistema de periodo orbital máis curto se acerca a maior velocidade. A estrela, canto máis preto está do burato negro, vai cada vez máis á presa, polo tanto, a caída prodúcese antes do previsto, e seguramente a maior velocidade; isto supón que os tempos de vida destes sistemas son realmente curtos a escala astronómica, dunhas decenas de millóns de anos.

En  orixe, estes sistemas binarios están compostos por unha estrela secundaria de tipo solar e unha estrela primaria moito máis masiva ca o Sol , que evoluciona rapidamente e acaba estoupando como unha supernova. Esta supernova dá lugar ao burato negro.

A teoría do modelo estándar describe o achegamento dunha estrela a un burato negro ata ser finalmente engullida, pero non se puidera demostrar por falla de aparellos axeitados e porque se precisaba entre 10 e 20 anos para observar todo o proceso.

Fontes de información:  http://www.agenciasinc.es/Noticias/Observan-la-veloz-caida-de-dos-estrellas-en-sus-agujeros-negros

Manuel Fernández Armesto 1º Bach. A

España, líder en consumo de alcohol, tabaco, cocaína e cannabis, é o segundo país da UE coa esperanza de vida máis alta.

A esperanza de vida dos españoles chega ós 82,4 anos, por detrás dos italianos (82,7) segundo informa a OCDE (Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económico) no seu informa 'Panorama da Saúde'. E todo isto, mentres España se mantén entre os principais consumidores de cocaína, cannabis, alcohol e tabaco.

Países membros da OCDE

España aumenta a esperanza de vida, que fai 10 anos situábase en 72,4. É a primerira vez que se alcanza unha cifra superior ós 80 anos, as mulleres españolas vivirán seis anos máis que os homes, e a diferencia cos demais países desenrolados será de 5,5 anos.

Ó mesmo tempo, España é o principal consumidor da UE de cocaína e cannabis. En canto a consumo de tabaco a porcentaxe de adultos fumadores é de un 23,9% fronte á media de 20,9. Ademáis, un 76,7% da poboación do noso país bebe alcohol.

Ademais segundo un estudio, en 2012 España, xunto con Grecia, Eslovenia, Bulgaria e Xapón foi un dos maiores consumidores de cigarrillos do mundo, con 2357 unidades ó ano, é dicir, 6,46 cigarrillos/día. Tamén ocupa a media mundial con 108 litros por habitante ó ano, que serían dous litros á semana.

Referente ó consumo de cocaína, estímase que 2,5 millóns foron xóvenes europeos, dos cales o 4,2 eran de Reino Unido e o 3,6 de España. Respecto ó cannabis, uns 15, 4 millóns de europeos o probaron al menos unha vez neste ano. España sitúase no terceiro posto co 17%.

Referente ó consumo de cocaína, estímase que 2,5 millóns eran europeos xóvenes, dos cales o 4,2% eran de Reino Unido e o 3,6% de España.

O INFORME DA OCDE

As conclusións do estudo son que, o estado de saúde dos españoles é bo.

-A mortalidade infantil atópase por debaixo da media, 3,2 por ano por cada 1000 nacidos, fronte ó 4,1.

-Respecto ós accidentes de tráfico, España conseguiu disminuir o 75% fronte ó 50% do resto dos países.

-Un indicador para medir a atención ós procesos crónicos son as tasas de admisións hospitalarias por asma ou diabetes. En España, por asma, a cifra é de 40 por cada 100000 habitantes, por baixo dos 50 de media. E por diabetes, é de 100, fronte ós 150.

Para máis información sobre o estudo da OCDE, aquí.


FONTES: http://www.publico.es/483882/espana-a-la-cabeza-en-consumo-de-alcohol-tabaco-cocaina-y-cannabis-tiene-la-segunda-esperanza-de-vida-mas-alta-de-la-ue


                                         PAULA QUINTAS BLANCO 1ºBACH A

Premio ó compromiso ambiental.

O premio Capital Verde Europea é un recoñecemento a nivel europeo dos esforzos realizados polas diferentes corporacións locais por respectar o medio, mitigar o cambio climático, fomentar a mobilidade sostible e conservar ou aumentar o espazo natural a disposición dos cidadáns.

A elección da cidade gañadora, (como Capital Verde Europea 2016), entre as 12 que se presentaron, levarase a cabo por un grupo de 12 expertos pertencentes á Comisión Europea. Este ano España conta cunha dobre candidatura: Santander e Zaragoza.

As dúas  serán  avaliadas por Javier González Vidal , técnico en residuos e contaminación da Consellaría de Medio Ambiente da Comunidade Valenciana.

Pero, que é o que valoran os expertos?

Ademais de pertencer a Unión Europea e ter unha poboación que non supere os 200.000 habitantes teñen que ser "un exemplo a seguir", deben de traballar para mellorar o entorno urbano ou servir de inspiración a outras cidades.

E o máis importante , que é o que move as cidades a presentarse?

Non é a compensación económica, se non o recoñecemento internacional das boas condutas dos gobernos locais por conseguir a mellor conservación do medio e deste xeito beneficiar os seus cidadáns ,así o expresaba o alcalde de Zaragoza: "a saúde e a calidade de vida dos cidadáns non teñen prezo".

Soamente queda esperar ata o próximo Xuño de 2014 ,data na que será anunciada a gañadora nunha cerimonia en  Copenhaguen, Dinamarca, cidade, que ostenta o título de Capital Verde Europea 2014.

         

                            Patricia Moreiras Arias 1º BACH.D

Fontes:http://sociedad.elpais.com/sociedad/2013/11/20/actualidad/1384977717_173482.html

Europa lanza a misión Swarm para explorar o debilitado campo magnético da Terra

A misión Swarm, formada por tres satélites, despegou con éxito dende o cosmódromo de Plesetk (Rusia), co obxectivo de estudar os procesos que ocurren no interior da Terra, comprender mellor o seu campo magnético e por que, según parece, este estase debilitando.

O lanzamento tivo lugar ás 14:02 horas (hora peninsular) a bordo dun cohete Rockot e, se ben o despegue foi según o previsto, houbo que esperar ao redor dunha hora e media para escoitar os primeiros aplausos no Centro Europeo de Operacións Espaciais da Axencia Espacial Europea (ESA), en Darmstadt (Alemaña).

E e que unha das fases máis críticas de este lanzamento foi o momento no que os tres satélites separáronse do lanzador -dous nun primeiro lugar y o terceiro minutos despois-. Isto e as primeiras señais dos satélites recibíronse aproximadamente unha hora  media despoixa do despegue.

"Estou moi satisfeito e desexo larga vida aos nenos de Swarm", sinalou Jean-Jeacques Dordoain, director xeral da ESA.

Esta misión contrólase dende o Centro Europeo de Operacións Espaciais da ESA (ESOC) en Darmstadt, a través da estación de seguimento de Kiruna (Suecia). Hoxe en Alemaña unhas cen persoas traballan neste lanzamento, concretou aos periodistas Ferri.

 

Fontes:

http://www.elmundo.es/ciencia/2013/11/22/528f5e7761fd3def128b456f.html

                                                                      Martín González Fernández 1º bach A

NEUTRINOS EXTRATERRESTRES ECONTRADOS NO POLO SUR

Investigadores de Estados Unidos constrúen un cubo dun quilómetro por un quilómetro enterrado a 2.500 metros de profundidade baixo o xeo da Antártida para observar os neutrinos que chegan dende o Universo. Este cubo, chamado IceCube, esta formado por 276 científicos de diferentes países, que por primeira vez detectaron neutrinos (un tipo de partículas subatómicas que poden xerarse no Sol, en fenómenos astrofísicos como o Big Bang, o CERN ou nas centrais nucleares) cunha alta enerxía procedentes de afastadas galaxias.

  neutrino de máis alta enerxía captado no observatorio IceCube

O que nos pode achegar este descubrimento é que se poida extraer información dos devanditos neutrinos para facer Astronomía. Este achado, compárano algúns dos investigadores coa primeira vez que utilizamos os raios X ou a radiación Gamma, dúas técnicas que revolucionaron a astronomia moderna.

Detectáronse 28 neutrinos, parecerán poucos pero o que nos interesa é a súa enerxía que é millóns de veces superior aos neutrinos solares ou da Supernova. Grazas á creación do IceCube temos un observatorio para poder detectar estes neutrinos que nos abre unha porta para a exploración do espazo.

Conseguismos capturar eses neutrinos cuns buratos, nos que se deslizan unhas cordas cuns detectores do tamaño de pelotas de baloncesto. Son esas esferas as que conseguen detectar os sinais dos neutrinos. Dous dos neutrinos teñen unha enerxías por enriba dos 1.000 millóns de MeV. Tan importantes son que lles puxeron un alcume: Ernie e Bert (Epi e Blas).

-Un dos buratos do IceCube, taladrados no xeo.

FONTES DE ONDE TOMEI A INFORMACIÓN: http://www.elmundo.es/ciencia/2013/11/21/528e56d80ab7400f528b456b.html , http://sociedad.elpais.com/sociedad/2013/11/21/actualidad/1385061345_629934.html

FREDERICK SANGER DÉIXANOS TRAS TER UNHA LONGA VIDA EXITOSA

Onte, 20 de novembro, mércores, morre aos 95 anos un dos científicos máis importantes dos tempos actuais que gañara dous Premios Nobel: En 1958 polo seu traballo sobre a estrutura das proteínas nas plantas e animais, establecendo a secuencia de aminoácidos da insulina e demostrando que as proteínas teñen funcións específicas; e en 1980  polo método de secuenciación do ADN (axudou a descodificación do xenoma humano).

 Este "pai da xenómica" e bioquímico naceu en 1918 en Gloucestershire (Gran Bretaña) e estudou en Cambridge onde conseguiu o doctorado en 1943. Aquí aparecen algunhas das súas citas textuais.

FONTES: http://www.lavanguardia.com/ciencia/20131120/54394324628/muere-frederick-sanger.html
               http://www.bbc.co.uk/mundo/ultimas_noticias/2013/11/131120_ultnot_muere_frederick_sanger_ch.shtml

SIRA PRIETO GONZÁLEZ

1ºA

Morre o bioquímico Frederick Sanger

O martes 19 de novembro morre Frederick Sanger, padre da xenómica e gañador de dous Premios Nobel de química.
Nado en Rendcombe, o 13 de agosto de 1918 e morreu en Cambridge aos 95 anos despois de dedicar toda a sua vida a investigación.
É considerado o pai da xenómica, ciencia adicada ao estudo integral do funcionamento, contido, evolución e orixe dos xenomas.
Conseguiu desenvolver novos métodos para secuenciar aminoácidos o que permitiu deducir a secuencia completa da insulina. Por istes traballos fou gañador do Premio Nobel en 1958.
Hacia 1960 comenzou a interesarse polos ácidos nucleicos. Secuenciou o ARN e desenvolveu o método "didesoxi" para secuenciar o ADN en 1975. Este método pode ler entre 500 y 800 bases ao mesmo tempo. Estes descubrimentos valeronlle para obter en 1980 un novo Premio Nobel xunto con Berg e Gilbert.
Dende o Instituto Sanger o definen como: "Un home calado, modesto e con poderosas opinións".

Fontes: http://www.rtve.es/noticias/20131120/muere-frederick-sanger-padre-genomica-ganador-dos-premios-nobel-quimica/797160.shtml

Miguel Pimentel Pérez 1ºBach A

En busca da atmosfera perdida de Marte.

A NASA lanza unha nova misión, 'Maven', para investigar porque se secou Marte. O cohete despegou este luns e debería chegar ó Planeta Vermello en setembro de 2014 e porse en órbita.

O cohete Atlas V, coa sonda Maven, en Florida.

Fai miles de millóns de anos, o aspecto de Marte era verdadeiramente distinto. Restos de antigos ríos e a presenza de antigos minerais que solo se forman con agua demostran que o planeta tivo unha atmosfera moito máis densa da que ten agora. Pero algo provocou que esta desaparecera.

Para resolver este misterio, a NASA lanzou con éxito, este luns, a misión MAVEN (Misión da Evolución Atmosférica e Volátil de Marte). O cohete despegou as 19:30 horas dende o Centro Espacial de Kennedy, en Florida.

A nave, non tripulada, está programada para penetrar a atmosfera o 22 de setembro de 2014, onde orbitará durante un ano, a unha altitude de 6115 km.

Segundo detallaron algúns expertos, Maven está deseñada para determinar canta atmosfera perdeuse, en canto tempo, e cales foron os procesos desa pérdida.

Aínda que as observacións da Maven poderían axudar ós científicos a detectar a habitabilidade pasada e actual de Marte, debido á escaseza de presuposto, a nave non conta cun sensor de metano, un gas que é un bo indicador de vida, xa que o 90% do metano na atmosfera terrestre está producido por organismos con vida.

''Marte é un sistema complicado, como a Terra. Cunha soa nave non podes pretender estudar todolos seus aspectos'' apunta Bruce Jakosky, científico da Universidade de Colorado e investigador principal da misión. ''Con Maven imos a explorar a única gran peza que falta e que todavia non fora investigada, ata agora''

FONTES: 

http://www.publico.es/483170/la-nasa-lanza-su-mision-para-saber-por-que-marte-se-seco

http://sociedad.elpais.com/sociedad/2013/11/18/actualidad/1384778183_178263.html

                                           PAULA QUINTAS BLANCO 1ºBACH A

IDENTIFICAN UNHA ENCIMA ANCESTRAL QUE FACILITA A REPARACIÓN DO ADN

O estudo publícase na revista “Nature Structural and Molecular Biology”

A enzima humana PrimPol, presente en organismos como as arqueobacterias, favorece a reparación do ADN cando hay dano. Dita enzima permite ás células facer copias do seu ADN aínda que esté danado e evita roturas nos cromosomas.

O proceso de replicación do ADN é moi delicado, xa que pode xerar graves alteracións no material xenético asociadas á transformación tumoral ou do envellecemento.

Investigadores do CNIO (Centro Nacional de Investigacións Oncolóxicas) descubriron como unha nova encima humana, a proteína PrimPol, é capaz de recoñecer lesións no ADN e facilitar a súa reparación durante o proceso de copia, evitandp así danos irreversibles e fatais para as célula e, polo tanto, para o organismo.

“Cando unha ADN polimerasa se encontra cun obstáculo no ADN (por exemplo, unha alteracón química introducida pola radiación ultravioleta da luz solar), a copia interrómpese e prodúcese unha parada ata que se repara o error”, explica Juan Méndez, xefe do grupo de Replicación de ADN.

A nova investigación demostra que a encima PrimPol recoñece as lesións e sáltaas, de modo que serán reparadas cando finalice a copia.

Esta encima pode producir mutacións, as cales poderían ter un impacto sobre o envellecemento das células e o desenvolvemento do cancro.

Identificada e caracterizada esta nova proteína no ser humano, os investigadores avanzan que xa están estudando o seu papel no desenvolvemento de enfermedades.

Fontes: http://www.agenciasinc.es/Noticias/Identifican-una-enzima-ancestral-que-facilita-la-reparacion-del-ADN

Alba Álvarez Pacios

1ºBACH. A

El aire que respiraban los dinosaurios tenía menos oxígeno que el actual

Un análisis químico de resinas fósiles rebate la idea de que el gigantismo de los reptiles del Mesozoico se debía a que la atmósfera estaba más oxigenada que ahora.

El nivel de oxígeno de la atmósfera ha experimentado fluctuaciones a lo largo de la historia de la Tierra, y una hipótesis extendida asume que en el Mesozoico era más abundante que hoy, en torno a un 25% frente al 21% actual. Esto habría permitido que algunos animales como los dinosaurios y los insectos alcanzaran grandes tamaños, pero también habría fomentado los incendios forestales. Sin embargo, esta teoría puede ser incorrecta, de acuerdo con un nuevo estudio que cifra el nivel de oxígeno atmosférico en el Mesozoico solo entre un 10 y un 15%.

Según el estudio publicado en la revista Geochimica et Cosmochimica Acta, los valores de carbono-13 de las muestras fósiles indican que los niveles de oxígeno durante la mayor parte de los pasados 220 millones de años eran menores que los actuales, sobre todo en el Triásico y el Cretácico –durante el reinado de los dinosaurios– y en el Eoceno, ya después de la gran extinción que acabó con la mayoría de los reptiles. “Sugerimos cifras de entre el 10 y el 15%”, precisa Tappert.

Los resultados del estudio contradicen investigaciones previas, cuestionando la influencia de los niveles de oxígeno en el gran desarrollo corporal de los dinosaurios y otros animales del Mesozoico.

Fuentes:

 http://www.abc.es/ciencia/20131120/abci-aire-respiraban-dinosaurios-tenia-201311201014.html

                                                                              Martín González Fernández 1º bach A

     

ISON, o cometa observable a simple vista.

O cometa ISON foi descuberto o 21 de septembro de 2012 por astrónomos rusos. Tras varias noticias en diferentes xornais, pensábase que o cometa brillaría máis que a Lúa chea, e foi considerado o cometa da siglo, mais estas estimacións foron algo optimistas de máis.

Os astrónomos detectaron un estallido de actividade do cometa que aumentou considerablemente a súa producción de gases, como o seu brillo, ata o punto de facelo visibel a simple vista.

Según  as estimacións da súa órbita, trátase dun cometa que procede da nube Oor, unha burbuxa que rodea o Sistema Solar e está formada polos restos da nebulosa que deu lugar ao Sol e ós planetas fai catro mil seiscentos millóns de anos. ISON ofrece a oportunidade de estudar a súa historia, e evolución a partir das claves físicas e químicas que el mesmo aporta.

Este Cometa presenta ademais otro aliciente, rozará o Sol (2,7 radios solares, que equivalen a 1,8 millóns de kilómetros) o próximo 28 de novembro, polo que alcanzará temperaturas duns  5000 graos, do que derivará un largo periodo de actividade derivado non so da sublimación do xeo senon tamén dos silicatos e metáis, que liberan gran cantidade de polvo e aumentaría o seu brillo.

Pero tamén pode ser que debido ás mareas da calor do Sol, o núcleo do ISON termine fragmentándose e vaporizándose, como ocorreu cos anteriores cometas que case rozan a nosa estrela.

Agora, os investigadores do Instituto de Astrofísica de Andalucía (IAA-CSIC) traballan en campañas de observacións para estudar  o momento de máximo acercamiento ao Sol, e analizar as súas características e actividades detalladas.

A continuación porei un video que nos facilita o IAA-CSIC sobre se é ou non o cometa do siglo:

http://ison.iaa.es/node/46%23.UoTBweJF_To#.Uoa3e3BHQsg

E para os amantes da astronomía que lle interese esta noticia a parte de atopar información nos enlace das fontes do IAA-CSIC , de onde saquei a información. Pode acceder neste enlace, a como hallar o Cometa no Stellarium. Descargando un programa gratuíto, e seguindo os pasos, poder facer un seguimento deste interesante cometa.

http://ison.iaa.es/node/39#.UoprSXBHQsg

E se queredes velo, investigade máis aquí, verase no ceo o 28 deste mes: 

http://ison.iaa.es/observacion/observacion

Fontes:

http://www.iaa.es/prensa/el-cometa-ison-sufre-un-estallido-de-actividad-y-ya-es-observable-simple-vista

Patricia Pérez Froufe 1º bach A

A NASA revela as primeiras fotografias da formacion da Via Lactea

O telescopio Hubble permitiu aos investigadores da NASA estudar como a estrutura da Vía Láctea cambiou co tempo. Os astrónomos utilizaron o telescopio espacial para estudar a evolución dunhas 400 galaxias similares á Vía Láctea e deste modo observaron a súa aparición en diversas etapas de desenvolvemento nun período de tempo de 11.000 millóns de anos.
Ao analizar as imaxes obtidas, os científicos chegaron á conclusión de que a nosa galaxia probablemente, comezou como un obxecto de cor azul de baixa masa que contiña unha gran cantidade de gas: o combustible para o nacemento das estrelas. A cor azul, neste caso, é un indicador da rápida formación de estrelas.
Ademais, os investigadores encontraron que a Vía Láctea, posiblemente, era un disco plano cun vulto no centro. Ambos os dous creceron de forma simultánea nunha espiral que se pode comtemplar a día de hoxe. O Sol e a Terra residen no disco e o vulto está cheo de estrelas máis vellas e é o fogar dun burato negro supermasivo que probablemente creceu ao longo da galaxia.
"Por primeira vez temos imaxes directas do que a Vía Láctea parecía no pasado", dixo Pieter G. van Dokkum, científico da Universidade de Yale en Connecticut (EUA). "Por suposto, non podemos ver a Vía Láctea no pasado. Seleccionamos as galaxias a miles de millóns de anos luz de distancia que se converterán en galaxias como a Vía Láctea. Ao rastrexar os seus irmáns, encontrámonos con que a nosa galaxia construíu o 90% das súas estrelas fai entre 11.000 millóns e 7.000 millóns de anos, o cal é algo que non se mediu directamente antes».
Todo foi posible grazas ás incribles capacidades do telescopio Hubble, que permitiron que os expertos puidesen observar en detalle estas galaxias e así comprender como cambiou a estrutura da nosa galaxia no tempo.
Segundo explican dende a Nasa, no momento máis importante da formación de estrelas -cando o Universo tiña ao redor de 4.000 millóns de anos-, as galaxias como a Vía Láctea creaban preto de 15 estrelas por ano. En comparación, a Vía Láctea actual só crea unha estrela ao ano.

Fontes:  http://www.abc.es/ciencia/20131115/abci-hubble-revela-primeras-imagenes-201311151052.html


Antía Rodríguez 1ºBach A

A evolución de Marte, vista nun minuto.

Nun vídeo fascinante publicado pola NASA, pódense apreciar as profundas transformacións de Marte durante 4.000 millóns de anos. Nel, móstrase o aspecto pasado do 'planeta vermello' que pouco ten que ver co que nós actualmente coñecemos. Os científicos creen que o planeta vermello poido ter unha densa atmósfera rica en osíxeno e agua. A recreación comenza cun paseo aéreo por un lago que podería estar en Marte fai millóns de anos. A explicación do seu chamativo aspecto colorado encóntrase nas súas rocas, moitas delas ricas en ferro. Cando se encontran ao aire libre, oxídanse e adquiren o seu particular tono. E cando o polvo de óxido desas rocas elévase á atmósfera, unha aura de cor rosa envolve ao planeta.

Aquí encóntrase o vídeo: http://www.youtube.com/watch?v=dpRzIFlo0vQ

O rover Curiosity, examina ao detalle desde fai mais de un ano unha das rexións mais intrigantes do Planeta Vermello.

O pasado mes de septembro este detectou un alto porcentaxe de auga no solo. Arredor do 2% de a súa superficie está composto de auga, o que supón unha gran fonte.

¿Crees que esta información podería dar a posibilidade de que existira algunha especie similar a nosa en Marte?

FONTES: 

http://www.elmundo.es/ciencia/2013/11/14/528513ee684341532f8b459a.html

http://www.abc.es/ciencia/20131116/abci-evolucion-marte-vista-minuto-201311151646.html

                                                                                                              Oswaldo Zorrilla 1* BACH A

UNHA NOVA OLLADA AO UNIVERSO

Grazas ao Proxecto Alhambra, feito polo Instituto de Astrofísica de Andalucia (IAA), poderemos saber máis sobre a historia do Universo dos últimos 10.000 millóns de anos. A IAA creou o mapa cosmolóxico con visión tridimensional máis realista existente na actualidade cun nivel de representación nunca visto. Isto sorprende porque a referencia que tiñamos do proxecto estadeunidense, Cosmos, nos dá unha imaxe moi profunda pero dunha soa rexión do ceo.

Mapa que observa as 8 rexións do ceo

Para conseguir a devandita representación, a IAA en colaboración con 16 institutos de investigación internacionais máis, estudaron e observado 8 rexións moi separadas entre elas e lonxe do plano galáctico para que a imaxe non se sature.

Imaxen do telescopio co que se levara a cabo a investigacion

O telescopio utilizado para as observacións estaba composto de dúas cámaras, unha óptica e outra de infravermello. Estas observacións foron feitas no Observatorio de Calar de Alto (Almería) baixo unhas esixentes condicións lumínicas. O mapa está integrado por cada 32 horas de exposición que ten cada unha das millóns de galaxias rexistradas.

Os datos obtidos estarán a disposición da comunidade científica e de calquera curioso. Tamén teñen previsto un documental acerca disto que, se as cousas van ben, se emitirá vía televisíón.

Para saberes máis sobre a noticia, visitade: http://www.elmundo.es/ciencia/2013/11/15/5285e78b61fd3df9548b456d.html , http://www.iaa.es/content/diez-mil-millones-de-a%C3%B1os-de-evoluci%C3%B3n-c%C3%B3smica-al-alcance-de-la-mano

Valeria Pereira Cartelle 1ºBach A

Descuberta a composición do interior do chorro dun burato negro.

Un equipo de investigadores da Universidade de Barcelona, o Observatorio Europeo Austral (ESO) e a Universidade de Curtin (Australia) determinaron a existencia de partículas subatómicas chamadas bariones nun jet ou chorro de materia, ademáis de calcular a súa velocidade.

Representación da formación do chorro dun burato negro.

Estes chorros ou jets foron estudados durante décadas, pero aínda se descoñece a súa composición. "A pesar de que se observaron durante décadas, aínda non estamos seguros de que están feitos ou o poderosos que son", di a autora María Díaz Trigo.

O equipo analizou as ondas de radio e os raios X emitidos por un burato negro do sistema 4U 1630-47, un sistema binario, é dicir, no cal un burato negro orbita xunto a unha estrela.

Este burato negro é coñecido por ser activo, pero as observacións de raio do equipo non mostraron chorros e o espectro de raios X non revelou nada anormal.
Non obstante, unhas semanas máis tarde, este grupo de astrónomos volveu analizalo e, esta vez, viu as emisións de raio correspondentes á aparición destes jets e apareceron liñas no espectro de raios X, o que indicaría a presenza de outras partículas.

Ademais, cren que os chorros son impulsados polo disco de acreción do burato negro -un cinto de gas quente que xira arredor do burato negro- o que explicaría que producise chorros que conteñen partículas de luz. 

Os investigadores xa sabían dende hai décadas que os buratos negros conteñen electróns, pero agora encontraron a primeira evidencia de átomos pesados, como o ferro e o níquel. Cando unha partícula masiva se move leva consigo máis enerxía que unha partícula máis lixeira que se move á mesma velocidade. Isto explicaría porque son tan poderosos.

Por último, tamén mediuse a velocidade dos chorros, que sería dous terzos da velocidade da luz, aproximadamente 198000 km/s.

FONTES:
http://www.agenciasinc.es/Noticias/Particulas-subatomicas-en-el-jet-de-un-agujero-negrohttp://www.abc.es/ciencia/20131113/abci-interior-chorro-agujero-negro-201311131659.html

                                     PAULA QUINTAS BLANCO 1ºBACH A

DESCOBREN UNHA NOVA FAMILIA DE PARTÍCULAS DE CATRO QUARKS

Un grupo internacional de científicos descubriu unha nova partícula subatómica que suxire a existencia dunha nova categoría deste tipo de compoñentes da materia.

Tras o experimento nun colisionador de electróns e positróns de Beijing, un equipo de físicos da Universidade de Hawái en Manoa, en EUA e do Colisionador de Electrones-Positrones II (BEPCII), en China, acharon unha partícula con carga eléctrica inusual de catro quarks denominada Zc (4020). 

Ata hai pouco críase que os hadrones tiñan só dúas estruturas posibles. Bariones, incluíndo o protón e o neutrón, están feitos de tres quarks. Os mesóns, como o pión e kaón, constan dun quark e un antiquark.

En abril de 2013, o experimento BESIII anunciou o descubrimento dunha misteriosa partícula de catro quark chamado Zc (3900). Os científicos fixeron colisionar no BEPCII electróns e positróns a unha enerxía de 4.260 megaelectronvoltios. 

Logo, durante o experimento BESIII (Beijing Spectrometer), foron estudados os produtos da desintegración obtidos no proceso e lograron observar a Zc (3900), á que se uniu agora a Zc (4200). 

Fontes: http://www.abc.es/ciencia/20131112/abci-hallan-nueva-familia-particulas-201311120925.html


Antía Rodríguez Constela 1ºBach A

Album da ciencia en Galicia

http://www.culturagalega.org/albumdaciencia/

Atópase a galaxia máis afastada da Terra

Foi descuberta a galaxia máis afastada detectada ata agora, a z8-GND-5296, a 13.00 millóns de anos. Steve Finkelstein,da universidade de Texas, explica como él e o resto do grupo fixeron unha lista das posibles 43 galaxias máis afastadas e mediante unhas novedosas técnicas de espectometría, (no telescopio Kech, Hawai) puideron saber a idade da máis distante, mediante o corremento ao vermello de 7.51, o corremento será maior canto máis afastada esté a galaxia. Só outras cinco galaxias teñen un corremento superior ao 5%, o récord ata agora situábase en 7.215. Así que, si a suposta idade do universo é de 13800 millones de anos, ésta galaxia emitiuse cando o cosmos era o 5% do acutal. Engadindo a esto que crea unhas 300 estrelas por ano, iso é moitísimo comparándoa coa Vía Láctea que crea 1 ou 2 estrelas como o Sol por ano. Por este motivo isto é un descubrimento moi importante, xa que como dí  Dominick A. Riechers,  da universidade de Cornell,  para entender mellor a historia do universo é fundamental buscar obxectos moito máis alá da Terra.

Se queres saber máis: http://sociedad.elpais.com/sociedad/2013/10/23/actualidad/1382546816_606424.html

Fontes: http://sociedad.elpais.com/sociedad/2013/10/23/actualidad/1382546816_606424.html

Clara Ocaña Romero       1º BACH D

Día mundial do cancro de mama

19 DE OUTUBRO: DÍA MUNDIAL DO CANCRO DE MAMA

   O cancro de mama é o tipo de carcinoma máis común nas mulleres. Representa o 16% dos tumores femininos,  e afecta tamén o 1% dos homes.

En noso país diagnostícanse cada ano 15.000 novos casos en mulleres de entre 45 e 55 anos. É o tumor que representa a maior mortandade en mulleres afectadas de cancro. Tamén é uns dos tipos de cancro máis frecuentes nas mulleres dos países desenvolvidos. Ainda que nos últimos anos observouse una lixeira diminución, a súa incidencia segue a ser elevada debido a certos estilos de vida como o sedentarismo, a dieta pouco saudable,  a obesidade na menopusia, etc.

Sen embargo, podemos dicir que a supervivencia das mulleres afectadas mellorou nos últimos anos, destacando a importancia do diagnóstico precoz e das campañas sanitarias de control e mamografías entre a poboación en idade de risco.

                                      

  Para celebrar o dia mundial do cancro de mama, destacamos una noticia que abre un pouco máis de esperanza a curación e prevención deste tipo de carcinoma:

Un grupo de investigadores do  “Centro de investigación do cancro” (CIC), dirixidos por Xosé R. Bustelo, descubriron 6 proteínas que actúan para favorecer o crecemento do tumor primario e a súa metástase hacia o pulmón. Según este equipo de investigadores, a eliminación destas proteínas pode supoñer unha potencial terapia fronte a enfermidade e ademais podería utilizarse como una firma xenética para o seu diagnóstico.

                E relevante o papel das proteínas Vav3 e Vav2, que en modelos animais, comprobouse que non só actúan coordinadamente no desenvolvemento do tumor senon que son críticas para a aparición da metástase; hai outras 4 proteínas adicionais que o inhibirse diminúen o crecemento  do tumor primario e poden eliminar por completa a metástase.

Polo momento, a experimentación realizouse en animais e a súa aplicación nos seres humanos e reducida a un prazo curto; está condicionada o desenrolo de fármacos que non produzan efectos colaterais tóxicos nos pacientes.

                Para o grupo de traballo de Bustelo, estes resultados supusiron una serie de hitos na investigación deste tipo de cancro.

-          - Consideras que a dedicación dun día internacional o cancro de mama favorece e impulsa a investigación?.

-         -As mulleres conciénciase da importancia da deteción precoz como medida de prevención?.

Fontes: http://www.agenciasinc.es/Noticias/El-riesgo-de-sufrir-otro-tumor-aumenta-un-39-tras-un-cancer-de-mama
http://www.agenciasinc.es/Noticias/Seis-proteinas-favorecen-el-crecimiento-y-la-metastasis-del-cancer-de-mama

                                                                                                         Miguel Pimentel Pérez 1ºBach. A