Conferencia O lado escuro do universo

O vindeiro xoves 13 de outubro, Foro A Rexión, presenta ao Director do Observatorio Astronómico da Universidade de Valencia, Vicent J. Martínez coa conferencia "O lado escuro do universo". Tratará nela de explicar a actual teoría da expansión do universo segundo os recentes Nobel de Física Brian P. Schmidt, Saul Perlmuttert e Adam G. Riess.

Cartel vicente martinez.fh1

View more documents from iesotero.

Outro satélite ameaza con impactar na Terra

O satélite alemán ROTSA poderia impactar nunha semana sobre a Terra, segindo os pasos doutro artefacto da NASA. De momento, desde a Axencia Espacial Europea apuntan que non saben onde caera , pero si sinalan que o seu risco potencial é maior que o da UARS, que caeu o pasado 24 de setembro no Pacífico.

O ROSAT era un telescopio de Raios X que se lanzou ao espazo en 1990. Oito anos despois quedou inútil. Segundo uns porque se queimou de tanto apuntar cara ao Sol directamente, segundo outros por culpa dun virus informático. O caso é que quedou dando voltas sobre as nosas cabezas inutilizado drante 13 anos, e agora as súas 2.4 toneladas ameazan con caer sobre elas.

Segundo funcionarios do Centro Aeroespacial Alemán, o telescopio podería colisionar en calquera punto desde Canadá ata o sur de América. Na ESA cren que tardará unha semana en alcanzar a atmosfera terrestre, pero é un prazo que outras Foster prolongan ata comezos de novembro.

Os técnicos sinalaron que o ROSAT foi deseñado para romper nunha treintena de grandes pezas de ata 1.6 toneladas, e cabe posibilidade de que non se desintegre ao atravesar a atmosfera.

Enlaces: http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/10/ciencia/1318260856.html
http://www.elmundo.es/elmundo/2011/09/23/ciencia/1316804377.html

Sandra Vázquez Fernández 1º E

Abre os seus "ollos" o máis complexo telescopio terrestre (ALMA)

No deserto de Atacama (Chile) nace ALMA (Atacama Large Millimetre/submillimetre Array),o telescopio terrestre máis complexo do mundo co que poderemos viaxar polas orixes do universo e acercarnos o misterio da procedencia de todo, a gran explosión do Big Bang. Estudiará os componentes das estrelas, os sistemas planetarios e galaxias detectando as máis afastadas.

O observatorio, situado a 5000 metros de altura no norte de Chile, aínda non está rematado.Cando así sexa, incluirá 66 telescopios individuáis que se combinarán para simular un telescopio de 6 km de diámetro. Utiliza unha lonxitude de onda de arredor de 1 mm, que permitirá os astrónomos estudar os obxetos ocultos no espazo por nubes de polvo e gas.

O equipo de ALMA publicou unha primeira imaxe observada con so 12 antenas,a modo de proba. A medida que se vaian incorporando novas antenas, aumentará exponencialmente a precisión, eficiencia e calidade das observacións.

A posta en marcha do telescopio, suscitou tal interese na comunidade científica, que astrónomos de todo o mundo presentaron 900 propostas para observacions. Estamos,por tanto,vivíndo un momento histórico para a ciencia,a astronomía e a evolución da humanidade, grazas ao notable esforzo de moitos científicos e inxeneiros de todo o mundo. E isto non fixo máis que empezar.

Fontes:http://www.abc.es/20111003/ciencia/abci-primera-imagen-alma-universo-201110031151.html

Ariana Fernández González 1º Bacherelato D

Unha chuvia de estrelas asoballa o ceo

Os meteoroides creados polo cometa 21P/ Giacobini- Zinner ( As Dracónidas ), alcanzarán neste 8 de Outubro a súa máxima actividade provocando a maior chuvia de estrelas coñecida dende 2002 (600-800 estrelas fugaces por hora).

Este fenómeno producirase debido ao contacto dos rastros de pó coa atmosfera terrestre, que se quentan e pulverizan dando lugar ao meteoro. Haberá algún que outro problema leve para observar a fantástica " tormenta ". Entre eles, a Lúa. Debido a condición na que se atopa, (casi chea), determinase (segundo o Instituto de Astrofísica de Canarias) que só se poderá apreciar entre un 5% e un 20% das estrelas.

O fenómeno poderá asexarse entre as 18 e as 23 horas (na Península) e permitirá aos científicos comprobar a actividade do cometa "21P ", para determinar a súa órbita e o risco de colisión cos demais satélites que orbitan á terra.

Axencias espaciais como a NASA e a ESA realizarán o esforzo de enviar avións e outros medios tecnolóxicos para a súa precisa observación.

FONTES:

http:// www.publico.es/ciencias/400525/las-dracónidas-llenaran-el-cielo-esta-noche

http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/07/ciencia/1317990022.html


Tamara Lorenzo Atanes, 1º Bacharelato - D

Unha nave europea acercarase ao máximo ao Sol

A Axencia Espacial Europea (ESA) realizará unha misión para investigar a materia oscura en 2019 e outra dedicada ao Sol no 2017 que terá final no 2028

Según explicou a axencia, 'Solar Orbiter' acercarase ao Sol máis ca nunca. O lanzamento será desde Cabo Cañaveral cun foguete Atlas (empregado para o envío de satélites e sondas espaciais) da NASA. A súa función será colaborar na comprensión de cómo o astro rei repercute na Terra, e tamén precisar cómo se xenera e expulsa o vento solar (corrente de partículas e gases cargados con enerxía que flúen desde o Sol a velocidades de centos de km/s). A outra misión denominada 'Euclid' está diseñada para explorar a parte escura do Universo. Trátase dun telescopio espacial que axudará a investigar a natureza da misteriosa enerxía escura observándoa con moita precisión e detectando obxectos con 10.000 millóns de anos luz de distancia. Esto permitirá estudar a expansión e a formación de estructuras do Universo durante as últimas tres cuartas partes da súa historia.

Fontes:

http://www.abc.es/20111005/ciencia/abci-nave-europea-acercara-maximo-201110051025.html

Cecilia Moretón Rodríguez, 1º BACHARELATO - D

Tema 1 A orixe do Universo

Recórdovos que debedes visitar o blog cmc2011-2012. Nel atoparedes toda a información do tema que estamos traballando en clase. Paréceme que pode ser do voso interese e un bo complemento ver os vídeos ao ritmo que desexe cada un.

Carmen Cid Manzano

A orixe da auga do noso planeta, a Terra

Preguntarédesvos ,de onde veu a auga da Terra?
Estase a falar de que un equipo de científicos, atopou novos datos sobre este asusto,grazas ao satélite europero Herschel.Descubriron restos de auga con características similares a que ocupa gran parte da Terra, nun cometa chamado 103P/Hartley 2.

Desde xa fai moito tempo, considerouse que os cometas podían ser unha fonte de auga.Críase isto debido a que estes corpos son xigantescos icebers que atravesan o espazo, describindo órbitas que se cruzan ca dos planetas, o que fai posible os choques.Pero hasta agora nunca se puido demostrar.


Os cometas entás formados, por hidróxeno e deuterio (unha clase de hidróxeno máis pesado) que poden variar dependendo do cometa.
Nos cometas investigados ata agora, a cantidade de deuterio era dúas veces maior que o da Terra.Se chocaron contra a Terra, non deberon de aportar máis que un pequeno porcentaxe de auga dos océanos.
Agora ca creación do satélite Herschel,logrouse descubrir o novo cometa xa nomeado, que ten unha proporción de deuterio /hidróxeno de 1.61 e parecido ao que ocorre na Terra (1.55).


As novas observacións suxiren polo tanto que os océanos da Terra proceden, despois de todo, dos cometas, pero só dunha pequena familia deles os nacidos fora do Sistema Solar, como no caso de 103P/Hartley 2.Tamén nos axudarán a que entendamos como e cando se crearon os océanos.

-Fontes de información : http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/05/ciencia /1317818052.html

http://www.esa.int/export/esaCP/SEMCOP9U7TG_Spain_0.html

David Fernández Queija 1ºD

O ámbar e as plumas de dinosauro

Moitos preguntarédevos que ten que ver unha cousa con outra...pois moito,lectores,moito.

En Canadá atopouse un depósito deste líquido(resina de ámbar fosilizada) duns 80 millóns de anos de antiguedade, e nel apareceron nada máis e nada menos que plumas de dinosauros.

Entre as atopadas hai de todo tipo,dende as primitivas(que recordan máis a un pelo ca unha pluma),ata aquelas que servían para voar ou outras que estaban adaptadas á inmersión na auga


Algúns anos atrás soamente coñecíamos un dinosaurio con plumas(o Archeopteryx).
Pouco a poco,nos últimos tres anos,foron aparecendo fósiles con plumas de diferentes cores e este novo descubrimento confirma as teorías que falan sobre a evolución das estruturas das plumas primitivas ás máis sofisticadas e tamén que coexistiron varias especies de dinosauros (que non estaban capacitadas para voar) con plumas nun mesmo período de tempo.


Fonte:http://a100ciacierta.com/

Marta Araújo Rodríguez 1º BACHARELATO - D

NOVAS INVESTIGACIÓNS EN BUSCA DO REMEDIO PARA CURAR O CANCRO

- Os científicos están diseñando diversas estratexias e realizando diferentes probas para obteñer máis información sobre a enfermidade que por agora non se pode erradicar : o cancro.

Xa se demostrou que canto máis extendido está, máis dificil é curalo e en consecuencia un maior número de mortes.
O cancro sería unha enfermidade curable, se o comezo do tumor se poidera detectar, antes de que as céculas malignas comezasen a reproducirse.
Sería un gran avance poder detectar as células infectadas aínda que se producise unha metástase.


. Por iste motivo os científicos están facendo unha serie de probas que resumo deseguido :

1. METÁSTASE DO CANCRO DE PRÓSTATA - os científicos estadounidenses fixeron un experimento en ratos. O que descubriron foi que, o sistema detectou células tumorais con máis rapidez que outros dous métodos que se empregaron en pacientes.

2. CANCRO DE OVARIO- neste segundo caso os científicos holandeses deron a inxerir as pacientes unhas substancias fluorescentes, para que así durante a operación se iluminasen as células infectadas e podelas distinguir das células benignas.
Polo tanto o que lograron conseguir con este experimento foi que os oncólogos eliminasen con máis eficacia o tumor.

Con estos dous experimentos e as investigacións realizadas polos científicos podríase conseguir mellorar as tasas de supervivencia.

- Se queredes ver a noticia ide a http://a100ciacierta.com/

Noelia León Rodríguez 1ºD

O CSIC pide axuda para seguir traballando na vacuna contra o VIH

Os primeiros datos son, se cadra, mellores aínda cós demáis produtos en experimentación a día de hoxe: unha vacuna desenvolta polo CSIC incita ás defensas do noso organismo e podería ensinar ao sistema inmune a loitar contra o VIH. Desde este punto todo o demáis está aínda por facer, por esto mismo esta institución pide axuda e apoio para seguir traballando e estudando a vacuna, xa que polo que vai, está a ser financiada polo fondo público. Qué demostraron ademáis de ser totalmente efectiva en ratos e macacos tras xa dez anos de investigación? Que xera un 90% de resposta inmune: é capaz no 90% de entrenar ao sistema defensivo dunha persoa sana a que aprenda a detectar e loitar contra o virus.

As probas consisten básicamente en introducir catro xenes do VIH B en cantidades xustas para que esperte unha reacción no organismo pero que non produza unha infección, o cal garante a seguridade.

Foi probado en 30 voluntarios, a 24 dos cales se lles implantaron 3 doses da vacuna e aos 6 restantes, un placebo. Nos vacunados observouse unha resposta defensiva ao longo dun ano, mentres que nos que recibiron placebo, non se observou efecto algún.

"De momento, o único que sabemos é que induce ás defensas e que é segura, xa que non houbo efectos secundarios graves, pero ata aí. Non podemos saber aínda si será eficaz para evitar a infección. Para eso debemos seguir traballando" , explicaba Felipe García, un dos investigadores do Hospital Clínic de Barcelona.

O seu propósito agora é comezar a fase II, cuxa finalidade é ver si é efectiva e en qué doses, o cal estaría rematado nun prazo optimista de cinco anos.

Fot.: Un macrófago(cél. inmune) no centro superior sendo atacado por partículas do VIH








Para ver a noticia completa, clickade aquí

Andrea Fernández

Motivos para interesarse pola ciencia

Pode que non sexa o que máis vos guste, enténdoo, aparentemente a min, unha alumna de Ciencias tampouco faríame moita ilusion participar nun blog de Historia, pero sempre apréndese algo interesante, hay que mirar as cousa doutra maneira. Dubido moito que non vos interese nin un pouquichiño un pouco do que está pasando no voso mundo. Acaso nunca soñastes con ir a Lúa, ter mantas de invisibilade, ver un meteorito ou ir en coches voadores???

Se non tedes aínda argumentos dabondo para participar no blog, lede o seguinte texto da "Junta de Andalucía", sendo de letras non teredes ningún problema non si? 

"Educación y Cultura Científica"

En el siglo XXI nadie pone en duda el carácter cultural de la
ciencia, el hecho de que se trate de una construcción social o su
importancia en la vida cotidiana. La ciencia impregna casi todas
nuestras acciones, nuestros hábitos y tareas. Determina
acontecimientos, conversaciones y es, el argumento del desarrollo y
del bienestar, a la vez que principio de temores e incertidumbres. Por
ello, el conocimiento científico, debe ser en la actualidad parte
esencial del saber de las personas, de manera que permita
interpretar la realidad con racionalidad y libertad, ayude a construir
opiniones libres y a dotarnos de argumentos para tomar decisiones.
Hablamos de alfabetización científica, de convertir la educación
científica en parte esencial de la educación general de todas las
personas.
Resulta llamativa la escasa formación científica de una sociedad
que tanto dice valorar y admirar los avances de la ciencia. La
ignorancia de lo científico, de su utilidad y de las limitaciones y
exigencias de la verdad científica, se constata en numerosas
situaciones de la vida diaria, en la superficialidad con que se tratan
los temas científicos en general y en la aceptación social que hoy
tienen algunas creencias o pseudociencias. Hay personas que aceptan
como normal y hasta cierto punto inevitable el hecho de que los
conocimientos científicos sólo estén al alcance de minorías muy
capacitadas.
Seguramente como consecuencia de lo anterior, las ciencias no
parecen formar parte de lo que para muchos es la cultura. Sólo desde
el desconocimiento de lo que es la ciencia y de lo que significan sus
aportaciones para la vida actual, se puede entender la desafortunada
confrontación que quiere hacerse entre ciencias y humanidades,
como si el hacer ciencia no fuera atributo exclusivo del ser humano, o
como si los avances científicos fuesen los principales responsables de
los males que aquejan a nuestra sociedad, o también como si la
enseñanza de las ciencias no pudiese proporcionar al individuo una
formación llena de valores.

La complejidad del mundo que nos ha tocado vivir en este siglo
recién estrenado, es cada vez más evidente y también lo son los
problemas –antiguos y nuevos- a los que se enfrenta la humanidad:
los recursos energéticos, la salud, la alimentación, las relaciones
entre los diversos grupos sociales, el crecimiento de la población, la
pérdida de diversidad, etc.
En muchos de ellos tiene una influencia clara el desarrollo
científico y tecnológico y no es baladí la discusión sobre qué
investigaciones priorizar, qué naturaleza debe tener dicha
investigación, cómo usar los resultados que produzca y qué agentes
sociales deben tomar tales decisiones. Éste es un debate muy
importante, en el que la ciudadanía debe participar y, para ello, no
sólo debe estar informada, sino también formada.
Este acceso a la información puede darse en distintos ámbitos,
pero, parece claro, que uno de los contextos donde se debe facilitar
una formación básica de las personas en este terreno es en la
escuela.
La enseñanza de las ciencias en España ha sufrido notables
cambios, tanto en sus contenidos como en el enfoque con que se
fueron presentando desde que a mediados del siglo XIX se incluyeron
en la segunda enseñanza. Aunque hoy nadie discute la necesidad de
su presencia en los currículos escolares, por la importancia que tienen
la ciencia y sus aplicaciones en el mundo actual, existe una cierta
preocupación social, especialmente en ámbitos científicos y
educativos, por la educación científica que se recibe en las aulas.
La escuela debe por tanto afrontar el reto de proporcionar a
cada persona la formación científica básica necesaria para ser capaz
de desenvolverse en un mundo como el presente y escoger, entre la
gran cantidad de información disponible, la más adecuada a sus
necesidades, intereses, valores, ...
El papel de la escuela como instrumento para orientar y formar
culturalmente a las personas se refuerza así considerablemente y
justifica sobradamente la importancia que deben tener las
enseñanzas científicas en los currículos, aunque con unos contenidos
y un enfoque que permitan conseguir los fines a que nos acabamos
de referir.
No obstante los procesos de educación reglada se muestran por
sí solos insuficientes, constatándose que la mayor parte de la
información científica que en realidad manejan los escolares, procede
de las múltiples y diversas oportunidades que le brinda el contexto
extraescolar. Esto parece otorgar a la institución educativa un papel
secundario. Esta situación exige, por un lado, la revisión profunda de
la enseñanza formal de las ciencias y la tecnología y, por otro,
acercar la ciencia a la escuela desde las iniciativas y experiencias
extraescolares.

Máis información: (Documento para el debate sobre el estado de la educacióny la cultura científica en la Comunidad Autónoma de Andalucía)

ÁNIMO

María Isabel Limia Pérez

Lembranzas de CLMTK

Hoxe trala visita de Francisco e Pedro, lembrei aquelas insaciables cámaras que grabaron todo o noso percorrido por Climántica, dende o Congreso ata a despida. Foi unha experiencia única, que só os que a vivimos sabemos realmente o fantástica que foi, non só polas actividades organizadas senón tamén porque fumos compañeiros que nos levabamos moi ben e a convivencia foi excelente.

Convídovos a que vexades un vídeo que recolle parte e só parte, daqueles inesquecibles momentos.

Aproveito para decir en nome de todos os meus compañeiros, que moitas grazas Carmen. Sen ti non viviriamos esta experiencia.

Quen se apunta? 

Isabel

Entérate

O blog de Ciencias para o Mundo Contemporáneo vai seguir unha dinámica parecida á do curso pasado, só introduciremos pequenos cambios na xestión. A nosa pretensión é optimizar o tempo planificado para a actualización do edublog, co fin de axustalo ao voso perfil cun elevado número de materias e actividades diarias.
Todo o alumnado que o desexe poderá publicar artigos relacionados cos temas que esteamos vendo, ou noticias de ciencia e tecnoloxía. Pero ollo, sen utilizar a técnica do "copiar" e "pegar" e citando sempre as fontes de onde se extraeu a información. Co fin de incentivar os comentarios dos lectores as entradas deberán terminar con preguntas ou coletillas que @s inviten a participar. As entradas e comentarios sempre estarán firmadas.
Será necesario facer grupos de sete persoas (cada membro realizará un post o día da semana que lle corresponda). Despois hai que darse de alta no blog, para iso debes enviar un correo electrónico e pedirme o alta a blogcmcotero@gmail.com. Recibirás no teu correo electrónico unha invitación (un enlace) para configurar o teu perfil, cunha contraseña de acceso e, a partir dese momento, serás un membro activo do blog.
Para opinar ou preguntar, sempre con respecto, sobre as noticias e artigos que se vaian publicando, simplemente tes que deixar o comentario no post correspondente.
As colaboracións, como membro activo ou como lector, terán valor académico. No mes de xuño de 2012 todo sumará á hora de levar unha boa nota.
As fontes de documentación que podedes utilizar serán fundamentalmente as seguintes:
Plataforma SINC del FECYT;
A ciencia cierta
El país ciencia,
El Mundo ciencia,
Público ciencia
ABC ciencia.

BCN.KNOWLEDGE.domingo17

9.15 da mañá, fun a primeira persoa en chegar ao Campus. Nada máis chegar a Barcelona o monitor veume a recoller para levarme á residencia, todo era moi diferente de Ourense, malia non durmir en toda a noite estaba moi atenta a todo o que os meus ollos vían para non perderme nada de todo aquilo. Aínda non podía crer que ía vivir dúas semanas en Barcelona que tanto me gustaba, e para maior sorpresa, a nosa residencia estaba ao lado dunha das zonas máis ricas de Barcelona e ao lado do Camp Nou, tiñamos unhas vistas incribles. Á hora de xantar aínda só eramos catro persoas.

 

 

Á tarde foron chegando pouco a pouco máis , ao principio a xente era un pouco tímida, era normal, non nos coñeciamos de nada e non só iso, eramos de sitios moi diferentes, e falabamos distinto. Cara á hora da cea, os monitores trouxeron ó resto da xente. Eramos 22 rapazas e 8 rapaces, eu tiña algo de medo de quedar alí como algo parva, xa que ía xente supostamente con moi boas cualificacións, o que ademais comprobei ao chegar alí, a metade da xente tiñan media de 10 ou de 9 moi alto, e cando  lle deciás a túa media, mirábante case con cara de pena, e eu estaba contenta coa miña nota. Pero pronto me decatei ao empezar as prácticas, de que iso era só un número e que non significa nada. Iso si todos eles querían estudar medicina, e pensas, "tereime que poñer algo as pilas". Tamén me preocupaba algo, que a xente de alí fose xente que só saber estar na casa a estudar, (iso pensábao todo o mundo o primer día) e que non se saben divertir, pero nada que ver, todos eramos iguais, e a xente moi agradable desde o primeiro día, nunca houbo mal ambiente. A metade da xente era de Valencia, os demais de Anadalucía e despois soltos, dúas rapazas de Madrid, dous de Cataluña, un rapaz de Canarias e eu. A xente gustáballe moito como falaba, e os primeiros días viñan xunto miña para escoitarme falar e intentar imitarme, era moi divertido. Repartíronnos os cuartos, no meu, eramos tres rapazas, unha era catalá e a outra de Granada, rematamos tendo un acento moi peculiar. Ese día quedámonos ata tarde falando, e xa era coma se nos conocésemos case de toda a vida. Aquilo pintaba moi ben.

BCN.KNOWLEDGE. Presentación.

Eu, Isabel Limia, fun unha das participantes nos Campus Científicos de Verán. Foi unha grande experiencia, onde a parte de coñecer grandes persoas e vivir durante dúas semanas nunha cidade tan marabillosa como Barcelona,  sentínme realmente privilexiada de poder acceder a todo o que alí estaba ao noso alcance. Por todo isto gustariame compartir a miña experiencia convosco. Así que vola irei contando día a día como unha especie de diario recreando a miña estanza alí. Espero non vos aburrir e grazas polo voso tempo. Un saúdo.

Por favor necesitamos axuda

Non sei por que se borraron todas as entradas desde outubro a abril. Todo o traballo dunha chea de meses... alguén pode axudarnos a recuperalas? Tambén desapareceron todos os blogs que seguiamos...

Campus científicos de verán 2011

Barcelona, Vigo e Santiago foron os destinos de catro estudantes de 1º de bacharelato durante a segunda quincena de xullo. Esperamos que nos conten como foi a súa experiencia. Mentres vos deixo algunhas fotografías e web oficial dos campus.
María Isabel Limia Pérez Barcelona Knowledge Campus)

Adrián Rodríguez Vilas e Juan Ozaita Corral no Campus Vida, Santiago de Compostela.

Daniel Fernández Gil Campus do Mar Vigo

Hipnotizados no congreso de CLIMANTICA

Excursión as dunas de Corrubedo

Cun ano de retraso posamos diante da gran duna. Recargade as pilas en vacacións que segundo será duro. Bicos. Pilar Latorre.

Climántica!

Efectivamente xa estamos de novo dando guerra por terras ourensás, recén chegados de Gandarío só queda decir que foi unha xenial experiencia, na que xuntos pasámolo moi ben, disfrutamos e aprendimos todo o que estivo nas nosas mans.

Déixovos unha foto con Ángel Carracedo, ó que tivemos a gran sorte de coñecer; quedamos moi contentos ca súa amabilidade e con todo o que nos dixo, ademais de estalo xa tan só ca súa presenza.
Animo aos de primeiro do ano que ven a que se decidan a participar en Climántica cos seus traballos, porque o premio paga a pena. Tamén dou as grazas á nosa profesora por axudarnos e porque grazas a ela estivemos alí. Felices vacacións a todos!

Lucía Rodríguez Rodríguez