Primer cabalo clonado en América Latina

Fonte:http://www.bbc.co.uk/mundo/noticias/2010/10/101021_video_caballo_clonado_argentina_med.shtml

Editado por: Lucía Rodríguez 1º Bach A

Captan las primeras imágenes de un planeta en formación

http://www.publico.es/ciencias/402485/captan-las-primeras-imagenes-de-un-planeta-en-formacion

Un astrónomo da Universidade de Hawai foi o responsable deste encontro. O telescopio Keck foi o que nos proporcionou a primeira imaxen directa dun planeta xoven en proceso de formación ao redor dunha estrela.

O planeta, coñecido polos astrónomos como LKCA 15b, parécese a un protoplaneta quente rodeado dunha franxa de polvo frío e gas que entran no planeta.

Adán Kraus, o astrónomo de dito descubrimento, afirmou que ata o de agora non se poderan captar imáxes dun planeta neste proceso que ocorre moi preto dunha estrela, e incluso, poder medir o polvo que se encontra ao seu redor, como ocorreu neste caso.

The Guardian, nome deste estudo, usou un truco óptico que usan os astrónomos e no cal mezclan a óptica adaptativa cunha técnica chamada “máscara de apertura interferométrica”. Desta maneira é como colocar un espello para corrixir de maneira máis rápida as distorsións da luz estelar.

Ademáis, Adán Kraus, recoñece que comezaron a estudar o LKCA 15b, ao detectar un pequeno punto ao carón dunha estrela, o que lles fixo pensar que podía ser un planeta similar a Júpiter, oque lles levaría a estudar máis este planeta.

María Cid Nóvoa 1ºE

"Bombardeo de cometas"

El telescopio Espacial Spitzer, de la NASA, acaba de detectar signos inequívocos de una lluvia de cometas en el sistema de Eta Corvi. Este fenómeno es producido ya que el sistema tiene aproximadamente mil millones de años de antiguedad, la edad adecuada para que una "tormenta cometaria" de estas características se produzca.

El descubrimiento de un gran halo de polvo alrededor de la estrella a unos 60 años luz de distancia se debe a que una, o varias colisiones, han tenido lugar allí, entre un planeta y un número indeterminado de cometas. Los astrónomos observaron que la nube contenía hielo de agua, compuestos orgánicos y rocas, lo que se esperarían encontrar un cometa de gran tamaño.

¿ De dónde proceden los cometas fundamentalmente ?
Del cinturón de Kuiper y de la nube de Oort, dos "anillos" de escombros que rodean a nuestro sistema planetario. Y resulta que también en Eta Corvi existe un cinturón masivo de escombros helados y material sobrante de su formación.

El cinturón de Kuiper se descompensó debido a la migración (hasta sus posiciones actuales) de los dos planetas, Júpiter y Saturno. Su llegada hizo que la mayor parte de los cuerpos helados (se piensa que cerca del 90% de ellos) salieran disparados en todas las direcciones.

¿ Cuándo se produjo el bombardeo de cometas ?
Hace unos 3.800 millones de años, y afectó por igual a todos los planetas interiores, incluída la Tierra.

Como consecuencia de estos fenómenos producidos, muchos piensan que el agua de los oceános procede de ese bombardeo cometario, igual que algunos ingredientes fundamentales sin los que la vida no habría podido desarrollarse. Por eso Lisse afirma, que el sistema de Eta Corvi debería ser estudiado con detalle para aprender más sobre las lluvias de cometas y de otros objetos cuyo impacto podría haber supuesto el pistoletazo de salida para la vida en nuestro propio mundo.

El ejemplo más conocido es lo que sucedió en nuestro propio sistema hace varios miles de millones de años, durante el "Gran Bombardeo tardío ". Durante aquella época lejana, numerosos cometas y otros objetos helados procedentes de la zona exterior del Sistema Solar se precipitaron hacia los planetas interiores. Aquél tremendo bombardeo dejó heridas bien visibles en Marte, Venus, Mercurio o la propia Luna, y los numerosos impactos levantaron enormes cantidades de polvo y residuos minerales.

Fuente: ABCciencia.es

Laura Cid Gómez 1º E

Las plantas que habitan a poca altitud no aguantan el ritmo del calentamiento global.

Aunque siempre se pensó que las especies vegetales que ocupan zonas de montaña eran las más perjudicadas por el calentamiento global, un estudio francés ha comprobado que es justo al revés. Son las comunidades herbáceas situadas a menos altitud las que se quedan atrás en la adaptación al cambio climático y son, por ello, más vulnerables, tal y como demuestra una investigación publicada esta semana en Nature.

Las plantas, de una generación a otra, migran de forma natural en busca de climas que favorezcan su desarrollo. Las que ocupan zonas de montaña compensan el aumento de temperaturas desplazándose hacia lugares más cercanos a las cumbres, donde las temperaturas son similares a las de su anterior hábitat. Consiguen alcanzarlos trasladándose hacia las cimas poco más de un kilómetro.

Las especies que habitan en zonas de menor altitud lo tienen casi imposible ya que para encontrar lugares donde se contrarreste la subida de temperaturas necesitarían trasladarse hacia el norte más de 35 kilómetros de media. Con la migración natural no pueden cubrir esas distancias a tiempo porque estas plantas sólo consiguen desplazamientos de unos cien metros cada año.

Para alcanzar hábitats con clima favorable necesitarían recorrer más de 35 kilómetros.

En el estudio han intervenido científicos del AgroParisTech (Francia), del Instituto Nacional de Investigación Agraria de Francia (INRA) y del Centro Nacional de Investigación Científica francés (CNRS), con la colaboración de varias universidades europeas.

Durante el trabajo, los investigadores evaluaron los cambios que han experimentado cerca de 760 especies (trabajando con 80.000 mediciones florísticas) en bosques de Francia a lo largo de 43 años (1965-2008) y los compararon con la evolución de la temperatura a lo largo de ese periodo.

El estudio analizó las especies herbáceas, ya que reaccionan más que los árboles a los cambios medioambientales y muestran mejor el impacto del calentamiento global en los bosques.

Fuente de información: http://www.agenciasinc.es/esl/Noticias/Las-plantas-que-habitan-a-poca-altitud-no-aguantan-el-ritmo-del-calentamiento-global

Paula Trigás Vázquez 1ºE

O cambio climático está afectando o tamaño dos animais

Os rexistros fósiles revelan que os grandes cambios climáticos do pasado provocaron que os animais se volveran máis pequenos. Agora, un estudo demostra que unha gran cantidade de especies está reducindo o seu tamaño como resposta ou consecuencia do aumento das temperaturas e a alteración dos patróns da chuvia.

A única diferenza co pasado é que, en esta ocasión, o home está detrás destes cambios. Desde microorganismos ata os principais depredadores, case o 45 por cento das especies estudadas medraron menos nas últimas xeracións debido ó cambio climático. Para os animais de sangue fría o impacto é directo: os experimentos suxiren que un aumento de un grao centígrado tradúcese en un incremento aproximado do 10 por cento no metabolismo, o que, a súa vez, tradúcese nunha diminución do tamaño.
Dado que o quentamento estase producindo a un ritmo sen precedentes “os organismos non poden responder ou adaptarse o suficientemente rápido”.

Fonte de información: http://www.publico.es/ciencias/401939/el-cambio-climatico-esta-afectando-al-tamano-de-los-animales-planetatierra

Alba Soto Méndez, 1ºE

O Universo o alcance de todos a través de internet.

Púxose en marcha en Madrid un proxecto europeo que consiste nunha rede de telescopios robóticos, a os que se acede a traves de internet e calquera cidadáns pode conectarse e compartir tempo de observación.

O proxecto chamase Gloria (GLObal Robotic telescopes Intelligent Array for e-Science), e será unha ferramenta coa que calquera poderá investigar sobre astronomía, usando a rede de telescopios ou analizando datos astronómicos dispoñibles en bases de datos públicas, de Gloria ou de outras entidades. Gloria durara tres anos e tendra un presuposto de 2’5 millóns de euros .

A rede inicial constara de 17 telescopios, e ofrecerá acceso gratuíto vía Web 2.0 a los internautas de todo el mundo. Durante o proxecto, unha fundación será creada para que a comunidade de internautas interesados poda manterse e seguir crecendo unha vez terminado o proxecto Gloria. O primeiro telescopio estará dispoñible na rede dentro de un ano.

Andrea Hentschel Encinas , 1º Bach D.

Fonte: http://www.madridpress.com/noticia/127375/

Unha montaña tres veces o Everest no asteroide "Vesta"

A sonda Dawn da NASA obtivo unhas impresionantes imaxes da superficie dun asteroide que se atopa no cinturón de asteroides, entre Marte e Xúpiter, a uns 2700 millóns de quilómetros da Terra. Nesta enorme rocha espacial chamada "Vesta" foi atopada unha montaña tres veces o tamaño do monte Everest. Trátase dun pico de 22 quilómetros de altura que se eleva sobre a media do terreo do asteroide, sendo entón unha das montañas máis altas do Sistema Solar.

O obxectivo dos investigadores é coñecer cómo esta gran rocha se formou nos albores do sistema, ampliando o seu estudo durante un ano enteiro, que servirá para investigar a súa evolución xeolóxica e atopar pistas sobre cómo fóra a Terra no pasado,

Despois, a sonda abandonará Vesta e no 20015 está previsto que chegue a Ceres, un planeta anano de 1 000 metros de diámetro.

Fontes: http://www.abc.es/20111011/ciencia/abci-descubren-montana-tres-veces-201110111007.html

Soraya González Feijoo, 1º Bach. D

UN TUNEL EN LOS ANDES PARA EL ESTUDIO DEL COSMOS.

Quizá tendamos a asociar con el estudio del Cosmos los observatorios astronómicos, situados en la cima de las montañas donde la atmósfera es transparente. Pero a la hora de estudiar los fenómenos más evasivos del espacio que nos rodea, los investigadores deben descender a las profundidades de la Tierra.

La comunidad científica pretende aprovechar la construcción de un túnel a través de los Andes, para establecer el primer laboratorio subterráneo del Hemisferio Sur. El propósito de los investigadores que conforman el Consorcio Latinoamericano de Experimentos Subterráneos (cuyas siglas se identifican con CLES) es avanzar en la solución de dos de los mayores enigmas de Universo: la composición de la materia oscura y las propiedades de los neutrinos.

El túnel será conocido como el túnel de agua Negra y su fin en principio era unir la costa Atlántica y la Pacífica ( llamada carretera bioceánica), tras ser aprobada en el 2010, sus promotores repararon en que podría tener otros usos, aparte de la circulación de vehículos y nació la idea de crear el laboratorio ANDES (siglas en inglés de Agua Negra Deep Experimental Site) en la parte profunda de ese túnel.

Xavier Bertou, coordinador del programa explicó al periódico El Mundo que gran parte de los estudios de la materia oscura y de los neutrinos sólo se pueden realizar a tales profundidades para evitar la interferencia con los rayos cósmicos que permanentemente caen sobre la Tierra . Estos rayos provienen del Sol, de explosiones de supernovas o de agujeros negros situados en el centro de remotas galaxias. ¡Unos 15 millones de partículas impactan cada metro cuadrado en un solo día! Pero solo una pequeña parte de esa radiación podría atravesar el manto rocoso, con lo cual el estudio de partículas con interacciones tan débiles como los neutrinos o de un elemento como es la materia oscura, se llevaría a cabo sin ningún tipo de interferencia.

Diego Losada , nº 16 , 1º E .

elmundo.es

Os satélites vixilan os "puntos quentes urbanos"

Os satélites están axudando a contribuír qué áreas das cidades están máis afectadas durante unha ola de calor. Este fenómeno chamado illa térmica urbana, afecta máis ás cidades que ás zonas rurais, xa que éstas están menos poboadas. Este fenómeno ten consecuencias como problemas de saúde, contaminación atmosférica, escasez de auga, etc.

A vixilancia térmica pode contribuír a que os urbanistas planifiquen cidades máis frescas. Parte do proxecto consistiu en analizar, durante a última década, as tendencias da distribucion de calor en dez cidades europeas: Atenas, Bari, Bruselas, Budapest, Lisboa, Londres, Madris, París, Sevilla e Tesalónica.

Os sensores dos satélites xogaron un papel moi importante durante a toma de datos proporcionando medidas en infrarroxo térmico que os científicos empregaron para mellorar os modelos de clima urbano cos que predecir as olas de calor.

Paula Hervella 1º D
http://www.noticiasdelaciencia.com

Catorce rochas de xeo de ata 100 km de ancho aparecidas na zona donde orbita Plutón e poden aparecer moitas máis

A cámara do Hubble (o telescopio especial da NASA) descubríu 14 novos mundos coñecidos como ''obxectos transneptunianos'' que son rochas de xeo que reciben este nome por encontrarse máis alá de Neptuno. Estes corpos poderían ser bloques sobrantes da formación do Sistema Solar. Estes obxectos orbitan ao redor do Sol e móvense contra o fondo estrelado, mostrándose como raias de luz nas fotografías.

Recreación artística dun dos obxectos atopados

A maioría destes obxectos encóntranse cerca da eclíptica ( unha liña no ceo que marca o plano no Sistema Solar). Os obxectos atopados foron 14, o seu tamaño está entre os 14 e os 100 km. de ancho e a diferencia dos planetas teñen unha orbita moi inclinada.
Os científicos cren que estes obxectos son restos doutros obxectos transneptunianos moito máis grandes pero que ao golpearse entre eles, fixéronse anacos máis pequenos.

Fonte: Esta noticia apareceu publicada na edición online da revista The Astrophysical Journal e recollida polo xornal ABC en http://www.abc.es/20100913/ciencia/hubble-descubre-nuevos-mundos-201009131748.html

Lorena Rodríguez Castro 1º D

Conferencia O lado escuro do universo

O vindeiro xoves 13 de outubro, Foro A Rexión, presenta ao Director do Observatorio Astronómico da Universidade de Valencia, Vicent J. Martínez coa conferencia "O lado escuro do universo". Tratará nela de explicar a actual teoría da expansión do universo segundo os recentes Nobel de Física Brian P. Schmidt, Saul Perlmuttert e Adam G. Riess.

Cartel vicente martinez.fh1

View more documents from iesotero.

Outro satélite ameaza con impactar na Terra

O satélite alemán ROTSA poderia impactar nunha semana sobre a Terra, segindo os pasos doutro artefacto da NASA. De momento, desde a Axencia Espacial Europea apuntan que non saben onde caera , pero si sinalan que o seu risco potencial é maior que o da UARS, que caeu o pasado 24 de setembro no Pacífico.

O ROSAT era un telescopio de Raios X que se lanzou ao espazo en 1990. Oito anos despois quedou inútil. Segundo uns porque se queimou de tanto apuntar cara ao Sol directamente, segundo outros por culpa dun virus informático. O caso é que quedou dando voltas sobre as nosas cabezas inutilizado drante 13 anos, e agora as súas 2.4 toneladas ameazan con caer sobre elas.

Segundo funcionarios do Centro Aeroespacial Alemán, o telescopio podería colisionar en calquera punto desde Canadá ata o sur de América. Na ESA cren que tardará unha semana en alcanzar a atmosfera terrestre, pero é un prazo que outras Foster prolongan ata comezos de novembro.

Os técnicos sinalaron que o ROSAT foi deseñado para romper nunha treintena de grandes pezas de ata 1.6 toneladas, e cabe posibilidade de que non se desintegre ao atravesar a atmosfera.

Enlaces: http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/10/ciencia/1318260856.html
http://www.elmundo.es/elmundo/2011/09/23/ciencia/1316804377.html

Sandra Vázquez Fernández 1º E

Abre os seus "ollos" o máis complexo telescopio terrestre (ALMA)

No deserto de Atacama (Chile) nace ALMA (Atacama Large Millimetre/submillimetre Array),o telescopio terrestre máis complexo do mundo co que poderemos viaxar polas orixes do universo e acercarnos o misterio da procedencia de todo, a gran explosión do Big Bang. Estudiará os componentes das estrelas, os sistemas planetarios e galaxias detectando as máis afastadas.

O observatorio, situado a 5000 metros de altura no norte de Chile, aínda non está rematado.Cando así sexa, incluirá 66 telescopios individuáis que se combinarán para simular un telescopio de 6 km de diámetro. Utiliza unha lonxitude de onda de arredor de 1 mm, que permitirá os astrónomos estudar os obxetos ocultos no espazo por nubes de polvo e gas.

O equipo de ALMA publicou unha primeira imaxe observada con so 12 antenas,a modo de proba. A medida que se vaian incorporando novas antenas, aumentará exponencialmente a precisión, eficiencia e calidade das observacións.

A posta en marcha do telescopio, suscitou tal interese na comunidade científica, que astrónomos de todo o mundo presentaron 900 propostas para observacions. Estamos,por tanto,vivíndo un momento histórico para a ciencia,a astronomía e a evolución da humanidade, grazas ao notable esforzo de moitos científicos e inxeneiros de todo o mundo. E isto non fixo máis que empezar.

Fontes:http://www.abc.es/20111003/ciencia/abci-primera-imagen-alma-universo-201110031151.html

Ariana Fernández González 1º Bacherelato D

Unha chuvia de estrelas asoballa o ceo

Os meteoroides creados polo cometa 21P/ Giacobini- Zinner ( As Dracónidas ), alcanzarán neste 8 de Outubro a súa máxima actividade provocando a maior chuvia de estrelas coñecida dende 2002 (600-800 estrelas fugaces por hora).

Este fenómeno producirase debido ao contacto dos rastros de pó coa atmosfera terrestre, que se quentan e pulverizan dando lugar ao meteoro. Haberá algún que outro problema leve para observar a fantástica " tormenta ". Entre eles, a Lúa. Debido a condición na que se atopa, (casi chea), determinase (segundo o Instituto de Astrofísica de Canarias) que só se poderá apreciar entre un 5% e un 20% das estrelas.

O fenómeno poderá asexarse entre as 18 e as 23 horas (na Península) e permitirá aos científicos comprobar a actividade do cometa "21P ", para determinar a súa órbita e o risco de colisión cos demais satélites que orbitan á terra.

Axencias espaciais como a NASA e a ESA realizarán o esforzo de enviar avións e outros medios tecnolóxicos para a súa precisa observación.

FONTES:

http:// www.publico.es/ciencias/400525/las-dracónidas-llenaran-el-cielo-esta-noche

http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/07/ciencia/1317990022.html


Tamara Lorenzo Atanes, 1º Bacharelato - D

Unha nave europea acercarase ao máximo ao Sol

A Axencia Espacial Europea (ESA) realizará unha misión para investigar a materia oscura en 2019 e outra dedicada ao Sol no 2017 que terá final no 2028

Según explicou a axencia, 'Solar Orbiter' acercarase ao Sol máis ca nunca. O lanzamento será desde Cabo Cañaveral cun foguete Atlas (empregado para o envío de satélites e sondas espaciais) da NASA. A súa función será colaborar na comprensión de cómo o astro rei repercute na Terra, e tamén precisar cómo se xenera e expulsa o vento solar (corrente de partículas e gases cargados con enerxía que flúen desde o Sol a velocidades de centos de km/s). A outra misión denominada 'Euclid' está diseñada para explorar a parte escura do Universo. Trátase dun telescopio espacial que axudará a investigar a natureza da misteriosa enerxía escura observándoa con moita precisión e detectando obxectos con 10.000 millóns de anos luz de distancia. Esto permitirá estudar a expansión e a formación de estructuras do Universo durante as últimas tres cuartas partes da súa historia.

Fontes:

http://www.abc.es/20111005/ciencia/abci-nave-europea-acercara-maximo-201110051025.html

Cecilia Moretón Rodríguez, 1º BACHARELATO - D

Tema 1 A orixe do Universo

Recórdovos que debedes visitar o blog cmc2011-2012. Nel atoparedes toda a información do tema que estamos traballando en clase. Paréceme que pode ser do voso interese e un bo complemento ver os vídeos ao ritmo que desexe cada un.

Carmen Cid Manzano

A orixe da auga do noso planeta, a Terra

Preguntarédesvos ,de onde veu a auga da Terra?
Estase a falar de que un equipo de científicos, atopou novos datos sobre este asusto,grazas ao satélite europero Herschel.Descubriron restos de auga con características similares a que ocupa gran parte da Terra, nun cometa chamado 103P/Hartley 2.

Desde xa fai moito tempo, considerouse que os cometas podían ser unha fonte de auga.Críase isto debido a que estes corpos son xigantescos icebers que atravesan o espazo, describindo órbitas que se cruzan ca dos planetas, o que fai posible os choques.Pero hasta agora nunca se puido demostrar.


Os cometas entás formados, por hidróxeno e deuterio (unha clase de hidróxeno máis pesado) que poden variar dependendo do cometa.
Nos cometas investigados ata agora, a cantidade de deuterio era dúas veces maior que o da Terra.Se chocaron contra a Terra, non deberon de aportar máis que un pequeno porcentaxe de auga dos océanos.
Agora ca creación do satélite Herschel,logrouse descubrir o novo cometa xa nomeado, que ten unha proporción de deuterio /hidróxeno de 1.61 e parecido ao que ocorre na Terra (1.55).


As novas observacións suxiren polo tanto que os océanos da Terra proceden, despois de todo, dos cometas, pero só dunha pequena familia deles os nacidos fora do Sistema Solar, como no caso de 103P/Hartley 2.Tamén nos axudarán a que entendamos como e cando se crearon os océanos.

-Fontes de información : http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/05/ciencia /1317818052.html

http://www.esa.int/export/esaCP/SEMCOP9U7TG_Spain_0.html

David Fernández Queija 1ºD

O ámbar e as plumas de dinosauro

Moitos preguntarédevos que ten que ver unha cousa con outra...pois moito,lectores,moito.

En Canadá atopouse un depósito deste líquido(resina de ámbar fosilizada) duns 80 millóns de anos de antiguedade, e nel apareceron nada máis e nada menos que plumas de dinosauros.

Entre as atopadas hai de todo tipo,dende as primitivas(que recordan máis a un pelo ca unha pluma),ata aquelas que servían para voar ou outras que estaban adaptadas á inmersión na auga


Algúns anos atrás soamente coñecíamos un dinosaurio con plumas(o Archeopteryx).
Pouco a poco,nos últimos tres anos,foron aparecendo fósiles con plumas de diferentes cores e este novo descubrimento confirma as teorías que falan sobre a evolución das estruturas das plumas primitivas ás máis sofisticadas e tamén que coexistiron varias especies de dinosauros (que non estaban capacitadas para voar) con plumas nun mesmo período de tempo.


Fonte:http://a100ciacierta.com/

Marta Araújo Rodríguez 1º BACHARELATO - D

NOVAS INVESTIGACIÓNS EN BUSCA DO REMEDIO PARA CURAR O CANCRO

- Os científicos están diseñando diversas estratexias e realizando diferentes probas para obteñer máis información sobre a enfermidade que por agora non se pode erradicar : o cancro.

Xa se demostrou que canto máis extendido está, máis dificil é curalo e en consecuencia un maior número de mortes.
O cancro sería unha enfermidade curable, se o comezo do tumor se poidera detectar, antes de que as céculas malignas comezasen a reproducirse.
Sería un gran avance poder detectar as células infectadas aínda que se producise unha metástase.


. Por iste motivo os científicos están facendo unha serie de probas que resumo deseguido :

1. METÁSTASE DO CANCRO DE PRÓSTATA - os científicos estadounidenses fixeron un experimento en ratos. O que descubriron foi que, o sistema detectou células tumorais con máis rapidez que outros dous métodos que se empregaron en pacientes.

2. CANCRO DE OVARIO- neste segundo caso os científicos holandeses deron a inxerir as pacientes unhas substancias fluorescentes, para que así durante a operación se iluminasen as células infectadas e podelas distinguir das células benignas.
Polo tanto o que lograron conseguir con este experimento foi que os oncólogos eliminasen con máis eficacia o tumor.

Con estos dous experimentos e as investigacións realizadas polos científicos podríase conseguir mellorar as tasas de supervivencia.

- Se queredes ver a noticia ide a http://a100ciacierta.com/

Noelia León Rodríguez 1ºD

O CSIC pide axuda para seguir traballando na vacuna contra o VIH

Os primeiros datos son, se cadra, mellores aínda cós demáis produtos en experimentación a día de hoxe: unha vacuna desenvolta polo CSIC incita ás defensas do noso organismo e podería ensinar ao sistema inmune a loitar contra o VIH. Desde este punto todo o demáis está aínda por facer, por esto mismo esta institución pide axuda e apoio para seguir traballando e estudando a vacuna, xa que polo que vai, está a ser financiada polo fondo público. Qué demostraron ademáis de ser totalmente efectiva en ratos e macacos tras xa dez anos de investigación? Que xera un 90% de resposta inmune: é capaz no 90% de entrenar ao sistema defensivo dunha persoa sana a que aprenda a detectar e loitar contra o virus.

As probas consisten básicamente en introducir catro xenes do VIH B en cantidades xustas para que esperte unha reacción no organismo pero que non produza unha infección, o cal garante a seguridade.

Foi probado en 30 voluntarios, a 24 dos cales se lles implantaron 3 doses da vacuna e aos 6 restantes, un placebo. Nos vacunados observouse unha resposta defensiva ao longo dun ano, mentres que nos que recibiron placebo, non se observou efecto algún.

"De momento, o único que sabemos é que induce ás defensas e que é segura, xa que non houbo efectos secundarios graves, pero ata aí. Non podemos saber aínda si será eficaz para evitar a infección. Para eso debemos seguir traballando" , explicaba Felipe García, un dos investigadores do Hospital Clínic de Barcelona.

O seu propósito agora é comezar a fase II, cuxa finalidade é ver si é efectiva e en qué doses, o cal estaría rematado nun prazo optimista de cinco anos.

Fot.: Un macrófago(cél. inmune) no centro superior sendo atacado por partículas do VIH








Para ver a noticia completa, clickade aquí

Andrea Fernández