Inventan unha impresora 3D de comida

A Foodini, que é o nome que lle puxeron a esta impresora 3D de comida, é capaz de facer calquera tipo de comida coa forma que lle desees dar polo que abre moitísimas novas posibilidades no mundo da cociña. Foi ideada en Barcelona por 9 xovencísimos inxenieros e unha experta en tecnoloxía alimentaria. Esta nova máquina solo a fabrican baixo pedido e chegará os restaurantes e particulares que a encargaron a finales de ano. Ahora teñen xa máis de 500 pedidos. O encargo tiña que rexistrarse a través da web estadounidense de crowdfunding Kickstarter e pagar  uns 1000 euros por adiantado.
Moitas empresas e colectivos ven unha gran oportunidade neste novo invento xa que é moito máis preciso que a man humana. Incluso a NASA podería estar interesada xa que nas estacións espaciais perde moita comida e o coste de levala é carísimo. A ventaxe da impresora é que o que non se use almacenase sen problema e moitas veces non fai falta ni refrixeralo.
Se puderades ter esta máquina, que vos gustaría cociñar con ela? 

 Delicias tridimensionales de chocolate con forma de paneiis de abella cocinadas por Foodini.

Fátima Rodríguez Delgado- 1ºBach D

Fonte: http://elpais.com/elpais/2014/04/23/eps/1398267406_640332.html

Outro misterio resolto

Fai uns anos, os científicos ao viaxar por augas da Antártida escoitaban un extraño sonido que todavía non sabían de onde viña.
Os sonidos que escoitaban ao sumerxirse por as augas de Océano Antártico era parecido ao graznizo dun pato. O sonido consiste nunha serie de pulsos, que se repite cada inverno e cada primavera na Australia Occidental.
Actualmente un grupo de investigadores cetáceos creen haber resolto o misterio, dicindo que os sonidos son producidos polas ballenas minke del Antártico. Esto proporciona máis coñecemento sobre esta especie de cetáceos.
Os científicos todavía non saben a finalidade destas chamadas, pero sen duda os axuda moito a saber máis destes pouco coñecidos cetáceos.

 

Fonte: http://www.abc.es/ciencia/20140423/abci-resuelto-misterio-graznidos-oceano-201404231056.html

Irene Rodríguez Arias 1º Bach D  

Un iceberg seis veces maior que Manhattan adentrase no Pacífico

Un enorme iceberg, o seu tamaño e de seis veces maior ca isla de Manhattan, desprendeuse dun glaciar da Antártida e  adentrouse no océano. O enorme témpano do hielo, uno dos mais grandes que se coñecen, teñen un grosor de 500 metros e cubre unha superficie de 660 kilómetros cadrados, según das estimaciones da científica da NASA, Kelly Brunt.

Brunt informou de que o iceberg, coñecido como B31, separouse do glaciar Pine Island en novembre. "Seu tamaño e suficientemente grande como para que debamos vixilalo",  apuntouse a investigadora, asegurando que as organizaciones gubernamentales están pendientes de doceas de bloques de hielo e que la situación actual do B31 no e una zona de alto tráfico marítimo. "Non estamos especialmente preocupados polas rutas marítimas. Sabemos onde encuentranse os icebergs mais grandes". Encuentrase no mar de Admunsen, na costa occidental del continente.

"E como unha tarta xigante flotando no medio do océano Antártico",  añadiou a investigadora do centro Goddard da NASA e da Universidade Morgan State de Maryland. Sen embargo, Brunt  especificouse que os científicos no están exclusivamente interesados neste iceberg polos seus enormes dimensiones, sinon porque orixinouse  nun lugar inusual.

A grieta que deu lugar o iceberg  detectouse por primera vez en 2011, según Brunt, e o glaciar Pine Island foi estudiao de cerca durante as últimas duas décadas porque estase derritindo de forma acelerada e podría contribuir de forma importante a elevar o nivel do mar.

 Fontes: http://sociedad.elpais.com/sociedad/2014/04/24/actualidad/1398329905_351681.html

Ainoha Gómez Cid nº10 1ºBachiller D.

Rusia abre a chave do suministro de petróleo do Ártico

Rusia convertiuse hoxe no primeiro país en suministar petróleo do Ártico, co envío ao continente dunha partida de petóleo na prataforma flotante Prirazlómnaya no mar de Bárents, o que provocou a indignación de Greenpeace.

''O proxecto influirá positivamente no aumento da presencia de Rusia nos mercados enerxéticos internacionais", afirmou o presidente ruso, Vladimir Putin. El asegurou que o proxecto operado por Gazprom, consorcio que trata petróleo e gas, representa o comezo da explotación a gran escala dos recursos naturais do Ártico por parte de Rusia. Destacou que, malia as extremas condicións climatolóxicas da zona, dous rompexeos transportarían petróleo durante case todo o ano, o que disparou as alertas entre os ecoloxistas.

Greenpeace considera que a prataforma é unha ameaza para a zona e pedironlle a ONU que declare o Ártico santuario ecolóxico onde esté prohibido tanto a extracción do petróleo como a pesaca intensiva, coma na Antártica.

Kumi Naidoo, director executivo de Greenpeace asegurou que este é un momento crucial para o Ártico no mundo, malia que o cargamento contén petróleo de moi baixa calidade e representa un gran risco para o prestixo do lugar. Naidoo recalcou que o rompexeos ruso Mijaíl Uliánov partiu con varios días de retraso, sen motivo aparente. E insitiu en que a calidade do hidrocarburo era tan baixa que Gazprom tivo problemas en atopar comprador e que o nacente ten unhas reservas moito menores do anunciado, o que non xustificaría o risco que supón a súa explotación.

O presidente de Gazprom, Alexéi Miller, asegurou que Prirazlómnaya garantiza non só a explotación de petróleo en condicións climatolóxicas extremas, senón que tamén observa as medidas internacionais de seguridade máis estrictas. Miller explicou que Gazprom utilizou un sistema de vertido cero, polo que durante a perforación no mar non cae ningunha gota de petróleo. 

Enerxía solar na escuridade

O principal e obvio problema da enerxía solar é que as veces, o sol non brilla, agora o equipo do Instituto Tecnolóxico de Massachusetts xunto coa Universidade de Harvard encontrou unha solución ao asunto; un material que é capaz de absorber a calor do sol e almacelar esa enerxía en forma química, lista para ser liberada de novo cando se precise.

Na revista Nature Chemistry, Jeffrey Grossman explica que esta solución non é eficiente á hora de producir electricidade, mais, en aplicacións nas que a calor é a saida desexada como a calefacción ou mesmo a cociña, podería ser unha oportunidade para a expansión da enerxía solar, xa que esta, convertese en calor e como dixemos antes é almacenable e distribuible.

O funcionamento deste material explicase do seguinte xeito: as moléculas poden asumir unha forma das dúas posibles. A exposición á luz solar fai que absorban enerxía e salten dunha configuración a outra, que logo se estabiliza durante longos períodos de tempo.

Estas moléculas poden reactivarse e facer que volvan á outra configuración aplicando calor, luz ou electricidade, e cando se relaxan emiten calor.

É dicir, podemos definir este material coma unhas baterías térmicas recargables que toma a enerxía do sol, almacénaa indefinidamente e desprendea baixo demanda.

Grossman baralla as posibles aplicacións e destaca a súa utilidade como combustible para cociñar xa que é reutilizable e non produce emisións contaminantes.

FONTES:  http://www.abc.es/ciencia/20140420/abci-cientificos-descubren-como-generar-201404161442.html

Pilar Veloso Trigo, 1º Bach. C

Un exoplaneta case xemelgo á Terra

Os planetas fóra do noso Sistema Solar están demasiado lonxe como para que poidan detectarse de forma directa por iso os astrofísicos localízanos mediante unha técnica indirecta que consiste en observar os chamados tránsitos: cando un obxecto pasa diante dunha estrela produce unha especie de eclipse que bloquea e diminúe o brillo que esta emite; e a partir destas observacións son capaces de estimar a dimensión da órbita e a masa dos planetas e finalmente para confirmar os resultados, combinan diversos telescopios. Cando os científicos falan da posibilidade de que un planeta fóra do noso Sistema Solar teña auga líquida e, por conseguinte, poida chegar a albergar algún tipo de vida, non queren dicir que se trate necesariamente de vida como a que coñecemos na Terra. O planeta descuberto, que orbita a estrela anana Kepler-186 na constelación do Cisne, un pouco máis fría que o Sol e ao cal se denominou Kepler-186f, foi detectado grazas ao telescopio Kepler e as achegas dos telescopios Géminis Norte e Keck II, ambos os dous en Mauna Kea (Hawai).

                               

 O Kepler-186f é o quinto planeta e o máis afastado de Kepler-186 nun sistema de cinco planetas, todos con tamaño case terrestre. A intensidade e o espectro de radiación da estrela coloca ao Kepler-186f na zona estelar habitable, isto é que, se o planeta tivese unha atmosfera e auga na súa superficie, como a Terra, esa auga probablemente exista en forma líquida.

Cren que se trata dun planeta rochoso, como o noso, ademais, se atopa na zona habitable da súa estrela, facilitando a existencia de auga líquida e polo tanto, algunha forma de vida.

Fontes: 

http://www.elmundo.es/ciencia/2014/04/17/5350068f268e3e9e238b4570.html

http://www.publico.es/515137/descubren-el-primer-exoplaneta-potencialmente-habitable

                                                                                    Antía Rodríguez Constela 1ºBach A

¿QUE NOS DIFERENCIA DOS ANIMAIS?

Científicos da Universidade Hebrea de Xerusalén en colaboración cas universidades de Oviedo e Cantabria reconstruíron por primeira vez os mapas epixenéticos dos neandertais e dos denisovanos e os compararon cos humáns modernos.

Hai 2000 rexións xenómicas diferentes, entre eles os que albergan os xenes Hox que organizan o corpo de todos os animais, o que explica as diferencias morfolóxicas entre os tres grupos de humáns.

Utilizáronse xenomas dos ósos fósiles de dúas mulleres que vivíron hace 50000 anos: unha neandertal e unha denisovana, e os científicos lograron deducir as pautas de activación xenética desas dúas especies.

Unha das principais modificacións epixenéticas é a adición dun grupo metilo a unha das letras do ADN.

Esto foi así para inactivar aos transposones, antigos xenomas de virus que perdéron a súa capacidade infectiva pero conservan a de moverse dun sitio a outro polo xenoma.

A metilación sirve hoxe para inactivar grandes tramos de ADN humán, incluída a totalidade do cromosoma X. Os humáns empezamos o desarrollo coa maioría dos xenes abertos e o desenrolo  do embrión implica a desactivación progresiva duns xenes u outros en cada zona do corpo.

                                         Nuria Vila Seijas Nº30 1ºBACH-D

Fonte: http://sociedad.elpais.com/sociedad/2014/04/17/actualidad/1397754114_315174.html

Sol, Terra e Marte: alineación de planetas.

Este martes 8 de abril a Terra atravesou, dende a súa órbita, o Sol e o planeta Marte. Segundo os astrónomos, este feito ocasionou que o planeta vermello estivo oposto ao Sol e pode ser un bo momento para ver Marte a simple vista.

Órbitas lixeiramente inclinadas da Terra e Marte

A oposición co Sol produciuse ás 21:03 GMT, nese momento, Marte estivo a 0,62 unidades astronómicas, máis ou menos, a distancia que hai dende a Terra ó Sol, e apareceu cunhas características coas que sería moi fácil de recoñecer, cun tono amarelo-laranxa, e preto dela puido verse a estrela Spica, dun tono blanquiazul.

Por outra parte, a distancia entre Marte e a Terra estase a reducir uns 300 km/min estes días, e será uns dos eventos cósmicos máis esperado do 2014. O próximo 14 de abril, os planetas atoparanse a 92 millón de kilómetros (xeralmente están a 150 km), o cal quere dicir, que se as condicións o permiten, poderase ver Marte a simple vista a partir do atardecer dende España.

Na astroloxía, unha alineación planetaria afecta ás persoas de xeito emocional e poden notarse cambios nos biorritmos nestes días, estas alineacións suponen un peche de ciclo e un cambio de nivel mental. Neste caso, na oposición de Marte, os efectos son beneficiosos.

Lugares de interese aquí, ou nesta galería de fotos.

Fontes: ABC.

                                                               Paula Quintas Blanco 1ºBACH A

O CAMBIO CLIMÁTICO XA É UNHA REALIDADE

Os efectos do cambio climático estanse a notar xa e a sua incidencia será mais salientable a curto e medio prazo.

O Panel Intergubernamental da ONU sobre o cambio climático ( IPCC ) ven de alertar sobre o maior risco de sequías, inundacións e incendios forestaes en Europa por mor do cambio climático.

Neste informe presentado en Yokohama (Xapón) interviron mais de cincocentos expertos científicos e representantes políticos onde analizaron os datos actuais do clima e o impacto do cambio sobre o home e a natureza en diversas rexións do mundo.

Este amplo informe ve sólidas evidencias de todas as disciplinas e afirma que xa non hai ninguna dúbida de que o clima está cambiando e atribue nun 95% a actividade human como causante do mesmo.

O documento analiza os cambios previstos a medio e longo prazo (2030-2040) e (2080-2100) e considera o quecemento global de 2 e 4 graos centígrados respectivamente.

Consecuencias

No caso de Europa o cambio climático fará aumentar as restriccións de auga debido a reducción da extracción dós ríos e acuíferos subterráneos compaxinada co aumento da demanda para regadíos, industria e uso doméstico. Será mais notorio nas rexións do sur de Europa.

Tamén aumentarán as olas de calor , e con elo a incidencia negativa na salud, productividade laboral, calidade do aire…. , e que fará aumentar o risco de incendios forestaes.O risco de inundacións na costa será maior así como o aumento do nivel do mar e a erosión da costa.

Medidas

Ademais de estar alerta ante posibles fenómenos climáticos, o IPCC recomenda mellorar a xestión dos recursos hídricos e promover o aforro da auga.

Especialmente fan fincapé na necesidade de reducir as emisións de gases de efecto invernadoiro, causa principal do quecemento global.

Fonte: http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/31/5339058bca47411c148b456a.html?a=1d34a648082b1923cf04486a4c365c05&t=1396255211

                                        Nuria Vila Seijas Nº30 1ºBACH-D

FIGURAS HUMANAS DESCONOCIDAS

En uno de los pasillos de la Facultad de Medicina de la Universidad Complutense de Madrid (UCM), hay un pequeño museo que pocos conocen. Un cartel amarillo sobre la puerta de acceso,es la única indicación que muestra que estamos en el Museo Anatómico Javier Puerta, bautizado así en homenaje a un catedrático del centro ya fallecido.
Después de esa puerta hay vitrinas de madera añeja albergan una inesperada y valiosa colección de figuras de cera que muestran con una precisión apabullante todos los detalles de las entrañas del ser humano.
Y la sorpresa del visitante no se debe sólo al material con el que fueron fabricadas, sino a que fueron esculpidas para formar a médicos y matronas en el siglo XVIII, en una época en la que los medios para conocer el cuerpo humano eran todavía muy limitados. Aunque hoy en día ya no cumplen esa tarea, la de formar, la mayor parte de las personas que se acercan a conocer este museo, que habitualmente está cerrado y sólo puede visitarse con cita previa, suelen ser estudiantes de Medicina o anatomistas.

 

Por primera vez, estas piezas únicas concebidas para la docencia van a salir de los muros de esta facultad para ser exhibidas ante un público mucho más amplio. A partir del 2 de abril, las figuras de cera serán el eje de la nueva exposición de Museo de la Evolución Humana, en Burgos. «Lo mejor que te puede pasar es descubrir un tesoro que nunca se ha exhibido. Puedes exponer objetos que ya se conocen, unir piezas que están dispersas y ofrecer una mirada distinta. Pero encontrar una joya así es algo muy raro», afirma entusiasmado el paleontólogo Juan Luis Arsuaga, codirector de los yacimientos de Atapuerca y artífice de la muestra.

 Para mas información entra en el siguiente enlace-->http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/30/5335a583e2704e1e078b457e.html

Alumno:Daniel Saínz Nóvoa
Curso:1 BACH D
Nº:24
 

O virus que nos fixo humanos

Investigadores descubren os restos do ADN dun antigo virus mezclado na actualidade co noso propio material xenético e indispensable para que seamos como somos. Un equipo de investigadores de Canadá e Singapur descubriu que os restos do ADN dun antigo virus que na actualidade está mezclado co noso propio material xenético, debe por forza estar presente para que as células nai humanas sexan "pluripotentes". Nun artigo que se publica esta semana en Nature Structural and Molecular Biology, os científicos explican que ao "deshabilitar" ese remanente vírico en células nai, éstas perdían a sua capacidade de crecer e convertirse en calquera dos diferentes tipos de células que posee un ser humano. Todas as células que compoñen o noso corpo empezaron sendo células nai, e esas células teñen a capacidade de "especializarse" e convertirse despois en calquera outro tipo de célula, sen embargo, sigue sendo un misterio de cómo sabe una célula nai que debe convertirse nun tipo de célula e non en outro. Ahora, os investigadores creen haber descuberto a orixe desa "milagrosa" capacidade. E están convencidos de que se encontra no ADN dun antiguo virus. Fai xa moito tempo que se conoce a presenza de fragmentos de ADN vírico insertado na nosa propia información xenética. Esos fragmentos chegaron alí, probablemente, debido a unha infección ocurrida fai centos de miles, ou incluso millóns, de anos. Como se sabe, os retrovirus reproducense ao "inyectar" o seu propio ADN no do ser invadido. Pero hasta ahora os científicos pensaban que era "ADN basura" sen ninguna utilidade concreta. Equivocabane. Ahora parece claro que polo menos un destes fragmentos de ADN (o chamado HERV-H), xoga un importante papel na capacidade de plutripotencia das nosas células nai. Para descubrilo, os investigadores trataron algunhas células nai humanas cunha pequeña cantidade de ARN diseñado específicamente para suprimir o HERV-H. Ao facelo, descubriron que as células nai tratadas perdían a súa habilidade para convertirse en calquera clase de célula diferenciada. Un análise máis detallado revelou, que ao suprimir o HERV-H tamén se suprimía a producción das proteínas indispensables para a pluripotencia. A conclusión foi que polo menos nos humanos, esos restos de ADN vírico resultan necesarios para o desarrollo normal dun ser humano e sin eles a vida humana sería imposible. O seguinte paso consiste ahora en averiguar se tamén outros fragmentos aparentemente inútiles de ADN vírico xogan tamén papeles importantes no noso desarrollo ou en algunha outra característica da nuosa especie.

Alba Quevedo Feijóo 1ºBACH D Fontes: http://www.abc.es/ciencia/20140401/abci-virus-hizo-humanos-201404010946.html

Os corvos que saben de vasos comunicantes.

Os corvos de Nova Caledonia  demostraron unha gran capacidade para manipular obxetos. E tamben para entender algunhos principios físicos. Unha serie de experimentos publicados en PLOS One mostran cómo adaptan os seus ensaios ata conseguer que o nivel de auga  dun recipiente que flota unha porción do alimento suba o suficiente ata que chegara a comida co pico.

Eso describe un proceso similar a unha fábula: o corvo sedento enchia  a tina de pedras para que o seu volumen desplazara a auga do fondo hacia arriba. Neste caso se desfixose de varias probas, e en todas os cuervos (seis ejemplares) saliron airosos.

Tamben entenden que deben introducir obxetos compactos ou pesados. E que o efecto  consiguese antes si se fai un tubo estreito que ancho.

Pero o exercicio chega ata a teoría dos vasos comunicantes. Cuns ensaios o corvo entende que botandando pedras un recipiente sube o nivel da auga do outro, que está conectado e é onde está a comida. En cambio, si os recipientes están aislados, observa que no hai efecto algun, e o abandona.

Video :http://player.ooyala.com/iframe.html#pbid=7360ba245f2d4dc6a78974daa4f6794b&ec=8xcTlmbDqaqhDg5-qyvofVv9VqBfHIJO&docUrl=http%3A%2F%2Fsociedad.elpais.com%2Fsociedad%2F2014%2F03%2F31%2Factualidad%2F1396281386_007345.html

Fontes: http://sociedad.elpais.com/sociedad/2014/03/31/actualidad/1396281386_007345.html

Ainoha Gómez Cid 1º BACH.D

Vinculan a enfermidade do Alzhéimer con infeccións por fungos

O traballo foi publicado no ''Journal of Alzheimer's Disease''. Levado a cabo polos investigadores do Centro de Bioloxía Molecular Severo Ochoa.

Anteriormente, xa demostraran a existencia de infeccions fúngicas en pacientes con enfermidades de caracter neurolóxico.

No alzhéimer os cambios na proteína tau producen a desintegración dos microtúbulos nas células cerebrais

A análise do ADN fúngico, realizado mediante PCR, foi a clave para determinar as especies de fungos presentes nas mostras do cerebro. O estudo confirmou a presenza de micoses (infeccións provocadas por fungos, como a tiña ou os fungos que se contaxian nas piscinas) diseminadas polo sistema nervioso central e a coexistencia de diversas especies de fungos nun mesmo paciente, aínda que isto último variaba en función da fase de desenvolvemento da enfermidade.

Para os investigadores estas evidencias sobre a existencia de infeccións fúngicas en pacientes coa enfermidade de Alzheimer abre un novo campo de investigación da etioloxía desta enfermidade.

"Estudos futuros neste sentido servirán para determinar o papel desempeñado polas micses diseminadas na aparición e desenvolvemento do alzhéimer", detallan.

FONTES: http://www.agenciasinc.es/Noticias/El-alzheimer-podria-estar-relacionado-con-infecciones-por-hongos

                                                    Paula Quintas Blanco 1º bach A

O SOS das andoriñas

A actividade humana reduce cada vez con máis rapidez o número de andoriñas comúns, que chegan ao noso país en primaveira.

Nos últimos dez anos desapareceron máis de 10 millóns de exemplares de esta especie, e en outros países coma Londres, danse por extintas. A andoriña, elixida como 'ave do ano 2014' migra dende África nun esixente viaxe de 30 días e chega a Europa esperando á súa chegada a calidez primaveral característica da zona, e busca lugares como granxas ou cidades pequenas onde poder criar. Sen embargo, o uso de insecticidas que as deixan sen alimento, o abandono das zonas rurais, e a construcción de novos edificios levan anos afectando gravemente á súa actividade.

"Nos hemos cargado toda la cadena trófica de la fauna. No tienen insectos para alimentarse y esto afecta al sistema dinámico de la fauna" asegura Juan Carlos del Moral, coordinador do estudo sobre o seguimento das aves de SEO/Birdlife, "Sin alimentos, el número de puestas y de crías disminuirá. Si antes una golondrina ponía 3 o 4 pollos, ahora pondrá 1 o 2".

Para poder determinar con exactitude o número de exemplares que se perden cos anos, o equipo de SEO/Birdlife realizou durante máis dunha década un censo da andoriña en toda España, o que lles permitíu detectar o alarmante descenso da poboación e descubrir como esta ave se distrubúe por toda a península, Ceuta, Melilla e Baleares. Ademáis, os ornitólogos desta organización colocáronlles xeolocalizadores a oito andoriñas para coñecer con maior precisón a traxectoria das aves ata chegar a España.

Fontes: http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/28/5334375de2704e810a8b4572.html

Ana Rodríguez Vilas 1ºBach A

Unha nova vía para a clonación terapéutica

Embrión de ratón clonado a partir da nova técnica

Actualmente existe un gran número de investigadores e científicos traballando no campo das células nai para a curación de enfermidades humanas. Un dos obstáculos para lograr este fin acaba de ser derribado polo científico Shoukhrat Mitalipov e o seu equipo, os mesmos que fai un ano conseguían células nai utilizando óvulos humanos. Nesta ocasión, os científicos da Universidade de Oregon (EEUU) acaban de conseguir a clonación de óvulos fecundados, un paso adiante na medicina rexenerativa.

O citoplasma dun óvulo non fecundado ten a capacidade de reprogramarse, pero creíase que esta facultade perdíase unha vez estivese fecundado. Por iso, ata agora, a clonación actual facíase en óvulos sin fecundar ós que se lle extraía o núcleo e se lle introducía outro. O experimento foi publicado na prestixiosa revista Nature para que o poida coñecer a comunidade científica. "A última meta é a clonación terapéutica en seres humanos, para reprogramar células adultas de pacientes. Con esta técnica, podríanse crear tecidos sans que sustitúan a outros dañados, sen ningún risco de rechazo", afirma Mitalipov.

O traballo que realizou este investigador e o seu equipo foi o seguinte: Colleron células epiteliais de fetos de ratóns, e extraeronlle o seu núcleo, o cal foi introducido dentro de células dun embrión de outro ratón (Ambas as dúas células debían estar na mesma fase do ciclo celular, na metafase). Con procesos químicos realizouse a reprogramación e as células foron cultivadas ata formar embrións. Estes embrións utilízanse con dous fins distintos:

• Extracción de células nai embrionarias para a cura de tecido cardíaco, óseo...
• Introducción no útero dun ratón hembra para conseguir ratóns clonados. 

Un dos problemas ós que se enfrenta esta técnica e o dilema ético existente arredor de calquera asunto relacionado coas células nai. Segundo afirma Mitalipov, "este dilema non debería existir, pois este método non implica a destrucción de embrións de ningún tipo"

Este novo experimento é un gran avance para o campo científico da medicina, con vistas á unha posible clonación terapéutica en seres humáns, basada no uso das células nai embrionarias. Pero aínda queda moito que investigar.

Realmente hai algún problema ético ó usar esta nova técnica? Vós que pensades?

Fontes de información:

• http://www.elmundo.es/salud/2014/03/26/53331ab0268e3ebc3b8b4579.html
• https://www.uco.es/servicios/comunicacion/informacion/acuerdos/item/download/88977
• http://www.elmundo.es/elmundosalud/2013/05/15/biociencia/1368633318.html

David Boó - 1º Bach. A

Avance histórico hacia a vida artificial: fabricaban un cromosoma sintético unha célula de levadura

Todo comenzou escoitando unha conferencia que pasou sen pena ni gloria para Jef Boeke.O ponente era o investigador da Universidade de Stanford Ronald Davis, recñecido polo seus colegas como un visionario científico. Pero as suas palabras sobre a posibilidade de crear unha levadura que o seu xenoma estivese fabricado por completo nun laboratorio a partir das moléculas químicas básicas do ADN compradas en botes de plástico no estimuló  absoluto a Boeke. Foi dos anos mais tarde, en 2006, cando unha conversación de cafetería cunha experta modificación de ADN Srinivasan Chandrasegaran na Universidade Johns Hopkins de Baltimore (EEUU) cambiou as cousas para Jef Boeke. E agora tamben as cambiou para a historia da Bioloxía.

Boeke, que acaba de cambiar seu posto na Johns Hopkins pola dirección do Centro Médico Langone da Universidade de Nova York, e Chandrasegaran acaban de crear o primeiro cromosoma complexo fabricado desde cero no laboratorio e demostraron que cumplen as mismas funcions que un natural e que non interfiere na vida normal da levadura do pan ('Saccharomyces cerevisiae') que usaron como modelo. O trabajo, recién publicado na revista 'Science', supon un fito científico que foi comparado polos expertos cunha secuenciación do xenoma humano e que abre a porta o diseño de microorganismos capaces de producir biocombustibles, vacunas ou moitos dos  compostos usados pola industria química.

Pero en realidade supon un salto conceptual que vai moito mais ala. A xenómica actual, incluida a sintética avanzada polos científicos como o pai do xenoma humano e  autor do primer xenoma artificial dunha bateria, Craig Venter, o polo polémico e xenial investigador de Harvard George Church,  basose ata a fecha en obtener copias artificiales do que a naturaleza  produciou tras millons de anos da evolución. Sen embargo,o  marxen de la complexidad del mero feito de fabricar o cromosoma  dun organismo eucariótico -cuyas células poseen un núcleo onde albergan o ADN ordenado en cromosomas complexos-, a gran aportación de Jef Boeke e precisamente que 'o seu' cromosoma difiere unha gran medida do que la Selección Natural  tallaou durante milenios.

http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/27/533459efe2704ead0a8b4576.html

Ainoha Gómez Cid 1º BACH. D

Un novo planeta enano obliga a redefinir o borde do Sistema Solar

Según revela o traballo de Scott Sheppard, do instituto Carnegie, en Washington, Estados Unidos, e Chadwick Trujillo, do Observatorio Gemini, en Hawai descubriuse un novo planeta enano chamado 2012 VP113 que se encontra más ala do borde conocido do Sistema Solar. A investigación indica a posible presenza dun planeta de hasta dez veces o tamaño da Terra, que non se ve pero que posiblemente influya na órbita de 2012 VP113. Hasta ahora na orilla do sistema solar solo se conocía un obxecto, Sedna, pero o novo planeta descuberto ten unha órbita que se mantén incluso despois da de Sedna. O punto da órbita máis cercano ao Sol que se conoce está a cerca de 80 veces a distancia da Terra ao Sol. Sheppard e Trujillo utilizaron a nova Cámara de Enerxía Oscura (DECam) e o telescopio NOAO en Chile para descubrilo, e o telescopio Magellan do Observatorio Las Campanas de Carnegie para determina a súa órbita e obter máis información. A similitude entres as órbitas de Sedna e 2012 VP113 sugiere a existencia dun corpo desconocido que pode guiar a istes obxectos a estas configuracións orbitales parecidas. Sheppard e Trujillo sugieren que unha Super Terra ou un obxecto aínda máis grande podería crear o efecto de "pastor" que se ve nas súas órbitas.

Alba Quevedo Feijóo 1ºBACH D Fontes: http://www.elmundo.es/ciencia/2014/03/27/533422c2e2704e9c0a8b457e.html

A primeira tradución simultanea do silbido dun delfín.

Hai historias que a uno lle gustaría que foran certas, que non deixaran lugar a dudas e que se lle repitirian. Esta, que inclue un contacto entre especies que parece sacado dun conto, e unha delas. Denise Herzing, bióloga conductual do programa Wild Dolphin Project, nadaba en auguas do Caribe cun grupo de delfins os que  seguiron durante os últimos 25 anos cando escoitou que un deles decía: «¡sargazos!». Loxicamente, o delfín non articulou palabra, sinon un silbido que o software desarrollou por Herzing e o seu equipo traduxo simultáneamente por primeira vez.

“Quedeime de pedra”, reconoceu Herzing a revista NewScientist. O milagro  hixo un prototipo do traductor dos silbidos dos delfins chamado Cetacean Hearing and Telemetry (CHAT). O silbido para comunicar «sargazos» o «algas» era uno que os investigadores  inventaron cuando xugaban cos cetáceos, cunha esperanza de que o adoptaran. Cando o equipo recolleu o silbido en particular dun exemplar, Herzing oeu a su propia voz grabada que decía a palabra no seu oído.

Parece algo increíble. O  problema e que so ocurrira una vez, así que e moi arriesgado sacar conclusions. Ademais de escoitar os silbidos inventados, o equipo espera empezar a averiguar o que significa a comunicación natural dos delfins. Os algoritmos descubiron oito compoñentes diferentes nunha mostra de 73 silbidos. Son todavía preliminares, pero foron capaces de igualar certas cadeas desos compoñentes con, por exemplo, as interaciones madre-cría, según describe NewScientist.

http://www.abc.es/ciencia/20140327/abci-delfin-dijo-sargazos-201403271801.html

Ainoha Gómez Cid 1º BACH. D

Un antiviral reduce a mortalidade nun 25% nos adultos hospitalizados pola gripe.

Un antiviral reduce un 25% a mortalidade nos adultos hospitalizados co virus da gripe H1N1, a famosa e temida gripe A que en 2009, o  ano da pandemia, causou  203.000 mortes en todo o mundo, según un estudio publicado en Plos Medicine. A investigación, dirixida por científicos da Universidade de Nottingham e publicado en The Lancet Respiratory Medicine, no Reino Unido, recalca que o beneficio aumenta si o tratamiento se leva a cabo en las primeiras 48 horas despois da infección. Neste caso reducese  a  mitade o riesgo de morte comparado con una medicación mais tardía.

"Un estudio de estudios", explica Jordi Carratalà, xefe do servicio de enfermedades infecciosas del Hospital Universitario de Bellvitge. O seu e un dos 80 grupos que  participan no análisis de mais de 29.000 pacientes de 38 países que foron tratados con oseltamivir. Un fármaco que, como explica o investigador, inhibe a la neuroaminidasa, unha proteína que se encuentra en la superficie da membrana do virus e que  permite entrar nas células sanas e infectarlas para replicarse. “Nos primeros dous días producese a máxima replicación do virus. Por eso o tratamiento es mais eficaz si se administra nese intervalo de tiempo".

"Ata agora non se había podido facer un estudio tan concluiente porque a gripe estacional non suele provocar tantas hospitalizaciones como lo fixo a pandemia", apunta Carratalà, quen tamen afirma que unha das bondades do tratamento es que "actúa contra todos os virus da gripe" porque todos eles teñen en común a proteína contra a que actúa o fármaco. "Polo tanto, podrase utilizar como estratexia contra a gripe estacional", conclue o científico, aunque matiza que so debería utilizarse en "pacientes de riesgo como embarazadas, personas con enfermidades cardíacas, insuficiencia renal ou obesidad mórbida", entre outros. "Non se pode extender o tratamiento a toda a poboación porque nese caso acabaríamos producindo virus resistentes e a medicación non valdría para nada. A gripe e una enfermIdadE autolimitada. En pacientes sanos, seu propio sistema inmune encargase de acabar coa enfermidade".

http://sociedad.elpais.com/sociedad/2014/03/27/actualidad/1395935781_521883.html

Ainoha Gómez Cid 1º BACH.D.

FABRICAN O PRIMEIRO CROMOSOMA DUN ORGANISMO VIVO COMPLEXO.

Un equipo internacional de investigadores dá un salto de xigante cara á fabricación de vida artificial e crea por primeira vez o primeiro cromosoma eucariótica.

John Craig Venter, un dos «pais» do xenoma deu hai catro anos o primeiro paso cara á creación de vida artificial ao xerar no laboratorio a primeira célula sintética. Hoxe a revista «Science» anuncia un novo avance nesta carreta científica: por primeira vez sintetizouse un cromosoma eucariótica.

Un equipo internacional de científicos, capitaneado por Jef Boeke de la Universidad Johns Hopkins en Estados Unidos, son os que levaron a bioloxía sintética da teoría á realidade.

O cromosoma foi xerado a imaxe e semellanza do cromosoma III do fermento (Saccharomyces cerevisiae), un organismo vivo complexo utilizado dende hai séculos para fabricar pan ou cervexa. Aínda que os investigadores só sintetizan un dos 16 cromosomas do fermento, o seu esforzo representa un paso fundamental no camiño cara á construción dun xenoma eucariótica.

Utilidade
Abre a porta á creación de microorganismos con posibilidades infinitas, tanto en Medicina para a creación de novos fármacos máis eficaces, coma na creación de biocombustibles ou a reparación de zonas danadas por graves verteduras.

E funcionou tras transplantalo
Despois deste esforzo, os investigadores puxeron os seus cromosomas artificiais en células de fermento vivo e puxeron a proba a capacidade das células alteradas para crecer en diferentes nutrientes e en diferentes condicións.
En cada caso, a versión equipada cun cromosoma sintético funcionou como calquera fermento totalmente natural. É dicir, non só lograron construír o cromosoma, senón que demostraron que era totalmente funcionante e unha vez transplantado non alterou o fermento.

FONTES: http://www.abc.es/ciencia/20140328/abci-primer-cromosoma-funcional-laboratorio-201403271606.html

Cromosomas preservados en un fósil de 180 millones de años de antigüedad.

      Cromosomas preservados en un fósil de 180 millones de años de antigüedad.


El hallazgo de vestigios biológicos de un helecho que vivió hace 180 millones de años nos hace pensar en la era "jurásica".

Los descubridores de esta reliquia, de la Universidad de Lund en Suecia, y el museo sueco de Historia Natural, han constatado la conservación de núcleos intactos de células, así como de cromosomas individuales.

Este fósil se encontró en la provincia seca de Escania. El hallazgo lo hizo Gustav Andersson en 1960 quien lo donó al Museo Sueco de Historia Natural. Allí permaneció olvidado durante más de 40 años, hasta que los investigadores se fijaron en él.

La planta vivió en el período Jurásico, cuando Escania era una región tropical donde la fauna estaba dominada por los dinosaurios, y los volcanes.

Los exámenes revelan que la planta fue preservada de forma instantánea, antes de que empezara a descomponerse, al ser sepultada de forma abrupta.

La conservación ocurrió de manera tan rápida que se han preservado algunas células en distintas etapas de la división celular. Así se han conservado los componentes sensibles de las células.

Los investigadores han encontrado núcleos celulares, membranas celulares e incluso cromosomas individuales. Tales estructuras son hallazgos extremadamente raros en fósiles.

Este helecho perteneció a la familia Osmundaceae.

Los helechos actuales son muy similares al fósil del Jurásico, esto sugiere que ha habido un cambio evolutivo muy limitado a lo largo de los últimos 180 millones de años.

Fuentes: http://noticiasdelaciencia.com/not/9924/cromosomas_preservados_en_un_fosil_de_180_millones_de_anos_de_antiguedad/

Oliver Fernández Sobrino 1º BACH. D

Ciéntificos do MIT créan "Materiais con vida"

Parece o inicio dunha película de ciencia ficción, pero o anuncio de enxeñeiros do Instituto Tecnolóxico de Massachusetts (MIT) é real. Inspirados en materiais naturais como o óso, unha estrutura que combina minerais e outras substancias, incluídas células vivas, os científicos induciron células bacterianas para producir biopelículas que pode incorporar materiais non vivos, como as nanopartículas de ouro e puntos cuánticos.

Estes «materiais viventes» combinan as vantaxes das células vivas, que responden ao seu ámbito e producen moléculas biolóxicas complexas, coas vantaxes dos materiais non vivos, que engaden funcións tales como a realización da electricidade ou a emisión de luz.

Segundo explican os do MIT na revista Nature Materials, os novos materiais poderían ser utilizados para deseñar dispositivos máis complexos como células solares, materiais que se reparen sós ou sensores de diagnóstico. «A nosa idea é poñer xuntos os mundos viventes e non viventes para facer materiais híbridos que conteñan células viventes e sexan funcionais» di Timothy Lu, profesor asistente de enxeñaría eléctrica e enxeñaría biolóxica no MIT.

Luns e os seus colegas elixiron traballar coa bacteria E. coli, xa que produce naturalmente biopelículas que conteñen proteínas amiloidess que axudan á bacteria a adherirse ás superficies e que pode ser modificado mediante a adición de fragmentos de proteína chamados péptidos. Estes péptidos poden capturar materiais non viventes tales como nanopartículas de ouro, incorporándoos nos biofilms.

YAN LIANG

Recreación artística dunha célula bacteriana modificada para producir nanofibras de amiloide que incorporan partículas coma puntos cuánticos (esferas de cor vermello e verde) o as nanopartículas de ouro

Esteban Fernández Rodríguez 1ºBACH A

Fontes:

http://www.abc.es/ciencia/20140324/abci-cientificos-crean-materiales-vivientes-201403241215.html

Clonación terapeutica

            Clonación  terapéutica 

Un paso mais  para a clonación humana.

 A clonación humana foi usada para producir embrións  na súa fase de temérana , establecendo así un paso  significativo  para a medicina , afirman os cientficios  estadounidenses.

Os embrións clonados son  usados como unha fonte de células nai  , que poden ser usados como para producir novos músculos do corazón e calquera outro tipo de célula.

 O estudo, publicado na revista especializada Cell , usou métodos  como aqueles  que desembocaron  na creación  da ovella Dolly  no Reino Unido. Isto ten un elevado coste económico.

Sen embargo , os investigadores din que outras fontes  de células nai  que podían  ser mais fáciles , mías baratas e menos polémicas .

 Xa están levando acabo probas  usando células nai de embrións  doados para restaurar a vista a pacientes .

Pero o problema seria que as células doadas no pertence o paciente e serian rexeitadas polo seu corpo . A clonación evita ese problema.

Obtéñense   células da pel dun adulto a información xenética foi introducida  dentro dun ovulo usado para  estimular o ovo ata ser un embrión .

O ovo empezase a dividir pero nunca pasa da etapa de  6a 12 células.

Aínda que  tamén  hai problemas no resoltos, ofrece a vantaxe de que evita ter  que crear embrións e, por tanto, tampouco require a  donación de óvulos. Tratase en calquera caso de vías moi esperanzadoras para a medicina polas que hai que seguir apostando.

Omaima El Morabti

1º bachiller D

Fuentes de información :

http://elpais.com/elpais/2013/05/16/opinion/1368731468_736899.html