O deserto de Badain Jaran.

Este deserto chinés, situado nas provincias de Gansu, Ningxia e Mongolia Interior e é cruzado polo río Ruo Shui (“auga débil”), cobre un área de 49.000 km² e ten as maiores dunas estacionarias da Terra, algunhas delas alcanzando os 500 metros de altura.

O curioso deste deserto é que, malia ser extremadamente seco e que chove 40mm ao año, ten aproximadamente 144 lagos permanentes cunha superficie total duns 4.000 km², tanto de auga doce coma auga salgada (provenientes de montañas situadas a uns 350 km de distancia, os montes Qilian). A humidade creada no interior das dunas fai que se manteñan inmóbiles. Estes lagos dan o nome ao deserto, que en mongol significa “Lagos Misteriosos”.

Nalgunhas investigacións, arqueólogos chineses e alemán atoparon trazas de animais coma avestruces e restos de dinosauros, así como de actividade humana que se remonta a 3.000- 5.000 anos atrás.

Nas súas ladeiras e cristas prodúcese o fenómeno coñecido como “canto da arena”, un son que pode durar varios minutos e escoitarse a varios kilómetros de distancia, causado polo roce que se xera entre as capas de grans de area en movemento e as capas inferiores de area estática.

 Vera Pérez Rodríguez Nº18 1º Bach. E

Fontes de información: http://es.wikipedia.org/wiki/Desierto_de_Badain_Jaran

Medioambiente elabora unha nova estratexia.

Onte, Venres 18 de Maio, celebrouse o día mundial do Reciclaxe. Por este motivo, a directora xeral de Calidade e Evaluación Ambiental e Medio Natural, Guillermina Yaguas, anunciou a aplicación dunha estratexia que permitirá a España avanzar cara a denominada " sociedade do reciclaxe ". Neste sentido ha recordado que a xestión de residuos en España cambiou significativamente nos últimos anos e que esto favoreceu ao establecemento de obxectivos concretos en materia de prevención, reciclaxe e valorización de residuos; xunto coa implantación da recoxida separada de residuos. Aínda así, tanto España como o resto de Europa, teñen por delante un novo reto para os próximos anos: a desvinculación do crecemento económico no incremento na xeneración de residuos. Tamén plateou a necesidade de avanzar cara un modelo de crecemento sostible que reduza o consumo de recursos e aproveite de forma eficiente os xa existentes. Para conseguilo afirmou que deberase facer un notable esforzo que tamén pasará por incrementar e impulsar as recollidas separadas de residuos, incluídos os bioresiduos. 


Fonte de documentación: http://www.ecoticias.com/residuos-reciclaje/65776/Medio-Ambiente-elabora-Estrategia-prioritaria-Prevencion-Reciclado-

NATHALIE MARTÍNEZ RIBAO 1º D

A Nasa calcula que hai uns 4.700 asteroides perigosos para a Terra

A NASA calcula que hai uns 4.700 asteroides que son peligrosos para a terra, segun os datos da sonda WISE, que analiza o cosmo na luz infravermella

Segun informa a axencia estadounidense, as observacions de WISE, permitiron a mellor evaluacion da poblacion dos asteroides potencialmente perigosos do noso sistema solar, que son un subconxunto do grupo mais dos asteroides cercanos á Terra. Estes asteroides teñen orbitas cercanas á Terra e son suficientemente grandes como para resistir o paso da atmosfera terrestre e causar danos se caeran á Terra

Os novos resultados foron recollidos polo proyecto NEOWISE, que estudou a luz infravermella unha porción de 107 asteroides potencialmente perigosos cercanos á Terra coa sonda WISE, para facer prediccións sobre toda a población no seu conxunto

Jennifer Armada Ferreiro, nº3 1.BACH D
Fonte da información: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/05/17/ciencia/1337244000.html 

Unha nova oleada de llamaradas solares pode golpear a terra

Unha serie de manchas, as máis grandes que apareceron en anos, foron detectadas no sol durante a fin de semana. http://www.abc.es/videos-ciencia/20120508/active-sunspot-1476-rotates-1627089549001.html Polo menos catro delas teñen un diámetro maior que o do noso planeta é o potencial de xerar llamaradas intensas de raios X, a maior que é capaz de producir o Sol. Os expertos alertan dos riscos e recomendan que se tomen precaucións. Chamado AR1476, o escuro grupo de manchas mide máis de 100.000 km dun ao outro extremo. As manchas enormes apareceron debido á rotación solar na cara visible do Sol durante o pasado fin de semana e nos próximos días esa mesma rotación colocaranas xusto en dirección á terra. A rexión máis activa do AR1476, xerou varias llamaradas de ClaseM, a segundas máis potentes. Seguindo a súa intensidade ( que depende do fluxo de raios X, medido en vatios por medio cadrado) as llamaradas solares poden ser de categoría A, B, C, M e X. Cada clase divídese en números do 1 ao 9, é dez veces máis poderoso que o anterior. Expertos da Administración Nacional Oceánica e Atmosférica (NOAA) de Estados Unidos cre que hai unha oportunidade de 75% de probabilidades de que as manchas xeren máis llamaradas da ClaseM durante as próximas 24 horas. E un 10% de llamaradas de tipo X. Ardentes nubes de plasma: As erupcións solares causaron a explosión dunha gran cantidade de material solar ao espazo. O fenómeno, coñecido como Eyección de Masa Coronal (CME) é capaz de proxectar fóra do Sol unha cantidade enorme de materia e radiación a un ritmo de miles de km por hora. Cando as erupcións solares apuntan cara a terra, estas nubes de plasma quente poden alcanzar a Terra e danar satélites de comunicacións e sistemas eléctricos. Antela Santos Rodríguez nº31 1ºBach.D Fontes de información: http://www.abc.es/20120508/ciencia/abci-nueva-oleada-llamaradas-solares-201205081124.html

Estrelas á deriva destrúen planetas

Astrónomos observan a destrución de mundos rocosos polas súas estrelas, o mesmo proceso apocalíptico que pode sufrir o noso dentro de miles de millóns de anos. A pérdida de masa da estrela moribunda fai que os planetas cambien de ubicación e choquen entre eles. Os astrofísicos da Universidade de Warwick identificaron catro ananas brancas, estrelas como o noso Sol en fase final das súas vidas, cercadas pola pó de planetas que unha vez albergaron similitudes coa composición da Terra. A escena describe, en realidade os restos mortais tras a destrución masiva, un apocalipse cósmico. As estrelas terminaron de comer os seus mundos próximos, corpos rochosos cos mesmos elementos. Unha delas foi captada polos científicos en pleno crime. A investigación, que aparece publicada na revista Monthly Notices de la Royal Astronomical Society, supón unha aterradora descrición do que dentro de miles de millóns de anos ocorrerá no noso propio Sistema Solar. Usando o Telescopio Espacial Hubble, os investigadores atoparon catro ananas brancas, material de núcleo residual tras as estrelas que esgotan o combustible dispoñible para as súas reaccións nucleares. As estrelas moribundas foron cercadas polo pó no cal detectouse osíxeno, magnesio, ferro e silicio, os catro elementos que compoñen aproximadamente o 93% da Terra. Tamén contiña unha porcentaxe moi baixa de carbono, case como a Terra e outros planetas rochosos que orbitan arredor do noso Sol. Segundo os científicos, isto non é só unha evidencia clara de que esas estrelas foran unha vez máis, polo menos, un exoplaneta rochoso agora destruído, pero as observacións tamén apuntan á última fase da morte deses mundos. A atmosfera de unha anana branca formada por hidróxeno e helio (moitas veces só un dos dous), de xeito que os elementos pesados ​​que entran na atmosfera é arrastrado cara o núcleo e fóra da vista en cuestión de días pola alta gravidade da estrela. A fase final da morte dun planeta é a choiva de material na estrela a velocidades de ata 1 millón de libras por segundo. Unha das estrelas,a PG0843 516, destacouse do resto por mor da abundancia relativa dos elementos ferro, níquel e xofre no pó que hai na atmosfera. Ferro e níquel atópanse nos núcleos dos planetas terrestres, xa que descenden cara o centro de gravidade, xa que durante a formación do planeta, entre outros motivos. Polo tanto, os investigadores cren observar a estrela branca PG0843 516 no acto de tragar o material do núcleo dun planeta rochoso que houbo diferenza moi grande entre un núcleo e un manto, semellante ao proceso que ocorre na Terra. O director do estudo, Boris Gänsicke, Departamento de Física da Universidade de Warwick, cre que este proceso de destrución probablemente terá lugar nalgún momento do noso propio Sistema Solar. O SOL VAI A TRAGAR MERCURIO E VENUS: O sol vai tragar o interior dos planetas Mercurio e Venus. Non está claro se a Terra tamén será engulida polo Sol na súa fase de xigante vermella, pero aínda se sobrevive, a súa superficie será queimada. Durante a transformación do Sol nunha anana branca, vai perder unha grande cantidade de masa e todos os planetas van moverse máis lonxe. "Isto pode desestabilizar as órbitas e provocar colisións entre corpos planetarios, como os primeiros días do noso Sistema Solar." Esta danza imparable pode incluso destruír planetas terrestres enteiros, formando un gran número de asteroides, algúns dos cales teñen composicións químicas semellantes ás do núcleo planetario. No noso sistema solar producirase unha destrución masiva onde quizáis só Xúpiter, sobreviva. Antela Santos Rodríguez nº31 1ºBach.D Fontes de información: ABC.es

Campus científicos de verán

A Fundación Española para a Ciencia e a Tecnoloxía e o Ministerio de Educación, Cultura e Deporte, coa colaboración de 16 Campus de Excelencia Internacional e Rexional e o apoio de Obra Social "A Caixa", pon en marcha a 3ª edición do programa Campus Científicos de Verán (CCV), dirixidos a 1.800 estudantes de 4º de ESO e 1º de Bacharelato. Durante sete días os participantes en CCV 2012 estarán en contacto coa investigación científica, participando nun proxecto de achegamento científico especialmente deseñado para eles por profesores de Universidade e de Ensino Secundario. O programa completarase con actividades de lecer científico-cultural (conferencias, visitas a museos e centros de ciencia?) e deportivas. A presentación de solicitudes permanecerá aberta ata as 14:00 horas (horario peninsular) do día 16 de maio de 2012. Na seguinte páxina web http://www.campuscientificos.es/ poderán atopar máis información con todos os detalles do programa. En caso de dúbida, contactar con informacion@campuscientificos.es

A NASA HACHA UNHA "MINA" DE FERRO E MANGANESO NO ASTEROIDE XIGANTE VESTAA nave espacial Dawn, da NASA, revelou novos detalles sobre a composición do asteroide xigante VESTA. En particular, descubriu ferro e manganeso abundante, a temperaturas entre -10 e -100 graos Celsius. Ademais, a sonda obtivo novas perspectivas sobre o cambio na temperatura do corpo, e a súa estructura interna.Os datos foron presentados este xoves nunha reunión da Unión Europea de Xeociências en Viena, nun encontro no que se pretende axudar aos científicos a entender mellor os inicios do sistema solar e os procesos que dominaron a súa formación. As imaxes de Dawn, tomadas a uns 680 km sobre a superficie do asteroide,mostran unha gran variedade de minerais na superficie da rocha, moitos compostos de ferro e magnesio. Esta composición é frecuentemente en rochas volcánicas da Terra. As imaxes tamén revelan lagoas de roca fundida mediante os impactos de lixo espacial.

Jaime Cofán Rebollo Nº9 1ºBach.D
fuente de información:http://www.elmundo.es/elmundo/2012/04/26/ciencia/1335437067.html

La energía del futuro

Los científicos luchan por lograr una fuente de energía limpia, segura, barata e inagotable.

La fusión nuclear puede cambiar el mundo. Sería una fuerte de energía universal de la que se servirían ricos y pobres por igual. Es el sueño del futuro.

Este proceso es el que utilizan las estrellas para emitir luz y calor. Consiste en unir partículas de hidrógeno hasta convertirlas en helio a altísimas temperaturas. Lo complicado es que sólo se produce esta fusión cuando el plasma está lo suficiente caliente y denso para que los núcleos atómicos contenidos en el gas se puedan combinar entre sí liberando energía. Por lo tanto, es necesario un enorme gasto energético para lograr el proceso, y esto no resultaría rentable.

Pero dos físicos de la universidad de Princenton han descubierto que unas burbujas con impurezas que aparecen en el proceso son las culpables de enfriar el plasma además de actuar como escudos que bloquean la entrada de la energía al reactor.Una solución, según Gates y Aparicio, sería una inyección de energía directamente en las burbujas que daría lugar a una mayor densidad. Si se comprueba su temperatura se proporcionarán mejoras esenciales en la construcción de futuros reactores.

Por otro lado, la semana pasada Andrea Rossi y Sergio Focardi de la universidad de Bolonia anunciaron haber hallado el secreto de la fusión a temperatura ambiente, fenómeno que la mayor parte de la Comunidad científica cree imposible. Ahora, deben demostrarlo.Lo que sí parece claro es que la fusión es un proceso mucho más “natural” y menos contaminante que la fisión (método utilizado  en todas las centrales nucleares) que la utiliza uranio y plutonio, elementos escasos y altamente radiactivos.

Así pues, esperamos que las experimentaciones con el proceso de fusión sigan y se llegue algún día a lograr esa fuente de energía limpia y segura por el bien del planeta y de todos los seres vivos. HAGAMOS EL SUEÑO REALIDAD

Fontes:http://www.abc.es/ciencia/ciencia.asp

Ariana Fernández González                                   1ºBach D

Los glaciares del Himalaya no se derriten tan rápido como se creía

Los glaciares del Himalaya retroceden y pierden reservas de agua, pero no tan rápido como se pensaba hasta ahora. Esta es la conclusión de un estudio recién publicado en la revista "Sciene" . El trabajo es una revisión de todas las investigaciones existentes sobre los glaciares del Himalaya que ha sido llevado a cabo por un equipo internacional de científicos dirigidos por Tobias Bolch, de la Universidad de Zurich.

Los resultados indican que el ritmo de deshielo que padece la gran cordillera asiática es similar al del resto del mundo. Eso contradice las severas predicciones que diversos organismos habían hecho sobre el destino de los hielos eternos del techo del mundo. Hay que recordar que en 2007, el Panel Intergubernamental para el Cambio Climático(IPCC) aseguró en su IV Informe de Evaluación sobre el Cambio Climático que los glaciares del Himalaya podrían fundirse del todo en 2035. Tiempo después, el IPCC reconoció que se había equivocado y que había incluido en su informe esa referencia sobre el Himalaya que no estaba científicamente contrastada.

El trabajo recién publicado en 'Science' confirma, efectivamente, que el IPCC no estaba en lo cierto y que el Himalaya no va a desaparecer en 2035. Los autores han utilizado todas las medidas de longitud, área y volumen de los glaciares existentes, desde las más recientes vía satélite hasta las históricas, algunas de las cuáles se remontan hasta 1840.

Han concluido que los glaciares están perdiendo una longitud de entre 15 y 20 metros por año y pierden entre un 0,1% y un 0,6% de su superficie anualmente. Respecto al volumen de hielo, el grosor desciende unos 40 centímetros de media al año. Curiosamente, el retroceso es generalizado excepto al noroeste, en las montañas del Karakorum, donde los glaciares se mantienen e, incluso, ganan algo de volumen en los últimos años. Eso sí, los autores señalan también que esa zona del Karakorum es más impredecible y experimenta avances y retrocesos de forma más brusca y rápida que el resto de la gran cordillera asiática.

Enlace: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/04/23/natura/1335176075.html

Brais Castro Rodríguez Nº7 1º Bach. D

Unha xigantesca reserva de auga no subsolo africano.

Según un mapa xeolóxico elaborado por científicos británicos, África pode estar sobre unha enorme reserva de auga subterránea, cun volume total de medio millón de kilómetros cúbicos, vinte veces o auga procedente de precipitacións anuales no continente, que podería aliviar a sede de máis de 300 millóns de africanos.

Estes acuíferos non proveñen de acumulacións de precipitacións ou filtracións da terra senón que teñen aproximadamente 5.000 anos, tempo no que o Sahara estaba composto por numerosos lagos e vexetación de sabana, antes da gran desertización.

Algúns pozos encóntranse a 25 metros de profundidade e poderían ser explotados fácilmente pero outros, a 250 metros, precisarían infraestruturas moito máis caras e complexas, eso sí, non precisariamos tratamento da auga porque a súa calidade é moi boa.

Enlace : http://www.abc.es/20120420/ciencia/abci-gigantesca-reserva-agua-aparece-201204201311.html
Esperemos que adiquen este gran descubrimento para as persoas que viven no propio continente..

Raquel Barreiros Novoa 1º BACH - D .

Un invento obtén auga potable do aire.

A medida que pasan os anos, o problema da auga potable agudízase.
A turbina WMS1.000 de EoleWater é capaz de recoller a auga que se encontra no aire grazas a un condensador de humidade. É capaz de funcionar durante anos, producindo 1.000 litros de auga potable ao día, sen perigo de esgotar a fonte nin contaminar o ambiente. A turbina eólica "atrapa" a humidade incluso en zonas desérticas.
A turbina extrae a auga, fíltraa e logo remineralízaa. A empresa, que ten a súa sede nunha pequena localidade francesa, ten plans de construír modelos capaces de producir entre 5.000 e 10.000 litros de auga potable.
Enlace: http://www.abc.es/20120420/ciencia/abci-invento-transforma-aire-agua-201204201210.html
Lucía Sánchez Corral 1ºBach. D.

Republicanos catalanes tratan de frear a venta de parcelas naturais.

ERC ( unha formación republicana catalana ) pediu á Generalitat que paralice a venta de 90 hectáreas do Parque Natural de Aiguamolls de l´Empordà porque "rompe a dinámica seguida polos diferentes Gobernos de aumetar o patrimonio público".

O Departamento de Territorio e Sostenibilidade quere vender por 2,5 millóns de euros unha extensión de terreo agrícola de elevado valor natural rodeada de cursos fluviais, un conxunto edificado a mediados do século pasado e catro masías en ruínas para facer caixa e aforrar en costes de mantemento.

Segundo a formación republicana recorda, o Instituto Catalán de Solo (Incasòl) comprou en 2006 a finca para dar cumprimento a "unha política de compras dirixida a preservar o territorio" e denuncia que a venta pode " abrir a porta a un cambio de usos encuberto". Esta opinión está apoiada pola entidade ecoloxista Salvem l´ Empordà que si que esta operación " resulta contraria aos criterios de preservación de espacios naturais".

Link a 3 vídeos magníficos sobre este Parque Natural :

http://www20.gencat.cat/portal/site/parcsnaturals/menuitem.3641993211ba67e33f6c8910b0c0e1a0/?vgnextoid=ff3aee5018532210VgnVCM1000008d0c1e0aRCRD&vgnextchannel=ff3aee5018532210VgnVCM1000008d0c1e0aRCRD&vgnextfmt=default&tipus=Tots&ppal=1&pagina=1#



Raquel Barreiros Novoa, 1º BACH - D

O bebé de mamut mellor conservado, de “xira” por Asia.

Lyuba,que é como se chama, nacida fai miles de anos permanece agora en Hong Kong para deleite de científicos e curiosos.

Lyuba foi encontrada nas montañas de Siberia por un pastor fai cinco anos, e crese que morreu afogada fai 40.000 anos, cando a criatura tiña un mes de vida.

O seu corpo, preservado a baixísimas temperaturas, viaxa agora polo continente asiático, concretamente por China, Indonesia, Singapur e Taiwán. A sala na que se expón o corpo de Lyuba tamén está a baixas temperaturas para evitar o seu deterioro. Segundo os investigadores a súa pel e os seus órganos internos permanecen intactos.. Incluso encontráronse restos de leite materno no estómago da pequeña.Os científicos esperan que o estudo do mamut axude a explicar que ocurreu para que estes mamíferos desapareceran.

Fontes: http://www.abc.es/20120411/ciencia/abci-mamut-conservado-201204111259.html

Wendy Danniela Martínez Martín 1ºBach E

A revista science denuncia o auxe do turismo das células nai

A revista science denunciou o auxe do turismo xerado pola búsqueda de células nai en diversos lugares do mundo, que en moitos casos responde a promesas fraudulentas. Un exemplo está en Xapón que teñen empresas que anuncian tratamentos baseados en células nai para curar enfermidades como a diabete, o alzheimer e lesións da columna vertebral; estas promesas que xogan coa desesperación do enfermo afirmando o tratamento, o grao de mellora e o tipo de células usdadas; provocaron que os científicos coincidan en chamar '' o turismo das células nai".

Por outra banda os EE.UU (que xunto coa Unión Europea tomaron medidas para combater o uso de células nai) tomaron medidas para controlar o uso terapéutico das células nai.

En conclusión, prohíronse todo tipo de tratamentos non aceptados con células nai, xa que poden funcionar ou non e poden por en risco a vida do paciente.

http://celulasmadreenconstruccion.blogspot.com.ess/

NOEMI BASALO 1ºE BACHILLERATO

A Garda Civíl descubre unha rede de tráfico de células nais

A Garda Civil de Alicante desmantelou unha rede que se adicaba a conseguir células nais de manera fraudulenta tras estafar deceas de mulleres que chegaron a pagar ata 2.000 euros por conxelar o seu cordón umbilical. Os tres detidos arrestados a semana pasada pola Garda Civil, ofrecían servizos para a súa posterior conservación e facían creer que posuian un laboratorio alemán ofrecendo os seus servizos por Internet.

Isto tivo a súa orixe cando en agosto do pasado 2011, A “Agencia Española de Medicamentos y Productos Sanitarios (Aemps)”, comunicou a Garda Civil que as autoridades sanitarias alemáns detectaron falsificacións dun certificado de Normas de Correcta Fabricación de Medicamentos en Alicante para fins comerciais en canto ao tratamento de células nais.

Os investigadores están intentando averiguar o destino final do material xenético, xa que sospeitan que podían habelos vendido no mercado negro, posto que as células nais se empregan para curar numerosas enfermidades e tamén para tratamentos estéticos.

Jennifer Armada Ferreiro nº3 1.D BACH

Fontes da información: http://www.laverdad.es/murcia/20120328/local/provincia_alicante/celulas-madre-alicante-201203280742.html

http://www.europapress.es/murcia/noticia-red-trafico-celulas-madre-cobraba-2500-extraccion-sangre-cordon-20120402160039.html

Concurso CLIMANTICA

Páxina do concurso
http://congresovirtual.climantica.org/convocatoria-es/

Déixovos algúns exemplos de traballos gañadores no concurso de CLIMANTICA, para que vos animedes a participar.
- Cara onde imos
http://www.youtube.com/watch?v=F7hKF0luvWc&feature=player_embedded

- Desaparición das abellas
http://www.youtube.com/watch?v=WKuTzQggD4Q&feature=channel_video_title

- A pegada ecolóxica de Nico
http://www.youtube.com/watch?v=VNjnyjZYenQ

- Abrazando as árbores
http://www.youtube.com/watch?v=S5rlLRubqcI&feature=player_embedded

- Crónica de una muerte anunciada
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=GzvyQWMSwdo#!

- Un ejemplo dun video creativo
http://educacionambientalparaodesenvolvement.blogspot.com.es/2012/02/un-exemplo-de-video-creativo-santiago.html

- Madre Terra
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=J7AFJVX6leo

- Xeoenxeñería
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=chuZz9doQb0

- Un paseo polos arrecifes de coral
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=f7Rcx55dL5c#!

- O problema do cambio climático tamén é noso
http://acienciatamenecultura.blogspot.com.es/2011/05/o-problema-do-cambio-climatico-tamen-e.html

- Pegada ecolóxica rural vs ciudad
http://www.youtube.com/watch?gl=ES&v=xs54uCuHH6Q

- Crise ambiental
http://www.youtube.com/watch?v=us4-WQse3Lk

- Mitiguemos os gases invernadeiro desde a escola
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Z-O1vB0nKnU

- Algúna animais em perigo de instinción
http://www.youtube.com/watch?v=m3zI2tFMKag

- Fauna en instinción em Galicia
http://www.youtube.com/watch?v=uIpXnVEI-jk

- Enerxía nuclear solución ao cambio climático
http://www.youtube.com/watch?v=eov0DJ4aZH8

La desorientación por insecticidas puede explicar la desaparición de las abejas

La desaparición de las abejas puede deberse a los efectos insecticida neonicotinoide por su efecto desorientador.

Los investigadores descubrieron que la ingesta de thiamethuxam incluso en dosis muy pequeñas son letales para estos animales.

Estas muertes suponen tres veces la tasa normal.

Los científicos determinaron que la población de las abejas podria reducirse a la mitad, llegando incluso al 75%, si la mayoria de los miembros de una colonia se viesen afectados por el producto.

El estudio demuestra que una pequeña dosis de imidacloprid, otro insecticida neonicotinoide afecta a los abejorros, reduce su peso y hace que las colonias engendren un 85% menos de abejas reinas.

Medicina personalizada.

Recomendo que vexades este video sobre mediciña personalizada, esta todo moi claro e moi ben explicado.

http://www.rtve.es/television/20110325/medicina-personalizada/419580.shtml

Paula Trigás Vázquez. Nº26

Nanopartículas para a medicina

Na actualidade, a investigación en nanopartículas é unha área de grande interés debido á inmensa variedade de aplicacións potenciais. Luis M. Liz Marzán, catedrático na Universidade de Vigo e un dos científicos españois de maior prestixio internacional, co seu traballo está permitindo o desenrolo de novas terapias médicas e de novos sensores ultra sensibles, capaces de detectar enfermidades nos seus estados iniciais o conocer a presencia de productos tóxicos cunha moi baixa concentración.

Mónica Luna.- ¿Dónde emana a fascinación científica actual polas nanopartículas?
Luis Liz.- Do feito de que as súas propiedades non só dependan da súa composición, senón tamén do seu tamaño e da súa forma.


M. L.- ¿Qué propiedades das nanopartículas consideran especialmente interesantes na súa investigación?
L. L.- A propiedad que se concentra no campo eléctrico nas distintas zonas das nanopartículas, é especialmente relevante á hora de utilizar as nanopartículas como sensores de alta sensibilidade, capaces de detectar incluso a presencia dunha soa molécula. Aproveitando a concentración do campo eléctrico en zonas específicas das nanopartículas, conseguimos amplificar as señais luminosas que proceden das moléculas unidas a elas e de esta forma aumentar a sensibilidade da súa detección.

M. L.- ¿Podríanos por un exemplo desta forma de detección de moléculas?
L. L.- Un tipo de nanopartícula especialmente conveniente para detectar a presenza duna soa molécula son as nanoestrellas.


M. L.- ¿Cáles son as vantaxes de dispor de detectores moleculares tan sensibles?
L. L.- Moitas e importantes. Podríanse detectar enfermidades nos seus comenzos, cando aún non hai síntomas.


M. L.- ¿Investigan algunha aplicación das nanopartículas relacionadas coa terapia médica?
L. L.- Estamos estudando varias posibles aplicacións. Unha delas consiste en utilizar as nanopartículas como repartidoras de fármacos.
Outro tema de investigación que estamos levando a cabo consiste en entender cómo se comunican as bacterias e cómo detectan a presencia doutras células. Gustaríanos chegar a conocer cómo podemos manipular o comportamento das bacterias para que, actúen de modo menos agresivo e así poder previr enfermidades. Asimismo, buscamos poder manipular estas bacterias coa finalidade de que se comporten de modo máis ou menos activo con certos tipos de células, algo que podría utilizarse como sistemas de terapia.


M. L.- ¿Cree que se os resultados da súa investigación chegasen a establecerse como terapias, serían seguras?
L. L.- Os protocolos de seguridade ós que están obligados os medicamentos e terapias médicas son moi estrictos. Se conseguen pasalos podemos estar seguros de que non haberá contraindicacións graves.


M. L.- ¿Cál é a parte máis importante da investigación que realizan?
L. L.- Creo que a parte relacionada coa ciencia básica é moi importante. É imprescindible entender cómo crecen as partículas, porqué crecen cunhas determinadas condiciones e porqué eso da lugar a unhas propiedades específicas.


Enlaces:

http://www.elmundo.es/elmundo/2012/03/26/nanotecnologia/1332760914.html


Lorena Rodríguez Castro Nº24, 1º BACH. D

Separan con éxito a duas siamesas unidas polo abdomen e o figado

As dúas nenas, Núria e Marta naceron unidas polo abdomen e compartían o fígado.

Seis meses despois foron separadas nunha operación de case sete horas na que participaron unha treintena de profesionales e precedida de numerosas probas xa que estaba planificada ao detalle. A súa única preocupación era conseguir pechar a pel con precisión para evitar posibles infeccións, pero finalmente realizaron un corte en forma de libro a cada lado do abdomen

As duas nenas estuveron só un di na U.C.I pediátrica e unha semana despois volveron a casa. Ainda que o cambio deixounas algo desconcertadas ao principio, xa que estaban acostumadas a facer todo xuntas.

Con só sete meses son as protagonistas do primeiro caso de separación dunhas siamesas con éxito en Cataluña e o cuarto de toda España , xa que houbo dous en Madrid e un en Sevilla

Fonte da información: http://www.elmundo.es/elmundosalud/2012/03/18/portada/1332094749.html

Jennifer Armada Ferreiro, 1ºD BACH. Nº3

Se descubre en Manhattan una nueva especie de rana.

National Science Foundation (NSF) ha anunciado el descubrimiento de una nueva especie de rana. Se trata de una nueva rana leopardo  que los científicos habían tomado durante años por una variedad ya conocida d esta especie. Habita en Manhattan y en sus alrededores . Su ADN y su croar ,corto y repetitivo, son únicos , y este ha sido lo que ha llamado la atención de Jeremy Feinberg que las pruebas de ADN comprobaron que era una nueva especie .
Para los investigadores ha sido una sorpresa enorme encontrarse a esta especie en los estanques y pantanos de el centro de Nueva York.

A clonación dun mamut, un paso máis cerca.

O mamut xa ten o seu xenoma secuenciado.
Científicos rusos deron a coñecer os seus plans de clonar un exemplar de mamut conxelado durante 10.000 anos.
"Queremos levar a cabo unha clonación somática, ao inserir o material xenético dun mamut nas células dunha elefanta actual" dixo un voceiro do Instituto de Ecoloxía Aplicada. As células nai serán transvasadas ao útero dunha elefanta que xerará o feto durante 22 meses co fin de que naza, unha cría de mamut viva.
En concreto, as células do mamut inseriríanse en embrións dun elefante procedente da India, ao tratarse do seu parente xenético máis próximo.
O voceiro adiantou que as probas xenéticas serán extraidas do mamut a finais deste ano, tras o que serán enviadas a Corea do Sur, onde a clonación podería facerse realidade dentro de varios anos.
Enlace: http://www.abc.es/20120314/ciencia/abci-cientificos-rusos-quieren-clonar-201203141706.html
Lucía Sánchez Corral 1ºD nº30

Atopado un fósil de máis de 157millóns de anos.

Un grupo de investigadores, liderados polo chino Ke-Qin Gao, da Universidade de Pekín, atoparon na cidade de  Liaoning ó esqueleto, casi completo, dunha salamandra que viviu fai 157 millóns de anos, no  Xurásico dos dinosaurios, e que é, segúndo conclusións, a máis primitiva que se coñece nesta  orde das salamandroideas.

Os seus  descubridores, que bautizaron á especie como 'Beiyanerpeton jianpingensis, retrasa a aparición do seu grupo nuns 40 millóns de anos, pois o récord anterior era o da salamandra 'Valdotriton gracilis', que foi atopada no  iacemento das Hoyas, en Cuenca.

Os restos  encontrabanse  nunha capa de sedimentos volcánicos do  Xurásico Superior e presentaban  características comúns cas salamandras actuais, das que hai unhas 500 especies rexistradas na actualidade.

Unha das conclusións que os científicos sacan da súa  análise morfolóxica é que a separación entre o  grupo das chamadas salamandras xigantes ('Cryptobranchoidae') e o grupo máis extendido  na actualidade  produciuse  antes do  que se pensaba, posto que esta especie pertence o segundo.

Por lo que se ha averiguado, la 'Beiyanerpeton jianpingensis' medía uns 10 centímetros de largo e  sempre viviu  dentro da  agua. Hoxe o  seu grupo é o  máis extendido  no  hemisferio norte do planeta.

Información do periodoco El mundo.

MARIANA CONDE ÁLVAREZ 1ºBac.E nº5

QUINCE ANOS DESPOIS DE DOLLY, A CIENCIA REVISA A CLONACIÓN.

Quince anos despois da clonación da ovella Dolly, a clonación volve a estar presente nos laboratorios.

As últimas análises publicadas en diferentes revistas científicas mostran as diferenzas entre as Ips e as embrionarias, o que podería supor unha limitación para o seu emprego en humanos e un novo impulso para a clonación terapéutica.

Aínda que se deu a coñecer popularmente en todo o mundo coa aparición da ovella Dolly en 1997, a técnica da transferencia nuclear ten máis anos, concretamente 60. A Robert Briggs, a idea da transferencia nuclear chamáralle a atención cando estaba a estudar o papel do núcleo e os seus cromosomas no Hospital de Filadelfia en 1949. Uns anos antes, outro científico alemán, Hans Spemann, xa propuxera un experimento deste tipo, pero cando Briggs puxo en marcha as súas investigacións non coñecían eses datos.

A transferencia nuclear consiste en extraer o núcleo dun óvulo do organismo a clonar, que é onde está o material xenético, e quitar tamén o núcleo dunha célula somática que é onde se insere o óvulo enucleado. O que Briggs e Kings fixeron foi utilizar como células somáticas embrións de ra. O paso que deu Wilmut, o 'pai' de Dolly, foi empregar un método co que podía crear clons a partir dunha célula adulta. No seu caso, tomou células da glándula mamaria dunha ovella que foron fusionadas, utilizando descargas eléctricas, cun óvulo sen núcleo de ovella.

A técnica da reprogramación celular consiste en inserir un ou varios xenes no interior dunha célula adulta, por exemplo da pel, para que sexan estes elementos os que empecen a reprogramar internamente a esa célula e que o seu 'reloxo vital' dea marcha atrás. De tal forma que a partir dunha etapa adulta vólvase a unha etapa inicial na que os investigadores poidan transformar esa célula en calquera outra sen necesidade de utilizar un embrión ou un óvulo e quedando fora calquera debate ético.

Doutra banda, tal e como apunta o científico Eilertsen, do departamento de Epixenética e Reprogramación Nuclear do Centro de Investigación Biomédica de Pennington: "a taxa de éxito é aínda baixa, cunha eficiencia global de só un 1%, o que non é realmente viable para especies tan importantes como o gando".

Este experto, que actualmente está a traballar na identificación e desenvolvemento de químicos que poidan mellorar a eficiencia desta técnica do mesmo xeito que a da produción de células iPS, cre en que o futuro da clonación pasa por "mellorar o manexo de importantes especies para a agricultura; ser un medio para producir proteínas relevantes a nivel comercial e terapéutico e servir como unha fonte de órganos para xenotrasplantes dirixidos a persoas".

Enlace: http://www.elmundo.es/elmundosalud/2012/02/23/biociencia/1330021923.html

Ana Rodríguez Lamas. Nº 26, 1º D Bacharelato.

Descubrimento dun tratamento para non engordar, vivir máis e estar inmune do cáncer.

Manuel Serrano, xefe do equipo de investigación, xunto a Ana Ortega, autora principal.

Unha terapia logra que a graxa non se almacene e se transforme en enerxía.

Vivir máis, comer sen preocuparse a engordar e protexidos frente o cáncer sería estupendo. Investigadores españoles do Centro Nacional de Investigacións Oncolóxicas (CNIO) deron un paso na búsqueda dun fármaco que permitiría queimar as calorías sobrantes, previr a aparición de tumores e prolongar a media de vida en 12 años máis. Esa píldora “milagrosa”, de momento, solo se probou en ratóns, pero abre unha nova vía de investigación para ataxar gran parte das doenzas do siglo XXI. O máis importante deste fantástico traballo do grupo de Manuel Serrano do CNIO presentase na revista «Cell Metabolism».

O descubrimento reforza unha hipótese que cada vez colle máis forza: o cáncer, o envellecemento e a obesidade son manifestacións distintas dun mesmo problema global que vai crecendo, a medida que o organismo acumula nos seus texidos danos que de por sí solo non pode reparar.

Con moitos dos grandes descubrimentos científicos, o descubrimento foi inesperado. O grupo do CNIO estudiaba algúns destes xenes con capacidade protectora fronte ó cáncer e o seu papel na lonxevidade. Os investigadores querían saber se un deses xenes «anticáncer» (gen Pten) conseguía que os seus portadores viviran máis. A respuesta foi positiva, así que crearon ratóns diseñados xenéticamente para ter una copia extra do xen protector.

Os animais non solo foron máis resistentes o cáncer co resto senón que ademáis viviron un 12% máis de media. Se trasladásemos este dato a anos de vida humana, poderíamos falar de entre 10 e 12 anos máis de vida. Así demostrouse o impacto que tiña Pten na lonxevidade, aínda que a maior sorpresa foi descubrir que eses ratóns lonxevos e protexidos frente o cáncer eran significativamente máis delgados pese a comer máis que seus compañeros. Tamén descubriron que tiñan menos risco de desarrollar diabetes e o seu fígado toleraba mellor unha dieta rica en graxa, en definitiva non sufrían as doenzas do sobrepeso e a obesidade.

Potenciar a graxa «Boa»

O quebracabezas completouse cando explicaron por qué eses ratóns queimaban máis enerxía co resto. O estudo dos animais mostrou que tiñan unha proporción maior de graxa parda ou marrón, un texido graso «bo» que queima a enerxía almacenada. O metabolismo de humanos e de todos os mamíferos sustentase nun difícil equilibrio entre o texido adiposo branco, que almacena a graxa, e o pardo, que a elimina. O estudo demostra que o xen Pten activa esta graxa parda o que explicaría a delgadez dos ratóns, a pesar de seu apetito.

Non é a primeira vez que se demostra o papel desta graxa benieficiosa. Moitas das organizacóns de nutrición quererían potenciala, pero o grupo CNIO ofrece por primera vez un camiño para conseguilo sen efectos secundarios.

Este texido está deseñado precisamente para queimar graxas e solo ponse en marcha cando o cerebro detecta o estrés producido polo exceso de nutrintes. É entonces cando envía a orden a las células de la graxa.

Composto xa sintetizado

A estimulación deste xen non é solo una alternativa teórica. O CNIO probou nos animais do laboratorio un composto, sintetizado por este grupo de investigación, que exerce o mesmo efecto beneficioso que o xen anticanceríxeno. Este composto, patentado polo centro, podría ser esa pilula «milagro» ca que dentro duns anos podríase previr a aparición do cáncer e vivir máis tempo sen riesco de obesidade e das doenzas que acompañan o sobrepeso.

En conclusión:

A boa noticia é que no estudo non se detectaron efectos secundarios do tratamento, polo menos a corto prazo. A administración da terapia efectuose durante un período curto e agora estase probando un efecto a longo prazo.

Fontes de informacion: Abc ciencia, xornal do dia 6 de marzo de 2012, imaxe descargada de google imaxes.

Realizador: José Calvo Ayuso do curso 1º de bacharelato D. número 6.

Un meteorito provocou a última Idade de Xeo

Hai 12.800 anos o clima da Terra sufriu un enfriamento que durou 1.300 anos. Hai tempo críase que a orixe deste repentino enfriamento pudio ser debido ao impacto dun meteorito e actualmente esta teoría volve a tomar forza debido a que un grupo de investigadores logrou identificar o lugar no que colisionou un gran meteorito nesa época.

Un equipo de 16 investigadores de varias universidades atoparon, no Lago Cuitzeo (México), unha capa moi fina de sedimento cunha composición de elementos moi extraña ( elementos de hai 13.000 anos).
Grazas ao seu estudo creese que puido ser o resultado dun impacto dun obxecto cósmico contra a terra.
Nesta colisión que deixou una capa negra e rica en caborno e nanodiamantes (atopáronse tamén huellas de esférulas resultantes da gran velocidade coa que chocaron durante o impacto) duns 10 centímetros estaría a orixe dese cambio climático que iniciou o período coñecido como Dryas Recente.

Os datos do Lago Cuitzeo suxiren que foi un asteroide ou un cometa de grandes dimensións fragmentado en pedazos. Este obxecto entrou na atmosfera cun ángulo moi baixo, provocando tanto calor que quemou toda a vexetación que había arredor e como consecuencia houbo un importante cambio no clima.

Video de como se formaría unha nova era de xeo

Fonte de información

María Cerreda Pereira nº8 1ºD

Un 'Tanstavinsaurus sanzi' atopado en Teruel

Foron encontrados os restos dun dinosauro de 20 toneladas que viviu no municipio Del castallar (Teruel). Trátase dun 'Tanstavinsaurus sanzi', que viviu hai 110 millóns de anos. Encontrouse na localidade turolense Del castellar, coñecida polas pegadas de dinosauros e porque xa se acharan alí varios ósos e dentes de hai 130 millóns de anos.


Segundo as súas conclusións, é o dinosauro máis completo doCretácico inferior en toda Europa, porque cos fósiles encontrados con anterioridade xa se ten o 45% do seu esqueleto. En concreto, tras a escavación, lograron sacar á luz a pata posterior enteira (incluída o pé), o raio dunha pata dianteira, varias costelas e restos da cadeira e dunha das mans. Co que puideron descubrir que este 'Tastavinsauro' mediu 17 metros de longo.


O achado permitiu facer unha comparación con outro fósil do mesmo exemplar e comparalos. Iso permitiu clasificalos dentro dun grupo novo 'Laurasiformes', porque viviron no que era Laurasia, un continente que formaban entón Norteamérica e Europa.


Fonte de información

Abraham Otero Fernandez 1ºD Nº22

Un descubrimento que te vai deixar mudo

Que darías a cambio de facer calar a túa nai cando che está rifando?
Agora científicos xapones teñen a nosa solución,trátase dunha arma láser en forma de pístola que provoca tartamudeo.

Esta pístola consta dunha caixa na que se atopan un punteiro láser, un sensor a distancia, un ordenador , un micrófono direccional e un altavoz.
O obxectivo do aparello, consiste en facer que a persoa que está falando o ser apuntada con ela comeze a tartamudear e non consiga seguir falando.

De que maneira se consegue isto?
A pístola provoca que a persoa que fala, escoite a suas propias palabras cun retraso de 0.2 segundos. Este lixeiro retraso fai que sexa imposible para o ser humano continuar falando , polo tanto o obxectivo da pístola é conseguido.

Os seus efectos non provocan ningún malestar físico e o afectado recupera a fala de inmediato.

Nunca soñastes con isto? Desgraciadamente non se cree que estas pístolas saian o mercado xa que os cientícos consideran que a súa tecnoloxía é tan sinxela que non creen que a puideran patentar. E tamén o seu emprego en mans inadecuadas sería un atentado contra os dereitos humanos.
Polo tanto, teremos que seguir conformándonos cos nosos soños.

Para máis información entra en : http://www.abc.es/20120302/ciencia/abci-inventan-pistola-deja-mudo-201203021723.html

Noelia León Rodríguez nº15 1ºD

Onte día 29 día mundial das enfermidades "raras"

Onte día 29 de febreiro celebrouse o día internacional das chamadas enfermidades raras.

En España actualmente 3 millóns de persoas sufren algún tipo destas enfermidades

O que máis nos enternece son cando estas enfermidades afectan os máis pequenos.Como acontece co caso de Lucas un neno de 3 anos que sofre unha enfermidade 'rara' , ostoxénesis imperfecta, grado 2, letal, a máis alta que hai dentro de esta patoloxía ou tamén chamada enfermidade dos osos de cristal.

Nesta fotografía podemos ver o pequeno Lucas coa súa nai e o seu irmán xemelgo.

Os médicos dixeronlle a súa nai que Lucas non chegaria a nacer pero non foi así xa que maña día 2 de marzo Lucas cumprira 4 anos.

Dous novos grupos sanguíneos

0,A,B ou AB son os grupos aos que pode pertencer o noso sangue (e se temos ou non certa proteína integral na parede dos nosos eritrocitos, o factor Rh, seremos positivo(coma o 85% da poboación) ou non). Agora, un equipo internacional de investigadores confirmou a existencia de dous tipos novos de sangue aínda pouco coñecidos: Langereis e Junior. Este descubrimento terá múltiples aplicacións na medicina para transfusións, transplantes de órganos e mesmo terapias contra o desenvolvemento do cancro. Aínda que se coñecen estes grupos, o que todavía non se atoparon son as proteínas das células sanguíneas identificados con ditos grupos.






Nature genetics é a revista na que se publicou este achado, moi común no leste asiático. Bryan Ballif, participante da investigación levada a cabo na Universidade de Vermont (EEUU), explica: "estímase que máis de 50.000 xaponeses sexan Junior negativo, e isto pode traer problemas de incompatibilidade do feto coa nai, ou á hora de realizar transfusións sanguíneas". Ademáis, estas novas moléculas tamén están asociadas a desenvolvemento de mecanismos de resistencia contra o cancro, do cal se partirá para mellorar a eficacia dos tratamentos.

Podedes ver a noticia completa na páxina web da revista Muy Interesante




Andrea Fernández Novoa 2ºBach B

Ötzi, o "home de xeo", sufría do corazón e ten "parentes" vivos.

Un equipo internacional de científicos publicou a secuenciación do cadáver conxelado máis famoso do mundo. Un cazador prehistórico que faleceu desangrado hai uns 5.300 anos despois de que unha frecha lle atravesase o corpo polas costas e, de remate, recibese un golpetazo na cabeza.

Uns excursionistas descubriron o corpo de Ötzi no Alpes, preto da fronteira entre Italia e Austria en 1991. Moi conservada, é a momia humana máis antiga do mundo e unha das máis estudadas pola ciencia.

Polos irmáns Alfonso e Adrie Kennis xa sabiamos algunhas cousas, como que tiña os ollos marróns e afundidos, e un rostro sucado de engurras que lle facía parecer ancian pero crese que tiña uns 45 anos. Tamén sabiamos que comía cabra e que pesaba 45 quilos e non supera o 1,60 de altura. Agora, a secuenciación do xenoma permitiu confirmar algunhas das súas características e coñecer outras novas.

Os investigadores descubriron que Ötzi tiña algúns problemas de saúde. Sufría das arterias e tiña caries nos dentes. Ademais, teñen atopado pistas sobre o paradoiro dos seus parentes vivos máis próximos que poden vivir en Córsega e Sardeña.

En 2008, os científicos deron a coñecer a secuencia completa de ADN tomada da mitocondria celular de Ötzi. Contiña mutacións que non se encontran nas poboacións actuais, o que deu lugar a que o pobo onde pertencera desaparecera de Europa.

Enlace: http://www.abc.es/20120229/ciencia/abci-otzi-hombre-hielo-sufria-201202291036.html

Lucía Sánchez Corral nº 30 1ºD

Un fósil de tartaruga de máis de 100 millóns de anos.

Recentemente, na provincia  de Henan (China) un home encontrou uns restos fósiles de tartaruga. Cando o fósil foi investigado por un paleontólogo local, os estudios datarono de 100 millóns de anos de antigüedade, o que, a pesar de ser incrible, é posible dado cas tartarugas forman parte dun dos máis antiguos grupos de reptiles, con 215 millóns de anos de historia. A datación do fósil proven do mesozoico, do periodo Cretáceo, a época dos dinosaurios. 

Os restos fósiles da pequena tartaruga, de aspecto semellante a dunha patata petrificada, miden 15 centímetros de longo e sete de ancho. Sen embargo, a característica máis sorprendente, e que volve tan extraordinario deste hallazgo, ademáis da súa incrible antigüedade, é o seu impresionante estado de conservación: os restos da pequena tartaruga están prácticamente intactos. De feito aínda conservase o caparazón completo, as catro patas e a cola, aínda que a cabeza perdeuse.

 Esta é a imaxe do fósil.

Mariana Conde Álvarez 1ºE nº5

http://www.neoteo.com/se-ha-encontrado-un-fosil-de-tortuga-de-100

Un huracán cósmico saliendo de un agujero negro

Esta representación artística muestra al IGR J17091, un sistema binario en cuya estrella central, equivalente a nuestro sol, orbita un agujero negro, en el saliente de la Vía Láctea a unos 28.000 años luz de la Tierra. Un equipo de científicos ha logrado medir los vientos más rápidos detectados hasta ahora saliendo de un agujero negro de masa estelar, que se mueven a una velocidad de 32 millones de kilómetros por hora.

El observatorio Chandra de rayos X de la NASA ha captado fuertes vientos en la región de un agujero negro con masa estelar. La recreación artística realizada por la agencia espacial estadounidense muestra un sistema binario que contiene un agujero negro con masa estelar denominado 'IGR J17091-3624', o 'IGR J17091'. La fuerte gravedad del agujero negro, a la izquierda, está apartando gas de la estrella, a la derecha.

Este gas forma un disco de gas caliente alrededor del agujero negro. La velocidad de este viento, es según la NASA, la más alta que se ha observado en un disco de gas de estas características y es diez veces superior a lo que se había registrado con anterioridad. La velocidad es de 20 millones de millas por hora (unos 32 millones de kilómetros por hora) o un 3% la velocidad de la luz.

Estos agujeros negros con masa estelar se originan cuando estrellas extremadamente masivas colapsan y normalmente tienen entre cinco y diez veces la masa del Sol.

Iván Cid Nores Nº3  1ºE 

Dous posibles erros cuestionan o experimento dos neutrinos.

Ao final, parece que Einstein tiña razón: os neutrinos probablemente non sexan máis rápidos ca luz. O laboratorio Europeo de Física de Partículas (CERN) recoñeceu nun comunicado que se identificaron dous posibles fallos.
O primeiro posible erro puido deberse a unha conexión defectuosa no cable de fibra óptica que conecta o reloxo central do experimento co GPS. O segundo posible erro puido ser un fallo na frecuencia do oscilador do cronómetro interno do experimento.
O CERN explica que estes fallos poderían haber producido efectos opostos.
Antes de coñecerse esta equivocación, estaba previsto repetir os experimentos no mes de maio, pero o voceiro do CERN, James Gillen considera que estes experimentos se continuarán unha vez emendados os erros.
Enlace: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/02/23/ciencia/1329985199.html
Lucía Sánchez Corral 1ºD nº 30.