O científico Jose Tubío contesta a Lorena

Hola, chámome Lorena e son alumna de 1º de Bacharelato dun insituto público de Ourense

http://centros.edu.xunta.es/iesoteropedrayo.ourense/

O día 4 de novembro dedicámolo a ciencia en galego. En concreto escollemos 10 científicos galegos facendo unha semblanza de cada un deles e posteriormente subímolas a un blog creado por nós www.acienciatamenecultura.blogspot.com. A min tocoume facer un resumo da súa carreira profesional o que me pareceu moi interesante e admirable. Gustaríame e agradeceríalle que visitara o noso blog e se me contesta co seu permiso a súa contestacón será publicada en dito blog.

Grazas! Un saúdo!

A súa contestación foi:

Hola Lorena, foi una sorpresa moi agradable recibir esta mensaxe tan bonita desde Ourense. Os científicos pasamos moito tempo fóra da nosa terra (eu levo casi un ano en Barcelona) e a morriña nos visita con bastante frecuencia.

Gústame moito saber que hai xente da tua idade (que representades científicos en potencia) que se interesa pola Ciencia. É moi posible que neste momento da vida vos abriguen a aprender cousas que, tal vez, non vos gustan demasiado, pero a experiencia demostroume que as obrigas moitas veces están feitas para ensinar a apreciar o que é bo. Recordo, por exemplo, cando era neno, que meus pais intentaron que fora a clases de piano. Eu o deixei ó cabo dun ano, e hoxe en día sintoo moitísimo. Así que tede en conta que dentro de vos pode estar medrando o científico do futuro, e que si non explorades esa parte do mundo nunca o saberedes.

Sobre a miña vida, quixera contarvos que actualmente estou no Centro de Regulación Xenómica de Barcelona, realizando unha estancia de investigación que durará, cando menos, un par de anos. Estou traballando no Proxecto Xenoma da Leucemia, que representa un dos tipos de cancro máis comúns que afectan ó Home en occidente, coa idea de atopar os xenes involucrados nesta enfermidade.

Tedes un blog moi bonito, ademáis de interesante. Espero que medre moito nos vindeiros meses. Eu fareivos promoción desde aquí.

Moitas grazas por contactar comigo, e podedes (ti ou calquera dos teus compañeiros) escribirme de novo cando querades.

Unha aperta moi forte, e un saudo a tódolos estudantes do teu instituto.

Grazas,

Jose tubio

A propósito, esquecíame de dicir que, por suposto, podedes publicar esta conversa. Ademais envíovos unha foto por si queredes usala no blog.

Grazas de novo,

Jose Tubio

Lorena Yáñez López 1º A

Contestación do doutor Angel Carracedo aos correos de Isabel e da profe.

Correos electrónicos enviados e recibidos:

A profesora escribiu: Querido Angel, o día 4 de novembro, celebramos no centro o día da Ciencia en galego. Os meus alumnos/as teñen un blog e recolleron nel as semblanzas de 10 científicos galegos actuais. Unha alumna escribiu sobre ti e creo que debes ler o que pensa unha rapaza de 16 anos...
Teño moita sorte, sigo sentíndome orgullosa dos meus estudantes dun centro público, para que logo digan...
Róuboche un tempiño pero creo que vale a pena.
Un abrazo moi forte.
Carmen

Querida Carmen,
Moitas grazas por enviarme isto que me fai moita ilusión, ainda que podo ver que gran parte e froito do aprecio que ti me tes e que lles trasmites.
Ainda que o meu é un pouco esaxerado, é unha marabilla o labor que estades a facer e como motivades aos estudantes para poñer mais en valor a ciencia (...)
Moitas grazas de novo e moitos bicos
Angel

Unha alumna de bacharelato de Ourense, moi interesada en vostede . Rógolle que lea a miña mensaxe . Son dous minutos . Moitísimas grazas.

Ángel a Isabel
-----Moitas grazas Isabel.
A verdade é que gustoume moito a semblanza que mostra ben o cariño que me tes así como o da túa profesora Carmen. Non é falsa modestia dicir que os meus méritos non son tanto e que non aspiro de verdade ao Nobel nin moito menos, pero si a facer un traballo serio é que sexa de utilidade para os demais e transmitirlle a miña xente a ilusión pola investigación e polo traballo ben feito e tamén tratar de que podan investigar partindo de mellores condicións das que eu partín.
Sigue traballando con esa ilusión, Isabel, que estou seguro que chegaras a calquera cousa que te propoñas. Dálle unha aperta moi grande da miña parte a todas as rapazas e rapaces do Instituto e xa sabedes onde estou por si queredes algo
Un biquiño
Angel
PS Por suposto que podes publicar isto si queres. A ver si teño a oportunidade de faceros outra visita.


Isabel a Ágel
--- Moitísimas grazas por responder o meu correo. Gustoume moito ver a súa resposta. Moitas grazas por dedicar ese valioso tempo seu , ao ler o meu traballo. Mil grazas miñas e dos meus compañeiros. Grazas!!
Isabel

Ángel a Isabel
---Grazas a ti Isabel por ser tan riquiña.
Dalles un saúdo a todos da miña parte
Bicos

En Ourense tamén se fai ciencia.

Humberto Michinel

Tres investigadores, Humberto Michinel, Daniele Tommasini y David Novoa, físicos da universidade de Vigo co seu campus na nosa cidade, Ourense, estiveron a investigar sobre os estados da luz ata que atoparon un novo estado da luz denominada luz fermiónica. Segundo o investigador Michinel di que “unha analoxía que tratamos de realizar baseada nas ecuacións que describe como se comporta o pulso da luz cando o facemos viaxar no aire son similares ás ecuacións que describen a materia moi comprimida nunha estrela anana branca”. Se a luz se propagase como pulsos no aire libre tería unha propiedades matematicamente moi semellantes ás das estrelas.

Daniele Tommasini

David Novoa

Grazas ás investigacións feitas en Ourense, a luz fermiónica (medida en determinadas condicións) podería concentrarse nunha burbulla e podería recorrer enormes distancias sen modificacións.

A luz fermiónica nos abre portas en comunicacións, en defensa e para detectar elementos na atmósfera.

Como podedes ver en cidades como a nosa tamén se fan investigacións que favorecen ao mundo da ciencia.

Para máis información.

Andrea Gerpe Acosta, 1º Bacharelato A

O científico Marcos Mariño escríbelle a Tatiana

Como seguro que recordades o día 4 de novembro, día da Ciencia en galego, dediqueille o meu post a Marcos Mariño, Físico teórico que tivo que marchar de Galicia a facer Ciencia fóra. Envieille un correo electrónico para que visitase o noso blog e isto foi o que contestou:

Ola Tatiana,

moitisimas gracias polo teu interese e pola tua mensaxe.
Pareceme fantastico o voso blog, ten un nivel moi alto e ademais esta moi ben
desenhado. De feito lin con moita atencion a resenha que facedes do ultimo libro
de Hawking, que ainda non tiven tempo para ler. Emocioname moito ver que hai xente
tan nova coma ti con tanta paixon pola ciencia.

Moito animo e moita sorte co voso blog. Se vos podo axudar en algo faimo saber.

Unha aperta,

Marcos

PS Podes tutearme!!

Tatiana Nespereira Campuzano 1ºB



Colisións de átomos de chumbo no LHC

O pasado xoves 4 de novembro anunciouse dende o CERN as primeiras colisións de chumbo. De maneira técnica, é un gran avance, xa que pasar de usar protóns a átomos de plomo desprovistos de electróns supón un gran aumento da operatividade do acelerador. É de destacar que dende o abandono do uso de protóns a estas colisións so pasaron 4 días.

Debido a colisión de estructuras atómicas máis complexas (cada átomo de chumbo posúe 82 protóns), a enerxía liberada é moito maior, chegando a un total de 287!!! teraelectronvoltios. O experimento aínda que semella parecido nas primeiras etapas, pronto obsérvanse os novos cambios, xa que os parámetros que seguen as colisións son novos e deben calcularse para cada feixe de ións, coa axuda dos detectores ALICE, ATLAS e CMS.

Os principais obxectivos deste experimento é averiguar a composición da materia nos primeiros instantes do universo, tan só un instante despois do Big Bang . Así mediante as colisións se producen cantidades moi pequenas do plasma primixenio formado por quarks e gluóns que constitúiu o universo un chisco despois do Big Bang.

Esta serie de experimentos continuarán realizándose ata o 6 de decembro, cando comeza o parón de 3 meses que require o LHC por causas de mantenemento. Reabrirase en febreiro de 2011.

Se entendedes ben inglés aqui se explica porque se usan átomos de chumbo e non de outro elemento.

Juan Ozaita Corral 1º Bacharelato A

Máis información en :

http://www.plataformasinc.es/esl/Noticias/El-CERN-completa-la-transicion-a-colisiones-de-iones-pesados-en-el-LHC

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/11/08/ciencia/1289234200.html

http://www.muyinteresante.es/un-pequeno-qbig-bangq-en-el-lhc

O biofuel incrementará as emisións de dióxido de carbono

A deforestación que causará o impulso dos biocombustibles na UE aumentará as emisións de gases contaminantes no canto de reducilas. Esa é, polo menos, a conclusión dun informe encargado por organizacións ecoloxistas que sinala que, só en España, as emisións de CO2 no sector do transporte crecerán para 2020 ata nun 8%, uns 9,5 millóns de toneladas, se o Goberno cumpre os seus compromisos de fomento de agrocombustibles.

Marlene Holzner

As conclusións, ás que nove organizacións como Greenpeace ou Amigos da Terra chegaron a partir de datos oficiais é que a deforestación nos 23 países analizados alcanzará unhas proporcións similares ás do territorio de Irlanda e terá efectos máis nocivos para o medio ambiente que seguir utilizando combustibles fósiles.

A Comisión Europea asegurou onte que estudará o informe, pero que aínda é pronto para cambiar os obxectivos acordados polos 27 Estados membros. A portavoz comunitaria de Enerxía, Marlene Holzner, recordou ademais que "a directiva sobre enerxías renovables di que non se pode acabar cos bosques para producir biocombustibles" ou prexudicar a biodiversidade.

Para máis informacion preme aquí

Editado por Brais Gómez García 1ºbach A

Un xen permite converter células de pel humana en sangue

Esta noticia, publicada na edición dixital de Nature, fala sobre un estudo que demostrou que a pel dunha persoa tratada pode actuar como células nai e converterse noutro tecido.

Investigadores da Universidade McMaster de Canadá, entre os que se atopa a española Ruth M. Risueño, transformoron pel adulta en sangue, engadíndolles un só xene chamado OCT4. As células transformadas non teñen marcadores de cancro e polo tanto non xeran tumores, isto supón un avance para tratamentos nos que as células sas dos pacientes axuden a rexenerar tecidos danados polo cancro ou outras enfermidades. Trátase dunha posiblidade áinda remota pero que en teoría poderiase experimentar en 2012 en humanos.

Máis información:

http://www.publico.es/ciencias/345488/un-tejido-humano-crea-otro-sin-celulas-madre

Feito por: Ana Pérez Pérez,1ºBacharelato A.

Especie invasora ameaza os ecosistemas caribeños.

O peixe león (Pterois volitans) é orixinario de Corea, Malasia e Australia agora está a aparecer en lugares moi afastados dos seus habitats naturais coma por exemplo nas augas do Caribe. Como chegou ata alí? Os biólogos da zona cren que poideron aparecer en 1992 cando o furacán Andrew destruiu o acuario artificial de Biscane Bay nas costas de Florida (EEUU). Logo apareceu en Porto Rico, República Dominicana, illas Vírxenes, Xamaica, e agora, Colombia. Tamén puido influír o pouco control estadounidense sobre os coleccionistas que levan estes exemplares e cando se cansan deles tíranos ao mar.

É unha especie vistosa, bastante valorada nos acuarios, máis fóra, nos ecosistemas caribeños, está a producir grandes estragos; é unha ameaza para especies nativas da zona coma o pargo ou o mero xa que devoran os exemplares máis pequenos, tamén é letal para as larvas de outras especies e os arrecifes de coral. Bahamas xa veu afectado o 80% dos seus arrecifes. Algúns mesmo falan de que pode verse afectado a barreira de coral de máis de 33 kilómetros de Colombia, unha das máis importantes do mundo. Ademais é perigosa para os bañistas da zona, xa que as súas aletas ten espiñas venenosas que usa coma defensa provocando danos ao contacto coa pel, provoca dificultades respiratorias, convulsións, naúseas, inflamacións e grandres dores.

Xa comenzaron un estudo biolóxico reproductivo para deseñar a mellor forma de rematar con esta gran ameaza. Ver máis.

Uxía Rodríguez Rodríguez

Lípidos e saúde

En clase de Bioloxía estamos falando dos lípidos. Para completar o traballo de aula vou deixarvos uns vídeos e animacións que vos poderán axudar a comprender a relación entre estas biomoléculas e a saúde.

Máis cerca do control da infección do VIH

Un modelo da proteína HLA B, clave para o control doVIH.

Chamámoslle controladores de elite ás persoas infectadas polo VIH que non chegan a desenvolver o SIDA e manteñen unha carga viral case indetectável sen tomar ningún tipo de medicamento. En España son ao redor de 500 os afortunados.

Moitos científicos levan tempo intentando atopar o motivo polo cal estas persoas son resistentes a esta infección na que a outras persoas actúa debilitando as súas defensas, ata o punto de ocasionarlle a morte se non están sometidos a un severo medicamento.

Un estudio a desvelado os catro marcadores xenéticos, que fan que esas persoas sexan “resistentes” ao VIH. Atópanse no cromosoma 6 onde se cofidica o HLA B.

Un investigador recoñece que o que hai que facer agora é recoñecer o detectores dos xenes identificados e asegura así que un químico podería crear unha molécula a cal os bloqueara.O desenvolvemento de fármacos que fagan que os linfocitos se activen e non deixen que o VIH se replique. O que sería moi útil para o desenvolvemento das vacinas e terapias xénicas contra o VIH.

Máis información.

Andrea Gerpe Acosta, 1º Bacharelato A

O noso blog cumpriu un mes

O noso blog cumpriu un mes de vida. Cando empezamos téñovos que confesar que estaba segura de que non iamos fracasar. Sabía que moitos de vós estariades dispostos a traballar e a ilusionarvos con este proxecto. Non me equivoquei o número de post 106 e o número de visitantes 2685 demóstrano.

É hora de facer este pequeno balance e tamén facer algunhas consideracións que recollemos no seguinte decálogo.

Decálogo do funcionamento do blog

1º A directora do blog é Isabel Limia Pérez, alumna de 1º de bacharelato B. Calquera cambio na configuración do blog terá que ser permitido por ela.

2º O máximo de blogueros será de 25.

3º O Blog terá como obxectivos:

- Informar a toda a comunidade educativa das principais novidades que aparecen nos xornais sobre ciencia.

- Relacionar os contidos de aula coa realidade da ciencia actual.

- Recoller todos os eventos sobre ciencia que teñen lugar no Centro.

- Establecer comunicación conoutros blogs.

- Facer máis atractivo o estudo da Ciencia aumentando desta xeito a motivación dos estudantes.

- Favorecer un maior protagonismo e responsabilidade do alumnado no proceso de aprendizaxe.

- Axudar a que os estudantes perciban as conexións existentes entre a Ciencia e o entorno social.

- Estimular nos estudantes hábitos de investigación mediante o uso das TIC.

- Desenvolver nos estudiantes a capacidade de análise e síntese de textos, para a elaboracións dos post.

4º Algúns exemplos de fontes de noticias para subir ao blog:
http://www.publico.es/ciencias
http://www.elpais.com/sociedade/ciencia/
http://www.plataformasinc.es/index.php/esl/Noticias
http://www.bbc.co.uk/mundo/temas/ciencia/index.shtml
http://www.elmundo.es/elmundo/ciencia.html
http://www.abc.es/ciencia/ciencia.asp
http://www.noticiasciencias.com/

5º Cada post terá un título atractivo e suxestivo. Deberá estar ben redactado (recoméndase facer un borrador antes da súa publicación). OLLO!!! Os textos non poden ser “recorta e pega”, deben ser froito primeiro dunha análise da noticia e logo dunha síntese. Ademais, cando se poda, deben relacionarase cos temas traballados na aula. Débese de ter coidado coas faltas de ortografía e os castelanismos. Inserir algunha fotografía "ad hoc" (xeralmente unha ou dúas). Pódense inserir tamén un vídeo ou un podcast. En palabras que creades que se deben ter coñecementos previos realizaranse enlaces con páxinas que os expliquen (deben ser enlaces que nos dean seguridade científica dos contidos). Para unificar o formato a letra que eliximos é Trebuchet tamaño normal e os parágrafos deben ter os bordos xustificados.

6º Pór en todos os post as etiquetas, intentando manter as que xa existen.

7º Os post deben estar asinados con nome e apelidos, indicando o grupo clase.

8º Ademais de subir noticias ao blog, pódese e débese facer comentarios aos outros post, iso significará o interese que espertaron as noticia publicados pólos outros compañeiros/as. Os comentarios deberán estar firmados.

9º Para que estudiantes non coincidan na mesma noticia, cando alguén esta a redactar un post deberá comunicalo por mail aos demais.

10º Este é un blog colaborativo polo que o resultado final resultará da suma e da interrelación do traballo de todos e todas.

A profesora Carmen Cid Manzano

O cometa Hartley 2 , o máis próximo a Terra ata o momento

O Hartley 2 é o cometa que másis próximo ten pasado da terra ata o mmento. A nave Deep Impact da NASA tomou onte as fotografías máis detalladas que se coñecen desta masa alongada de xeo e rocha descuberta que chuspe potentes chorros de cianuro de hidróxeno, un gas moi tóxico.Con este encontro, xa son sete os cometas que foron visitados por naves humanas .

Os fulgores que se aprecian na superficie do cometa, que ten uns dous quilómetros de longo, son chorros de po que saen a presión cando o xeo que hai no corazón do cometa entra en contacto coa luz do sol e se converten en vapor de forma moi violenta. Cada vez que isto sucede perde un metro de lonxitude.

Estas afastadas imaxes en branco e negro poderían explicar un dos maiores misterios da Terra. O seu obxectivo máis importante ao estudar un cometa é intentar saber como puido xerarse a vida neste planeta

Os datos obtidos reforzan a teoría de que foron os cometas os que fixeron chegar auga e compostos orgánicos á Terra hai máis de 4.000 millóns de anos.

Os cometas son fósiles do sistema solar. Os planetas actuais formáronse a partir dalgunhas destas bólas de xeo e rocha ao estrelarse unhas contra outras. As que seguen libres, como o Hartley 2, conteñen materiais intactos de hai 4.500 millóns de anos. O seu estudo, coas fotos actuais da Deep Impact, explicará cal era a mestura de compostos e as condicións cando se estaban a formar os planetas.

María Isabel Limia Pérez 1º Bacharelato B

Máis información :

http://www.publico.es/ciencias/345069/retrato-del-cometa-toxico

http://www.google.es/search?sourceid=navclient&hl=es&ie=UTF-8&rlz=1T4ADFA_es___ES395&q=cometa+hartley+2

"Dousferrados"

Para aos que lle gusten as Mates recoméndovos o blog de Conchi, profe do noso centro e que é seguidora do noso blog, facendo comentarios moi interesantes e con moita chispa.

http://dousferrados.blogspot.com/

Editado por Carmen Cid Manzano

A relixión non é ciencia



A crencia en Deus é unha opción persoal,

non é unha cuestión científica.

Stephen Hawking no seu novo libro "O gran deseño" descarta a existencia de Deus para explicar a orixe do Universo. Hawking renuncia así ás súas opinións anteriores expresadas na súa obra 'Unha Breve Historia do Tempo', na que suxería que non había incompatibilidade entre a existencia dun Deus creador e a comprensión científica do universo.

Stephen Hawking

Sen embargo outros científicos non teñen a mesma opinión, así Francisco Ayala, xenetista e biólogo molecular nacido en Madrid 1934 e que traballa no Estados Unidos afirma: a ciencia non está reñida coa relixión e dice 'Deus non é necesario para explicar a orixe do universo e da vida, pero aun así pódese crer nel'

Francisco Ayala

Editado por Carmen Cid Manzano

Como reacciona o noso cerebro cando nos namoramos?

O amor... Hai poucas cousas na nosa vida ás que lle demos tantas voltas na nosa cabeza, así que non é estrano para nada que a Ciencia tamén se encarge dos efectos que provoca o amor no noso cerebro para que sexa algo con tanto valor para nós.

Investigadores da Escola de Medicina da Universidade de Stanford aseguran que os sentimentos que provocan as paixóns amorosas poden ser incriblemente eficaces para aliviar a dor, posto que está científicamente demostrado que teñen un poder calmante similar ós analxésicos e incluso provocan os mesmos efectos que a cocaína, iso sí, á hora de falar do amor podemos engadir que en cambio este sentimento sí é algo saudable para nós.

O mito de Cupido é algo máis que iso; un equipo internacional de científicos asegura que o amor pode ser fulminante. Explican que tardarmos un quinto de segundo en namorarnos: Ó parecer, cando caemos rendidos polos encantos doutra persoa, doce áreas do noso cerebro traballan conxuntamente para liberar productos químicos que producen a euforia, como é o caso da dopamina, a oxitocina e a famosa adrenalina.

Non vos parece realmente incrible que un tema supostamente tan apartado e tan complexo ó que lle damos tantas voltas diariamente o resolva a Ciencia falando de cousas que nin imaxinaríamos? Efectivamente, a Ciencia nunca deixará de sorprendernos!

Como temas relacionados, tamén se está a estudar a sexualidade tanto nos homes como nas mulleres dende o punto de vista científico. Ver máis

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB

Un fosil vivente

O celacanto é un peixe de aletas lobuladas, con dimesións de ao redor de 1,50m e 60 Kg de peso, que se cría extinguido dende o período Cretácico, ata que no ano 1938 descubriuse un exemplar vivo en Sudáfrica.

Xunto cos peixes pulmonados, son os seres vivos mariños mais cercanos os vertebrados terrestres. Apareceron fai 400 Millóns de anos é ainda estan vivos algo que os fai moi importantes para historia da evolución dos seres vivos, aínda que istos exemplares son bastante distintos aos primitivos.

Este animal é carnívoro vive nas profundidades mariñas, o que resultou un gran problema para a sua captura e resulta dificultoso o seu mantemento pois chegan a a morrer polo cambio de presión.

Non se sabe moito desta especie, pois so teñen datos de dous exemplares, o que dificulta o seu estudio, por exemplo nestes momentos non se ten ningún dato seguro ao 100% da súa reproducción. Pensase que non alcanzan a madurez sexual ata os 20 anos e que son ovoviviparos. O seu período de xestación é de 13 meses, tras os cales a fémia dá a luz arredor de 5 é 25 crías, o suficientemente desenvolvidas coma para que non necesiten axuda da nai durante os primeiros meses de vida.

Debido a súas singulares características é unha especie en peligro de extinción, e necesario coidar dela, para intentar que non desapareza pois é un exemplo claro da evolución de moitos seres vivos.

Aitor López Domínguez 1º Bacharelato B

http://www.babab.com/no01/celacanto.htm

A invisibilidade faise real.

Agora xa non se trata da imaxinaria capa que te fai invisibel, de Harry Potter. Agora estase a pique de facerse real!!

No pasado xa se tiñan desenvolto traballos de este estilo, pero nunha Universidade do Reino Unido fíxose verdade.

Os atomos dos meta-materiales teñen que ser moi pequenos para poderse producir na superficie da roupa por este motivo non se lograra anteriormente. Pero agora unhas membranas flexibles deste material que permite liberar estos atomos pola superficie. A unión de ditas membranas produce un texido intelixente que é o primeiro paso para facer unha "capa de invisibilidade".

Para ler a noticia completa: aquí

Coral Real Llamas. 1º Bacharelato B

Atopado o fósil dun delfin que viviu fai dous ou tres millons de anos.

O pasado dos mares é moito máis escuro ca o terrestre, tanto que en 2008 un mariñeiro holandés Albaert Hoekman, mentres navigaba polo Mar do Norte, pescou unha peza moi peculiar (un óso premaxilar); Despois de varias investigacións, dous científicos do museo de Historia Natural de Rotterdam identificarono coma un fósil dun antecesor dos actuais delfíns ( pola súa forma similar, mais cunha cabeza moi singular, "en forma de globo") que viviu fai dous ou tres millons de anos.

Clasificárono na familia dos delfínidos, e identificárono como Platalearostrum hoekmani, en honor ao pescador.

Para máis información.

Uxía Rodríguez Rodríguez 1º Bach A

Recordando o día da Ciencia en galego

Xabier Cid Vidal co profesor de Física Ricardo Escudero e as profesoras do depatamentos de Bioloxía: Conchita, Mª Xosé, Lilí e Mª Carmen

A actividade na Voz de Galicia

España abre o primeiro laboratorio do mundo en crear órganos BIOARTIFICIAIS para transplantes

Fai un par de días saíu nos medios de comunicación unha asombrosa noticia que para moitos pode ser bastante ilusoria. No Hospital Gregorio Marañón de Madrid, acábase de inaugurar o primeiro LABORATORIO DO MUNDO en fascinantes técnicas de medicina rexenerativa. Despois do éxito obtido en animais, adicarase á creación de órganos bioartificiais para transplantes, como corazóns e fígados humanos. A técnica que están a desenvolver basease en limpar mediante deterxentes unha masa de coláxeno que antes era do corazón dun cadáver, para desfacerse das células do donante. Con este proceso de "lavado", é posible obter unha matriz ou andamiaxe celular e eliminar todo o contido celular, para logo poder cambialas polas celulas nai de pacientes sans.
No caso de que este proxecto culmine exitosamente e se obteñan resultados, dentro de dez anos, as novas células que se lle insertarán ao corazón xa serán as do paciente receptor do transplante, é dicir, dipoñerase de O PRIMEIRO CORAZÓN BIOARTIFICIAL para transplantar. Así mesmo, minimizaranse considerabelmente os casos e probabilidades de rechazo e o problema da escasez de órganos doados ós hospitais.

Neste laboratorio que participan tanto expertos españois como estadounidenses, quedan moitas incógnitas por resolver pero supón unha oportunidade revolucionaria para a medicina, sen dúbida un grandioso reto e posible logro sen precedentes.

Fontes de información sobre a noticia:
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Espana/abre/centro/vanguardia/crear/organos/trasplantes/elpepusoc/20101102elpepusoc_6/Tes

http://www.fayerwayer.com/2010/11/espana-crearan-organos-bioartificiales-para-trasplantes/

http://www.eluniverso.com/2010/11/03/1/1384/espana-inaugura-primer-laboratorio-crear-organos-bioartificiales.html

http://www.publico.es/ciencias/344686/espana-intenta-producir-corazones-a-medida

Eva Rguez.Casas 1ºBacharelato B.