Reflexións

Hai días que síntome como o profesor da viñeta (alguen me entende?):

Achan indicios para saber se un cancro de colon pode facer metástase no fígado.

Un equipo do Hospital Universitario de Salamanca traballa dende fai cinco anos no estudo de cancro de colon e na migración de células tumorais ó figado.
O obxetivo é que o analizar o tumor primario os oncólogos (medicos especializados no estudo dos tumores) poidan decretar que probabilidade teñen esas células de propagarse.
Case un 50% dos pacientes con cancro desevolven ao longo da súa vida a reprodución das celulas tumorais noutros órganos do corpo,metástase.
O xefe do Hospital concretou que o que se busca é a capacidade de predecir se un paciente con cancro de colon desenvolverá metastase ou non, e dicir, ver se poden coñecer de anteman que célula ou que proteína será capaz de mutar e favorecer a aparición desta. Case todos os pacientes que morren son aqueles que desenrolaron metástase.
As supervivencias máis alongas estan entre os 8 e 12 anos, despois de tratamentos de quimioterapia e cirurxía de varias operacións, pero se se soubese de antemán quen vai a desenvolvelas sería un beneficio importante para o paciente.

Os investigadores acharon un marcador que en principio é capaz de diferenciar as células canceríxenas que teñen capacidade de facer metástase das células que quedan na fase de tumor primario
Para iso os científicos utilizan a técnica de hibridación in situ fluorescente, que consiste en facer brillar baixo o microscopio a determinados cromosomas específicos.

Técnica de hibridación in situ fluorescente


Máis informacion: http://www.agenciasinc.es/esl/Noticias/Hallan-indicios-para-saber-si-un-cancer-de-colon-puede-hacer-metastasis-en-el-higado
Feito por: Ana Pérez Pérez, 1ºA

A Lúa, máis grande e máis preto da Terra

Esta noite producirase un impresionante espectáculo!!!!!. Desde a Terra poderá verse máis grande e máis brillante do habitual, ao atoparse na súa posición máis próxima en 18 anos. É un fenómeno único que se coñece como "superlúa".
O astro estará entón no seu perixeo, o punto máis próximo da súa órbita á Terra e atópase na fase de lúa chea, e por primeira vez desde 1993 daranse ambos os factores, algo que entusiasma a astrónomos e afeccionados que preparan os seus telescopios para gozar do espectáculo.

Se o tempo permíteo, no momento máis álxido do proceso a Lúa aparecerá un 30% máis brillante e un 14% maior do normal.
Con todo, parte da espectacularidade deste fenómeno radica nun efecto óptico, xa que en realidade o astro só se aproxima á Terra, segundo a NASA, 26.323 quilómetros, pero grazas a iso a lúa vese como a través dunha gran lupa.
O mellor momento para vela é cando estea preto do horizonte. Aí é cando a ilusión mestúrase coa realidade para producir unha vista realmente espectacular.

Para completar a noticia propóñovos que vexades o seguinte vídeo:

Feito por : Antía Airas García 1ºB

Orixe do terremoto de Xapón...causante do tsunami e agora das fugas nucleares tamén...

Porque se orixinou o devastador terremoto en Xapón o o pasado 11 de marzo de 2011?

Primeiro temos que saber en que consiste a Teoría da téctonica de placas. O noso planeta é dinámico, ten movemento no seu interior, ten calor. As placas máis ríxidas da codia terrestre desprázanse por enriba das capas máis viscosas. Así poden chocar ou separarse. Cando dúas placas se separan sae material dende dentro da Terra, formando nova codia. Se sucede, no outro bordo ten que chocar e consumirse, por iso mesmo o planeta non aumenta nin diminúe de tamaño.

Xapón encóntrase no bordo dunha placa tectónica, no famoso cinturón de fogo do Pacífico, xustamente na placa do Pacífico. O terremoto sucedido en Xapón produciuse debido ao desprazamento da placa do Pacífico en dirección oeste con respecto á placa Norteamericana. Estas dúas placas enfróntanse entre sí a unha velocidade de 83 mm/ano e debido a isto a placa do Pacífico métese debaixo de Xapón, e afúndese en dirección oeste debaixo da placa de Eurasia, isto chámase en Xeoloxía fenómeno de subdución. As dúas placas encóntranse, chocan, van xuntando tensión e finalmente cando xa non poden soportar máis deformación rompen (fallas)liberando a tensión adquirida e isto produce o terremoto. E dicir, as tensións producidas neste movemento de subdución foi o que orixinou o sismo, a unha profundidade de aproximadamente 24 km. Ao estar o epicentro debaixo do mar move unha cantidade de auga moi grande e isto denomínase maremoto ou tsunami.

O sucedido o pasado 11 de marzo de 2011 foi o terremoto máis grande da historia do Xapón e o cuarto máis grande no planeta dende que podemos ter rexistro deles.
O mapa seguinte realizado grazas á Misión do Transporte de Radar Topográfico (Shuttle Radar Topography Mission, SRTM) mostra a localización dos tremores con liñas punteadas e as réplicas con liñas sólidas. O tamaño do círculo representa a magnitude do movemento telúrico Tamén indica as elevacións de terra e os afundimentos

Para ver unha animación clik aquí.

Si queredes coñecer que é a magnitude e a intensidade dun terremoto e como se mide recoméndovos a entrada do blog Dosusferrados: Medindo terremotos


Feito por María Isabel Limia Pérez.
Fontes :
http://www.fcaglp.unlp.edu.ar/extension-y-difusion/terremoto-en-japon

A superlúa, vista dende Ourense

Xente déixovos por eiqui unha foto que lle saquei á lúa onte , sábado 19 de marzo. Dende o balcón da miña casa.
Espero que vos guste!!


por : Antía Arias García 1ºB

A central de Fukuchima ten un nivel de radiactividade mil veces superior

A central afectada polo terremoto de 8,8 grados, rexistra un nivel de radiactividade mil veces superior ao normal na sala de control dun dos reactores da planta número 1. Tamén detectáronse anomalías nun segundo centro adyacente o primeiro, a planta número 2 de Fukushima, na que non se consigue rebaixar a temperatura de tres dos seus catro reactores nucleares, según o operador das instalacións, Tokyo Electric Power. Según a Axencia de Seguridade Nuclear, polo momento non supón unha ameaza inmediata para os residentes, pese o cal Este organismo tamén indicouse que se detectou un nivel de radiación oito veces superior o normal na entrada principal da planta.
Ordenouse a evacuación nun radio de 10 kilómetros en torno á planta, despois de que o xoves foran evacuados 3.000 veciños nun radio de 3 kilómetros.
A Axencia de Seguridade Industrial e Nuclear nipona, citada pola televisión pública NHK, declarou que existe risco de fuga radiactiva no reactor da planta número 1, por danos no sistema de refrixeración, pero que non representa perigo para a poboación.
Ainda que o ministro portavoz, Yukio Edano, rechazou que se producira unha fuga, ambas plantas foron postas baixo estado de emerxencia por primeira vez na súa historia. Mentras os efectivos das Forzas de Auto Defensa (Exército) contribuen ás labores de evacuación, os expertos tratan de rebaixar a presión nas campanas que conteñen os reactores mediante a apertura controlada de válvulas.
O proceso implicaría a posible difusión de vapores radiactivos e viuse dificultado por problemas co subministro eléctrico, que permanece cortado en varias das zonas afectadas polo seísmo. Un total de 11 reactores cesaron automáticamente a súa actividade durante o terremoto, según o ministerio de Industria.

Fallo en el sistema de refrigeración
La planta número 1 de Tokyo Electric Power en Fukushima, co nome de Daiichi, está situada a uns 270 kilómetros o noreste de Tokio, e opera desde fai catro décadas, con permiso para continuar activa o menos outros dez anos.
O Goberno iniciou unha reunión de emerxencia para tratar sobre a situación na central nuclear, que a primeira hora do sábado visitouse polo primer ministro, Naoto Kan.
Axuda exterior
O exército estadounidense acudiu en axuda das autoridades niponas, según anunciou a secretaria de estado de EEUU, Hillary Clinton.
Tras o terremoto, o Goberno declarou o estado de emerxencia nesta factoría polo fallo nun dos seus sistemas de refrixeración. En dous reactores da planta estropeouse o sistema de refrixeración, así como os catro xeradores de emerxencia. Esto causou un descenso do líquido de refrixeración, algo que entraña o risco dunha fusión nuclear no peor dos casos, según expertos.
O combustible nuclear require dun enfriamento continuo incluso cando as instalacións atómicas deixaron de funcionar, según a axencia nuclear da ONU. En opinión do experto nuclear Edwin Lyman, "cada signo [sobre o ocorrido] é que o tipo de suceso que se produciu é unha das cousas máis graves que pode ocorrer nun reactor nuclear".
Para máis información

Noelia Vila Seijas 1º bacharelato C

España levará a sú tecnoloxía a Marte nunha misión da NASA

A verdade e que con isto do terremoto, tsunami, fuga nuclear... temos bastante olvidado os demáis temas, e creo que este que vos vou comentar é bastante interesante.
A tecnoloxía espacial española chegará por primeira vez a Marte a finais do 2011 coa misión da NASA 'Mars Science Laboratory' (MSL), que ten como obxetivo analizar o máximo detalle o solo e a atmosfera do planeta roxo.
España aporta á misión unha antena de alta ganancia e un sensor de medición do entorno marciano.
Entre outras cuestions, a tecnoloxía española permitirá recoller datos e información sobre vento, presión, humidade e temperatura da atmosfera, así como niveis de radiación ultravioleta no chan marciano.
España construiu o sistema de antena que irá integrada no aparato non tripulado que ten previsto lanzar a NASA desde Cabo Cañaveral o último trimestre deste ano a Marte.

A misión da NASA conta cunha inversión de 2.300 millóns de dólares e a participación de Rusia, Canadá, Alemania e Francia, además de EEUU e España.

Para máis información
Feito por Noelia Vila Seijas 1ºC

Cen millóns de anos sen apenas evolucionar.

Descobren que uns insectos parecidos a grilos non evolucionaron case nada nos últimos cen millóns de anos.Descubriuse ao devanceiro, de 100 millóns de anos de antigüidade, dun grupo de grandes insectos carnívoros, parecidos a grilos, que aínda viven hoxe en día no sur de Asia, o norte de Indochina e África. E apenas presenta diferenzas cos seus descendentes evolutivos.
O novo achado, nun xacemento de fósiles de pedra calcaria no nordeste de Brasil, corrixe a clasificación errónea doutro fósil deste tipo e revela que o xénero foi obxecto de moi pouco cambio evolutivo desde o Cretácico Temperán (ou Cretácico Inferior), unha época, pouco antes da ruptura do supercontinente Gondwana, que estivo caracterizada, entre outras cousas, pola presenza de dinosauros.
Estes insectos parecidos a grilos pertencen a un grupo inusual de grandes insectos depredadores, cun aspecto intimidador, relacionados evolutivamente cos grilos verdadeiros e cos saltamontes.
Nas súas patas posúen unhas grandes protuberancias en forma de remos, que lles axudan a apoiar de maneira o bastante estable as patas na area e soster así debidamente os seus grandes corpos mentres corretean polos seus hábitats arenosos, á caza de presas.
Aínda que o fósil ten algunhas diferenzas con respecto aos seus descendentes actuais, as súas características xerais difiren moi pouco.
Noutras palabras, ese notable grao de similitude denota que o xénero permaneceu nun período de estancamento evolutivo durante polo menos os últimos 100 millóns de anos.


por : Antía Arias García. 1ºB

Redes un programa de divulgación científica

Pero se a esas hora estades de marcha...déixovos o enlace de todos os archivos: http://www.rtve.es/television/redes/archivo/

O sangue

Chernobil vs. Fukushima

A central ucraniana de Chernobil sufriu en 1986 a maior catástrofe nuclear da historia. Pero o pasado 11 de marzo un terremoto de 9 grados na escala Ritcher azorou Xapón, e logo un tsunami, danando a central nuclear de Fukushima.

Causas:
Chernobil: foi provocada por unha cadea de explosións por fallos humanos e técnicos nun reactor da central. Esta avería pronosticada por expertos occidentais, foi ignorada polas autoridades soviéticas.
Fukushima: o terremoto inutilizou os sistemas de refrixeración da central e provocou explosións en tres reactores, o que elevou perigosamente o nivel de radioactividade.

- Consecuencias:
Chernobil: esparciu hasta 200 toneladas de material fusible cunha radioactividade de 50 millóns curies, equivalente a 500 bombas atómicas como a de Hiroshima.
Fukushima: querendo rebaixar a temperatura, abriron de forma controlada as válvulas dos reactores, malia o perigo de que o vapor liberado transportara sustancias radioactivas. O primeiro ministro admitiu que a operación liberou cantidades de radiación “mínimas” e “asumibles” para a poboación. Nestes momentos esta afirmación encóntrase en dúbida.
Contaminación:
Chernobil: a nube tóxica desprendida polo central ucraniana afectou a máis de cinco millóns de persoas, aínda que as autoridades sanitarias nunca se atreveron a vincular la radioactividade co aumento de mortalidade e de enfermos de cáncer ou con problemas respiratorios. Greenpeace cifra 200.000 os mortos por causa da catástrofe.
Fukushima: polo momento encontráronse 6.000 persoas mortas aproximadamente e 10.000desaparecidas por causa do terremoto, outras moitas foron contaminadas pola radiación da central. Os residentes na zona unhas 200.000 persoas trasladáronse por motivo de seguridade a 30 km, pero miles están saíndo do país.
- Actitude do país:
Chernobil: ao principio a televisión encubriu a catástrofe e mostrou imaxes da central en perfecto estado. Un antigo órgano de goberno foi o primeiro en anunciar a noticia sorprendentemente nunha nota de só 8 liñas.
Fukishima: en cambio as xaponesas estannos informando dende o primeiro día, pero a confusión é maior según pasan os días.


Para máis información


Ariana Pascual Sas 1-BACH-C

Un video moi "chulo" recomendado por unha biotecnóloga

Hola de nuevo! Os cuento: yo soy licenciada en Biotecnología (lo digo por si alguno/a está pensando es estudiar esa carrera y necesita información) y ahora estoy haciendo el doctorado en la Universidad de Heidelberg, como os había dicho en el anterior post.
No os puedo contar muchos detalles de mi trabajo porque aun no está publicado, pero ahí va la idea general ;) Como seguramente sabréis, para reprogramar células somáticas (fibroblastos, queratinocitos, hepatocitos) y convertirlas en células pluripotentes inducidas (iPS) es necesario introducir en ellas los factores de Yamanaka (Oct4, Klf4, Sox2, cmyc). Actualmente esos factores se introducen utilizando un vector retroviral, es decir, un ADN basado en el ADN de un virus de la familia de el del SIDA. El problema de este virus, es que se mete en el ADN propio de la célula, algo, como os podréis imaginar, no muy interesante si esas células iPS se quieren utilizar en pacientes. Por eso en nuestro laboratorio intentamos introducir los factores de Yamanaka con un virus que no se introduce en el genoma celular, con lo que es mucho más seguro.

Os dejo el enlace a un video muy chulo que cuenta como se produce la infección de un virus.
Un saludo desde Alemania!
http://www.youtube.com/watch?v=Rpj0emEGShQ&feature=related



Elena Senís Herrero

Nace en España o primer bebé libre dunha mutación que lle predispoñía a un tumor de mama

http://www.rtve.es/noticias/20110317/nace-espana-primer-bebe-libre-mutacion-predisponia-tumor-mama/417590.shtml

Efectos biolóxicos da radiación nuclear

Sempre que se reciba unha certa dose de radiación hai algún risco. A experiencia acumulada no seguimento dos sobreviventes das bombas atómicas de Hiroshima e Nagasaki, permítennos dispor dunha base de datos ben contrastada.
A resposta celular á radiación non é igual para todas as células, xa que a súa radiosensibilidad é moi diferente. A interacción da radiación coas células produce alteracións nas moléculas de ADN, ARN e outros compoñentes biolóxicos.
Segundo a intensidade da radiación, os danos causados poden producir atrasos e alteracións na reprodución ou morte celular. Aqueles órganos que ven máis afectados pola radiación e dan lugar a consecuencias máis graves para o organismo son denominados ÓRGANOS CRÍTICOS. Os principais son a medula ósea, onde se producen as células sanguíneas, o intestino delgado, en que se realiza a dixestión e a absorción de alimentos, e as gónadas, onde se producen e maduran as células germinales.

Segundo a relación CAUSA-EFECTO entre a radiación recibida e os danos producidos, os efectos biolóxicos clasifícanse en:
- ESTOCÁSTICOS (ALEATORIOS): a gravidade non depende da dose. No caso de producirse son sempre graves e comprenden a posible aparición de tumores malignos do tipo de leucemias, cancros de pulmón, pel, etc. e as alteracións xenéticas que dan lugar ás anomalías hereditarias.
- NON ESTOCÁSTICOS (CAUSALES): a gravidade depende da dose recibida, sendo as lesións máis severas canto maior sexa a cantidade de radiación recibida, chegando a provocar ata a morte. Por baixo dunha dose mínima non teñen lugar. En xeral, prodúcense cando altas doses de radiación afectan a órganos como a medula ósea, o aparello dixestivo, a pel, os testículos e os ovarios.

Segundo a RELACIÓN TEMPORAL entre o momento en que ten lugar a irradiación e o tempo que transcorre ata que se manifestan as lesións, clasifícanse en:
- EFECTOS INMEDIATOS: maniféstanse entre unhas horas ou unhas semanas, causando a morte cando os niveis de radiación recibida por todo o corpo son elevadas, ou causando un simple cor vermello na pel, cando as doses elevadas de radiación son recibidas nunha determinada zona do corpo durante un curto período de tempo.
- EFECTOS RETARDADOS: maniféstanse cando o corpo humano é sometido a baixas doses de radiación ou a unha dose maior, pero que é recibida ao longo dun gran período de tempo. Adoitan provocar a aparición de cancro ou enfermidades congénitas.
Segundo aparezan os efectos nos individuos ou nos seus descendentes, clasifícanse en:
- SOMÁTICOS: aparecen cando os danos maniféstanse durante a vida do individuo irradiado
- XENÉTICOS: aqueles en que os danos maniféstanse na descendencia do individuo irradiado, xa que a radiación produciu lesións nas súas células reprodutoras. Non deben confundirse os efectos hereditarios causados pola irradiación das células xerminais, que experimentan mutacións e dan lugar a anormalidades hereditarias, coa irradiación das gónadas, que poden dexenerar en esterilidade, e que depende da gravidade da dose. Poden aparecer na primeira xeración, ou máis frecuentemente nos individuos das xeracións sucesivas, como enfermidades hereditarias, defectos mentais, anomalías óseas, etc. Son efectos estocásticos, xa que dependen de que unha célula xerminal cunha mutación relevante tome parte ou non na reprodución.

Fukushima: ¿qué pasaría en el peor de los casos? click aquí



O sievert (símbolo Sv) é unha unidade derivada do SI que mide a dose de radiación absorbida pola materia viva. 1 Sv é equivalente a un xullo por kilogramo (J kg-1). Utilizouse este nome en honor ao físico sueco Rolf Sievert.



Editado por: Carmen Cid Manzano




Coñeces os niveis de radiación?

Boa animación do que está ocurrindo en Fukushima

http://www.elmundo.es/especiales/2011/terremoto-japon/terremoto_tsunami.html

Fukushima un reactor de auga en ebulición (BWR)

Cando se fala da central nuclear de Fukushima continuamente alúdese aos reactores nucleares e indícase que é un reactor de auga en ebulición (BWR). Pero que é a enerxía nuclear?; que é un reacctor nuclear?; que é un reactor de auga en ebulición? que está a ocorrer en Fukushima?

Que é a enerxía nuclear de fisión?

Que é un reactor nuclear?
Un reactor nuclear é unha instalación capaz de iniciar, manter e controlar as reaccións de fisión en cadea, cos medios adecuados para extraer a calor xerada. Un reactor nuclear consta dos seguintes elementos:
- O combustible xeralmente un composto de uranio (en Fukushima tamén hai un de plutonio) no que teñen lugar as reaccións de fisión.
- O moderador, os neutróns producidos na fisión teñen unha elevada enerxía en forma de velocidade. Para que se produzan novos choques convén diminuír a súa velocidade de modo que aumente a probabilidade de que sexan capturados por outro átomo fisionable e non rompa a reacción en cadea.
- O refrixerante, que extrae a calor xerada polo combustible do reactor. Xeralmente úsanse refrigerantes líquidos, como a auga.
- O reflector, nunha reacción nuclear en cadea, un certo número de neutróns tende a escapar da rexión onde esta se produce. Esta fuga neutrónica pode reducirse coa existencia dun medio reflector, aumentando así a eficiencia do reactor. Os materiais usados como reflectores son a auga, o grafito e a auga pesada.
- Os elementos de control, que actúan como absorbentes de neutróns, permiten controlar en todo momento a poboación de neutrones.
- A blindaxe, cando un reactor está en operación, sae gran cantidade de radiación en todas direccións. É necesaria unha protección para protexer das radiacións de neutróns e raios gamma a toda a poboación. Polo tanto, evita o escape de radiacións do reactor.


Reactor de auga en ebulición (BWR) Están deseñados para que a auga que refrixera o combustible do reactor alcance a temperatura de ebulición ao seu paso polo núcleo do reactor e o vapor producido, vai directamente á turbina.


Na figura anterior obsérvase un reactor do tipo BWR só utilízase un circuíto no cal o combustible nuclear fai ferver a auga producindo vapor. Este último ascende cara a unha serie de separadores e secadores que o separan do caudal da auga de refrixeración, reducindo o contido humidade do vapor, o cal aumenta a calidade deste. O vapor seco flúe entón en dirección á turbina (6) que move o xerador eléctrico (7). Tras isto o vapor que sae da turbina pasa por un condensador (9) que o arrefría obténdose novamente auga liquida, a cal é impulsada mediante bombas (8) de novo cara ao interior da vasija que contén o núcleo (1). Dado que o vapor flúe desde o reactor, este compórtase como unha máquina térmica convencional.
Que sucede dentro dos reactores nucleares en Fukushima, Xapón?



Editado Por: Carmen Cid Manzano

Seguimento da crise nuclear

Déixovos un vídeo que encontrei en internet moi breve pero que resume moi ben todo isto que esta a suceder en Xapón.

Escalas utilizadas nos incidentes/accidentes das centrais nucleares

Editado por: Antía Arias García 1ºB

José Tubio, un gran científico, acórdase de nos

Como xa puidestes ver o día da ciencia en galego faleivos dun gran científico, Jose Tubío, e tamén compartin con vos o correo que me mandou.

Hoxe recibín outro correo onde me mandou dúas noticia relacionadas co seu traballo, aquí tendes a primeira.

José Tubio pertence ao departamento de hematoloxía do Complexo Universitario de Santiago (CHUS) e agora está no Centro de Regulación Xenómica de Barcelona realizando unha estancia de dous anos traballando sobre o cancro. Nunha recente publicación explica o proceso da cromotripse que consiste na ruptura do ADN en pequenos anacos que, cando a célula se intenta reparar, o fai incorrectamente xerando mutacións xenéticas que inician o cancro. A cromotripse non é un fenómeno gradual, senón puntual, xa que un único evento catastrófico sería o responsable de que nun único momento na vida da célula se produzan centos de mutacións no ADN que causan o cancro”. Segundo isto rómpese coa visión convencional da orixe do cancro que se entendía como o resultado da acumulación dunha mutación ao longo da vida. Segundo estos autores a cromotripse é un fenómeno xenético é responsable do 2-3% dos casos de cancro, e que se eleva ao 25 por cento nos tumores de ósos.

Jose Tubío e Xavier Estivill publicaron na revista Nature unha hipótese na que pensan que detrás de cromotripse encóntrase un hespevirus.

Lorena Yáñez López 1º A

A vide apúntase ao cultivo in vitro

Un grupo de investigadores da Universidade de Vigo logrou crear vides galegas tetraploides, é dicir, unha especie mutante na que nas células en lugar de ter 2n cromosomas teñen 4n. Estes exemplares xa se plantaron pero aínda hai que esperar catro anos para que maduren e comprobar os primeiros resultados. O traballo realizado por este equipo é semellante o que se fai nunha clínica de fertilidade.

Nas cámaras do laboratorio almacénanse centenares de pequenas plantas de vide nas que se practicaron clonación e técnicas de cultivo in vitro.

A vide é unha das especies dos que se conseguíu secuenciar o seu xenoma completo pero queda moito terreo por investigar entre elas cuestións que a longo prazo poderán ter moita aplicabilidade.

Nunha das cámaras da Facultade de Ciencias de Ourense, xunto ás pequenas vides hai tamén pequenos frascos nos que se están cultivando grosellas, frambuesas e arándanos. Este trabalo forma parte dun proxecto encargado por unha empresa á Universidade para propagar estas especies en parcelas de monte pouco productivas da provincia de Ourense. En principio pensase nunha zona de alta montaña como Pena Trevinca, no que se considera que poden darse as condicións adecuadas para a súa implantación. Cando remate o desenvolvemento destas plantas entregaránse os miles de exemplares para que sea a propia empresa a que os plante nas zonas seleccionadas.

Noelia Vila Seijas 1ºC

Fonte

Un novo microscopio: o nanoscopio de microsferas

Aínda que pareza imposible, xa non o é, pois logrouse crear un microscopio que permite ver o interior de virus vivos e células.

O nanoscopio de microesferas, que así foi denominado ó aparello, ten un obxectivo de 50 nanómetros baixo a luz natural (aproximadamente 20 veces máis que ó record anterior, que era de 0,01nm), traballa cunha imaxe virtual, non é neceserario suministrarlle ningún tipo de tinte e non é atravesado por electróns como o eléctrónico.

Como funciona?

En primeiro lugar as microesferas recollen e aumentan a imaxe virtual, de seguido, á imaxe obtida aplícaselle un microscópio óptico convencional para poder ver os resultados aínda máis grandes. Desta forma os ivestigadores que crearon este microscopio, Lin Li e Zengbo Wang, observaron imaxes aumentadas hasta 50 nm.

Vantaxes?

A principal é poder ver o interior de virus vivos, xa que os outros microscopios non o podían facer. Por exemplo o microscopio de fluorescencia permitía ver o interior de células tinguindo as mostras, pero cos virus isto non era posible. Isto quizais tamén contribua, por fin, a obtención dunha clasificación para os virus dentro do nivel biótico(con vida) ou abiótico(sen vida).

Para máis información : click aquí

Editado por Lidia Blanco Otero 1º Bac. A

Non hai ningún tipo de células que posúan os xenio e non teñamos o resto. A diferenza é traballar máis que os demais.

Recoméndovos ler o seguinte artigo do País Semanal, do 27 de febreiro de 2011. Trata do que sempre vos digo a importancia do esforzo, da tenacidade, da resitencia á fustración... como dicía Charles Darwin "Salvo os bobos, os homes non se diferencian moito en canto a intelecto; só en afán e traballo duro" .

View more Talento esfuerzo

View more documents from iesotero

target="_blank">documents from iesotero.

Editado por Carmen Cid Manzano

Nova web galego-portuguesa científica

Novidade, xóvenes científicos! Agora poderemos documentarnos un chisco mellor sobre as innovacións e descubrimentos científicos que a nosa comunidade autónoma xunto ca do norte de Portugal realizan. Trátase de Comunicaciencia , web xerada polos investigadores das universidades galegas de Santiago, A Coruña, Vigo e as portuguesas de Porto, Tras-os-Montes e Minho, denominadas no seu conxunto como Eurorrexión. Esta plataforma está subvencionada pola FECYT (Fundación Española para a Ciencia E a Tecnoloxía) e xestionada pola FCEER (Fundación Española de Estudos Eurorrexionais).

Asemade, recompila diversos cursos de multimedia relacionado con actividades científicas (documentais, audios, acceso a información dixitalizada) propiciadas directamente polo CEER; ou foros de debate.

Para máis información visitade corredoiras.bugalicia.org

Andrea Fernández 1ºB

A odisea das especies

Hoxe presento unha boa serie acerca de evolución do ser humano, unha superproducción chamada a Odisea das Especies. Relata a vida dos homínidos máis importantes da nosa evolución, dende o primeiro bípedo ata o Homo Sapiens Sapiens. Ademais da que presento existen doua documentais máis, pero coido que hai que empezar polo primeiro.

En canto a aspectos técnicos, está dirixida polo director de cine francés Jacques Malaterre e, na versión en español, conta coa colaboración de Juan Luis Arsuaga (científico de Atapuerca). Foi unha superprodución de 2 millóns de euros que inclúe animacións moi traballadas e colaboración de moitos actores.

Aquí déixovos o enlace:

http://www.megaupload.com/?d=WZGAJ45Q

Juan Ozaita Corral 1º Bacharelato A

Primer embrión clonado a partir dunha célula adulta humana

Os científicos californianos lograron crear o primer embrión humano clonado a partir de células da pel humana. Ata agora, o único intento similar habíase levado a cabo no Reino Unido con células nai procedentes de embrións, aunque naquela ocasión non se puido demostrar que as células resultantes fosen idénticas aos seus 'proxenitores'.

Agora, e valéndose da mesma técnica que deu orixen a ovella Dolly,emplearon as células da pel dos varóns adultos así como os óvulos de tres mulleres xóvenes (entre 20 e 24 anos) que estábanse sometendo a un tratamento de fertilidade.

Obxetivo

O obxetivo da técnica de transferencia nuclear é conseguir tratamentos para enfermedades que hoxe non presentan cura como o Alzheimer, a diabetes ou o Parkinson. Con este método, máis coñecido como clonación terapéutica, obtense un embrión que é un clon da persoa que ha donado a súa célula e do que, posteriormente, poden extraerse células nai para dar lugar a diferentes texidos que poderían reemplazar os dañados nese paciente.

Entre as tres mulleres, conseguíronse 29 óvulos. O núcleo destos óvulos foi reemplazado polo das células da pel adulta, un procedimento denominado transferencia nuclear, ata dar lugar a 21 embrións humanos. De todos eles, sólo cinco sobreviviron o suficiente para chegar a ter entre 40 y 72 células, unha etapa embrionaria que se denomina blastocisto.

Esto é o que en 2005 dixo haber conseguido o científico coreano Woo Suk Hwang. En aquela ocasión, este investigador foi máis alá e anunciou haber extraído células nai dos embrións clonados. Sen embargo, meses despois descubriuse que todo fora un fraude.

E precisamente a empresa californiana Stemagen Corporation demostrou que os seus resultados son reais. "É o primer traballo que proba que conseguiuse obter un embrión clonado a partir dunha célula adulta humana".

Precisamente Stojkovic foi o primer científico europeo que logrou clonar un embrión humano a partir de células embrionarias.

Para máis información

Noelia Vila Seijas 1ºC

Clonación: Los niños del Brasil

Na película, Josef Mengele realiza a clonación de 94 copias de Adolf Hitler e intenta que cada un dos nenos teña as mesmas experiencias na infancia que Hitler, para recrear a súa personalidade. O seu obxectivo e crear un novo Hitler e restablecer un réxime nazi. A película relata os intentos dun ancián cazador de nazis, Erza Lieberman, por descubrir e frustrar o plan de Mengele.

http://www.megaupload.com/?d=9OQCSVZN

http://www.megavideo.com/?d=9OQCSVZN

Carmen Cid Manzano

Os monos xa xogan aos videoxogos!!!

Parece mentira pero é verdade. Agora os monos difrutan cos videoxogos ou máis ben coa recompensa que obteñen se o fan ben.

Todo isto forma parte dunha investigación onde se descubriu que estes animais teñen dúbidas ante unha decisión complicada e o que é o máis sorprendente: Son perfectamente conscientes de ter estes pensamentos!!!!

Na clase de filósofía tivemos varias discusións sobre se os animais tiñan a capacidade da metacognición e sempre chegamos a conclusión de que eso non era posible. Claro que agora todo isto cambia ao ler este artículo do xornal El Mundo.

Os expertos en Psicoloxía John David Smith e Michael Bern situaron aos macacos frente a unha palanca e deronlles un mando con forma de palanca para que desplazaran un punteiro polo monitor no cal aparecían manchas de cor vermella con distintas densidades. Denpendendo delas os animais desplazaban o punteIro cara un lado ou cara outro. Se o facía ben, recibían un premio en forma de comida; se o facía mal a pantalla púñase en negro durante uns instantes, facendo "enfadar" así aos impacientes monos que querían xogar, ou recibir a súa recompensa, segundo se mire.

Pero aínda que non o creades esto non foi o máis incrible. Os monos tiñan a opción de darlle a unha interrogación se non sabían a resposta e pasar a seguinte pregunta sen responder, o sorprendente foi que eles recorreron a ela ao igual que fixeron varos humanos que participaron támen no experimento. Os investigadores cren que aínda que os animais non poideron expresalo con palabras o seu comportamento debeuse a que optaban obviar a resposta para non equivocarse, no momento no que tiñan dúbidas. Segundo isto, estes monos saberían identificar os seus propios pensamentos e actuar en consecuencia, algo que ata agora se cría totalmente imposible.

E agora eu me pregunto, que será o proximo? Máis animais con capacidade para decidir ? Ou tal vez outra especie como o ser humano ?

Aínda é cedo para contestar a estas preguntas, pero por canto tempo ?

Noticia completa.

Coral Real Llamas 1º Bacharelato B

Máis datos sobre a época na que as primeiras estrelas do Universo comezaron a brillar

Despois da creación do universo polo Big Bang fai 13.000 millóns de anos, o cosmos quedou sumido na escuridade. Non había nin estrelas nin galaxias. Só existía o gas (maiormente hidróxeno) que quedou despois do Big Bang. Co tempo, esa época chegou ao seu fin, iso ocorreu cando as primeiras estrelas acendéronse. Un experimento levado a cabo recentemente permitiu desvelar algúns detalles desa época fascinante do universo, a de cando se fixo a luz.

Esa fase da historia do universo en que as primeiras estrelas comezaron a funcionar como tales e a emitir o seu resplandor, chámase a Época da Reionización, e está intimamente ligada a moitas cuestións fundamentais da Cosmoloxía. Pero mirar cara a tan atrás no tempo presenta numerosos desafíos observacionales.

Judd Bowman, da Universidade Estatal de Arizona, e Alan Rogers, de Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts, levaron a cabo un experimento deseñado para detectar un sinal, nunca antes vista, desa época arcaica da reionización do universo. O sinal está presente nas ondas de radio emitidas desde as primeiras galaxias. Algunhas desas ondas de radio están a chegar á Terra hoxe en día, e certas características das ondas poden achegar datos decisivos sobre a Época da Reionización.

A medida que se formaron as galaxias, ionizaron o hidróxeno primordial ao redor delas e causaron que ese sinal de radio característica e case omnipresente do hidróxeno desaparecese. Por tanto, verificando se a liña estaba presente ou non en certas épocas (o que se logra observando ás distancias correspondentes en anos-luz), os astrónomos poden obter indirectamente datos acerca das primeiras galaxias e como evolucionaron no universo temperán.

Os primeiros resultados obtidos por Bowman e Rogers indican que o gas non ionizado tardou polo menos 5 millóns de anos en ionizarse.

para máis información déixovos esta páxina :

http://comm-cms-1.mit.edu/newsoffice/2011/cosmic-dark-ages-0113.html

Editado por: Antia Arias Garcia 1ºB

Nova especie de dinosaurio de poderosas patas

O Brontomerus mcintonshi é unha nova especie de dinosaurio descuberta en Utah (EEUU). As súas poderosas extremidades servíanlle para dar fortes patadas ós seus inimigos e para desprazarse por zonas rochosas nas que viviu fai 110 millóns de anos, durante o Cretácico inferior. Os saurópodos eran xigantes dinosaurios de catro patas e de longo pescozo e cola. O óso da cadeira era inusualmente grande en comparación co de outros dinosaurios similares; a forma deste óso indica que probablemente este animal tiña os músculos das patas máis potentes que calquera outro membro da familia dos saurópodos, e empregaba esta enorme forza como arma nas pelexas e para protexer ás súas crías, dando patadas.

O exemplar adulto do Brontomerus mcintonshi medía uns 14 metros de lonxitude e pesaba ó redor de 6 toneladas. O pequeno en cambio debía pesar sobre un 200 quilogramos e medía catro metros e medio. Os paleontólogos crían e especulan a posibilidade de que se trate dunha nai ca súa cría.

Para máis información

Lucía Rodríguez 1ºBacharelato B

Clonando vacas para producir medicamentos

A fascinante capacidade das vacas para dar gran cantidade de leite, unida á posibilidade de manipular os seus xenes, podería converter a estas “fabricas” de alimentos en auténticas factorías de medicamentos.

A idea é modificar xeneticamente a vacas para que produzan no seu leite unha serie de proteínas humanas, que despois poderían extraerse e usarse no desenvolvemento de novas terapias para enfermidades autoinmunes, como o lupus ou a artrite reumatoide. O leite en ningún momento consómese, é só un método de cultivo da proteína. O que que se quere conseguir é unha vaca transxénica que exprese proteínas humanas no leite, para logo purificarlas e poder comercializalas. Este enfoque para o desenvolvemento de novos medicamentos podería ser prometedor se se demostra economicamente viable nun futuro. O problema das terapias con proteínas é que moitas veces é demasiado custoso fabricalas desde cero, aínda que así se fai, por exemplo, coa insulina para os diabéticos. No caso das citocinas (proteínas que median nos procesos inflamatorios involucrados en enfermidades autoinmunes), sintetizalas artificialmente non sae rendible,con todo, se as purificas do leite da vaca podería saír máis barato.

O proxecto, que aínda tardará uns anos en xerminar, estase levando a cabo desde o departamento de Veterinaria da Universidade Nacional de Corea do Sur. Alí traballa como investigadora a científica galega Begoña Roibas dá Torre.

Begoña Roibas dá Torre, unha científica galega en Corea do Sur

Para máis información:
http://www.elmundo.es/elmundosalud/2011/02/24/biociencia/1298564234.html?a=0699c70a0f8906bb572d85f0e8615b5c&t=1298627215&numero=

Editado por: Yurema Seara Núñez 1º Bacharelato B

O que pode facer a ciencia e a tecnoloxía!!!

Espero que algún de vós cando remate o sus estudios sexa capaz de chegar aos fundamentos destas novas tecnoloxías. Entón será bo que me escriba e me explique como é posible isto... eu serei velliña, pero me gustará seguir aprendendo. Carmen Cid Manzano

Páxaros espías, xa no Pentágono

O pentágono creou un colibrí robótico, ten intencións militares e é unha copia idéntica do real: axita as súas ás e voa en calquera dirección.

DARPA (unidade de investigación avanzada do Pentágono), busca o espía robótico perfecto. Os resultados comenzan a verse . A empresa de tecnoloxía AeroVironment, desenvolveu un colibrí robótico para a axencia estatal, e mesmo presentou un vídeo no que pode verse como voa o seu robot. Pesa 19 gr e voa como un verdadeiro colibrí, este é o paxaro máis pequeno do mundo e os resultados obtidos son espectaculares. Conseguir que un robot sexa capaz de voar axitando as súas ás constitúe un verdadeiro desafío. Lograr que se mova na dirección que un desexa agrega un novo grao de dificultade. E reducir o seu tamaño ata o dun colibrí pode parecer case imposible. Trátase dun nanovehículos aéreos. Este proxecto tamén inclúe unha gran cantidade de grupos de traballo investigando dispositivos robóticos que poidan ter algunha aplicación no campo da defensa.

Un espía volador por IndagandoTV

Pero non todon son vantaxes.
Este robot é realmente impresionante, pero non é realmente práctico xa que un robot espía, tal como indica o nome ten que pasar desapercibido, e un colibrí (salvo no seu medio natural) chama a atención a todo o mundo.
Non obstante, moitas persoas gozarían con un xoguete como este.

Feito por María Isabel Limia Pérez 1ºBacharelato B

Mási información e aquí.

Fauna invasora en Galicia

Eva Rodríguez e Coral Real

Expedición de circunnavegación Malaspina 2010

A Expedición de circunnavegación Malaspina 2010 é un proxecto interdisciplinar do Ministerio de Ciencia e Innovación co obxectivo de xerar un inventario coherente e de alta resolución do impacto do cambio global no ecosistema do océano e explorar a súa biodiversidade, particularmente no océano profundo.

Editado por Natalia Cid Rodríguez

Colaboración desde o Master do profesorado (UVigo)

Miguel Ángel Cerdeira Torres alumno do Master Profesorado fixo un comentario a entrada de Uxia Descubren accidentalmente un tratamento para a calvicie para que todos podádelo ler, subóo como un novo post ao blog.

Muchos se alegrarán por éste descubrimiento, pero es curioso observar cuantos descubrimientos de la historia, y de hoy día, han sido fruto de “accidentes”, descuidos, experimentos fallidos o del azar.
Aunque si buscáis en internet encontrareis muchos más, como ejemplo de ello os dejo los siguientes para ver si os pica la curiosidad:

La penicilina: Alexander Fleming, científico escocés, investigaba la gripe en 1928 cuando se dio cuenta de que un moho azul-verdoso, que había contaminado una de sus placas Petri debido al desorden de su laboratorio, había matado a la bacteria staphylococcus que cultivaba en él. Todos recibieron con clamor su descuido en el laboratorio.

Hornos microondas: En 1947, el ingeniero Spencer de la empresa Raytheon, llevaba en el bolsillo de su saco una barra de chocolate, la cual dio origen a uno de los inventos más utilizados en la vida cotidiana. En esa época realizaba investigaciones con un generador de altas frecuencias (unos 60,000 Mhz) para usarlo como radar. Luego de un rato de investigar sintió un poco de hambre y decidió comerse la barra de chocolate que llevaba en el bolsillo de su saco, cuando la sacó para comérsela, encontró con el chocolate fundido.

Notas Post-it: (1968-1974) sus descubridores, Art Fry y Spencer Silver, ambos químicos, iban buscando un fuerte pegamento y... les salió mal, obtuvieron un adhesivo que no pegaba mucho y lo descartaron. Art Fry, hombre devoto, estaba harto de meter papelitos en su libro de salmos para marcar las canciones cuando iba a la iglesia. Los papelitos no hacían más que caerse. Pensó que sería ideal tener hojas con un poco de pegamento que no fuera demasiado fuerte y que resistiera ser pegado y despegado muchas veces. La vieja partida de pegamento malogrado acudió a su mente. Habían nacido las notas Post-it.

Descubrimiento de Caronte: En 1978 en un observatorio de Estados Unidos estaban midiendo las características orbitales de Plutón. Chisty había colocado una placa fotográfica con una imagen de Plutón en un instrumento llamado explorador estelar. Advirtió una ligera protuberancia que interpretó como un fallo, de modo que decidió descartar la fotografía. En ese instante la máquina comenzó a funcionar mal y se vio obligado a recurrir a un técnico. Éste le solicitó que permaneciera a su lado mientras efectuaba la reparación, pues pensaba que podría necesitar su colaboración. Christy aprovechó ese tiempo para estudiar nuevamente la fotografía y resolvió mirar en los archivos algunas imágenes anteriores. Encontró una imagen rotulada: "Imagen de Plutón alargada. Placa defectuosa". Esto estimuló su interés y terminó encontrando seis imágenes rechazadas entre 1965 y 1970 que mostraban al mismo bulto. Sus estudios posteriores mostraron que éste era en realidad una luna de Plutón. Si la máquina no se hubiese estropeado y el técnico no le hubiese solicitado permanecer con él, probablemente el descubrimiento de Caronte no se hubiese producido en ese momento.

Hasta se dice que el propio Newton descubrió la gravedad al caerle una manzana mientras leía, pero siempre es necesario que se cumpla una condición expresada ya por Pasteur: "En los campos de la observación, el azar favorece sólo a la mente preparada".

Miguel Ángel Cerdeira Torres (Master Profesorado)

Enfermidade de Huntington

Profesora Mª José Camba Seara

Izpisúa xera células iPS a partir da pel de persoas co síndrome de Hutchinson-Gilford

O síndrome de Hutchinson-Gilford é a forma máis grave dunha rara enfermidade chamada proxeria, este tipo de enfermidade provoca que os afectados envellezcan décadas en poucos anos. Este doenza é incurable, polo que é moi importante buscar claves para o estudo do envellecemento. O que causa o síndrome de Hutchinson Gilford é unha mutación sinxela no xen que codifica unha proteína. Según Izpisúa: “ A enfermidade está asociada a presenza de defectos xenéticos que conlevan a acumulación dunha proteína anómala, a proxerina”.
A revista Nature publicou un traballo dirixido por Juan Carlos Izpisúa, investigador do Laboratoria de Expresión Xenética do Instituto Salk (EEUU). O equipo deste científico español conseguiu un bo modelo para estudar o envellecemento humano a partir dun experimento. Este experimento consistiu en extraer células da pel dos pacientes e convertelas en células madre pluripotenciais (iPS). Ao reprogramar as células para desenvolvelas aos seus orixenes, estas perden os defectos propios da enfermidade.

Os investigadores Juan Carlos Izpisúa e Guang-Hui Liu.

Despois de obter as iPS xeneradas, descubriu no laboratorio que, ao volver a diferencialas para converterse en calquera outra célula estas volvían a mostrar o xen da enfermidade. A vantaxe é que descubriron todo isto en dúas semanas, comparado co proceso normal de envellecemento, que leva arredor de 80 anos, permite ter un modelo no laboratorio sobre envellecemento obtido en 15 días.

O achado publicado en Nature tamén supón o avance para a procura dun tratamento para a proxeria. A finalidade do traballo liderado por Izpisúa é “solucionar estes inconvenientes por medio da enxeñería xenética”, transplantarlle ao paciente células sometidas a técnicas de corrección xenética.

Para máis información

Ariana Pascual Sas 1ºC Bacharelato C

Órganos e tecidos dun porco

Marcos Fenández,alumno de 3º da ESO, fixo un vídeo sobre a matanza do porco. Como estamos estudando os tecidos animais en Bioloxía, paréceme que pode ser interesante que lle botedes unha ollada.

Profesora de Bioloxía Conchita López

A ciencia tamén axuda ao arte.

O amarelo de Van Gogh reducese, os raios X descubren a complexa reacción química que degrada os brillantes cores do xenio holandés e abren unha vía para evitalo. O cadro “Ribera del río Sena” de Van Gogh, tal como está na actualidade (centro) e recreación do seu aspecto orixinal en 1887 (izquierda) e do seu futuro aspecto en 2050 (derecha). Abaixo, distintas investigación levadas a cabo.

O brillante amarelo dos cadros de Van Gogh xa non é tan brillante como cando os pintou e está volvendose marrón. Esta degradación, que afecta a outros cores e outros artistas de finis do siglo XIX, debese a unha complexa reacción química, que conseguiuse detectar nun esforzo conxunto de varios laboratorios europeos. Pequenísimas mostras de pintura analizadas por científicos de catro países confirmaron o proceso, que abre a vía a posibles medidas para evitalo, como a protección da luz solar e os raios ultravioleta.

A decisión de Van Gogh de utilizar novos cores brillantes nos seus lienzos considerase un hito na historia do arte, que non se podería facer sen a innovación na fabricación de pigmentos industriais que tivo lugar no siglo XIX.Aunque sábese dende ese siglo que a pintura amarelo cromo oscurecese baixo o efecto da luz do sol, non todas as pinturas desa época están afectadas e o proceso non transcurre sempre á mesma velocidad. Para resolver o rompecabezas químico, o equipo dirixido por Koen Janssens utilizou primeiro nos análises mostras de tubos de pintura antigos, que envelleceu artificialmente sometendoas durante 500 horas a luz ultravioleta. Só unha mostra oscureceuse significativamente, e esta foi a que se analizou con raios X. Encontrouse que o fenómeno é unha reducción do cromo, que pasa de cromo VI a cromo III. Na segunda etapa utilizaronse mostras de dous cadros de Van Gogh, onde se efectuaron numerosos análises en varios laboratorios europeos, e a conclusión foi que este fenómeno tamén se produciu nos seus cadros. Os raios X mostraron tamén que o cromo III está presente en maior medida cando tamén hai compostos con bario e azufre. Esto indica que a técnica de Van Gogh de mesturar pintura branca e amarela pode ser a causa do oscurecemento do seu amarelo.

Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

Un paso máis contra o cancro: nanopartículas magnéticas

Os actuais tratamentos contra o cancro, como a radioterapia e a quimioterapia, aínda que van destinados a destruir células tumorais, tamén atacan células normais, provocando numerosos efectos secundarios molestos e incluso perigosos.

Un dos tratamentos máis prometedores é utilizar o interferón, o cal é impide o desenvolvemento das células tumorais, ao favorecer a súa detección e posterior eliminación por parte do propio sistema inmunitario do paciente, pero existe un problema porque os médicos aínda non son capaces de conseguir que chegue en cantidades suficientes á zona na que se atopa o tumor sen que sexa tóxico para o resto do organismo. Para reducir a súa presenza nos tecidos sans, e con iso os temidos efectos secundarios, no Instituto de Ciencia de Materiais do CSIC elaboraron unhas nanopartículas magnéticas de magnetita que mediante a aplicación dun imán pódense localizar no lugar que interese. Ao ser posible dirixilas á zona concreta onde se atopa o tumor e incluír interferón na súa superficie, son un novo fármaco bastante prometedor.

Con todo isto o que facemos é concentrar interferón nunha zona de células canceríxenas, facendo que o sistema inmune actúe nese punto en concreto acabando con todas elas, lonxe de células sans. Esto reducirá considerablemente os efectos secundarios que os anteriores tratamentos tiñan, e conseguiremos ser máis efectivos en canto a eliminación destas células.

Más vídeos en Antena3
Fonte: http://www.agenciasinc.es/esl/Noticias/Nanoparticulas-magneticas-contra-el-cancerEditado por
Daniel Fernández Gil 1º Bach A

Células nai ou stem cells

Vouvos deixar uns vídeos para completar as explicacións dadas na clase sobre as células nai.

Motivación persoal

Creo que o seguinte comentario merece unha entrada no noso blog. Pola miña parte grazas Ana.

Me parece que tiene mucho mérito vuestro trabajo y vuestro espiritu. Por eso os invito a ver un video de Paulo Coelho que se llama motivación personal y me quedo con su última frase "el mundo esta en manos de aquellos que tienen el coraje de soñar y de correr el riesgo de vivir sus sueños"

Ana Palomera Pérez (Máster para el profesorado de secundaria)

Carmen Cid Manzano