Nova técnica para parar o VIH

Sempre se mantivo como métodos de precaucion ao ViH o uso do preservativo ou algun outro método como as vacinas, pero a farmacoloxia frente ao virus aÍnda require de avances.

Actualmente disponse dunha multitude de fármacos pero existe un problema común a todos eles:
o posible desenvolvemento de resistencias e os efectos secundarios.

Na revista Science Translational Medicine publicouse un estudo con participación española na que se define unha molécula capaz de evitar a replicación do VIH, ou o que é o mesmo controlar a carga viral para que o paciente non desenvolva o sida.

O novo composto esta baseado nun péptido, proteina pequena (lembradevos os de bioloxia) producido polo organismo de forma natural.

O fármaco provouse en 18 seropositivos pero os autores do estudo din que non se poderá utilizar na actual versión pois é moi caro e é intravenoso.

Unha das vantaxes que aporta este fármaco é que apenas produce efectos secundarios, e se os produce son de tipo leve.

Para obter máis imformación:

http://www.publico.es/ciencias/353063/un-compuesto-tapa-el-arpon-que-usa-el-vih-para-infectar

Tatiana Nespereira Campuzano 1ºB

Creation, tedes que vela.

Creation. Director Jon Amiel Ano:2009

Histórica. Duración 108 min

Pelicula biografica sobre o naturalista inglés Charles Darwin e o nacemento da súa revolucionaria teoría da oríxe das especies.

Película: http://www.megaupload.com/?d=8LDVR5BM
Subtítulos: http://www.megaupload.com/?d=9P1W7QAA

O humor depende de cada sexo

Como xa sabedes hai un gran número de diferenzas tanto xenéticas como físicas entre homes e mulleres, pero tal vez haxa algunha diferenza entre os dous sexos que aínda non coñezades, por exemplo, sabedes que os homes e as nulleres non nos rimos das mesmas cousas?

Para que algo nos faga rir, como pode ser un chiste, o noso cerebro ten que pasar por distintas etapas: primeiro entender o chiste, logo encontrarlle o humor e finalmente rirse e neste proceso interveñen tres grandes capas do noso cerebro.

Na primeira etapa utilizamos a corteza cerebral para procesar o que lemos ou escoitamos e darnos conta de que carece de sentido, nesta estapa case non se encontran ningunhas diferenzas entre homes e mulleres, na segunda etapa utilizamos a capa do cerebro que procesa os sentimentos, un erro nesta etapa provoca unha gran emoción provocada pola dopamina ou hormona da felicidade. Nesta segunda etapa as mulleres empregamos máis áreas do cerebro e chegamos moito máis alá que a rirnos senón que buscamos a gracia das cousas e que nos provoque o humor algo realmente divertido pola contra os homes solo buscan rir. Na última etapa que é rirse, as mulleres encontramos un gran acercamento entre conocemento e emoción mentras que eles non o encontran, é dicir, as mulleres gustanos o humor intelixente.

Como si é certo o humor alarga a vida, as persoas que rin para equilibrar o estrés esta demostrado que padecen un 40% menos de infartos ou apoplexías, sufren menos dores dentais e viven unha media de catro anos e medio máis, por eso os científicos recomendan rirse 15 minutos diarios.

Aquí vos deixo un video moi interesante:

Lorena Yáñez López 1º A

O alcohol activa un xen agresivo nos finlandeses

O estudo advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos.

A variante só dáse no país escandinavo.

Ser finlandés, beber demasiado e levar un determinado xene que só se encontra entre algúns habitantes daquel país podería predispoñer a comportamentos compulsivos, segundo un estudo publicado hoxe en Nature.

O traballo, liderado por investigadores do Instituto Nacional de Saúde (NIH) de EUA que estudan problemas carrexados polo alcoholismo, advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos. Non obstante, o xene resultou ata tres veces máis común en persoas con problemas psiquiátricos que cometeron algún delito de agresión baixo os efectos do alcohol que na poboación xeral de Finlandia, segundo o estudo.

"A impulsividade", di David Goldman, investigador do NIH e coautor do estudo, "é un factor en moitos comportamentos patolóxicos como o suicidio, as adiccións ou as agresións".

O seu equipo analizou 96 finlandeses que cometeran delitos de agresión sen fin aparente e a outros tantos sen antecedentes. Unha vez identificada a variante do xene HTR2B relacionada coa impulsividade, os expertos comprobaron que ratos transxénicos coa mesma versión do xene tamén mostraban o mesmo problema.

Para máis información

Noelia Vila Seijas 1ºC

El sonido del trueno. Director Peter Hyams. Ano:2005

Ciencia-ficción Alemania - USA Duración: 103 minutos

Esta película esta baseada nun conto escrito por Ray Bradbury no que se relata a historia duns cazadores que viaxan no tempo ata chegar á prehistoria e sen darse conta matan a un insecto. Debido a isto, cando volven atopan un mundo totalmente diferente ao que coñecían nun principio. Este conto é un caso de efecto bolboreta.

http://www.megaupload.com/?d=4XXK0UTI

O segundo asteroide que transporta auga xeada no Sistema Solar.

Segundo os estudos realizados polo Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) atoparon na superficie do “65 Cybele”(un asteroide do sistema solar na categoría de asteroides primitivos) pequenas cantidades de auga xeada. O mesmo equipo de investigadores xa atoparan auga noutro asteroide do sistema solar a principios de ano, no “24 Themis”.

Isto fai suxerir que hai moita máis auga no Sistema Solar do que se cría. Ademais aporta novas evidencias á teoría que nos di que a auga chegou á Terra a través dos choques dos asteroides.

Os corpos espaciais, asteroides maiormente, están compostos por diversos materiais tales como arxilas, minerais, feldespatos, metais, ferro e níquel. E agora ademais podemos saber que tamén están compostos por auga e moléculas orgánicas. Ademais, o “65 Cybele”, ao igual que o “24 Themis” está recuberto por unha capa fina e granulada de silicatos anhídridos e substancias orgánicas complexas e tamén auga xeada.

Os estudos determinaron que hai auga en case tódolos corpos que hai antes de Xúpiter, o máis relevante é que se atopou xeo a unha distancia relativamente preto da Terra a 3 UA(unidade de mediada estudada no primeiro tema de CMC) equivalente 448.000 millóns de quilómetros. Pero sen dúbida o máis relevante é o feito de atopar auga en asteroides.

Para máis información.

Andrea Gerpe Acosta 1º Bacharelato A

Galiza desde a Estación Espacial Internacional

Invítovos a ver o traballo realizado por Juan Ozaita e Adrián Fernández. Seguro que ao rematar de velo saberedes moito máis sobre este centro de investigación, situado nunha órbita ao redor da Terra a 400 km de altura e onde van pasar o Nadal varios científicos brindando con ouriños reciclados.

Juan Ozaita e Adrián Fernández 1º A

Os chimpancés femia xogan con bonecas de madeira.

Esta investigación feita no Parque Nacional de Kibale fíxose ao longo de 14 anos. Este estudo revela que por primeira vez nunha mesma especie animal, os machos e as femias ante un mesmo estímulo reaccionan de maneiras moi diferentes. O descubrimento tuvo lugar cando se observou que ante o mesma boneca de madeira, os machos inclinabanse por buscar nel un uso para a defensa (como proteccion nunha posible loita) ou como medio para conseguir alimento (buscando auga ou mel nos seus orificios), mentres que as femias levaban a boneca a un refuxio e coidaban de ela como se fosen a súa nai. Pero o máis impresionante da investigación, chegaba cando se lle daba a escoller aos chimpancés entre unha seríe de xoguetes humanos; para sorpresa dos científicos, os machos elixian camións de xoguete mentras que as femias elixían bonecas.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA bach

2010: Un gran paso para a ciencia.

Como todos sabemos, estamos a consumir os derradeiros días deste 2010. Neste ano 2010 producironse moitos descubrimentos importantes, pero entre eles destacan os seguintes 10, que fixeron deste ano 2010, un gran ano para a ciencia:

1-A primeira maquina cuántica.
Trátase dunha maquina que segue as leis da fisica cuántica que podería ter unha aplicación no futuro como detectora de radiacións ultrasensibles provintes do espazo.
2-O cromosoma artificial.
Como xa vimos na clase, trátase da xeración dun cromosoma artificial a partir dunha bacteria, descubrimento que se levou a cabo gracias a Craig Venter e o seu equipo.
3-O genoma neandertal.
O científico Svante Pääbo descubriu o genoma neandertal a partir da secuencia do ADN de 3 fósiles de 40.000 anos de antiüedade.
4-Profilaxe do sida.
Ensayos clínicos permitiron o descubrimento de 2 novos métodos de prevención do contaxio do VIH.
5-Xenes de enfermedades raras.
O estudo das secuencias do xenoma permitiu identificar as mutacións realizadas por enfermidades pouco comúns.
6-Simulación molecular.
Pensar nunha simulación das curvas dunha proteína ata o ano 2010 era unha autentica locura. Hoxe, gracias a un equipo que utilizou unha das computadoras máis potentes do mundo, isto é posible.
7-Simulador cuantico.
As leis da física cuántica resultan moi complexas ás veces, e para chegar a unha simple conclusion ás veces hay que dar moitas voltas. Un grupo de científicos conseguiron deseñar un programa informático capaz de realizar moitas de estas operacións en segundos e así conseguir un gran avance no tempo da invstigación.
8-Xenómica de nova xeración.
A investigación xenómica estase a desenvolver a pasos axigantados, ata tal punto de permitir estudar a gran escala o ADN.
9-Reprogramación celular.
Desde este ano, por incrible que pareza, é posible reprogramar unha celula modificando o seu desarrollo para facer que se comporten coma celulas madre.
10-Regreso das ratas aos laboratorios.
Dende sempre as ratas foron un papel moi importante para a investigación nos laboratorios. Ainda asi, existian certos problemas que complicaban os experimentos realizados con elas. Hoxe en dia estes problemas solucionaronse e as ratas volven a formar parte dos grandes descubrimentos da ciencia.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA Bach

Cientifícas na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda o papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras. Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra. Un dos casos máis relevantes é o que aconteceu EN 1667 Royal Society de Londres. Margaret Cavendish asistiu a unha reunión de dita sociedade para explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do que chamaban sexo débil, o que lle atrivuian un pequeno cerebro para ás ciencias. Foron tantos os perxuízos, que as mulleres tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para poder ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.

Este caso de descriminación por razón xénero non é o unico. Así, Hertha Ayrton (1854-1923), estudou matemáticas e obtivo un certificado de asistencia porque os títulos e gradacións eran só para os homes. Co certificado, sen valoración polos seus estudos, Hertha foise a Londres e casou cun dos seus profesores de Física e con el avanzou nos seus experimentos sobre sistemas eléctricos. En 1904, foi a primeira muller que presentou o seu traballo nunha sesión da Royal Society de Londres, neste caso os homes non protestaron, pero non a miraron con boa cara.
A Herta permitíronlle ir á universidade, de oínte, pero á escocesa Mary Somerville (1780-1872) nin sequera desta forma. Tamén lle negaron a entrada ao observatorio do Vaticano por ser muller. Dedicábase á astronomía e as matemáticas, e traduciu ao inglés un estudo pioneiro do astrónomo francés Pierre-Simon Laplace sobre a estrutura matemática do sistema solar.

A que nunca foi admitida en ningunha institución foi a paleontóloga Mary Anning (1799-1847); autodidacta e de familia humilde, era coñecida como coleccionista de fósiles atopados nos cantis de Dorset, sur de Inglaterra. Custoulle moito que os seus colegas recoñecésenlle os seus descubrimentos no campo dos dinosauros; identificou o primeiro esqueleto de ichtiosauro e de plesiosauro e o primeiro de pterosaurio fóra de Alemaña. Foi coñecida no Círculo de Xeoloxía de Europa e América, a pesar de ser rexeitada pola Geological Society de Londres. Este ano, a Royal Society incluír entre as dez mulleres máis importantes que influíron na historia da ciencia.

A Ciencia non era indiferente para as mulleres victorianas, nas épocas des Darwin xurdiron un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra, pero o acceso ao mundo académico, a vía máis frecuente para o coñecemento científico, estivo restrinxido ás mulleres ata ben avanzado o século XX.

Na actulidade no reino Unido, aínda só o 12.3%, dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía, ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a Ciencia que os homes (AÍNDA QUEDA MOITO QUE CAMBIAR)

Para máis información.

Ariana Pascual Sas 1ºC

FELICIDADES

de Entérate, a ciencia tamén é cultura de IES Otero Pedrayo (Ourense)

Os meus mellores desexos para o 2011 e feliz Nadal para todos os blogueros, lectores, comentadores e seguidores.

Carmen Cid Manzano

Científicas na sombra

Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda ou papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras.

Para máis información: http://www.publico.es/ciencias/352528/investigadoras-a-la-sombra-de-la-ciencia-academica

As teorías de Charles Darwin non deixaron indiferentes ás abrandares victorianas e entre estas xurdiu un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra. Hoxe, o 12.3% dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a ciencia que os homes en Reino Unido.Este ano, a Royal Society incluíu entre as dez abrandares máis importantes que influíron na historia dá ciencia, este feito amósanos como cambiaron as cousas.

Hai moitos outros casos como os que lle aconteceron as científicas e investigadoras: Marie Curie, Anthene Donald, Hertha, Ayrton Mary Somerville e Mary Anning.

Un dous casos máis relevantes é o que aconteceu na Royal Society de Londres. En 1667, Margaret Cavendish asistiu a unha reunión dá Royal Society de Londres, fundada en 1660, na que quería explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do sexo débil e ou seu pequeno cerebro para as ciencias, un dos prexuízos de séculos anteriores. As abrandares tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.
Este caso non só aconteceu en Londres, non resto de Europa, tampouco as querían.

Novas especies coñecidas no ano 2010

Hoxe non atopei novas sobre Ciencia, deixovos un artigo moi documentado da BBC sobre novas especies do Reino animal coñecidas este ano e unha pequena descripición para cada unha: Premade aquí.

Persoalmente este foi o que máis me impresionou:

Ibycus rachealae é o seu nome científico e os machos desta babosa de cola larga producen uns dardos de calcio para inxectar hormonas nas femias.

Uxía Rodríguez Rodríguez.

Portas Invisibles!!

Primero foi a capa da invisibilidade de Harry Potter, logo fíxose realidade. Agora podemos atravesar portas invisibeis. Huanyang Chen e os seus compañeiros, da Universidad Soochow (Jiangsu, China) construíron unha porta invisibel mediante unha rede de dispositivos eléctricos que fan posible esta característica. Polo o momento o efecto só está probado con radioondas.

Algúns expertos din que parece un experimento interesante pero que pasaran moitos anos antes de logralo cos humanos.

Noticia completa

Coral Real Llamas

1º Bach B

Un rato que trina como os paxaros

Un grupo de investigadores xaponeses creou un rato que trina como os paxaros debido ás modificación provocadas nel pola súa alteración no ADN. Foi creado por casualidade ao cruzar roedores transxénicos para provocarlles cambios fisiolóxicos.

Esta modificación do animal permitiralles investigar as orixes e o desenvolvemento da linguaxe en paxaros que entrelazan os sons e úsanos como palabras , pero en ratos, que son mamíferos e polo tanto máis parecidos ós seres humanos no seus cerebro e bioloxía.

O rato é o modelo animal máis empregado en investigación. Cada ano empréganse 30 millóns de exemplares en laboratorios de todo o mundo.

Uchimura (un dos investigadores) afirma que, unha vez lograda a variante, as súas capacidades vocales transmitiranse de xeración en xeración e ten a esperanza de poder crear nun futuro un rato Mickey.

Para máis información

Feito por: Lidia Blanco Otero 1º Bachiller A

Os xenes dos fósiles neandertais atopados en Asturias

Analizáronse restos fósiles descubertos en 1994 na cova asturiana de "El Sidrón" por un equipo científico que mostrou as súas conclusións na revista Proceedings, da Academia Nacional de Ciencias (EEUU). Trátase dun grupo familiar formado por unha ducia de individuos neandertais que perderon a vida fai aproximadamente uns 49000 anos. O ADN desvelou o seu parentesco e proporcionou algunhas pistas novas sobre o comportamento e a demografía de aquela especie europea que dominou o continente e que desapareceu fai menos de 30000 anos. Os restos daqueles individuos da cova presentan claras marcas de canibalismo, práctica coñecida dos neandertais. Chegouse á conclusión de que tódolos individuos de aquela familia deberon morren simultáneamente, dada a disposición e as características dos fósiles, posto que se atoparon moi fragmentados e moitos, incluso os cráneos, foron golpeados para extraer o contido. Díxose que puideron morrer todos á vez e, tras ser devorados, os seus restos permanecerían no chan fora da cova; despois, algún tipo de fenómeno natural extremo puido provocar o fundemento do terreo no Sidrón e os ósos precipitaron ata a galería agora coñecida como o Osario.

Os fósiles foron atopados na cova de 3700 metros de lonxitude, con unha galería principal e varias secundarias transversais.

O ADN dun dos individuos, un adolescente, foi empregado no "proyecto internacional del Genoma Neandertal", estudo no cal se obteu ADN mitocondrial de fragmentos de ósos dos 12 individuos, sobre todo de dentes; polas pezas dentarias os investigadores saben que a población estaba formada por tres adultos (dúas mulleres e un home), tres xóvenes adultos (dous homes e unha muller), tres adolescentes de entre 12 e 15 anos posiblemente masculinos na súa totalidade, e tres individuos xuveniles ou infantiles entre dous e nove anos.

As probas arqueolóxicas, paleontolóxicas e xeolóxicas indican que istes individuos constituían a totalidade ou unha parte dun grupo social contemporáneo de neandertais. O ADN foi o factor clave que permitiu relacionalos parentalmente e a proba do cromosoma Y foi a axuda para diferencialos sexualmente. Estos resultados proporcionaron pistas tentadoras sobre a demografía e o comportamento da especie que foi unha vez, parente cercana da nosa e poden ser empregadas para axudar a comprender os factores que contribuíron na súa extinción.

Para máis información

Proxecto internacional do xenoma neandertal

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB

Estudando a historia da célula

La celula: A. Van Leeuwenhoek por raulespert

Historia de la celula: Robert Hooke por raulespert

Teoria celular: Schwann y Schleiden por raulespert

O 34% dos institutos galegos supera os niveis de radón recomendados

Investigadores da Universidade de Santiago de Compostela (USC) analizaron en 58 institutos de Secundaria de Galicia os niveis de radón, un gas radioactivo natural. Os resultados revelan que o 34% dos centros superan o límite de 400 Bequerelios/m3 recomendados pola Unión Europea. A inhalación excesiva de radón relaciónase co cancro de pulmón.

Más información:

El 34% de los institutos gallegos supera los niveles de radón recomendados

Web del Laboratorio de Análisis de Radiaciones (LAR)

Información general sobre el radón y Mapa Marna-Galicia de exposición potencial.

Editado por: Carmen Cid Manzano

O primeiro tumor extirpado pola vaxina

Ciruxanos do hospital Clínico de Barcelona extirparon por primeira vez en Europa un tumor gástrico de 8 centímetros de diámetro a través da vaxina, a unha muller que tres días despois foi dada de alta, e ós dez días volveu ó traballo.

Antonio María de Lacy, xefe da ciruxía gastrointestinal do Clínico, explicou que a ciruxía fixose según a técnica Notes, que permite operar a partir dos orificios naturais do corpo humano. Según Lacy, todo o instrumental quirúrxico para a operación introduciuse a través da vaxina para evitar incisións abdominais dolorosas, feito que permite obter mellores resultados e ademais reduce a dor, baixa a estancia hospitalaria e favorece una recuperación máis rápida.

A paciente, unha muller de 43 anos, diagnosticada dun tumor gastrointestinal, foi operada noutro centro mediante a ciruxía convencional, que lle deixara unha gran cicatriz no abdomen, delante dela dous pequenas incisións de dous milímetros que tiña no abdomen desta última intervención, según explicou ela mesma. Lacy recordou que ademáis do instrumental quirúrxico introducido pola vaxina, introdúxose una óptica polo ombligo para visualizar mellor a zona a operar, e dous instrumentos máis a través do abdomen cunha mínima incisión de dous milímetros, para garantizar que todo fora perfecto, xa que era a primeira vez que se extirpaba un tumor dese tipo pola vaxina. Para Lacy, con esta intervención a ciruxía adiantou un paso máis e hoxe pódese operar con éxito un tumor gástrico sen deixar cicatrices.

Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

O rato, banco de probas para curar o cancro.

En 2008, o director do Centro Integral Oncolóxico Clara Campal (CIOCC), Manuel Hidalgo asinou en Science o 1º mapa xenético do cancro de páncreas, un dos máis mortais. Dous anos logo, os case 70 xenes identificados traducíronse na definición dun tratamento personalizado, que se aplicou a un dos pacientes que participaron no estudo e que logrou que un enfermo de cancro de páncreas supere os cinco anos de supervivencia, non só mantendo a súa calidade de vida senón tamén, sen ter que recibir tratamento.

Realizouse un xenoinxerto do tumor dun dos pacientes a un rato que, desenvolveu un tumor coa mesma expresión xenética que o paciente. Nese animal probaron fármacos distintos, ata atopar aquel que modificaba un dos xenes alterados e lograba a eliminación do tumor. O fármaco é a mitomicina. Cando o paciente do tumor orixinal recaeu, os médicos aplicáronlle o tratamento que curara ao rato, obtendo excelentes resultados.
Hidalgo recoñeceu que, a secuenciación completa dun tumor é unha tecnoloxía cara, pero espera que nun futuro, sexa "tan alcanzable como un TAC" e póidase realizar na maioría dos tumores. Explicou que a técnica reproduciuse en "tres ou catro" pacientes en España "de diversos tipos de cancro, non só páncreas"

Para mais información:

http://www.publico.es/ciencias/351540/el-raton-banco-de-pruebas-para-curar-el-cancer-a-medida

Feito por:

Yurema Seara Núñez