viernes, 6 de mayo de 2011
A radición do mar cerca de Fukushima é mil veces maior
jueves, 5 de mayo de 2011
As plantas invasoras en Galiza: un perigo silencioso
Traballo realizado con medoloxía webquest por Yurema Seara Núñez e Andrea Fernández Novoa.
martes, 3 de mayo de 2011
Como identificaron a Bin Laden polo seu ADN?

EEUU utilizou 16 horas para transportar o corpo ata un portaavioóns analizar o ADN e comparalo co dun familiar(o da súa irmá) para comprobar a súa identidade.
Os análisis comerciales ou os forenses realizados en casos de difícil identificación de cadáveres tardan varios días en dar resultados. Pódese facer un análisis de identidade por ADN en tan pouco tempo como o que tardou o exército estadounidense? Imposible, non é. Pero o certo é que require dunha equipación científica equiparable á dos mellores laboratorios de análisis xenéticos e unha velocidade de traballo de ciencia ficción.
Os especialistas que analizaron as mostras tiveron que traballar conxuntamente co laboratorio que gardaba as mostras da irmán. Ou ben, dispoñer de tales mostras no laboratorio do portaavións onde o exército estadounidense di que analizou o ADN do terrorista.
¿Qué tiveron que facer?
O método utilizado para este tipo de identificacións basase en 13 marcadores (microsatélites) de ADN. Pero para chegar a comparalos hay que realizar unha serie de complicadas probas científicas. O primeiro é tomar unha mostra e purificar o ADN para asegurarse de que non está contaminado con outro ADN humano. Despois hay que facer unha proba de amplificación do ADN mediante unha PCR (reacción da polimerasa en cadea) y despois hay que analizar os fragmentos de ADN cun analizador.
Estos pasos son os mesmos que se realizan nas secuenciacións para descifrar xenomas, por exemplo. De ahí puidose obter a pegada xenética de Bin Laden.
http://www.elmundo.es/elmundo/2011/05/03/ciencia/1304424490.html
Noelia Vila Seijas 1ºC
Rastros de radiación en leite materna

lunes, 2 de mayo de 2011
A biodiversidade e o ser humano a través do tempo
Tarefa de webquest realizada, na materia Ciencias para o mundo contemporáneo, por:
Coral Real Llamas (1º Bacharelato B)
domingo, 1 de mayo de 2011
Non te esquecemos
Fai un ano que te fuches, pero para min estás.
Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.
Estarás facendo teatro con Antonio, Modesto, Xosé... e defendendo ás mulleres como só ti sabías.
Déixoche unha carta que seguro que che vai gostar lela, está escrita por un mozo disposto a cambiar o mundo.
Carta a un maltratador
Para ti, cabrón: Porque lo eres, porque la has humillado, porque la has menospreciado, porque la has golpeado, abofeteado, escupido, insultado… porque la has maltratado. ¿Por qué la maltratas? Dices que es su culpa, ¿verdad? Que es ella la que te saca de tus casillas, siempre contradiciendo y exigiendo dinero para cosas innecesarias o que detestas: detergente, bayetas, verduras… Es entonces, en medio de una discusión cuando tú, con tu 'método de disciplina' intentas educarla, para que aprenda. Encima lloriquea, si además vive de tu sueldo y tiene tanta suerte contigo, un hombre de ideas claras, respetable. ¿De qué se queja?
Te lo diré: Se queja porque no vive, porque vive, pero muerta. Haces que se sienta fea, bruta, inferior, torpe… La acobardas, la empujas, le das patadas…, patadas que yo también sufría..
Hasta aquel último día. Eran las once de la mañana y mamá estaba sentada en el sofá, la mirada dispersa, la cara pálida, con ojeras. No había dormido en toda la noche, como otras muchas, por miedo a que llegaras, por pánico a que aparecieses y te apeteciera follarla (hacer el amor dirías) o darle una paliza con la que solías esconder la impotencia de tu borrachera. Ella seguía guapa a pesar de todo y yo me había quedado tranquilo y confortable con mis piernecitas dobladas. Ya había hecho la casa, fregado el suelo y planchado tu ropa. De repente, suena la cerradura, su mirada se dirige hacia la puerta y apareces tú: la camisa por fuera, sin corbata y ebrio. Como tantas veces. Mamá temblaba. Yo también. Ocurría casi cada día, pero no nos acostumbrábamos. En ocasiones ella se había preguntado: ¿y si hoy se le va la mano y me mata? La pobre creía que tenía que aguantar, en el fondo pensaba en parte era culpa suya, que tú eras bueno, le dabas un hogar y una vida y en cambio ella no conseguía hacer siempre bien lo que tú querías. Yo intentaba que ella viera cómo eres en realidad. Se lo explicaba porque quería huir de allí, irnos los dos…Mas, desafortunadamente, no conseguí hacerme entender..
Te acercaste y sudabas, todavía tenías ganas de fiesta. Mamá dijo que no era el momento ni la situación, suplicó que te acostases, estarías cansado. Pero tu realidad era otra. Crees que siempre puedes hacer lo que quieres. La forzaste, le agarraste las muñecas, la empujaste y la empotraste contra la pared.. Como siempre, al final ella terminaba cediendo. Yo, a mi manera gritaba, decía: mamá no, no lo permitas. De repente me oyó. ¡Esta vez sí que no!–dijo para adentro-, sujetó tus manos, te propinó un buen codazo y logró escapar. Recuerdo cómo cambió tu cara en ese momento. Sorprendido, confuso, claro, porque ella jamás se había negado a nada.
Me puse contento antes de tiempo.
Porque tú no lo ibas a consentir. Era necesario el castigo para educarla. Cuando una mujer hace algo mal hay que enseñarla. Y lo que funciona mejor es la fuerza: puñetazo por la boca y patada por la barriga una y otra vez…
Y sucedió.
Mamá empezó a sangrar. Con cada golpe, yo tropezaba contra sus paredes. Agarraba su útero con mis manitas tan pequeñas todavía porque quería vivir. Salía la sangre y yo me debilitaba. Me dolía todo y me dolía también el cuerpo de mamá. Creo que sufrí alguna rotura mientras ella caía desmayada en un charco de sangre.
Por ti nunca llegué a nacer. Nunca pude pronunciar la palabra mamá. Maltrataste a mi madre y me asesinaste a mí.
Y ahora me dirijo a tí. Esta carta es para tí, cabrón: por ella, por la que debió ser mi madre y nunca tuvo un hijo. También por mí que sólo fui un feto a quien negaste el derecho a la vida.
Pero en el fondo, ¿sabes?, algo me alegra. Mamá se fue. Muy triste, pero serenamente, sin violencia, te denunció y dejó que la justicia decidiera tu destino. Y otra cosa: nunca tuve que llevar tu nombre ni llamarte papá. Ni saber que otros hijos felices de padres humanos señalaban al mío porque en el barrio todos sabían que tú eres un maltratador. Y como todos ellos, un hombre débil. Una alimaña. Un cabrón.
Fernando Orden Rueda 2º de Bachillerato, de Ciencias de la Salud. IES Bioclimática, de Badajoz. II Premio del II Concurso Nacional 'Carta a un maltratador', convocado por la Asociación 'Juntos contra la violencia doméstica'
O peligro das neuronas apagadas

Un estudo dun equipo de investigadores de EEUU e Italia atoparon explicación ós accidentes de tráfico producidos por momentáneos lapsus de concentración ó volante sen que o conductor chege a estar durmido. Algunhas rexións da corteza cerebral compensan a falta de sono apagándose aínda que o individuo se atope desperto. Como experimento sometéronse un grupo de ratas a longos periodos de privación de sono para ver o efecto que esto producía sobre os seus cerebros, introducindo nas súas gaiolas obxetos coloridos e outros que chamaran a súa atención e despertaran os seus sentidos para evitar que os animais quedasen durmidos. Os resultados anunciaron que tanto o electroencefalograma como o seu comportamento mostran dificultades para conciliar o sono ou vixilia, dando a coñecer tamén que despois deste periodo algunhas neuronas quedan afectadas e ausentes, demostrado nas ratas pola súa incapacidade de alcanzar o seu alimento despois deste periodo de probas.
Trátase dun fenómeno previo ó microsono (consiste en pequenos actos de durmir entre 3 e 15 segundos cos ollos pechados), mentres que no caso deste fenómeno estudiado os ollos continúan abertos e o efecto é semellante ó dos lapsus epilépticos; trátase de neuronas cansadas e apagadas nun cerebro desperto.
O microsono é a causa dun 24% dos accidentes mortais en estradas. Estase a desenvolver un dispositivo de alerta durante a conducción que consiste en avisar mediante señais virtuais ó conductor cando este sobrepasa un límite de parpadeo, intentando así evitar estas cada vez máis numerosas mortes. Os científicos alertan de que debemos deixar de practicar toda actividade na que teñamos que estar nun estado de alerta e atención antes de sentir a fatiga previa.
Esta enfermidade todavía a estudar pode ser a responsable de síndromas como os lapsus de atención, o estado de irritabilidade, carecer de xuízo ou tender ó error, como cando non durmimos o tempo recomendado pero tampouco padecemos moito sono.
Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB
Incidente nuclear en Tarragona.
Hoxe considero importante subir esta noticia, pois non só ocorren accidentes nucleares en Xapón, como o caso de Fukushima, senon que tamén en España aínda que de moita menos importancia malia seguese considerando un accidente. Como dixo tamén a nosa profe, Carmen na clase de CMC, os sucesos nucleares poden ser de tres tipos, segundo a Escala Internacional de Sucesos Nucleares (INES) :
desviación (non teñen transcendencia para a seguridade)
incidentes ( que se encontran entre os de desviación e os accidentes)
accidentes ( que poden ser de catro tipos a súa vez, e son son máis perigosos)
Iso é o que aconteceu o pasado xoves en Ascó (Tarragona). Unha válvula que se abriu por erro fixo uns 25.000 litros de auga contaminada chegara polos tobillos a 14 operarios do reactor 1 de dita central.
Os inspectores do Consello de Seguridade Nuclear (CSN) deben determinar o alcance do incidente, que a espera deste dictamen clasificouse coma nivel 0 na Escala Internacional de Sucesos Notificables (INES) con sete niveis.
Disque o incidente vincúlase a gran cantidade de empresas subcontratadas que interveñen na central durante as paradas programadas do reactor.
O incidente foi o segundo que se rexistra nos ultimos 15 días e fixo que se orixinara un incendio que non provocou consecuencias graves.
máis información :
http://www.publico.es/ciencias/373734/otro-incidente-cuestiona-la-seguridad-de-ascoTatiana Nespereira Campuzano
Detectouse xa o Bosón De Higgs?
![]() |
Simulación do Bosón de Higgs |
Feito por: Manuel Lorenzo Tallón 1º C BACH
Para máis información
A galaxia Andrómeda "vistese" de cores
Andrómeda é o obxecto visible máis afastado da Terra. Está a 2,5 millóns de anos luz e é a máis brillante dun conxunto no que hai outras 30 galaxias pequenas e outras dúas grandes: a Vía Láctea e a Galaxia do Triángulo.
O satélite Planck é capaz de capturar a radiación en microondas de Andrómeda, chegando a detectar partículas de po a temperaturas extremadamente baixas, de tan só unhas decenas de graos sobre o cero absoluto. Se as partículas están a maior temperatura, pódense detectar na banda do infravermello co telescopio espacial Herschel, un satélite que desvela cúmulos de po nos brazos espirales da galaxia, nos que se están formando novas estrelas. O telescopio XMM-Newton rexistra a radiación cunha lonxitude de onda que é máis corta que a da luz visible, entre a que se atopan os raios-X e a luz ultravioleta. Nestas bandas podemos observar as estrelas máis vellas. Algunhas están chegando ao final das súas vidas e outras xa explotaron, xerando unha onda de choque que asuca o cosmos.

Algo que xa se sabe é que Andrómeda estase achegando á Terra a uns 300 quilómetros por segundo, e crese que de aquí a, aproximadamente, 3.000 a 5.000 millóns de anos podería chocar coa nosa e fusionarse ambas formando unha galaxia elíptica xigante.
Para máis información:
http://www.elmundo.es/elmundo/2011/04/29/ciencia/1304098751.html
Editado por:
Yurema Seara Núñez 1ºB
sábado, 30 de abril de 2011
Día do científico Galego, Ramón María Aller
Ramón María Aller (1878-1966),Pioneiro das estrelas dobres instalou o primeiro observatorio astronómico de Galicia. Comezou o seu labor docente na USC en 1940, onde tres anos despois e co patrocinio do CSIC inaugurouse un observatorio, ao que foron trasladados os instrumentos de Lalín, e no que se creou o observatorio que leva o seu nome e que na actualidade atópase en pleno funcionamento docente, investigador e de divulgación da astronomía. Entre os seus máis de 78 artigos, catro libros, a dirección de cinco teses doutorais, catro estrelas descubertas e deseños de instrumentos de observación e medición, destaca Introdución á astronomía.
Millóns de persoas viven "cerca" dunha central nuclear
Para máis información: Click aquí
Para ver o mapa: Click aquí
viernes, 29 de abril de 2011
jueves, 28 de abril de 2011
Lógrase o maior núcleo de antimateria.

Unha vez máis os investigadores do os Físicos do Laboratorio Nacional de Brookhaven atoparon antimateria, xa que, fai un ano atoparan por primeira vez un raro núcleo atómico. Este non estaba composto por materia ordinaria senón de antimateria, ademais dun atípicos quarks.
Esta vez o que se atopou foi antihelio4. O helio4 ordinario que está formado por dous protóns e dous neutróns, e estes a súa vez por quarks, polo que actuando como en se un espello se tratase o antihelio4 atopado está formado por dous antiprotóns e outro par de antineutróns. En máis de mil millóns de colisións que se fixeron durante o experimento producíronse máis de billóns de partículas novas das cales 18 eran núcleos de antihelio4. Os maiores núcleos de antimateria atopados ata o momento.
O ritmo ó que estas partículas se xeraban dentro do colisionador de Brookhaven suxire que en pouco tempo poderíanse obter aínda maiores núcleos de antimateria.
Segundo as teorías actuais por unha partícula de materia que hai no universo debería haber outra de antimateria, igual masa pero de carga oposta. O problema que ten é que cando a un átomo materia choca con outro de antimateria, este aniquilaríase totalmente. E se teoricamente nun principio na explosión don Big Bang había a mesma cantidade de materia e de antimateria, aínda que non deberon de aniquilarse na súa totalidade xa que se non a vida non estaría formada de materia ordinaria.
O próximo que se intenta de atopar é núcleos de antimateria aínda maiores o que faría pensar que podería explicar a existencia de dunha gran cantidade de antimateria que poderían formar parte do noso propio universo, habendo incluso estrelas o galaxias enteiras formadas por antimateria.
O ruido ensordecedor dun Madrid-Barça

Así o asegura Gaes unha empresa española de centros auditivos que elaboraron un estudo sobre os ruidos que máis molestan os españois.
Só unha aficionada do Barça gritando "gol" alcanzou os 117 dB no sonómetro empregado para demostrar os voluntarios interesados os niveis auditivos que se rexistran nas cidades, os maiores centros xeneradores de ruido.
Un país ruidoso
España é o segundo país mundial máis ruidoso detrás de Xapón, e dentro das fronteiras españolas é a Comunidade de Madrid a que máis ruido xenera.
Galicia e o País Vasco son as menos ruidosas, según o informe que deu a coñecer con motivo da celebración hoxe do Día Internacional contra o Ruido.
Efectos da contaminación acústica
As consecuencias de vivir nun lugar que supere as barreiras de ruido que recomenda a OMS pode derivar nun amplio rango de efectos sobre a saude, entre os que se incluen disturbios do soño, efectos cardiovasculares e pérdida progresiva da audición.
O ruido elevado pode influir negativamente no desempeño profesional e académico, según resaltan os informes dese organismo das Nacions Unidas, que tamén alerta sobre os efectos do ruido no desarrollo cognitivo dos nenos.
Debemos pensar que as veces cas nosas celebracións causamos danos no medio ambiente,tan sinxelo como unha contaminación acústica.
http://www.elmundo.es/elmundo/2011/04/27/ciencia/1303925777.html
Noelia Vila Seijas 1ºC
Convocatoria Campus científicos

lunes, 25 de abril de 2011
Efectos sobre a saúde provocados por Chernóbil

Aínda hoxe, 25 anos despois, séguese sen saber a cifra das persoas mortas e afectadas polo accidente nuclear ocorrido en Chernóbil.
En
O pasado 21 de Abril celebrouse en Kiev un cumio científico liderada pola Organización Mundial da Saúde (OMS). Os obxectivos polo que se celebrou, foi investigar os verdadeiros efectos da nube radioactiva do reactor soviético e crear unha Fundación para a Investigación dos Efectos de Chernóbil sobre a Saúde (CHERF).
O CHERF estudará a grupos de individuos durante toda a vida, como se fixo en Hiroshima e Nagasaki. Hasta agora os estudios centrárase sobre todo no cancro de tiroides, esquecendo os tumores de mama, as alteracións xenéticas hereditarias, cataratas e outros tipos de cancros.
Como xa nomeei anteriormente, os máis afectados foron os liquidadores o que fixo que se realizaran moitos estudos dos efectos ocorridos sobre eles. Pero tamén o foron todos os nenos da zona. A maioría da poboación recibiu a radiación inxerindo leite e verduras con iodo-131.
A continuación déixovos un documental titulado “O fantasma de Chernóbil” onde recolle o ocorrido na central coa axuda dun liquidador. Nel tamén aparecen os efectos provocados nos nenos.
Ariana Pascual Sas 1-BACHARELATO-C
O Telescopio de Canarias poderá utilizarse libremente e de manera gratuita
O TAD é un telescopio controlado remotamente, a través de Internet (http://www.ot-tad.com/), usando un simple navegador web e dirixido, especialmente, a estudantes de secundaria, segundo o responsable do TAD e astrofísico do IAC, Miquel Serra.
Para poder facer uso deste Telescopio, calquera cidadán español deberá rexistrarse no portal (http://www.astroaula.net/) e asistir virtualmente a unha das charlas que se impartirán dende esta web ata maio para explicar o seu manexo e características.
Segundo declaracións de Miquel Serra en Astroaula, parte clave do proxecto son as 'Charlas Virtuais' ofrecidas por Astrónomos experimentados sobre o uso do telescopio e a instrumentación así como un "receitario" para poñer en práctica as Actividades Didácticas".
Os usuarios rexistrados deberán pedir cita para utilizar o telescopio e cada observación poderase alongar ata un máximo de dúas horas podendo repetir experiencia. De momento xa se recibiron máis de 70 peticións segundo fontes de Astroaula.
domingo, 24 de abril de 2011
Árbores que salvan vidas, en perigo de extinción
A posible causa son a descontrolada deforestación que ten lugar no Leste de África.
A investigación foi desenvolvida en tres países (Tanzania, Kenia e Uganda). O centro ICRAF quería preservar exemplos das plantas antipalúdicas no seu banco de xenes, onde de 200 especies unhas 30 teñen estas propiedades.
Algúns exemplos: a quinina (o tratamento histórico máis estendido contra a malaria) provén da cortiza da árbore suramericana Cinchona; e a artemisa é o arbusto asiático utilizado máis recentemente por ser máis efectivo, aínda que en África non chega máis que ao 15% dos afectados. Ademais, o parásito xa se está facendo resistente a esta droga, polo que urxe a atopar outras alternativas.
Unha das que están a piques de extinguirse é o 'Zanthoxylum chalybeum', un arbusto espiñento que crece na sabana no leste africano. As comunidades usan a súa cortiza e as súas raíces para baixar a febre e outras fan infusións coas súas follas.
Outra especie en perigo pola sobreexplotación da madeira son as oliveiras salvaxes ('Olea europaea africana'): o extracto dos seus compoñentes orgánicos é antipalúdico e tambien actúa como laxativo para expeler parásitos e a solitaria.
Para máis información:
http://www.elmundo.es/elmundo/2011/04/21/ciencia/1303388539.html
Feito por: Yurema Seara Núñez, 1ºB
Cambios de Semana Santa.

Uns anos en abril, outros en maio. Por que cambia tanto a data da Semana Santa?
Ten que haber uns límites nos que pode caer. Non pode ser nin antes do 22 de marzo nin despois do 25 de abril.
A resposta a pregunta que se fai todo o mundo é unha regra moi sinxela. O domingo de Pascua da Resurreción é o seguinte a primeira lúa chea da primavera do hemisferio norte.
Pero esa norma plantexaba algúns problemas á hora de pola en practica.
O principal, que o equinocio da primavera boreal non ten data fixa, senon que pode ser entre o 20 e o 22 de marzo e se non se calcula astronómicamente pode haber confusións a hora de calcular o primeiro plenilunio.
Outro problema é que a data local da lúa chea pode cambiar dun dia segundo o emplazamento xeografico.
Para solucionar ese problenmas e que a Pascua cristiá non concidira coa Xudia, estableceuse que o domingo de Pascua sexa o seguinte a primeira lúa chea eclesiastica (un plenilunio fiticio definido pola Igrexia mediante tablas numéricas) que se da tra-lo 21 de marzo.
Podería considerarse esto ciencia??
Deixovos que opinedes.
Noticia completa.
Coral Real Llamas.
1º Bachiller B