domingo, 2 de octubre de 2011

O CSIC pide axuda para seguir traballando na vacuna contra o VIH

Os primeiros datos son, se cadra, mellores aínda cós demáis produtos en experimentación a día de hoxe: unha vacuna desenvolta polo CSIC incita ás defensas do noso organismo e podería ensinar ao sistema inmune a loitar contra o VIH. Desde este punto todo o demáis está aínda por facer, por esto mismo esta institución pide axuda e apoio para seguir traballando e estudando a vacuna, xa que polo que vai, está a ser financiada polo fondo público. Qué demostraron ademáis de ser totalmente efectiva en ratos e macacos tras xa dez anos de investigación? Que xera un 90% de resposta inmune: é capaz no 90% de entrenar ao sistema defensivo dunha persoa sana a que aprenda a detectar e loitar contra o virus.

As probas consisten básicamente en introducir catro xenes do VIH B en cantidades xustas para que esperte unha reacción no organismo pero que non produza unha infección, o cal garante a seguridade.

Foi probado en 30 voluntarios, a 24 dos cales se lles implantaron 3 doses da vacuna e aos 6 restantes, un
placebo. Nos vacunados observouse unha resposta defensiva ao longo dun ano, mentres que nos que recibiron placebo, non se observou efecto algún.

"De momento, o
único que sabemos é que induce ás defensas e que é segura, xa que non houbo efectos secundarios graves, pero ata aí. Non podemos saber aínda si será eficaz para evitar a infección. Para eso debemos seguir traballando" , explicaba Felipe García, un dos investigadores do Hospital Clínic de Barcelona.

O seu propósito agora é comezar a fase II, cuxa finalidade é ver si é efectiva e en qué doses, o cal estaría rematado nun prazo optimista de cinco anos.

Fot.: Un macrófago(cél. inmune) no centro superior sendo atacado por partículas do VIH








Para ver a noticia completa, clickade aquí

Andrea Fernández

jueves, 29 de septiembre de 2011

Motivos para interesarse pola ciencia


Pode que non sexa o que máis vos guste, enténdoo, aparentemente a min, unha alumna de Ciencias tampouco faríame moita ilusion participar nun blog de Historia, pero sempre apréndese algo interesante, hay que mirar as cousa doutra maneira. Dubido moito que non vos interese nin un pouquichiño un pouco do que está pasando no voso mundo. Acaso nunca soñastes con ir a Lúa, ter mantas de invisibilade, ver un meteorito ou ir en coches voadores???
Se non tedes aínda argumentos dabondo para participar no blog, lede o seguinte texto da "Junta de Andalucía", sendo de letras non teredes ningún problema non si? 

"Educación y Cultura Científica"
En el siglo XXI nadie pone en duda el carácter cultural de la
ciencia, el hecho de que se trate de una construcción social o su
importancia en la vida cotidiana. La ciencia impregna casi todas
nuestras acciones, nuestros hábitos y tareas. Determina
acontecimientos, conversaciones y es, el argumento del desarrollo y
del bienestar, a la vez que principio de temores e incertidumbres. Por
ello, el conocimiento científico, debe ser en la actualidad parte
esencial del saber de las personas, de manera que permita
interpretar la realidad con racionalidad y libertad, ayude a construir
opiniones libres y a dotarnos de argumentos para tomar decisiones.
Hablamos de alfabetización científica, de convertir la educación
científica en parte esencial de la educación general de todas las
personas.
Resulta llamativa la escasa formación científica de una sociedad
que tanto dice valorar y admirar los avances de la ciencia. La
ignorancia de lo científico, de su utilidad y de las limitaciones y
exigencias de la verdad científica, se constata en numerosas
situaciones de la vida diaria, en la superficialidad con que se tratan
los temas científicos en general y en la aceptación social que hoy
tienen algunas creencias o pseudociencias. Hay personas que aceptan
como normal y hasta cierto punto inevitable el hecho de que los
conocimientos científicos sólo estén al alcance de minorías muy
capacitadas.
Seguramente como consecuencia de lo anterior, las ciencias no
parecen formar parte de lo que para muchos es la cultura. Sólo desde
el desconocimiento de lo que es la ciencia y de lo que significan sus
aportaciones para la vida actual, se puede entender la desafortunada
confrontación que quiere hacerse entre ciencias y humanidades,
como si el hacer ciencia no fuera atributo exclusivo del ser humano, o
como si los avances científicos fuesen los principales responsables de
los males que aquejan a nuestra sociedad, o también como si la
enseñanza de las ciencias no pudiese proporcionar al individuo una
formación llena de valores.

La complejidad del mundo que nos ha tocado vivir en este siglo
recién estrenado, es cada vez más evidente y también lo son los
problemas –antiguos y nuevos- a los que se enfrenta la humanidad:
los recursos energéticos, la salud, la alimentación, las relaciones
entre los diversos grupos sociales, el crecimiento de la población, la
pérdida de diversidad, etc.
En muchos de ellos tiene una influencia clara el desarrollo
científico y tecnológico y no es baladí la discusión sobre qué
investigaciones priorizar, qué naturaleza debe tener dicha
investigación, cómo usar los resultados que produzca y qué agentes
sociales deben tomar tales decisiones. Éste es un debate muy
importante, en el que la ciudadanía debe participar y, para ello, no
sólo debe estar informada, sino también formada.
Este acceso a la información puede darse en distintos ámbitos,
pero, parece claro, que uno de los contextos donde se debe facilitar
una formación básica de las personas en este terreno es en la
escuela.
La enseñanza de las ciencias en España ha sufrido notables
cambios, tanto en sus contenidos como en el enfoque con que se
fueron presentando desde que a mediados del siglo XIX se incluyeron
en la segunda enseñanza. Aunque hoy nadie discute la necesidad de
su presencia en los currículos escolares, por la importancia que tienen
la ciencia y sus aplicaciones en el mundo actual, existe una cierta
preocupación social, especialmente en ámbitos científicos y
educativos, por la educación científica que se recibe en las aulas.
La escuela debe por tanto afrontar el reto de proporcionar a
cada persona la formación científica básica necesaria para ser capaz
de desenvolverse en un mundo como el presente y escoger, entre la
gran cantidad de información disponible, la más adecuada a sus
necesidades, intereses, valores, ...
El papel de la escuela como instrumento para orientar y formar
culturalmente a las personas se refuerza así considerablemente y
justifica sobradamente la importancia que deben tener las
enseñanzas científicas en los currículos, aunque con unos contenidos
y un enfoque que permitan conseguir los fines a que nos acabamos
de referir.
No obstante los procesos de educación reglada se muestran por
sí solos insuficientes, constatándose que la mayor parte de la
información científica que en realidad manejan los escolares, procede
de las múltiples y diversas oportunidades que le brinda el contexto
extraescolar. Esto parece otorgar a la institución educativa un papel
secundario. Esta situación exige, por un lado, la revisión profunda de
la enseñanza formal de las ciencias y la tecnología y, por otro,
acercar la ciencia a la escuela desde las iniciativas y experiencias
extraescolares.

Máis información: (Documento para el debate sobre el estado de la educacióny la cultura científica en la Comunidad Autónoma de Andalucía)

ÁNIMO


María Isabel Limia Pérez

Lembranzas de CLMTK

Hoxe trala visita de Francisco e Pedro, lembrei aquelas insaciables cámaras que grabaron todo o noso percorrido por Climántica, dende o Congreso ata a despida. Foi unha experiencia única, que só os que a vivimos sabemos realmente o fantástica que foi, non só polas actividades organizadas senón tamén porque fumos compañeiros que nos levabamos moi ben e a convivencia foi excelente.
Convídovos a que vexades un vídeo que recolle parte e só parte, daqueles inesquecibles momentos.


Aproveito para decir en nome de todos os meus compañeiros, que moitas grazas Carmen. Sen ti non viviriamos esta experiencia.
Quen se apunta? 
Isabel

lunes, 19 de septiembre de 2011

Entérate

O blog de Ciencias para o Mundo Contemporáneo vai seguir unha dinámica parecida á do curso pasado, só introduciremos pequenos cambios na xestión. A nosa pretensión é optimizar o tempo planificado para a actualización do edublog, co fin de axustalo ao voso perfil cun elevado número de materias e actividades diarias.
Todo o alumnado que o desexe poderá publicar artigos relacionados cos temas que esteamos vendo, ou noticias de ciencia e tecnoloxía. Pero ollo, sen utilizar a técnica do "copiar" e "pegar" e citando sempre as fontes de onde se extraeu a información. Co fin de incentivar os comentarios dos lectores as entradas deberán terminar con preguntas ou coletillas que @s inviten a participar. As entradas e comentarios sempre estarán firmadas.
Será necesario facer grupos de sete persoas (cada membro realizará un post o día da semana que lle corresponda). Despois hai que darse de alta no blog, para iso debes enviar un correo electrónico e pedirme o alta a blogcmcotero@gmail.com. Recibirás no teu correo electrónico unha invitación (un enlace) para configurar o teu perfil, cunha contraseña de acceso e, a partir dese momento, serás un membro activo do blog.
Para opinar ou preguntar, sempre con respecto, sobre as noticias e artigos que se vaian publicando, simplemente tes que deixar o comentario no post correspondente.
As colaboracións, como membro activo ou como lector, terán valor académico. No mes de xuño de 2012 todo sumará á hora de levar unha boa nota.
As fontes de documentación que podedes utilizar serán fundamentalmente as seguintes:
Plataforma SINC del FECYT;
A ciencia cierta
El país ciencia,
El Mundo ciencia,
Público ciencia
ABC ciencia.

martes, 6 de septiembre de 2011

BCN.KNOWLEDGE.domingo17

9.15 da mañá, fun a primeira persoa en chegar ao Campus. Nada máis chegar a Barcelona o monitor veume a recoller para levarme á residencia, todo era moi diferente de Ourense, malia non durmir en toda a noite estaba moi atenta a todo o que os meus ollos vían para non perderme nada de todo aquilo. Aínda non podía crer que ía vivir dúas semanas en Barcelona que tanto me gustaba, e para maior sorpresa, a nosa residencia estaba ao lado dunha das zonas máis ricas de Barcelona e ao lado do Camp Nou, tiñamos unhas vistas incribles. Á hora de xantar aínda só eramos catro persoas.
 


Á tarde foron chegando pouco a pouco máis , ao principio a xente era un pouco tímida, era normal, non nos coñeciamos de nada e non só iso, eramos de sitios moi diferentes, e falabamos distinto. Cara á hora da cea, os monitores trouxeron ó resto da xente. Eramos 22 rapazas e 8 rapaces, eu tiña algo de medo de quedar alí como algo parva, xa que ía xente supostamente con moi boas cualificacións, o que ademais comprobei ao chegar alí, a metade da xente tiñan media de 10 ou de 9 moi alto, e cando  lle deciás a túa media, mirábante case con cara de pena, e eu estaba contenta coa miña nota. Pero pronto me decatei ao empezar as prácticas, de que iso era só un número e que non significa nada. Iso si todos eles querían estudar medicina, e pensas, "tereime que poñer algo as pilas". Tamén me preocupaba algo, que a xente de alí fose xente que só saber estar na casa a estudar, (iso pensábao todo o mundo o primer día) e que non se saben divertir, pero nada que ver, todos eramos iguais, e a xente moi agradable desde o primeiro día, nunca houbo mal ambiente. A metade da xente era de Valencia, os demais de Anadalucía e despois soltos, dúas rapazas de Madrid, dous de Cataluña, un rapaz de Canarias e eu. A xente gustáballe moito como falaba, e os primeiros días viñan xunto miña para escoitarme falar e intentar imitarme, era moi divertido. Repartíronnos os cuartos, no meu, eramos tres rapazas, unha era catalá e a outra de Granada, rematamos tendo un acento moi peculiar. Ese día quedámonos ata tarde falando, e xa era coma se nos conocésemos case de toda a vida. Aquilo pintaba moi ben.



BCN.KNOWLEDGE. Presentación.

Eu, Isabel Limia, fun unha das participantes nos Campus Científicos de Verán. Foi unha grande experiencia, onde a parte de coñecer grandes persoas e vivir durante dúas semanas nunha cidade tan marabillosa como Barcelona,  sentínme realmente privilexiada de poder acceder a todo o que alí estaba ao noso alcance. Por todo isto gustariame compartir a miña experiencia convosco. Así que vola irei contando día a día como unha especie de diario recreando a miña estanza alí. Espero non vos aburrir e grazas polo voso tempo. Un saúdo.


domingo, 28 de agosto de 2011

Por favor necesitamos axuda

Non sei por que se borraron todas as entradas desde outubro a abril. Todo o traballo dunha chea de meses... alguén pode axudarnos a recuperalas? Tambén desapareceron todos os blogs que seguiamos...

miércoles, 17 de agosto de 2011

Campus científicos de verán 2011

Barcelona, Vigo e Santiago foron os destinos de catro estudantes de 1º de bacharelato durante a segunda quincena de xullo. Esperamos que nos conten como foi a súa experiencia. Mentres vos deixo algunhas fotografías e web oficial dos campus.
María Isabel Limia Pérez Barcelona Knowledge Campus)





Adrián Rodríguez Vilas e Juan Ozaita Corral no Campus Vida, Santiago de Compostela.






Daniel Fernández Gil Campus do Mar Vigo

martes, 28 de junio de 2011

Hipnotizados no congreso de CLIMANTICA

Excursión as dunas de Corrubedo





Cun ano de retraso posamos diante da gran duna. Recargade as pilas en vacacións que segundo será duro. Bicos. Pilar Latorre.

lunes, 27 de junio de 2011

Climántica!




Efectivamente xa estamos de novo dando guerra por terras ourensás, recén chegados de Gandarío só queda decir que foi unha xenial experiencia, na que xuntos pasámolo moi ben, disfrutamos e aprendimos todo o que estivo nas nosas mans.


Déixovos unha foto con Ángel Carracedo, ó que tivemos a gran sorte de coñecer; quedamos moi contentos ca súa amabilidade e con todo o que nos dixo, ademais de estalo xa tan só ca súa presenza.
Animo aos de primeiro do ano que ven a que se decidan a participar en Climántica cos seus traballos, porque o premio paga a pena. Tamén dou as grazas á nosa profesora por axudarnos e porque grazas a ela estivemos alí. Felices vacacións a todos!





Lucía Rodríguez Rodríguez






CLMNTK 2011





Profe xa estamos de voltaaa

miércoles, 22 de junio de 2011

Un galego no CERN


La Voz de Galicia 14 de xuño de 2011

Medical Animation

Ambientado na Capela Sixtina; un emulador de Miguel Anxo, cae dunha estada, tendo múltiples fracturas. O proceso de arranxos de desfeitas óseas no seu corpo é maxistral.

domingo, 19 de junio de 2011

Camiña a Terra cara unha nova idade de xeo?


Os científicos acaban de detectar un descenso das manchas da superficie do sol e unha menor actividade electromagnética cerca dos polos.
Estos síntomas auguran unha diminución da actividade do Sol, casi ata a súa hibernación», nos próximos 11 anos.
Ao parecer, o dato máis preocupante para os expertos e que pon de relieve a desaceleración da actividade solar detectouse na falta de carga magnética nos polos do Sol.Outros estudios publicados nos últimos anos apuntan alomenos catro consecuencias:


  • Descenso do nivel dos océanos, que contrarrestaría o efecto oposto para o quentamento global;

  • Cambios sensibles na producción agraria no hemisferio norte;

  • Diminución do réxime de choivas, cun aumento da sequía;

  • Aumento considerable no consumo de enerxía para contrarrestar las baixas temperaturas.

Non obstante, a posible baixada media de temperaturas non superaría os 0,3 grados centígrados.


Para mais información


Manuel Lorenzo 1ºC

Adelgazar bebendo cervexa????

Mandáronme hoxe por correo un arquivo titulado como adelgazar bebendo cervexa. Seguro que o alumnado de Bioloxía poderán atopar o erro. Estamos case de vacacións pero Mª José e máis eu cremos que podedes, aínda, facer un pequeno esforzo... ollo as notas finais non están postas... asi que vos esperamos en comentarios, lerémolos todos.


Metodo adelgazante





View more documents from iesotero.

jueves, 16 de junio de 2011

Máis premiados!!!!

Premiados polos seus traballos no concurso CLIMANTICA.O día 22 participarán no IV Congreso Climántica e despois asistiran a un campamento en Gandario onde realizaran actividades moi interesantes que aparecen no seguinte programa:



Esta noticia é recollida pola Voz de Galicia no día de hoxe:
http://www.lavozdegalicia.es/ourense/2011/06/16/0003_201106O16C16991.htm

miércoles, 15 de junio de 2011

Querid@ eu aos 16... (Dear 16-Years-Old Me...)

Deixovos aquí un video moi emotivo e moi realista sobre o que nos podería pasar a calquera de nós por expornos ao Sol no verán sen ningún tipo de protección ou cun tipo de protección moi baixa...



Recordade que todos somos, fumos ou seremos rapazes de 16 anos e que esto vai dirixido cara a nós.
Así que tomade moitas precaucións neste verán e en todos os seguintes.

Brais Gómez García 1º Bacharelato A

Campus científicos de verán 2011

A Fundación Española para a Ciencia e a Tecnoloxía e o Ministerio de Educación, co apoio da Obra Social a Caixa pon en marcha a 2ª edición do programa Campus Científicos de Verán. que se desenvolveran de forma simultánea en departamentos de investigación de 20 Campus de Excelencia Internacional e Rexional.



Alumnado de 1º de Bacharelato seleccionado para participar no programa Campus Científicos de Verano 2011. De ezquerda a dereita: Adrián Rodríguez Vilas (Campus Vida, Santiago de Compostela), María Isabel Limia Pérez (Barcelona Knowledge Campus), Juan Ozaita Corral (Campus Vida, Santiago de Compostela) e Daniel Fernández Gil (Campus do Mar, Vigo).
Estes estudantes gozarán de 14 días de contacto coa investigación científica a través da súa participación activa en proxectos de achegamento científico do 17 ao 30 de xullo
Cada estudante participará en 2 proxectos conoutros 7 - 8 alumnos/as.
A participación nos Campus de Excelencia Internacional inclúe:
- Proxectos de achegamento científico. En cada Campus desenvolveranse proxectos de achegamento científico de todas as áreas de coñecemento (bioloxía, biomedicina, física, química, matemáticas, medio ambiente, robótica, enxeñería, etc.), especialmente deseñados para o programa e dirixidos por profesores universitarios e de ensino secundario. Cada proxecto constará de 4 fases de desenvolvemento:
Fase 1. Presentación e teoría do proxecto. Será dirixida por profesores universitarios e de ensino secundario asociados aos Campus onde levarán a cabo os proxectos.
Fase 2. Desenvolvemento e posta en práctica (traballos de campo e/ou laboratorio). Esta fase estará dirixida por profesores universitarios e terá unha duración de entre 12 e 16 horas.
Fase 3. Tratamento da información, incluíndo técnicas de comunicación e divulgación da ciencia, a tecnoloxía e a innovación (como presentar resultados da investigación, elaboración de informes, como falar en público, etc.). Fase dirixida por profesores de ensino secundario. Ten como obxectivo reforzar os conceptos tratados na fase 2.
Fase 4. Presentación e exposición final de resultados. Todos os estudantes realizarán unha presentación pública (ante profesores, estudantes e/ou representantes das institucións participantes) dos resultados obtidos durante a súa participación nos proxectos. Para a preparación desta presentación, os alumnos contarán coa axuda dos profesores de ensino secundario e, en caso necesario, animadores científicos.

Actividades complementarias:
Científico-culturais. Durante a súa estancia, as/os estudantes participarán de conferencias impartidas por científicos de prestixio, poderán departir con personalidades políticas sobre a importancia da ciencia e a innovación na toma de decisións políticas, realizarán visitas a museos, centros de ciencia, parques tecnolóxicos, etc.
De lecer. O programa científico complementarase con actividades de lecer e deportivas, así como excursións de interese durante os fins de semana.
A organización cubrirá os gastos de aloxamento e manutención dos participantes en colexios maiores e/ou residencias universitarias. Durante a súa participación en Campus Científicos de Verán os/as estudantes estarán acompañados por animadores científicos. Os animadores recollerán aos\/as estudantes á súa chegada a cada unha das sedes de celebración e acompañaranlles durante o desenvolvemento de actividades no programa (traslados aos colexios/residencias universitarias, traslados entre estes e os Campus universitarios, actividades complementarias durante toda a súa estancia, despedida en aeroportos, estacións de tren ou autobús o día de regreso ao seu lugar de residencia.) Así mesmo, pasarán a noite coas\/os estudantes.
Cada estudante recibirá un diploma da súa participación nos Campus Científicos de Verán.

Carmen Cid Manzano

martes, 14 de junio de 2011

Mario contesta á profesora Tarsy Carballas

Como recordaredes se facedes clik fai uns días a profesora Carballas escribiu a Mario, agora é el o que contesta.


Estimada Tarsy:

No tiene importancia, al fin y al cabo creo que ha sido error mio, ya que no encuentro por ninguna parte el correo que creí haberte mandado. Es una pena pero lo importante es que al final hayas visto la publicación en el blog, ya que este trabajo gana mucho al saber que lo has leído y te ha gustado.Al comienzo de este curso, mi profesora M. Carmen Cid Manzano propuso crear un blog (acienciatamenecultura.blogspot.com).

La idea me entusiasmó tanto que estaba deseando empezar a publicar noticias sobre el mundo de la ciencia, entonces me paré a pensar en la ciencia en Galicia ¿Que había hecho Galicia por la ciencia?, nunca me lo había preguntado y tenía muchas ganas de conocer la respuesta, investigué por internet y encontré esta entrevista: (http://mas.laopinioncoruna.es/suplementos/2010/02/14/tarsy-carballas-%E2%80%9Cel-suelo-de-galicia-ha-perdido-profundidad-debido-a-los-incendios%E2%80%9D/). Al terminar de leerla me interesé por conocer aquella mujer que había dedicado su vida a la investigación y que tanto empeño ponía por mejorar la vida de nuestros bosques y por tanto de nuestra tierra, Galicia.






Estuve leyendo tu CV, me ha llamado mucho la atención todos los lugares por los que has pasado ampliando tu formación como científica (Francia, Inglaterra, Venezuela, Checoslovaquia...) ¡Es impresionante! A mi me encanta la ciencia y me siento muy atraído por ella, pero cuando sabes desde pequeño lo que te gusta quieres luchar hasta conseguirlo. Desde que era pequeño me interesó el campo de la medicina, la idea de ayudar a tus pacientes a tener una vida mejor y incluso a salvar su vida, me apasiona. No descarto que en un futuro pueda cambiar el rumbo de mi vida, pero de momento lo tengo claro.A mi me encanta hacer deporte, soy muy inquieto y estar en el instituto casi 6 horas sentado me cansa mucho, no por el hecho de que esté estudiando ya que a mi me gustan casi todas las materias, sino porque tantas horas estando quieto no las soporto; por eso hago natación, necesitaba un deporte que me ayudase a estar en forma pero que a la vez no me agobiase y que pudiera realizarlo cuando quisiera, sin ataduras, siendo prioritarios mis estudios.


Te envio una foto mía adjunta a este correo, no soy muy fotogénico, por eso odio tanto que me hagan fotos. Por cierto, ¿Me podrías recomendar un libro que te guste para leer? Llevo tiempo buscando uno interesante y ahora que estoy terminando los examenes finales y se acerca el verano, se agradece tener algo apasionante para leer, no importa el tema que trate, basta con que sea interesante.



Un abrazo muy fuerte de mi parte y de todo el IES Otero Pedrayo.



Mario Blanco Cid 1ºA Bachillerato, IES Otero Pedrayo, Ourense.





A FAO explica como producir alimentos de forma sostible

Nun recente comunicado, a FAO (Organización de Nacións Unidas para a Agricultura e Alimentación) explica que esta iniciativa, coñecida na decada dos sesenta como "Revolución Verde", "salvou a mil millóns de persoas de fame e produciu alimentos mais que suficientes para unha poboación mundial que se duplicou". "Axudar a campesiños con baixos ingresos aforrando nos costes de produción e crear sistemas agroecolóxicos saudables, co que maximizaran os rendementos e adicaran os aforros a saude e educación".Minimizar o arado e a labranza ou o manexo de pragas con tecnicas que excluen os pesticidas serian regras cas que se reduciria un 30% o uso de auga e un 60% a enerxia.

"Para poder medrar, a agricultura debe aprender a aforrar".

Noticia enteira en http://www.elmundo.com/portal/vida/medio_ambiente/la_fao_explica_en_un_libro_como_producir_alimentos_de_forma_sostenible.php

Andrea Fdez 1Bach B

Eclipse total mañá mercores 15 de xuño!

O mércores 15 de xuño temos plenilunio, asi que xusto cando se está pondo o sol, polo outro lado do ceo, debería saír o característico disco branco da Lúa, no lado contrario o horizonte!
E ahí estará, pero, nun principio parecerá que non. O noso satélite estará pasando pola sombra da Terra nese momento e a única luz que nos mostrará é a que lle mandamos difundida pola atmosfera terreste, sendo así moito menos brillante, ademáis de cor cobrizo. Durante as primeiras horas da noite poderemos ver dende a Península como a Lúa comenza a saír do eclipse e así, disfrutar deste fenómeno, inusual, desos que nos fan pensar un pouco máis no ceo.
Este espectacular fenómeno tera lugar as 21:22, hora Peninsular.




Liliana Villar Whyte 1 º Bach A

sábado, 11 de junio de 2011

Presenza de E.coli en sementes alemanas



As autoridades sanitarias do estado federado Renania del norte Westfalia (oeste de Alemania) confirmaron a presenza da bacteria (E.coli) en sementes procedentes dunha granxa ecoloxica de Baja Sajonia.




As sementes xerminadas en forma de brotes que deron positivo foron atopados na rexión de Bonn oeste do país, na basura dunha familia cuxos membros enfermaron tras inxerir estos vexetais.



Tratase da primeira confirmación directa que relaciona a epidemia cas semilas xerminadas.



Os investigadores do instituto alemám Robert Koch declararon que o estudio epidemiolóxico mostra que son as sementes xerminadas e non os pepinos os que orixinaron a epidemia en todo o país.

Para maís información:






Editado por: Érika López Carballo 1ºBach A


Os coches poden depurar o aire mentres circulan

Eco-MMotion é un novo dispositivo diseñado para colocar nos vehículos e que, cando estes se movan (ou paren nun semáforo), depuren o aire. Baséase na introducción de aire a través de dous orificios da parte dianteira do coche, que por inercia chega a uns filtros descontaminantes. Eco-MMotion depura 1500 m3/h por vehículo. Ademais non require de ningún tipo de produto nin gatos adicionais, xa que é autosuficiente e inesgotable. Pode ser incorporado ós vehículos en fábrica ou en modelos xa usados.







O seu inventor é Eusebio Moro, quen ten rexistradas numerosas patentes a nivel mundial neste campo, entre elas árbores artificiais que eliminaban o CO2 da atmosfera, o que o converteu nun referente mundial nos procesos de descontaminación e medio ambiente.


Pincha aquí para máis información.

Feito por Natalia Cid, 1º B


viernes, 10 de junio de 2011

Italia contra a enerxía nuclear

Greenpeace colocou unha gran pancarta contra a enerxía nuclear no famoso Coliseo de Roma co fin de concienciar ós italianos de que a enerxía nuclear está a ser perxudicial e animándoos a votar en contra dela no referéndum que se celebrará o domingo e o luns alí. O dirixente de Greenpeace, Salvatore Barbera, defendeu as enerxías limpas e renovables como óptima proposta, xa que a enerxía nuclear en Italia xoga cunha cara moi desfavorecedora.

Está prohibida tras un referéndum celebrado tras o accidente de Chernóbil, aínda que no 2010 volveu a ser validada, despois do recente desastre de Fukishima as propostas frearon polo momento e ata que se aclare a seguridade coa que contamos con este tipo de fonte enerxética, que tantas dúbidas está a crear na humanidade.


Isto non quere dicir que se poña fin á producción de enerxía nuclear neste país, senón que é unha maneira de prever é á súa vez, de promover outras perspectivas e outras fontes nucleares de producción enerxética que non nos expoñan ante este perigo.




Lucía Rodríguez 1ºB


Tarsy Carballas contesta al artículo del blog.

A finales del año pasado, publique en el blog un breve artículo sobre Tarsy Carballas, una importante científica gallega. Para recordarlo: Click aquí.
Pues bien, Tarsy al ver el artículo sobre ella me envió este correo:

Querido Mario,

Es realmente un honor y me causa una enorme satisfacción que entre tantos científicos que podías escoger, me hayas elegido a mi. Te aseguro que me conmueve que a tu edad muestres tanta sensibilidad hacia esta tragedia que estamos sufriendo con los incendios forestales que ocurren en nuestra hermosa tierra, que destruyen nuestros bosques y matorrales y degradan nuestros suelos. Y que, además, cuando después de los incendios se producen lluvias torrenciales, el agua arrastra nuestros suelos y empobrece nuestros montes, e inunda pueblos y destroza playas, dunas, marisco, etc.

Me gustaría saber por que me elegiste a mi y también que otros temas de mi actividad científica te interesan. Eres muy joven y lo importante ahora es que te preocupes de formarte, de adquirir la mayor cantidad de conocimientos que te transmiten tus profesores y los libros que lees. Pero ¿te atrae la carrera científica? ¿te gustaría ser investigador científico? ¿Cuales son las asignaturas o áreas de conocimiento que mas te gustan o te atraen? Me gustaría saberlo y me gustaría también conocerte; mientras no pueda hacerlo personalmente ¿puedes enviarme una foto?. Otra cosa ¿practicas algún deporte en particular?.

Espero tu respuesta, cuando puedas, cuando tengas un momento libre; pero tus estudios son prioritarios.

Gracias de nuevo y te envío un abrazo muy fuerte

Tarsy Carballas
Profesora de Investigación del CSIC

Pasos esperanzadores na creación de órganos bioartificias



Un grupo de investigadores do hospital Gregorio Marañón de Madrid, dirixido por Francisco Fernández-Avilés traballa para construír órganos artificiais sobre unha especie de andamio biolóxico, no cal os científicos incorporan as células que converterán este andamio inerte nun corazón capaz de latexar no peito dun enfermo que o necesite. A súa técnica consiste en tomar un corazón, descelularizarlo (baleiralo das súas propias células) e logo enchelo con células nai do paciente para que estas rexeneren o músculo cardíaco.
Fernández-Avilés confirmou onte que o paso do baleirado logrouse con éxito e a repoboación celular estase a experimentar. "Agora debemos asegurarnos de que é inerte e biocompatible", dixo. Así mesmo, o Gregorio Marañón tamén está a experimentar a técnica con fígados, engadiu o experto.

Os investigadores recoñeceron que é posible que as células nai propias poidan causar rexeitamento. Non obstante, dixo que a terapia xénica é "unha liña esperanzadora sobre todo para pacientes con órganos moi danados".

Información interesante en:


http://www.rtve.es/noticias/20100618/hacia-creacion-organos-artificiales/336222.shtml


Feito por María Isabel Limia Pérez Fontes


Alguén se acorda en que consitía a terapia xénica? Estudámola en clases de CMC

1º Congreso O cambio Climático desde a escola

Onte asistimos a unha xornada moi interesante, en ela distintos centros de Ourense presentaron os traballos realizados ao longo do curso na loita contra o Cambio Climático e, entre eles, tamén nós.
Contáronnos como fabricaban biodiesel a partir de aceites usados, como repoboaban zonas queimadas, como melloraban a eficiencia dos seus centros... Nós, levamos 12 videos realizados polo alumnado de 1º A, B e C (podédelos atopar na etiqueta do blog "traballos do alumnado") e, unha exposición titulada "O cambio Climático a través do humor gráfico", nela aparecían recollidos o quentamento global, as causas, evidencias, consecuencias, loita e escepticismo sobre o Cambio Climático.
Deíxovos unha pequena reportaxe de recordo



Como está a piques de rematar este curso quero decirvos que estou orgullosa do meu alumnado... de cada un en particular. O ano próximo moitos de vos xa non seredes alumn@s meus, pero desexo que sigades tendo os ollos ben abertos ante todo o que vos rodea, sendo curiosos e interesados pola Ciencia. Cando teñades un anaquiño de tempo espero que colaboredes co blog, no verán e ... mentres dure (mesmo aínda que non sexa gratificado con nota).
Eu non vos esquecerei, espero que vós tampouco. Mil bicos.



Carmen Cid Manzano


miércoles, 8 de junio de 2011

Greenpeace acusa á moneca Barbie de destruir os bosques de Indonesia





http://www.elmundo.es/elmundo/2011/06/08/ciencia/1307545435.html

que é o sexo para a ciencia?



Logrouse descifrar o Xenoma completo da leucemia.

Celulas de catro pacientes permitiron escribir as primeiras paxinas do diccionario da leucemia linfática crónica, comparando o ADN das células tumorais de catro pacientes con células sanas. Este tipo de leucemia é a máis frecuente no noso país. A partir destas mostras, descifrouse o Xenoma completo do tumor e a identificación de catro mutacións xenéticas que levan ao seu desenvolvemento.
Este descubrimento supón un gran avance para o desenvolvemento de novos tratamentos farmacoloxicos e aumenta así a esperanza de controlar a leucemia, tal como se amosou na revista Nature.
Que tipo de danos produce este tipo de leucemia? A leucemia linfática crónica produce un incremento dun tipo de glóbulos brancos chamados linfocitos B na médula ósea. As células cancerosas disemínanse dende a médula ósea ata o sangue e cara os ganglios linfáticos e outros órganos como o fígado ou o bazo. O seu desenvolvemento remata debilitando ao sistema inmune, as defensas do organismo.

O Ministerio de Ciencia, aportou 10 millons de euros ao proxecto do estudo do Xenoma da leucemia. Pero no é una iniciativa en solitario de España e adicada en exclusiva a este tumor hematolóxico. Fai tres anos científicos de 12 países emprenderon un proyecto ambicioso que busca analizar o xenoma dos 50 tipos de cáncer con mayor impacto social (tumores de mama, páncreas, piel, ril, cerebro, fígado….).

Cando se poña fin a este macroproxecto sairán á luz moitos dos secretos xenéticos do cáncro.
Co tempo, a tecnoloxía porase ao alcance de todos e cada paciente terá o xenoma do seu tumor, un perfil persoal dese gran manual xenético.

http://www.abc.es/20110605/ciencia/abci-leucemia-201106051654.htm

Tatiana Nespereira Campuzano (1º bacharelato B)



martes, 7 de junio de 2011

Mentras a música sone, Michael non morre

Na clase de Bioloxía ou de CMC, non me lembro ben, falamos dunha canción de Michael Jackson cuxo videoclip fora prohibido en Estados Unidos. Ben, pois atopei a canción en youtube, e creo que merece a pena colgala no blog. Anímovos a todos a que a vexades e a que lexades a tradución da letra. Un saúdo.

Que hay del amanecer?
Que hay de la lluvia?
Que hay de todas las cosas?
Que dijiste que tendríamos que ganar..
Que hay de los campos de concentración?
Hay un tiempo
Que hay de todas las cosas
Que tu dijiste que eran tuyas y mias...
Alguna vez te paraste a pensar
Toda la sangre que hemos derramado anteriormente
Alguna vez te paraste a pensar
La Tierra y las costas que llora?

Que le hemos hecho al mundo?
Mira lo que hicimos
Que hay de toda la paz
Que le prometiste a tu único hijo...
Qué hay de los campos florecientes?
Hay un tiempo
Que hay de todos los sueños
Que tu dijiste que eran tuyos y mios...
Alguna vez te paraste a pensar
Todos los niños que mueren por la guerra
Alguna vez te paraste a pensar
La Tierra y las costas que llora?

Solía soñar
Solía mirar más allá de las estrellas
Ahora no sé donde estamos
Aunque sé que hemos ido lejos a la deriva

Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaah
Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaah

Hey, que hay del ayer?
(Que hay de nosotros?)
¿Qué hay de los mares?
(Que hay de nosotros?)
Los cielos están cayendo
(Que hay de nosotros?)
No puedo siquiera respirar
(Que hay de nosotros?)
¿Qué hay de la Tierra sangrante?
(Que hay de nosotros?)
¿No podemos sentir sus heridas?
(Que hay de nosotros?)
¿Qué hay de los valores de la naturaleza?
(ooo,ooo)
Es el seno de nuestro planeta
(Que hay de nosotros?)
¿Qué hay de los animales?
(¿Qué hay de eso?)
Hemos convertido reinos en polvo
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de los elefantes?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Hemos perdido su confianza?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de las ballenas que lloran?
(¿Qué hay de nosotros?)
Estamos destrozando los mares
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de los senderos del bosque?
(Ohhh, ohhh)


Quemados a pesar de nuestras súplicas
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de la tierra santa?
(¿Qué hay de eso?)
Apartada por creencias
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay del hombre común?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Podemos liberarlo?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de los niños que mueren?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Puedes oírlos llorar?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Dónde nos equivocamos?
(Ooo, ooo)
Que alguien me diga por qué
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de los bebés?
(¿Qué hay de eso?)
¿Qué hay de los días?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de toda su alegría
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay del hombre?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay del hombre que llora?
(¿Qué hay de nosotros?)
¿Qué hay de Abraham?
(¿Qué hay de nosotros?)
Qué hay de la muerte, otra vez?
(ooo,ooo)
¿Nos trae sin cuidado?



Fontes:
video
tradución



Coral Real Llamas
1º Bacharelato B

Selectividade.

Seica esto non é moito de ciencia, pero creo que sendo nós alumnos de
primeiro de bacharelato debemos ser un poquiño solidarios.
Mañá en Ourense comezan os exames do selectivo, e moitos estudantes teranse que enfrontar a eles. Así que nada, dende aquí mandarlles animo e un saúdo, que a nós só nos queda un ano, e tamén sei que nos gustaría que os nosos compañerios nos apoiasen.

MOITA SORTE!!!!! :)




Coral Real Llamas
1º Bacharelato B.

domingo, 5 de junio de 2011

Día do medio ambiente

5 de Xuño, Día Mundial do Medio Ambiente

O cambio climático e mais o desxeo son o eixe fundamental este ano no Día do Medio Ambiente
O Día Mundial do Medio Ambiente foi instaurado pola ONU en 1972.
Este ano pretendese respaldar o ano polar internacional e incidir nos efectos que ten o cambio climático nos ecosistemas e nas comunidades polares.
Outras das cousas que se propon é ter presente conservación forestal e o consumo sostible.
Moitas institucions, axentes sociais e empresas programaron decenas de actos para sensibizar aos cidadáns, e para reclamar ás administracións máis acción política e compromiso.

Para máis imformación:
http://www.elmundo.es/elmundo/2007/06/05/ciencia/1181030308.html

Tatiana Nespereira Campuzano

sábado, 4 de junio de 2011

Cura contra o cancro


Investigadores da Universidade de Alberta lograron curar o cancro utilizando un medicamento chamado "dicloroacetato", con todo, como esta sustancia non require patente e é barata a comparación cos medicamentos usados para combater o cancro polas grandes farmacéuticas está investigación non recibiu moito apoio nin está a facer eco nos medios, bloqueada quizas polas mesmas farmacéuticas, as cales durante os últimos anos dedicáronse ao estudo de medios que cronifican a enfermidade alargando o tempo de tratamento do paciente con fins económicos.

Os científicos canadenses probaron o dicloroacetato en células humanas (en probetas) e notaron que mata as células de cancro nos pulmóns, no cerebro e no peito, deixando soamente as células sas.


O dicloroacetato detona unha acción na mitocondria para que esta acabe de forma natural co cancro nas células (tradicionalmente enfócase na glucólisis para combatelo).

A pesar de todo isto, os investigadores están preocupados ante a pasividade das industrias farmacéuticas fronte ao seu descubrimento, e o problema que isto supón de face ao financiamento de probas clínicas e a súa posterior comercialización.

Acontinuacion deixovos unha entrevista que lle fixero ao premio nobel

de Medicina Richard J. Roberts



POR : Antía Arias García 1ºB

Viaxe virtual no Malaspina

A través de Público podes acceder a unha visita virtual, por todo o barco de Malaspina (barco sobro o que Natalia fixera o traballo), e percorrer o seu Exterior , Interior , Puente de mando , Máquinas e Labs.








As augas da Antártida estanse quentando

As augas profundas no mar de Weddell, na Antártida, estanse a quentar, informan os estudos realizados alí a bordo do Polarstern, nunha campaña de sete meses na que participaron 200 investigadores de institucións de 15 países. O investigador Eberhard Fahrbach resalta que nos últimos 26 anos se rexistrou un quentamento medio en toda a columna de auga no mar de Weddell de seis centésimas de grao. "Pode parecer un aumento de temperatura pequeno, pero como se estende ata augas moi profundas, supón un volume considerable de calor acumulada no océano", explica.
Estas investigacións, inscríbense nos programas internacionais de observación deseñados para alcanzar unha maior comprensión do impacto dos mares máis no cambio climático a grande escala. "Segundo o IPCC (como falamos onte en clase), máis do 80% da calor adicional absorbido pola Terra ata agora debido ao aumento das concentracións de gases de efecto invernadoiro está acumulado na capa superior do océano, agora podemos demostrar que o océano profundo, tamén está implicado neste proceso", engade Fahrbach.
Tamén se realizaron investigacións biolóxicas, para ver se cambiou a composición das especies no fondo mariño. O proceso de fusión de xeo e achega de auga doce ao océano continúa, alterando notablemente as condicións de vida dos organismos. Os científicos observaron unha ocupación moi lenta dos ecosistemas das zonas alteradas. Os organismos das augas antárticas están adaptados a vivir en condicións de moi baixas temperaturas pero tamén moi constantes, e agora as condicións están a cambiar rapidamente, informa o
AWI.

Que é o Polarstern?
É buque científico, considerado unha referencia mundial. Dende que, en 1982, empezou a navegar, o Polarstern realizou máis de 50 expedicións na Antártida e no Ártico. Mide 118 metros de eslora e 25 de manga, e está dotado de instrumentación e laboratorios para realizar investigacións de bioloxía, xeoloxía, química, glacioloxía, xeofísica, oceanografía e meteoroloxía. Navega cada ano case 310 días e normalmente está de novembro a marco na Antártida, mentres que durante o verán setentrional navega polo Ártico. Tras as operacións de mantemento rutineiras na súa base de Bremenhaven, o buque zarpará de novo o próximo 15 de xuño.


 Feito por María Isabel Limia Pérez Fontes

Invítovos a ver, unhas imaxes preciosas feitas nesta expedición polos científicos do Polarstern, sobre o paisaxe e of fondos mariños da Antártida.

viernes, 3 de junio de 2011

FECYT TV

A fundación española para a ciencia e a tecnoloxía inagurou fai pouco un canal de TV para a difusión de videos con contidos científicos. Deíxovos o link.

http://www.fecyt.tv/

Que é E.coli?

Estes ultimos días as noticias fan referencia continuamente a Escherichia coli (E. coli) como causa da contaminación dos pepinos en Alemaña. Pero de que están falando? O intestino humano contén ao redor de 1 kg de bacterias. Destes, aproximadamente o 0,1% son normalmente E. coli. A presenza destas bacterias no noso intestino é necesario para o normal desenvolvemento e a saúde. E. coli , xunto con outros tipos de enterobacterias, sintetizar as vitaminas, que son absorbidas polo corpo, por exemplo, a vitamina K e vitaminas do complexo B. Aínda que o hábitat normal desta especie é o intestino, poden sobrevivir bastante ben fora do corpo en ambientes contaminados con feces, como a auga ou o barro.
Existen moitas cepas de E. coli, inofensivas na súa maioría, aínda que existe unha variedade, E. coli 0157: H7 que produce unha toxina que pode ocasionar enfermidades graves como a Síndrome Urémico Hemolítico, que pode acabar en fallo renal.
A combinación de letras e números no nome da bacteria refírese aos marcadores específicos que se atopan na súa superficie e distínguea doutros tipos de E. coli.









Editado por Carmen Cid Manzano