Estoupa un foguete indio

O foguete indio GSAT-5P, cargado cun satélite de telecomunicacións, estourou os poucos segundos do lanzamento, deixando no ceo un regueiro de lume e fume. A operación foi un éxito ata 50 segundos tras o despegamento e, a continuación, o vehículo adquirido un erro significativo en altitude que causou a súa destrución. Aínda non foi estudado en detalle a causa do fracaso, afirmou K. Radhakrishnan, xefe da Organización da Investigación Espacial.
A India está buscando ampliar o seu espazo comercial en materia espacial, tivo éxito co lanzamento de pequenos satélites, máis os de cargas pesadas están dandolle moitos problemas. O suceso ocurrido non é o primeiro, en abril pasado, un foguete cun motor tamén de tecnoloxía crioxénica fallou no lanzamento e caeu na Baía de Bengala. Os científicos indios tardaron 18 anos en pór a punto esta complexa tecnoloxía. Estes motores crioxénicos, usan hidróxeno líquido como combustible, proporcionando un empuxe adicional que permite o lanzamento de satélites máis pesados en órbitas de transferencia xeosíncrona (GTO) a alturas de 36.000 quilómetros sobre o ecuador. India con esta tecnoloxía busca situar ao país no reducido grupo de potencias que contan con esta capacidade actualmente: Estados Unidos, Rusia, China, Xapón e o consorcio aeroespacial europeo.

Para máis información e aqui
Noelia Vila Seijas 1ºC

O IES Otero Pedrayo na Voz de Galicia

http://www.lavozdegalicia.es/ourense/2010/12/28/0003_8932559.htm

Crecemento anterior dos buratos negros

Ata día de hoxe, os científicos crían que os xigantes obxectos espaciais chamadados buratos negros apareceran cando o Universo tiña entre dous e catro mil anos de idade, ata que un equipo de astrónomos da Universidade de Tel Aviv dixo que en realidade chegaron antes.

Os buratos negros dispoñen dunhas dimensións e forza inconmensurables, e para atopalos no espacio os astrónomos buscan a enorme cantidade de radiación emitida polo gas que cae nestos xigantes durante o tempo no que o burato negro se activa, cando consume materia; Trátase do proceso de crecemento destes ou ó menos iso é o que cren os astrónomos.

Cando o Universo tiña tan só arredor de 1200 millóns de anos, produciuse o rápido crecemento dos buratos negros máis masivos, que eran dez veces máis pequenos que os buratos máis masivos que se rexistrarían posteriormente e tiñan masas de cen a mil veces a do Sol. Foron relacionados cas primeiras estrelas, e atopouse que o periodo de crecemento posterior dos obxectos observados despois dos primeiros 1200 millóns de anos, durou tan só entre 100 e 200 m.a. Estes datos foron obtidos grazas á instrumentación avanzada dos maiores telescopios terrestres a nivel mundial, como foron o Gemini Norte, na cima do Mauna Kea, en Hawai, así como o Very Large Array Telescope, no Cerro Paranal de Chile.

A investigación será publicada próximamente na revista Astrophysical Journal.

Noticia completa

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB

Sensibilidade química múltiple

Gustaríame dar a coñecer esta noticia, que aínda que xa é de fai bastante tempo segue sen ter unha solución definitiva.

Está relacionado co síndrome de sensibilidade química múltiple que é a resposta fisiolóxica de alguns individuos frente a multitude de axentes e compostos químicos que se poden encontrar no medio ambiente dende metais a alimentos, pasando por medicamentos, productos de perfumería, insecticidas, humos, a tinta dos periódicos...

Descrita por primeira vez a mediados dos oitenta, esta enfermidade provoca síntomas e reaccións moi diversas en función de cada persoa e o seu grao de afectación. Para os afectados por esta enfermidade que oscilan entre o 1% e o 10% da poboación, o entorno volvese un medio hostil e os seus síntomas poden limitar gravemente a súa calidade de vida e a súa capacidade para traballar. A reacción alérxica do seu corpo pode manifestarse mediante dores de cabeza, insomnio, depresión, dificultades para respirar, palpitacións, náuseas, vómitos, irritacións da pel ou trastornos máis serios como impotencia, diarreas, taquicardia ou hipertensión. A Sensibilidad Química Múltiple iniciase pola exposición grave a algún producto químico nun período de tempo curto. A partir dese momento, o organismo destas persoas parece desarrollar intolerancia incluso ante niveis mínimos dalguns compostos ata o punto de que moitas deben recurrir ó uso de mascarillas en certos ambientes o á aislación total. Esta enfermidade aún está sendo investigada e non existe tratamento definitivo. Os médicos de familia non están preparados na súa gran maioría para recoñecer esta patoloxía, apenas hai unha decena de médicos en España e sólo no hospital Clinic de Barcelona están especializados en detectar e tratar o SQM. As tres solucións consideradas máis útiles foron a creación dun espacio libre de químicos, evitar as sustancias químicas e a oración.

É por este motivo polo que a ciencia ten que seguir avanzando para facer frente os retos que posiblemente se lle planteen nun futuro.

Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

A tabla periódica máis pequena do mundo.

Científicos británicos utilizan un lanzador de feixes de ións para escribir todos os elementos químicos en menos de 100 micrómetros

A tabla periódica foi impresa nun so cabelo do científico Martyn Poliakoff,(científico da universidade de Nottingham, en Reino Unido), de ese modo todos os elementos ordeados por Mendeléyev entran en algo insignificante.

Para que isto fora posibles os investigadores británicos que comezaron a sua investigación tiveron que ampliar o cabelo nun microscopio de electróns, logo utilizar un lanzador de feixes de ións para recubrir o cabelo cun chorro de ións.

Para máis informacion:

http://www.abc.es/20101227/ciencia/tabla-periodica-pequena-mundo-201012271736.html

Feito por Ana Pérez Pérez, 1ºBacharelato, A.

GRID, traballo realizado por Adrián Rodríguez Vilas

Editado por Adrián Rodríguez Vilas 1º B

Descubrénse os irmaos dos neandertais

En Asia fai máis de 40.000 anos os humanos modernos procrearon con outra liñaxe de homínidos. Proba diso é que algúns habitantes de Melanesia -pero non os euroasiáticos- levan aínda un 6% de ADN daquel grupo, cuxos restos foron rescatados da cova de Denisova, en Siberia (Rusia).

Un estudo publicado en Nature no que que participaron investigadores de seis países, incluída España, desvela o xenoma daqueles seres, chamados denisovanos. O seu ADN extraeuse da diminuta falanxe dunha nena duns seis anos á que os seus descubridores chamaron Muller X e dun novo dente de adulto desenterrado en Denisova. Eran unha liñaxe "irmán" dos neandertais. Puideron ocupar grandes extensións de Asia, onde se terían hibridado cos sapiens, son máis parecidos aos neandertales que a nós, o que significa que descenden da mesma poboación ancestral, que se dividiu nestas dúas ramas fai uns 600.000 anos. Antes diso, fai uns 800.000 anos, a súa rama común separouse da que dió orixe á nosa especie.Neandertales, denisovanos e sapiens diferéncianse en menos dun 1% do seu xenoma. Isto supón un golpe de graza ao Homo sapiens como especie pura e obriga a repensar o esquema de evolución humana. Segundo a teoría dominante, o Homo sapiens saíu de África hai 70.000 anos para conquistar o mundo e substituír ao resto de especies humanas ao seu paso. Esta teoría dilúese agora noutra na que os sapiens preferiron facer o amor antes que a guerra a algúns dos neandertales e denisovanos que ían encontrando. Os científicos están convencidos de que van aparecer máis liñaxes novas.

Feito por María Isabel Limia Pérez, 1ºBacharelato B.

Máis información e aquí.

Se a maioría dos humanos levan rastros doutros homínidos, pódense seguir crendo a especie triunfadora que substituíu completamente ao resto? Bo pequenos o debate e a controversia está asegurada, espérannos un Nadal quente, vós que pensades? Podemos seguir considerando os Homos sapiens como unha especie? Recórdovos que algunhas definicións de especie, dicían que entre as súas características se encontraba estar illado reproductivamente dos demais grupos.

Nova técnica para parar o VIH

Sempre se mantivo como métodos de precaucion ao ViH o uso do preservativo ou algun outro método como as vacinas, pero a farmacoloxia frente ao virus aÍnda require de avances.

Actualmente disponse dunha multitude de fármacos pero existe un problema común a todos eles:
o posible desenvolvemento de resistencias e os efectos secundarios.

Na revista Science Translational Medicine publicouse un estudo con participación española na que se define unha molécula capaz de evitar a replicación do VIH, ou o que é o mesmo controlar a carga viral para que o paciente non desenvolva o sida.

O novo composto esta baseado nun péptido, proteina pequena (lembradevos os de bioloxia) producido polo organismo de forma natural.

O fármaco provouse en 18 seropositivos pero os autores do estudo din que non se poderá utilizar na actual versión pois é moi caro e é intravenoso.

Unha das vantaxes que aporta este fármaco é que apenas produce efectos secundarios, e se os produce son de tipo leve.

Para obter máis imformación:

http://www.publico.es/ciencias/353063/un-compuesto-tapa-el-arpon-que-usa-el-vih-para-infectar

Tatiana Nespereira Campuzano 1ºB

Creation, tedes que vela.

Creation. Director Jon Amiel Ano:2009

Histórica. Duración 108 min

Pelicula biografica sobre o naturalista inglés Charles Darwin e o nacemento da súa revolucionaria teoría da oríxe das especies.

Película: http://www.megaupload.com/?d=8LDVR5BM
Subtítulos: http://www.megaupload.com/?d=9P1W7QAA

O humor depende de cada sexo

Como xa sabedes hai un gran número de diferenzas tanto xenéticas como físicas entre homes e mulleres, pero tal vez haxa algunha diferenza entre os dous sexos que aínda non coñezades, por exemplo, sabedes que os homes e as nulleres non nos rimos das mesmas cousas?

Para que algo nos faga rir, como pode ser un chiste, o noso cerebro ten que pasar por distintas etapas: primeiro entender o chiste, logo encontrarlle o humor e finalmente rirse e neste proceso interveñen tres grandes capas do noso cerebro.

Na primeira etapa utilizamos a corteza cerebral para procesar o que lemos ou escoitamos e darnos conta de que carece de sentido, nesta estapa case non se encontran ningunhas diferenzas entre homes e mulleres, na segunda etapa utilizamos a capa do cerebro que procesa os sentimentos, un erro nesta etapa provoca unha gran emoción provocada pola dopamina ou hormona da felicidade. Nesta segunda etapa as mulleres empregamos máis áreas do cerebro e chegamos moito máis alá que a rirnos senón que buscamos a gracia das cousas e que nos provoque o humor algo realmente divertido pola contra os homes solo buscan rir. Na última etapa que é rirse, as mulleres encontramos un gran acercamento entre conocemento e emoción mentras que eles non o encontran, é dicir, as mulleres gustanos o humor intelixente.

Como si é certo o humor alarga a vida, as persoas que rin para equilibrar o estrés esta demostrado que padecen un 40% menos de infartos ou apoplexías, sufren menos dores dentais e viven unha media de catro anos e medio máis, por eso os científicos recomendan rirse 15 minutos diarios.

Aquí vos deixo un video moi interesante:

Lorena Yáñez López 1º A

O alcohol activa un xen agresivo nos finlandeses

O estudo advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos.

A variante só dáse no país escandinavo.

Ser finlandés, beber demasiado e levar un determinado xene que só se encontra entre algúns habitantes daquel país podería predispoñer a comportamentos compulsivos, segundo un estudo publicado hoxe en Nature.

O traballo, liderado por investigadores do Instituto Nacional de Saúde (NIH) de EUA que estudan problemas carrexados polo alcoholismo, advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos. Non obstante, o xene resultou ata tres veces máis común en persoas con problemas psiquiátricos que cometeron algún delito de agresión baixo os efectos do alcohol que na poboación xeral de Finlandia, segundo o estudo.

"A impulsividade", di David Goldman, investigador do NIH e coautor do estudo, "é un factor en moitos comportamentos patolóxicos como o suicidio, as adiccións ou as agresións".

O seu equipo analizou 96 finlandeses que cometeran delitos de agresión sen fin aparente e a outros tantos sen antecedentes. Unha vez identificada a variante do xene HTR2B relacionada coa impulsividade, os expertos comprobaron que ratos transxénicos coa mesma versión do xene tamén mostraban o mesmo problema.

Para máis información

Noelia Vila Seijas 1ºC

El sonido del trueno. Director Peter Hyams. Ano:2005

Ciencia-ficción Alemania - USA Duración: 103 minutos

Esta película esta baseada nun conto escrito por Ray Bradbury no que se relata a historia duns cazadores que viaxan no tempo ata chegar á prehistoria e sen darse conta matan a un insecto. Debido a isto, cando volven atopan un mundo totalmente diferente ao que coñecían nun principio. Este conto é un caso de efecto bolboreta.

http://www.megaupload.com/?d=4XXK0UTI

O segundo asteroide que transporta auga xeada no Sistema Solar.

Segundo os estudos realizados polo Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) atoparon na superficie do “65 Cybele”(un asteroide do sistema solar na categoría de asteroides primitivos) pequenas cantidades de auga xeada. O mesmo equipo de investigadores xa atoparan auga noutro asteroide do sistema solar a principios de ano, no “24 Themis”.

Isto fai suxerir que hai moita máis auga no Sistema Solar do que se cría. Ademais aporta novas evidencias á teoría que nos di que a auga chegou á Terra a través dos choques dos asteroides.

Os corpos espaciais, asteroides maiormente, están compostos por diversos materiais tales como arxilas, minerais, feldespatos, metais, ferro e níquel. E agora ademais podemos saber que tamén están compostos por auga e moléculas orgánicas. Ademais, o “65 Cybele”, ao igual que o “24 Themis” está recuberto por unha capa fina e granulada de silicatos anhídridos e substancias orgánicas complexas e tamén auga xeada.

Os estudos determinaron que hai auga en case tódolos corpos que hai antes de Xúpiter, o máis relevante é que se atopou xeo a unha distancia relativamente preto da Terra a 3 UA(unidade de mediada estudada no primeiro tema de CMC) equivalente 448.000 millóns de quilómetros. Pero sen dúbida o máis relevante é o feito de atopar auga en asteroides.

Para máis información.

Andrea Gerpe Acosta 1º Bacharelato A

Galiza desde a Estación Espacial Internacional

Invítovos a ver o traballo realizado por Juan Ozaita e Adrián Fernández. Seguro que ao rematar de velo saberedes moito máis sobre este centro de investigación, situado nunha órbita ao redor da Terra a 400 km de altura e onde van pasar o Nadal varios científicos brindando con ouriños reciclados.

Juan Ozaita e Adrián Fernández 1º A

Os chimpancés femia xogan con bonecas de madeira.

Esta investigación feita no Parque Nacional de Kibale fíxose ao longo de 14 anos. Este estudo revela que por primeira vez nunha mesma especie animal, os machos e as femias ante un mesmo estímulo reaccionan de maneiras moi diferentes. O descubrimento tuvo lugar cando se observou que ante o mesma boneca de madeira, os machos inclinabanse por buscar nel un uso para a defensa (como proteccion nunha posible loita) ou como medio para conseguir alimento (buscando auga ou mel nos seus orificios), mentres que as femias levaban a boneca a un refuxio e coidaban de ela como se fosen a súa nai. Pero o máis impresionante da investigación, chegaba cando se lle daba a escoller aos chimpancés entre unha seríe de xoguetes humanos; para sorpresa dos científicos, os machos elixian camións de xoguete mentras que as femias elixían bonecas.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA bach

2010: Un gran paso para a ciencia.

Como todos sabemos, estamos a consumir os derradeiros días deste 2010. Neste ano 2010 producironse moitos descubrimentos importantes, pero entre eles destacan os seguintes 10, que fixeron deste ano 2010, un gran ano para a ciencia:

1-A primeira maquina cuántica.
Trátase dunha maquina que segue as leis da fisica cuántica que podería ter unha aplicación no futuro como detectora de radiacións ultrasensibles provintes do espazo.
2-O cromosoma artificial.
Como xa vimos na clase, trátase da xeración dun cromosoma artificial a partir dunha bacteria, descubrimento que se levou a cabo gracias a Craig Venter e o seu equipo.
3-O genoma neandertal.
O científico Svante Pääbo descubriu o genoma neandertal a partir da secuencia do ADN de 3 fósiles de 40.000 anos de antiüedade.
4-Profilaxe do sida.
Ensayos clínicos permitiron o descubrimento de 2 novos métodos de prevención do contaxio do VIH.
5-Xenes de enfermedades raras.
O estudo das secuencias do xenoma permitiu identificar as mutacións realizadas por enfermidades pouco comúns.
6-Simulación molecular.
Pensar nunha simulación das curvas dunha proteína ata o ano 2010 era unha autentica locura. Hoxe, gracias a un equipo que utilizou unha das computadoras máis potentes do mundo, isto é posible.
7-Simulador cuantico.
As leis da física cuántica resultan moi complexas ás veces, e para chegar a unha simple conclusion ás veces hay que dar moitas voltas. Un grupo de científicos conseguiron deseñar un programa informático capaz de realizar moitas de estas operacións en segundos e así conseguir un gran avance no tempo da invstigación.
8-Xenómica de nova xeración.
A investigación xenómica estase a desenvolver a pasos axigantados, ata tal punto de permitir estudar a gran escala o ADN.
9-Reprogramación celular.
Desde este ano, por incrible que pareza, é posible reprogramar unha celula modificando o seu desarrollo para facer que se comporten coma celulas madre.
10-Regreso das ratas aos laboratorios.
Dende sempre as ratas foron un papel moi importante para a investigación nos laboratorios. Ainda asi, existian certos problemas que complicaban os experimentos realizados con elas. Hoxe en dia estes problemas solucionaronse e as ratas volven a formar parte dos grandes descubrimentos da ciencia.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA Bach

Cientifícas na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda o papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras. Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra. Un dos casos máis relevantes é o que aconteceu EN 1667 Royal Society de Londres. Margaret Cavendish asistiu a unha reunión de dita sociedade para explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do que chamaban sexo débil, o que lle atrivuian un pequeno cerebro para ás ciencias. Foron tantos os perxuízos, que as mulleres tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para poder ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.

Este caso de descriminación por razón xénero non é o unico. Así, Hertha Ayrton (1854-1923), estudou matemáticas e obtivo un certificado de asistencia porque os títulos e gradacións eran só para os homes. Co certificado, sen valoración polos seus estudos, Hertha foise a Londres e casou cun dos seus profesores de Física e con el avanzou nos seus experimentos sobre sistemas eléctricos. En 1904, foi a primeira muller que presentou o seu traballo nunha sesión da Royal Society de Londres, neste caso os homes non protestaron, pero non a miraron con boa cara.
A Herta permitíronlle ir á universidade, de oínte, pero á escocesa Mary Somerville (1780-1872) nin sequera desta forma. Tamén lle negaron a entrada ao observatorio do Vaticano por ser muller. Dedicábase á astronomía e as matemáticas, e traduciu ao inglés un estudo pioneiro do astrónomo francés Pierre-Simon Laplace sobre a estrutura matemática do sistema solar.

A que nunca foi admitida en ningunha institución foi a paleontóloga Mary Anning (1799-1847); autodidacta e de familia humilde, era coñecida como coleccionista de fósiles atopados nos cantis de Dorset, sur de Inglaterra. Custoulle moito que os seus colegas recoñecésenlle os seus descubrimentos no campo dos dinosauros; identificou o primeiro esqueleto de ichtiosauro e de plesiosauro e o primeiro de pterosaurio fóra de Alemaña. Foi coñecida no Círculo de Xeoloxía de Europa e América, a pesar de ser rexeitada pola Geological Society de Londres. Este ano, a Royal Society incluír entre as dez mulleres máis importantes que influíron na historia da ciencia.

A Ciencia non era indiferente para as mulleres victorianas, nas épocas des Darwin xurdiron un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra, pero o acceso ao mundo académico, a vía máis frecuente para o coñecemento científico, estivo restrinxido ás mulleres ata ben avanzado o século XX.

Na actulidade no reino Unido, aínda só o 12.3%, dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía, ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a Ciencia que os homes (AÍNDA QUEDA MOITO QUE CAMBIAR)

Para máis información.

Ariana Pascual Sas 1ºC

FELICIDADES

de Entérate, a ciencia tamén é cultura de IES Otero Pedrayo (Ourense)

Os meus mellores desexos para o 2011 e feliz Nadal para todos os blogueros, lectores, comentadores e seguidores.

Carmen Cid Manzano

Científicas na sombra

Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda ou papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras.

Para máis información: http://www.publico.es/ciencias/352528/investigadoras-a-la-sombra-de-la-ciencia-academica

As teorías de Charles Darwin non deixaron indiferentes ás abrandares victorianas e entre estas xurdiu un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra. Hoxe, o 12.3% dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a ciencia que os homes en Reino Unido.Este ano, a Royal Society incluíu entre as dez abrandares máis importantes que influíron na historia dá ciencia, este feito amósanos como cambiaron as cousas.

Hai moitos outros casos como os que lle aconteceron as científicas e investigadoras: Marie Curie, Anthene Donald, Hertha, Ayrton Mary Somerville e Mary Anning.

Un dous casos máis relevantes é o que aconteceu na Royal Society de Londres. En 1667, Margaret Cavendish asistiu a unha reunión dá Royal Society de Londres, fundada en 1660, na que quería explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do sexo débil e ou seu pequeno cerebro para as ciencias, un dos prexuízos de séculos anteriores. As abrandares tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.
Este caso non só aconteceu en Londres, non resto de Europa, tampouco as querían.

Novas especies coñecidas no ano 2010

Hoxe non atopei novas sobre Ciencia, deixovos un artigo moi documentado da BBC sobre novas especies do Reino animal coñecidas este ano e unha pequena descripición para cada unha: Premade aquí.

Persoalmente este foi o que máis me impresionou:

Ibycus rachealae é o seu nome científico e os machos desta babosa de cola larga producen uns dardos de calcio para inxectar hormonas nas femias.

Uxía Rodríguez Rodríguez.