A galaxía máis afastada

O Corpo celeste por ahora máis lexano é unha galaxia que tardou en emitir luz á Terra máis de 13 millóns de anos e foi observada por un telescopio de Chile cando o universo tiña arredor duns 600 millóns de anos. Ahora os científicos queren ver como se formaron as primeiras estrelas que calculan que foi uns 500 millóns de anos despois da explosión do Big Bang.



A galaxia que pensaban que estaba máis lexos era a chamada "UDFy-38135539 ", observada en 2009 polo Telescopio Hubble.

Os científicos para ver como se formaron as primeiras estrelas terán que esperar polo chamado novo telescopio James Webb, mais co Moderno xa Hubble que consegue observar as frecuencias de infravermellos. Tamén queren ver os buratos negros da próxima década, pero aínda non saben certamente se se formaron estes primeiro ou as estrelas.

Para Máis imformacion: http://www.elpais.com/articulo/sociedad/galaxia/lejana/antigua/13000/millones/anos/luz/elpepusoccie/20101020elpepusoc_15/Tes

Lorena Yáñez López 1 º Bacharelato A

O lado escuro de Newton

A nosa profesora de CMC fixo unha cuestión moi interesante na clase, sabedes por que Newton foi considerado mala persoa?

Ninguén o sabía na clase, a min picoume a curiosidade: Que fixo? Que dixo? Que pensaba? Entón púxenme a indagar, espero que esta sexa a resposta ou parte dela, e rógovos lectores que se estoy confundida mo digades e ingadide a información que vos creades que tamén é interesante.

Cando Newton tiña 3 anos a súa nai viuda mudouse xunto un novo esposo , deixando o pequeno Isaac ó coidado da súa avoa materna. Isto tivo unha gran repercusión no carácter de Newton, tanto que chegou a desexar incendiar a casa coa nai e o padrastro dentro.

Que ? Sorprendente ? Pois aínda hai máis , seguide lendo:

non foi unha boa persoa.ISAAC NEWTON (1642-1727) é considerado un dos máis grandes científicos da historia, pero segundo os seus biógrafos tiña un caracter arisco, pedante, proclive á polémica e con moitas dificultades para relacionarse cos demais; características que, co transcurso do tempo, faríanse cada vez máis evidentes ata converterse no aspecto máis destacado da súa historia persoal. A anormalidad do seu carácter demóstrase no seu temor aos plaxios completamente impropio dun xenio, polo que redactou os seus traballos dun modo moi difícil, para que os seus adversarios non puidesen entendelos. Segundo o historiador estadounidense Richard S. Westfall (1924-1996) na súa biografía "The life of Isaac Newton" (A vida de Isaac Newton, 1993), Newton foi o exemplo perfecto do profesor abstraído. Frecuentemente traballaba ata as primeiras horas da mañá, esquecíase de comer e adoitaba aparecer no comedor do colexio con "os seus zapatos sucios, as súas medias engurradas e o seu pelo mal peiteado".
Como persoa, Newton non era moi agradable e a miúdo viuse envolvido en polémicas cos seus colegas, como por exemplo co físico Robert Hooke (1635-1703, co matemático alemán Gottfried Leibniz (1646-1716) e co holandés Christiaan Huygens (1629-1695). O astrónomo inglés John Flamsteed (1646-1719) describiuno como "insidioso, ambicioso, excesivamente ávido de encomios, amigo da contradición..., un bo home no fondo pero, por natureza, suspicaz".Espero que haxa resolto as vosas dúbidas e que comentedes o que vos pensades. Un saúdo

Feito por : María Isabel Limia Pérez 1º Bacharelato B

Máis información en :

http://www.biografiasyvidas.com/monografia/newton/

É posible vivir máis de mil anos?

Según Aubrey de Grey, non cabe dúbida. O chamado "profeta da inmortalidade" afirma que o envellecemento é unha enfermidade máis que acaba causando a morte, e pode erradicarse conseguindo algún día aumentar a esperanza de vida, cunha maior inversión no desenvolvemento de técnicas biomédicas.

Na vida futura imaxinada por De Grey non se alargan todas as idades dunha maneira proporcional. Seguirá habendo bebés, nenos e xóvenes, pero cando se alcance a madurez xa non se envellecerá máis. "Poderemos permanecer no estado físico dos 25 o 30 anos tanto tempo como vivamos", asegura. Para manterse a punto, os homes pasarán cada 5 o 10 anos una especie de ITV que lles substituirá (empregando a ciruxía ou outros métodos) tecidos ou órganos envellecidos.

E que sucedería se todas as persoas, ou a maioría, puideran alcanzar os 1000 anos de idade? Habería espazo para todos no planeta? Para De Grey tamén é unha preocupación razonable.

Opinades que o ser humano ten que ser considerado unha máquina á que se lle puideran "cambiar as pezas" para renovalo, alterando a orde da natureza? A ética xogaría un importante papel nestas investigacións.

Para máis información, déixovos unha noticia de hoxe no diario "Público".

Tamara Fernández Menor, 1ºC Bach.

Gran colisor de Hadróns (LHC)

Recoméndovos que vexades o traballo realizado no curso 2009-2010 por Diana Babarro Rodríguez, na materia Ciencias para o Mundo Contemporáneo.

Editado por Carmen Cid Manzano

Experimento con patacas

Outro experimento de osmose desde Pakistan, esta vez con patacas. É un experimento moi sinxelo e moi interesante que demostra que a ósmose prodúcese en tecido vivo.Simplemente necesitamos unha pataca crúa, unha pataca cocida, un coitelo, un par de recipientes, auga e sal. A preparación non é laboriosa, nin precisa moito tempo, pero o proceso é lento e hai que esperar ata dúas horas para ver os resultados.


Editado por Carmen Cid Manzano

Experimento con patacas

Outro experimento de osmose desde Pakistan, esta vez con patacas. É un experimento moi sinxelo e moi interesante que demostra que a ósmose prodúcese en tecido vivo.Simplemente necesitamos unha pataca crúa, unha pataca cocida, un coitelo, un par de recipientes, auga e sal. A preparación non é laboriosa, nin precisa moito tempo, pero o proceso é lento e hai que esperar ata dúas horas para ver os resultados.


Editado por Carmen Cid Manzano

Ciéntificos galegos crean o " Albinochip"

O albinismo trátaseta dunha doenza rara, de compoñente xenética, que afecta a unha persoa de cada 17.000; e o seu aspecto físico non sempre denota a enfermidade. Por iso ten unha especial transcendencia o albinochip, un sistema de diagnóstico da enfermidade cuxa tecnoloxía foi desenvolvida polo Instituto de Ciencias Forenses da Universidade de Santiago e polo nodo compostelán do Centro Nacional de Genotipado nun proxecto levado a cabo en colaboración co Centro Nacional de Biotecnoloxía do CSIC. En Galicia participaron na creación do chip os investigadores Olaia Maroñas, Christopher Phillips e María Torres, coordinados por Anxo Carracedo.

Galicia é líder en España en biotecnoloxía.

Feito por María Isabel Limia Pérez

Máis información en:

http://www.lavozdegalicia.es/sociedad/2010/10/15/0003_8784310.htm

http://www.plataformasinc.es/Noticias/El-albinochip-detectara-las-mutaciones-en-los-genes-asociados-al-albinismo

A NASA descubre prata na Lúa!

O impacto na superficie luar, foi provocado por un cohete da NASA en Outubro do ano pasado, revelou que, baixo a superficie do cráter Cabeus, hai un 5,6 % de agua xeada e tamén outros elementos como son hidróxido, monóxido de carbono, amoníaco, mercurio, magnesio, sodio e ata a apreciada prata!
A NASA lanzou o Satélite de Observación do Cráter Luar, coñecida como misión LCROOS, o 18 de xuño do ano pasado. Levaba a bordo un cohete, o Centauro, que tres meses e medio despois, o 9 de outubro, estrelábase contra a Lúa, xerando unha gran nube de máis de 750 metros de altura sobre a súa superficie. Estímase que foron expulsados o espazo entre 4.000 y 6.000 quilos de restos, e vapor de auga. Os catro minutos da explosión, a sonda LCROSS atravesaba esa nube para recoller mostras que durante un ano foron analizadas por varios grupos de investigadores en Estados Unidos.
Os resultados do equipo de Anthony Colapetre, do centro de investigación Ames da NASA, afirman que o impacto expulsou uns 155 quilos de vapor de auga e xeo, tamén se atoparon hidrocarburos, sulfuro e dióxido de carbono.
Na Universidade de Brown, outro equipo dirixido polo xeólogo Peter Schultz, tras analizar as características do cráter e dos minerais que contén, atopáronse con que a composición da Lúa e moito máis complexa do que se pensaba. Ademais de agua, tamén contén compostos como o amoníaco, o sodio e a prata. Todos estes elementos combinados deron moitas pistas sobre o orixe destes minerais e o proceso polo cal acabaron os cráteres polares, que non viron a luz do Sol en miles de millóns de anos. O xeólogo cree que os elementos detectados chegaron a Lúa por impactos de cometas, asteroides e meteoritos o longo da súa historia.
Apunta que foron despositados por tódalas partes do satélite terrestre, pero que máis tarde serian liberados da superficie por outros impactos menores ou ben outra teoría seria que se quentaron co sol, o que quere dicir que lles deu a enerxía necesaria para voar ata alcanzar os polos, onde haberían quedado atrapados entre as sombras dos cráteres.
Ademais Schultz, mantén a hipótesis de que a variedade de elementos volátiles implica que hai unha especie de guerra constante entre o que se acumula e o que se perde continuamente na tenue atmosfera luar.
Finalmente unhas palabras do xeólogo que nos poden facer pensar... “ Hai un equilibrio entre o que chega e o que marcha, aínda que creo que vai gañando o que está chegando”

Máis información: http://ecodiario.eleconomista.es/ciencia/noticias/2542780/10/10/La-NASA-descubre-nuevos-secretos-de-la-Luna.html

Liliana Villar Whyte 1ºBach A

Curioso líquidio

Non é maxia. Atopámonos ante un fluido non newtoniano, é dicir, que ten un comportamento extrano cunha gran viscosidade e esta varía dependendo da zona onde se lle aplique unha tensión, deformándose en dirección á forza aplicada.

Noutra banda temos ó oposto: o fluido newtoniano, que aquel que non varía con ningunha forza, cun comportamento normal e pouca viscosidade. Para que vos fagades unha idea, a auga atópase neste tipo de líquidos.

No vídeo empregouse fariña de millo disolta en auga, aínda que sen ir moi lonxe obteremos esta propiedade no mel.

Tamara Fernández Menor, 1ºC Bach.

Tedes que velo

Se vos gusta a Astronomía recoméndovos o programa 51 de Redes titulado O noso lugar no Universo (xaneiro 2010). Resume de forma amena o que falamos no tema A nosa orixe.

http://www.redesparalaciencia.com/1858/redes/2010/redes-51-nuestro-lugar-en-el-universo

Xa me diredes que vos parece.

Editado por Carmen Cid Manzano 

Para que evolucionan as manchas dos felinos?

As manchas e as raias da pelaxe dos felinos evolucionan con moita rapidez axudando a estes animais a camuflarse no seu habitát, segundo confirma un estudo da Universidade de Bristol (Reino Unido), que publica a revista “Proceedings Of The Royal Society B”.

Os investigadores examinaron as marcas dos costados de 35 especies de felinos salvaxes para comprender así a súa evolución. Os científicos rexistraron numerosas diferencias na apariencia visual según o lugar no que viven. Descubriron que os felinos que vivían en habitáts densos, nas árbores e se encontraban activos baixo condicións de luz reducidas, son máis propensos a ter manchas complexas ou irregulares. Isto significa que evolucionaron para mellorar a súa camuflaxe e a súa capacidade de cazar. Pero aínda quedan moitas incognitas por resolver, como por exemplo, por que os guepardos manteñen manchas a pesar de vivir en hábitats abertos?: por que algunhas especies de gato teñen pelaxes lisos a pesar da súa preferencia por ambientes máis cerrados?; por que as raias verticais non son máis comúns nos felinos e outros mamíferos?.

Máis información: http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/20/ciencia/1287582055.html

Liliana Villar Whyte 1º Bach A

Todo por moda

Dez visóns dende o nacemento viven confinados e amontoados en pequenas gaiolas de 35 cm de ancho por 45 cm cun metro de profundidade. Aos sete meses, mátanos e arráncalles a pel que se usa para facer abrigo e accesorios de luxo.

A organización de defensa dos dereitos dos animais "igualdade animal" presentou unha enquisa o martes sobre este tema. Ademais ofrece imaxes sobre o abuso físico e psicolóxico o que son sometidos os visións de granxas que existen no noso país.

Das 38 granxas que operan en España o 80% están en Galiza.

Cerca de 400.000 visóns mortos cada ano para atender á demanda da industria da pel en España. Os peleteiros negan que haxa maltrato, pero a realidade é que os visóns teñen escasa asistencia veterinaria, viven amontoados en gaiolas, sofren estrés o que lle fai ter comportamentos neuróticos e estereotipados.

Para mais informacion:

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/19/ciencia/1287496045.html

http://www.igualdadanimal.org/

http://www.granjasdevisones.es/

Feito por Érika López Carballo

Aumentan os exemplares de atún vermello

Aínda non é fixo, e existen incentidumes, pero tras varios anos de colapso, as últimas noticias obtidas apuntan a un aumento de exemplares. Tal vez ainda non sexa demasiado tarde e se poda recuperar a especie.

Esta evolución positiva xa comezou a notarse en Baleares, unha das principais zonas de posta do atún vermello no Mediterráneo, pero ata que punto se pode confirmar que, efectivamente, se está a lograr inverter a tendencia? Tal vez este respiro sirva para que os científicos poidan estudar a fondo a especie e atopar as claves que acaben definitivamente coa ameaza da extinción.

En 2001,Francisco Alemany(investigador do Centro Oceanográfico de Baleares do Instituto Español de Oceanografía), comezou un proxecto que consistía en diversas pescas de plancton. Nesta operación capturaronse ovos e larvas das diferentes especies que desovaban na área, entre elas as de atún vermello. Analizáronse os seus contidos estomacais, o seu crecemento diario e outros factores para intentar modelar a relación entre o medio ambiente e a sua evolucion larvaria.

Baleares non é a única zona de desove, existen outras como a do sur de Italia (arredor de Sicilia), a turco-chipriota e a do golfo de Gabes (Túnez), e nestas últimas existen moitas dúbidas sobre o seu control.

Segundo Alemany, habería que levar a cabo campañas de investigación en toda a conca mediterránea, para sacar conclusións globais.

Ademáis conseguiuse postas de ovos en cautividade, ainda que é un tema moi complexo e require moita investigación.

Que nazan larvas nas costas de Murcia e Cataluña non quere dicir que sobrevivan igual que noutras zonas.

E segun Alemany todavía quedan moitas lagunas no coñecemento da especie, sobre todo na primeira fase de vida.

Como conclusión: Porque nun momento determinado haxa moitos individuos da mesma especie, non se pode abusar da súa pesca.

Para máis información:

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/19/baleares/1287471002.html

Feito por: Ana Pérez Pérez, 1º Bacharelato A.

Unha estrela na etapa final da súa vida.

O telescopio Hubble (telescopio que orbita ao redor da Terra,estudado con anteriodidade en Ciencias para o Mundo Contemporánero) captou una fermosísima imaxe dunha estrela na última etapa da súa vida. Esta imaxe se atopou na nebulosa planetaria ‘NGC 6210’, situada a uns 6.500 anos luz, na constelación de Hércules. Nesta nebulosa atópase unha estrela, menos masiva do que é o noso Sol, na última etapa da súa vida.

Na imaxe captada polo Hubble amósase a parte interna da nebulosa planetaria con moito detalle. A estrela central, é unha pequena, pero moi quente estela tamén coñecida como ‘enana blanca’. Esta está rodeada por unha especie de brillante burbulla azul con unha estructura delicada e non moi ben definida. A burbulla asemella estar entrecruzada cun tipo de gas de cor vermello.

Mais información:
http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/19/ciencia/1287480618.html

Feito por Andrea Gerpe Acosta 1ºBacharelato A

Ósmose

Despois de ver o vídeo, explica o que lle pasa ao ovo.




Editado por Carmen Cid Manzano

Mulleres astrónomas

Un dos obxectivos que nos fixamos, na materia Ciencias para o mundo contemporáneo no IES Otero Pedrayo de 1º bacharelato, é o de superar o escaso interese que sinten algúns estudantes cara a ciencia. Con esa intención deseñamos actividades como a que presentamos: mulleres na ciencia. Exemplos de tarefas realizadas: Henrietta Swann Levitt, Maria Mitchell, Antonia Maury, Hypatia de Alejandría, Williamina Paton Stevens Fleming, Maria Cunitz, Annie Yump Cannon

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºBacharelato B

O quentamento global acortara a viaxe a Asia

Dende o seculo XV Europa intentou buscar unha ruta maritima que acorte a viaxe a Asia. Aínda que hai dous posibles pasaxes, (noreste y noroeste), ambos suporían adentrarse no oceano Glacial Ártico, onde as condicións meteorolóxicas e o xeo dificultan o paso durante varios momentos do ano. Grazas o quentamento global, que produce cada vez un maior desxeo na Antártida, estas dificultades poderan desaparecer.

Esto confirma que hai unha subida de temperatura que afecta a esta zona do planeta e que sucede a un ritmo elevado. E ainda que supoña unha mellor navegación, afectará ao clima do resto da Terra, ademais da vida animal, especialmente osos polares e focas que dependen dese xeo para vivir.

Máis información
http://www.publico.es/ciencias/342001/el-calentamiento-abre-la-ruta-maritima-del-artico

Feito por: Ana Pérez Pérez,1º Bacharelato A.

Contaminación lumínica.

Sempre se fala de contaminacón, se fai referíndose á ambiental máis sen especificar que tipo de contaminación. Unha das máis descoñecidas é a contaminación lumínica, causada pola emisión de luces artificiais.

O ceo sempre foi unha fonte de preguntas e respostas en todos os tempos e hai hipóteses que do estudo do no ceo naceron as ciencias. Máis hoxe en día parece que non o valoramos tanto como os seus antigos observadores; as últimas vistas dende o Image Science and Analysis Laboratory da NASA-Johnson Space Center danos unha prespectiva de que a ausencia do ceo estrelado é cada vez máis notable. Ofrécennos unhas fotografías da península Ibérica que revelan que Valencia é unha das cidades máis contaminadas de Europa, e esta cidade non é a única, ven seguida por Madrid, Sevilla, Granada etc...

Este problema non é ningunha tontería xa que significa un derroche de enerxía e cartos e molestias para os afeccionados ao ceo nocturno.

Este tipo de contamición ten solucións bastante máis doada que o resto, xa que é decisión de cada un apagar ou non as luces das nosas vivendas, usar na rúa farolas con menos intensidade, eliminar as mal orientadas...

Para máis información
http://www.elpais.com/articulo/sociedad/Contaminacion/luminica/plena/crisis/elpepusoccie/20101018elpepusoc_9/Tes
Conchi González suxírenos o seguinte enlace: mapa mundial de contaminación lumínica
http://www.ascensionrecta.com/Imagenes%20web/cl_mundo_colores_grande.gif

Uxía Rodríguez Rodríguez 1 Bach A

O cancro de mama tamén é cousa de homes!

Aínda que os síntomas, tratamentos e a evolucion da enfermidade son exactamente iguais as das mulleres, a maior parte dos varóns que padecen esta enfermidade descóbreno algo máis tarde, cando as células malignas xa se extenderon fora do tecido mamario. Os motivos son sinxelos, ningún home pensa que poida ter esta enfermidade, xa que tradicionalmente é atribuida exclusivamente ao sexo feminino, e moitos acuden o médico cando xa transcurriron varios meses dende a aparición dos primeiros síntomas.

Ver video: http://vimeo.com/8418858 Tes un minuto?
Animación autoexploración da mama, prevención do cancro de mama: http://www.pulevasalud.com/ps/contenidozipframe.jsp?ID=6756&TIPO_CONTENIDO=Zip&ID_CATEGORIA=-1&URL=.%2FZips%2F6756%2Fmamas.html&CABECERA=SI&ALTO=465&ANCHO=645&TITULO=La%20autoexploraci%F3n%20mamaria

Liliana Villar Whyte 1ºBach A

Mulleres Astrónomas

One of the aims of the subject called “Science for the Contemporary World” in 1st Bachillerato at Otero Pedrayo High School is overcoming some students’ little interest in Science.

In order to do it, we need to change both our thematic and methodological approaches with regard to the traditional Science subjects.

So as to make this change possible, we have designed activities with certain specific characteristics that will help us achieve it.

In this case, we have chosen a controversial issue in history: Women and Science. We chose Webquests as a learning strategy and we published the tasks carried out by the students online in order to spread scientific culture among all the other students.

Here are some examples: Henrietta Swann Levitt, Maria Mitchell, Antonia Maury, Hypatia de Alejandría, Williamina Paton Stevens Fleming, Maria Cunitz, Annie Yump Cannon.

Que alguén se anime a traducilo a galego... o texto é obra de Marga (profe inglés).

Editado por Carmen Cid Manzano

India e España cooperan na ciencia e na saúde!

A ministra da ciencia e innovación, Cristina Garmendia, anunciou que España intensificará as suas relacións con India. Fortalecerá as relacións entre científicos, institucións e empresas de ambos países. Apúntase que India experimentou un “crecemento exponencial” na ciencia.

Actualmente atópanse activos dous instrumentos de cooperación entre ambos paises impulsados polo Ministerio de Ciencia e Inovación. O outro proxecto de cooperación é o Programa de Cooperación Tecnolóxica Bilateral India-España que, dende a súa posta en marcha, impulsou seis proxectos conxuntos cun presuposto de nove mil millóns de euros e aínda conta con quince outros proxectos aínda en proceso.

Nuns días Cristina Garmendia inagurará a Fundación España India en Nova Delhi e que terá como título: “ Un hito para as relacións entre ambos países e as súas respectivas comunidades empresariales”

Para máis información:

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/14/ciencia/1287057503.html

http://www.idae.es/index.php/mod.noticias/mem.detalle/id.69/relcategoria.121/relmenu.75

http://www.fecyt.es/fecyt/detalle.do?elegidaSiguiente=&elegidaNivel3=&elegidaNivel2=;SalaPrensa;noticias32cientificas&elegidaNivel1=;SalaPrensa&tc=noticias_cientificas&id=179459

Liliana Villar Whyte 1º Bachillerato A

A hombros de gigantes

Outro programa de radio de divulgación científica. Sabedes por que se chama a "Hombros de gigantes"?

Emisión Radio 5, sabados de 01:00 a 02:00.



Oir os podcast en: http://www.rtve.es/podcast/radio-5/a-hombros-de-gigantes/

Editado por: Carmen Cid Manzano

Efervesciencia, programa de Ciencia na Radio Galega

Efervesciencia volve ás ondas da Radio Galega. Podedes escoitalo os sábados de 16 a 17 horas. No blog http://ww2.crtvg.es/mu/efervesciencia/ están colgados os podcast dos programas e seccións. recomendámosvos que os oscoitedes. Que vos parece se incluímos os que maís nos interesen no noso blog?

Editado por: Carmen Cid Manzano

Un paso máis cara a enerxía de fusión

O contrato para a maior pieza do ITER, o reactor de fusión que se constrúe en Cadarache ( Francia). O traballo quedou asignado a unha agrupación de entidades italianas chamada MWR cun orzamento de 300 millóns de euros. A empresa creará 7/9 do total do núcleo do reactor, onde se realizara a fusión do hidróxeno. Ás restantes partes quedaran encargadas á Corea do Sur e a parte interior quedará para hindúes e rusos.O núcleo, á esquerda, estará feito dun aceiro inoxidable especial, mide 13 metros de altura x 6,5

metros de ancho x 6,5 metros de profundidade e pesa 5.000 toneladas. Pero a complexidade do núcleo non reside nos materiais senón na gran cantidade de soldaduras e a precisión destas. A pesar do cal houbo un gran progreso dende a aparición da idea en 1986. Este núcleo é o símbolo de traballo de científicos rusos, europeos americanos e xaponeses. Nel se realizarán as esperadas reaccións de fusión que pretenden facer funcionar unha nova fonte de enerxía limpa, renovable, e dun poder enerxético inmenso. Se espera que cara o ano 2016 se poda producir a primeira reacción e cara o 2022 que opere con total normalidade.

Juan Ozaita Corral, 1º Bacharelato A

Para máis información

http://www.elpais.com/articulo/sociedad/mayor/pieza/reactor/ITER/marcha/elpepusoccie/20101014elpepusoc_11/Tes

http://www.iter.org/

Gran Telecopio de Canarias

Traballo realizado pola alumna Susana Primo. Neste vídeo Susana cóntanos: onde está localizado o GTC, as súas características, o por que esta situado nas illas Canarias e cales son os seus obxectivos. Espero que o vexades, xa me diredes que vos parece...

Un gran descubrimento...

Científicos de tres centros de investigación -un francés, outro suízo e outro portugués- descubriron por primeira vez un planeta que, polas súas características de temperatura e composición, pode ser habitable para os nosos parámetros e atópase relativamente próximo á Terra, este planeta recibe o nome de GL581C.

Imaxes do planeta GL581C

O planeta está a 20,5 anos-luz da Terra, e xira ao redor dunha estrela anana vermella, a Gl581, unha das cen máis próximas ao noso sistema solar que está situada na constelación de Libra


Segundo os modelos utilizados polos investigadores do CNRS, a temperatura sitúase entre 0 e 40 graos celsius, compatible coa presenza de auga líquida na súa superficie.

O planeta ten unha masa moi débil que permite imaxinar unha constitución ben rochosa, ben cuberta por un océano, como na Terra, e tarda 13 días en percorrer toda a súa órbita ao redor da estrela Gl581.

A gravidade -ou forza de atracción- na superficie é 2,2 veces a existente no noso planeta, cun radio de acción 1,5 veces superior.

O equipo que o descubriu considera que se trata dun planeta idóneo para ser obxecto de misións dedicadas á investigación da vida extraterrestre, en particular co satélite Darwin, debido ás súas condicións de temperatura e de relativa proximidade ao sistema solar.

O lanzamento do satélite Darwin, da Axencia Espacial Europea, está previsto para 2015.

Eses mesmos investigadores xa localizaran en 2005 outro planeta do sistema desa mesma estrela anana, GL581B, e que percorre a súa órbita en 5,4 días.

Agora tamén descubriron un terceiro planeta dunha masa oito veces superior á da Terra que tarda 84 días en dar unha volta ao redor da Gl581, este planeta foi chamado GL581D

Para facer estes descubrimentos, os astrónomos utilizaron o espectógrafo de nova xeración HARPS instalado no telescopio xigante de "La Silla", en pleno deserto de Atacama, en Chile.

Feito por Brais Gómez García 1º A

Os cans doan sangue?

Si, os Laboratorios Montoro crearon o primeiro Banco de Sange Canina da Comunitat Valenciana.para mellorar a calidade asistencial veterinaria e tamen garantir a todas as clínicas veterinarias a disponibilidade de sangre necesaria para transfusión a todos os animais en calquer momento que o necesiten. Requisitos -o doante debe ter un peso aredor de 25 kilogramos -todos os cans doantes realizaselles unha analítica completa de forma gratuita
A doazon non supon un perxuicio para o animal senon que axuda a telo controlado e previr calquera tipo de patología.

para mais informacion

para ter informacion dos doantes caninos en xapon

Feito por : Érika López Carballo 1º bacharelato A

Nobel de Física 2010

O Premio Nobel de Física do ano 2010 foi concedido a Andre Geim (1958) e Kostya Novoselov (1974) polo seu traballo no , unha nova forma cristalina do carbono, estrictamente bidimensional.

Kostya Novoselov e Andre Geim

Actualmente coñécense dúas formas cristalinas tridimensionais do carbono: o diamante e o grafito.
A pesar de estar compostos por átomos da mesma natureza química, as súas propiedades químicas non poden ser máis diferentes. O grafito é de cor negro e tan brando que se emprega nas minas dos lapis. O diamante é transparente e imposíbel de raiar por ningún dos materiais coñecidos. A estas formas cristalinas tridimensionais unirase no 1984 a estrutura cero-dimensional, o C60 ou fulereno, idéntica a un balón de fútbol, pero 100 millóns de veces máis pequena. No 1991, Sumio Ijima identificara a forma unidimensional do carbono, o nanotubo. Illar a forma bidimensional, o grafeno e, sobre todo, explorar as súas extraordinarias propiedades foi contribución de Geim e Novoselov.

Feito por Brais Gómez García 1ºA

Premio Nobel de Einstein

Onte a profesora comentounos que Albert Einstein, un dos científicos máis brillantes de todolos tempos, non gañou o Premio Nobel pola súa famosa teoría da relatividade. Pero, entón por que gañou ese premio?
Investigando un pouco descubrín que foi pola súa teoría do efecto fotoeléctrico (para saber en que consiste pulse aquí).
Espero que vos pareza interesante esta pequena aclaración.
Un saúdo.
Máis informacion acerca do Nobel de Einstein.

Coral Real Llamas. 1º bacharelato B.

Tratamento con células nai embrionarias

Unha persoa paralítica está sendo tratada en EEUU por primeira vez con células nai, a finalidade é intentar a rexeneración da súa médula espinal.

Esta terapia consiste en introducir certas células do sistema nervioso no lugar danado da médula espinal.
Por outro lado, esta terapia tan só se fara con 10 pacientes; esto indica un gran avance na investigación xa que fai algo máis dunha década os investigadores dicían que se tardaría moitos anos en poder probar esta terapia e o maís difícil sería poder experimentala.

Para ter máis información acerca desta noticia:

Esperamos que vos sea interesante esta noticia.
Lidia Blanco e Lorena Yáñez 1º Bacharelato A

Vídeo oficial do Ano Internacional da Biodiversidade Biolóxica 2010

O sustento vital dos ecosistemas "estase a secar"

Ola eu tamén vou a falar sobre a perda de biodiversidade, xa que estamos no seu ano e tamén o estamos dando na clase. Como recordaredes unha das principais causas desta perda é o cambio climático e o home.

A revista Science (a máis prestixiosa revista de ciencia e sobre a que nos fala a profesora) publicou que os ríos e cursos de auga de todo o mundo, sustento vital dos ecosistemas, se están a secar debido ao consumo humano e ao cambio climático (como estudamos nós en Bioloxía).
Cando os caudais dos ríos énchense os depredadores principais aliméntanse dos niveis máis baixos da cadea de modo que os peixes grandes comezan a comer especies que eran o alimento de outros niveis.
Coas secas é completamente diferente: eliminan o depredador superior porque a maioría dos peixes non tolera tan pouco osíxeno .
A isto engádense as consecuencias do cambio climático que vai influír na frecuencia e intensidade das enchentes fluviais e das secas nos próximos anos.

Feito por: María Isabel Limia Pérez 1ºbacharelato B
Máis información en:
http://www.plataformasinc.es/index.php/esl/Noticias/La-sequia-amenaza-a-los-rios-de-todo-el-mundo
http://www.oceana.org/climate-spanish/impactos/alteracion-de-la-cadena-alimenticia/

Récord Guiness en clasificación de especies

Eu, ó igual cá miña compañeira Coral,vou adicar o meu primeiro espazo ó tema da BIODIVERSIDADE. Hoxe saíu unha noticia no periódico que me deixou realmente fascinada. E é que se batiu un auténtico récord guiness na bioloxía! Descubriuse nin máis nin menos que un verdadeiro imperio de especies novas de caracois mariños!Isto así dito sei que a moitos de vós tal vez non vos impresione moito pero..e se vos digo que dous aficionados españois á ciencia (un deles galego) ,expertos en micromoluscos, acaban de descobrer e redactar o 1º estudo da nosa historia que recolle o maior número de especies novas dun só xénero? 272 ESPECIES totais de caracois mariños DUN MESMO XÉNERO, os Turbonilla. Eles describen todas as que acaban de achar,que son concretamente 209 dese total.

Xamais dun só xénero nin dunha soa familia ,se describiron tantas especies nun só traballo.
No ano 2000 o Museo Intern.da Historia Natural de París destinoulles a Anselmo Peñas e a Emilio Rolán o estudio da familia dos Pyramidelloidea.
Estes expertos xubilados en micromoluscos, despois dun longo decenio de análises, descartes,evaluacións, etc; deron clasificado tales organismos taxonómicamente (Acabamos de falar disto no tema anterior de bioloxía, deberiades saber o que quere dicir esta palabra!)Iso si,foilles moi pero que moi complicado dado o diminuto tamaño e a numerosidade dos organismos a clasificar.En fin,un traballo enorme do que aínda lles queda moito por dicir.Creo que visto o visto (como ben apunta Anselmo Peñas) queda aínda máis demostrada a tremenda ignorancia do ser humano cara á natureza, e canto aínda nos queda por coñecer,sexa nas profundidades mariñas ou nos densos bosques amazónicos.

Eva Rodríguez Casas.1ºBacharelato B.

Para saber máis sobre a noticia :
http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/15/ciencia/1287148704.html

Recoméndovos enormemente que vexades o vídeo , está moi ben e vos enterades da noticia moito máis rápido e dunha forma máis amena.

Auga. Propiedades da auga V

Ósmosis

A auga. Algunhas propiedades IV.

Capilaridade da auga

Tensión superficial na auga

Tensión superficial na auga

Tensión superficial na auga

A flora galega está en perigo!

Aproveitando que o 2010 é o ano da biodiversidade, quería comentar esta noticia que apareceu no Faro de Vigo.
Xa son 65 especies invasoras en Galicia que a Xunta catalogou. Pero, é bo que haxa esta invasion floral?Segundo Medio Ambiente as invasións bioloxicas representan unha das maiores ameazas para a conservación da diversidade e ademais aumentou considerablemente nos últimos anos. Un exemplo dunha árbore invasora é a acacia, procedente de Tasmania e moi perxudicial para o nosa terra.

Un exemplo de acacia.

O Medio Ambien realizou unha localización das zoas máis afectadas e un estudo de impacto sobre a flora local. Agora terá que centrarse en frearlas para así protexer os nosos ecosistemas.
Persoalmente creo que cada un debería ter coidado coas especies (tanto animais, como plantas) que se traen doutros lugares, xa que poden ocasionar danos, co tempo, irreparables.

Para leer a noticia completa: http://www.farodevigo.es/secciones/noticia.jsp?pRef=2595_4_57242__Galicia-Xunta-cataloga-especies-plantas-invasoras-Galicia

Coral Real Llamas 1B bacharelato.

A auga, algunhas propiedades I

Esta mañá en clases de Bioloxía empezamos a falar da auga é a súa Importancia nos seres vivos. Vou incluír algúns vídeos que pode ser interesante que vexades.

Capacidade calorífica da Auga

Editado por Carmen Cid Manzano

A auga, algunhas propiedades II

Este vídeo está en inglés, temos que facerlle caso a Marga. O inglés é o idioma da ciencia.

Capacidade disolvente da auga

Editado por Carmen Cid Manzano 

Expansión gasesosa das xóvenes galaxias

Algunhas galaxias chocan e únense formando sistemas maiores, pero existe outro método menos violento que tamén provoca a súa expansión: trátase de galaxias xóvenes que absorben cantidades de gas frío, de hidróxeno e helio, que atravesaba o Universo primitivo e que serviu como material para a formación de novas estrelas. Un equipo de investigadores do Instituto Max Planck de Astronomía na cidade alemá de Heidelberg e o “Observatorio Europeo Austral” (ESO) descubriu este fenómeno basándose en observacións realizadas co Very Large Telescope (VLT), que opera en Chile.

Os resultados do VLT son a primeira proba directa de que a secreción de gas ocurriu realmente nas galaxias primitivas e que desencadeou unha extensa formación de estrelas e a mesma expansión de galaxias masivas no Universo xoven. Estas foron sorprendidas no mesmo momento no que se estaban alimentando de gas, que, como xa se citou anteriormente, empregan para a formación de novas estrelas.

Para saber algo máis
Lucía Rodríguez Rodríguez 1º Bacharelato B

Colisión entre dous asteroides.

A comezos do 2010 o telescopio Hubble detectou entre Marte e Xupiter o que parecía ser un cometa. Despois de cinco meses de comprobacións resultou ser o choque de dous asteroides, segundo publicou a revista Nature. No traballo participou Rafael Rodrigo, do Instituto de Astrofísica de Andalucía (CSIC), en Granada. xunto con investigadores do Instituto Max Planck en Katlenburg-Lindau (Alemaña) e a Universidade de California en Los Ángeles (EEUU).

Os datos aportados pola investigación indican que a principios de 2009 un asteroide de entre tres e cinco metros de diámetro chocou con outro de maior tamaño a unha velocidade duns 18.000 quilómetros por hora. A cola do que parecía ser un cometa na realidade sería os restos da colisión, que se mantivo brillante durante varios meses.
Para saber máis.

Uxía Rodríguez Rodríguez 1º Bacharelato .

Premio nobel de química 2010

O Nobel de Química 2010 foi para Richard F. Heck (1931), Ei-ichi Negishi (1935) e Akira Suzuki (1930). Polo desenvolvemento dun novo e eficaz procedemento para a creación de enlaces carbono-carbono entre diferentes moléculas, mediante reaccións catalizadas por paladio. Estas reaccións, que se empezaron a desenvolver entre os anos sesenta e setenta do pasado século, son actualmente imprescindibles na síntese química moderna.

As reaccións desenvolvidas por estes científicos levaran a industria a producir fármacos máis eficaces e materiais con novas propiedades mecánicas, ópticas, magnéticas e/ou electrónicas.
Para mais informacion
Feito por Érika López Carballo 1ºbacharelato A

Videoxogo

Descarga gratuita dun videoxogo sobre acelula.
Xa me diredes que vos parece...
Espero comentarios eu non teño nin idea de como se xoga. http://www.kokori.net/~kk/content/descarga

Carmen (a profe)

Nobel 2010 á "A fecundación in vitro"

O premio Nobel de Fisioloxía e Medicina deste ano foi concedido a Robert G. Edwards, que desenvolveu a técnica da fecundación in vitro (FIV) e revolucionou o tratamento da esterilidade a través das terapias de reprodución asistida.

O premio, tardou en chegar. Fai xa 33 anos que Bob Edwards desenvolveu a técnica e foi capaz de demostrar que o embrión humano podía ser fecundado in vitro (FIV) e, tras a súa implantación, dar lugar ao nacemento dun neno ou nena san. Calcúlase que ata hoxe máis de catro millóns de cativos naceron grazas á FIV. Edwards e Steptoe non o tiveron doado nos seus inicios. Non recibiron apoio financeiro debido ás serias dúbidas éticas e científicas que a técnica que propoñían levantou entre os seus colegas. Hoxe en día a FIV é unha técnica que se utiliza de forma rutineira no tratamento da esterilidade en todos os países desenvolvidos, tanto en centros públicos como privados.Trátase dun tratamento médico consolidado que a sociedade entende, acepta e utiliza.
Feito por María Isabel Limia Pérez 1ºB Bacharelato

Veciños na galaxia?

Xa se descubriron dous planetas extrasolares habitables grazas a un telescopio da NASA que funciona cun sistema de infravermellos. Glise 581 é unha estrela "cercana" a nos, que conta cun planeta con características 100 % habitables, hoxe Steven Vogt, un dos investigadores deste descubrimento aforma con total seguridade que ´sí hai vida nel xa que reune as características ideais:
--Distancia intermedia a unha estrela que lle proporcione a calor xusta e necesaria e que esta faga posible a presenza de auga líquida.
--Tamaño e peso adecuados para que teña unha atmosfera o suficientemente densa.Tardaremos un 200 anos en poder visitalo, xa que se atopa a 20 anos luz, pero non perdemos a esperanza en coñecer algún día novas formas de vida noutros planetasfóra do noso sistema Solar.

Máis información (pincha aquí)
Uxía Rodríguez Rodríguez.

Este apartado querémosllo adicar ó noso ilustre profesor de filosofia Luis Martínez Costas, que tivo o gran pracer de entrevistar e falar coa mismísima científica Lynn Margulis.
Lynn Margulis (5 de marzo de 1938) é unha destacada bióloga estadounidense, considerada unha das principais figuras do evolucionismo.Luis Martinez Costas xunto cos seus alumnos consultoulle a L. Margulis nunha carta unha serie de dúbidas e inquietudes acerca do evolucionismo que ela respondeu satisfactoriamente e con moita amabilidade.

Para obteñer máis informacion da carta completa:
http://arquimedesenourense0910.blogspot.com/

Estamosche moi agradecidos polo gran interese que mostras na ciencia SEGUE ASÍ!
GRAZAS!

Feito por Tatiana Nespereira Campuzano 1ºB Bacharelato