Benvido/a! Nós somos un grupo de estudantes de Bacharelato. Con este blog queremos informar sobre os avances e descubrimentos científicos máis relevantes do panorama actual, porque a cultura tamén engloba a ciencia!Visitádenos e comentádenos para estar ao día!
(Edublog participativo)
Tevatrón é o acelerador de partículas circular do Fermilab situado en Batavia, Illinois (Estados Unidos). É un sincrotrón que acelera protones e antiprotones nun anilllo de 6.3 km de circunferencia ata enerxías de case 1 TeV, de onde provén o seu nome. Este acelerador competía desde o 2008 co LHC, actual lider indiscutíble da física de altas enerxías, por atisbar o "Bosson de Higgs".
Edificio central de Fermilab, que aloxa no seu soto o "Tevatron"
O Tevatron tiña previsto botar o peche en setembro deste ano. Pero as avarías no LHC desde a súa inauguración en 2008 xustificaban un sprint final ata 2014 para o acelerador estadounidense, segundo o Departamento de Enerxía da EUA(DoE), que financia o proxecto. Pero ao final os criterios económicos impoñeronse sobre os ciéntificos xa que: "o actual clima presupuestario é moi duro e non se atoparon máis fondos", segundo afirma o DoE nunha carta a un dos expertos que recomendaron manter vivo ao "Tevatron".
A “nebulosa del Cangrejo” é un dos corpos celestes máis fermosos e mellor coñecidos polos astrónomos. Foi descuberta en 1758 como supernova(explosión dunha estrela masiva esgotada), rexistrada polos chinos no ano 1054.
A día de hoxe vese no ceo como un enxambre de filamentos; no seu centro, unha estrela de neutróns superdensa en rotación e emitindo radiación. Ten arredor de seis anos luz de diámetro e atópase a uns 6500 da Terra. En principio sabemos que é moi estable, de feito normalmente é utilizada como punto de referencia para observacións astronómicas de outros obxetos menos previsibles.
Nos últimos meses os astrónomos detectaron destellos de altísima enerxía emitidos pola famosa nebulosa con diferentes observatorios avanzados. Dous equipos internacionais de astronomía explican na revista Science que detectaron catro destellos de raios gamma na normalmente tranquila “nebulosa del Cangrejo” co telescopio Agile(Agencia Espacial Italiana, ASI) no pasado mes de Setembro; nos seguintes días fixérono cos telescopios de raios X Hubble e Chandra, xa que ademais foi similar a outro destello no mesmo lugar en Octubro do 2007. Ningún astrónomo soubo como explicalos.
Outro equipo de astrónomos, liderado por Aous Abdo e con participación dende o noso país, do Instituto de Ciencias del Espacio, informa tamén na revista Science de dous destellos detectados co telescopio especial Fermi: un é o de Setembro do pasado ano e o outro en Febreiro do 2010, no que a emisión de raios gamma incrementouse en un factor catro. Tampouco teñen explicación, pero suxiren que os raios gamma tan enerxéticos poden ser emitidos por radiación sincrotrón que xeran as partículas de máis alta enerxía que se poden asociar cunha fonte astronómica. Os espectaculares e inesperados destellos na “nebulosa del Cangrejo” ofrecen unha oportunidade única para someter a proba a perspectiva xeralmente aceptada da aceleración de partículas e as emisións de alta enerxía.
Hay que ter en conta que os descubrimentos e estudos detallados de destellos de raios gamma no universo abundan nos derradeiros anos grazas a varios detectores específicos que se puxeron en órbita para atopalos e observalos. Pensan que poden producirse un ou dous destellos gamma ó ano no rematente de supernova.
No ano internacional da Química deixovos un enlace moi interesante que nos permite ver unha táboa periódica, cos elementos químicos conectados mediante hipervínculos a vídeos en inglés. Algúns xa están subtitulados en español na lista de reproducción With Spanish subtitles (Español).
Científicos da NASA e membros da Sociedade Science & Entertainment Exchange fixeron un listado de películas comerciais tendo en conta o punto de vista científico. Entre as peores destacaron: 2012, El Núcleo, Armageddon, Volcano, Reacción en cadena, El Sexto Día, ¿Y tú qué sabes? Y El día de mañana. Entre as mellores destacan:Gattaca, Contacto, Metropolis, El día que la Tierra se quedó quieta, La mujer en la Luna, El enigma de otro mundo, Blade Runner y Jurassic Park.
Irónicamente afirmaron que se debía colocar unha nova advertencia ás clasificacións das películas: "O contido desta película non dana ningunha teoría científica seria".
Deíxovos algúns enlaces onde podedes buscar películas relacionadas coa ciencia:
Un grupo de científicos dos Estados Unidos, liderados por Bart de Pontoeu e apoiados pola NASA, observaron como masas de gases a elevadas temperaturas saen disparadas dende a superficie do sol ata a coroa (atmosfera do sol), a unha velocidade moi superior ós 100 quilómetros por segundo e que desaparecen en moi pouco tempo.
No 2007 suxerírase a existencia desas masas, denominadas espículas solares, que se movían a gran velocidade, o que lles proporcionaba elevada temperatura, pero non se observaran directamente. Esto foi posible grazas ó telescopio espacial Solar Dynamics Observatory da NASA, lanzado en febreiro do pasado ano, e ó satélite xaponés Hinode, lanzado no 2006.
Máis de 4.700 granxas foron pechadas en Alemaña, despois de descubrir que os pensos cos que están a alimentar os animais están contaminados con dioxinas. A dose de dioxinas que contiñan eran ata 78 veces superiores ao permitido, segundo os expertos: un total de 58,17 nanogramos, fronte aos apenas 0,75 permitidos pola lei.Os análises realizadados por un laboratorio independente detectou a contaminación en marzo do 2010 pero Goberno alemán asegurou que non tivo coñecemento do feito ata decembro. Ata o inicio desta semana non foi feito público o problema, que afectou 3.000 toneladas de alimentos en todo o país.
As granxas adquiriron pensos contaminados con aceites industriais non destinados ao consumo animal ou humano e que contiñan dioxínas, compostos químicos obtidos a partir de procesos de combustión que implican ao cloro, e que constitúen unhas das substancias máis tóxicas e cun alto potencial canceríxeno para o ser humano
Segundo a revista Human Genetics realizáronse uns experimentos que afirman que coa información do ADN pódese determinar cunha gran probabilidade, superior o 90 % se unha persoa ten o pelo negro ou se é pelirroxa e cunha probabilidade dun 80% en rubios e castanos; para realizar este experimentos abonda cunha pequena mostra de sangue, saliva, espermatozoides ou outros materiais biológicos utilizados polos forenses.
Poder coñecer a cor do cabelo a partir do ADN mostra un gran avance porque ata agora tan so os pelirroxos se podían detectar con unha simple análise.
Agora os forenses xa poden determinar a coloración do cabelo basándose en tan so 13 marcadores de 11 xenes, esto permite os investigadores coñecer a cor do cabelo de calquera persoa.
Estes experimentos tan so se realizan co pelo da cabeza pero esperan conseguir o mesmo ca cor do vello corporal, aínda que anteriormente os investigadores xa traballaron para poder determinar a cor dos ollos e ata saber a idade dunha persoa a través do ADN.
A cabeceira dedicada ao ano da Biodiversidade, celebrado no 2010, foi substituida por unha imaxe que expresa unha Ciencia máis global.
A declaración de 2011 como Ano Internacional da Química é unha iniciativa da IUPAC (Unión Internacional de Química Pura e Aplicada, nas súas siglas en inglés) e a UNESCO. O ano 2011 coincide co centenario do Premio Nobel de Química outorgado a Marie Curie e da fundación da Asociación Internacional de Sociedades Químicas. O Lema é “Chemistry: our life, our future” (Química, a nosa vida, o noso futuro) e os seu obxectivos son: incrementar a apreciación pública da Química como ferramenta fundamental para satisfacer as necesidade da sociedade, promover o interese pola Química entre os mozos, e xerar entusiasmo polo futuro creativo da Química para mellorar a sustentabilidade dos nosos modos de vida e para resolver os problemas globais e esenciais da Humanidade, como a alimentación, a auga, a saúde, a enerxía ou o transporte.
2011 Ano Internacional dos Bosques. Esta celebración resultará útil para tomar maior conciencia de que os bosques son parte integrante do desenvolvemento sostible do planeta debido aos beneficios económicos, socioculturais e ambientais que proporcionan. Con este fin, promoverase a acción internacional en pos da ordenación sostible, a conservación e o desenvolvemento de todo tipo de bosques. No seguinte enlace podemos oir o son do bosque.
Detrás da «síndrome de Peter Pan» quizais non exista só unha persoa caprichosa ou unha personalidade pouco formada, senón que pode esconderse unha explicación neurolóxica. Científicos británicos aseguran que o cerebro humano continúa desenvolvéndose despois da infancia e a puberdade, e que non alcanza a súa madurez completa ata os 30 ou 40 anos. Esta investigación, contradín as actuais teorías que apuntan que o cerebro madura moito máis cedo.
A codia prefrontal, que se encontra xusto detrás da fronte, é, segundo os científicos, a área do cerebro que experimenta maior período de desenvolvemento. É a parte do cerebro «que nos fai humanos», xa que existe unha estreita relación entre este área do cerebro e a personalidade. Os escáneres cerebrais mostran que que esta continúa cambiando a súa forma ata ben entrados os 30 ou os 40 anos. Para Blakemore, a investigación podería explicar por que os adultos ás veces se comportan como adolescentes, teñen mal humor sen vir a conto ou rabechas cando non se saen coa súa.
Aquí deíxovos un vídeo moi interesante sobre o funcionamento do cerebro.
Feito por María Isabel Limia Pérez 1º Bacharelato B
Despois de 10 anos de traballo, por fin, o pasado 18 de decembro puxéronse os derradeiros 86 fotodetectores o que daba por finalizado este “telescopio” de neutrinosIceCube Neutrino Observatory.
Este xigantesco “telescopio”, que ocupa ao redor de un quilómetro cúbico, sitúase a 1.400 metros por debaixo da superficie do xeo do Polo Sur. O aparato ten que estar a tanta profundidade para que o seu funcionamento non se vexa alterado por outras radiacións existentes. Os encargados do seu deseño e construción foron científicos de Bélxica, Estados Unidos, Alemaña e Suecia, este dispositivo será dirixido pola Universidade de Wisconsin-Madison e a National Science Fundation.
O obxectivo de este aparello é conseguir detectar a “radiación de Cherenkov”(tamén chamada Luz Azul). Esta radiación prodúcese cando os neutrinos chocan contra os átomos de xeo. Estas partículas, os neutrinos, son producidas polo Sol, os buratos negros e as supernovas. Ademais, estas partículas son case imperceptibles, xa que apenas interactúan ca materia, porque a pesar de que cada segundo trillones de elas atravesan a Terra, rara vez chocan con algún átomo debido á súa pequenísima masa (un pouco menos dunha milmillonésima parte da masa dun átomo de hidróxeno.
Deíxovos tamén aquí un video do proxecto, está en inglés pero pódese ententer o máis esencial.
A imaxe da fotografía anterior foi tomada en Hungría, pero realmente non se trata dunha soa fotografía senón dun conxunto de 36 imaxes tomadas dende o mesmo lugar nun vencindario húngaro de xaneiro a decembro.
Na instantánea, percíbese un analema, que é a curva que describe a posición do Sol no ceo. Esta imaxe é moi dificil de conseguir polo tempo e a precisión que require. En todo o mundo só vinte persoas chegaron a unha conclusión semellante.
O Sol debuxa esta forma de oito durante o ano pois a Terra xira nun eixe lixeiramente distinto ao da nosa estrela e nunha órbita elíptica.
O punto máis alto do analema prodúcese durante o solsticio de verán e o máis baixo no do inverno.
Espazo: este ano será o último ano de servizo dos transbordadores de EEUU, os Shuttle. Por agora, o seu único sucesor son as naves rusas Soyuz rusas. EEUU e outros países pagan máis de 50 millóns de dólares por cada asento en una soyuz para levar astronautas á ISS. Pero a empresa Space X que dirixe un estadounidense demostrou que as súas cápsulas Dragon poden entrar en órbita e regresar a Terra. Este magnate o que pretende é acercarse a ISS e intercambiar comunicacións con ela.
Sida: o 2011 non traerá a ansiada vacina contra o sida, pero pode que se descubra algún dos talóns de Aquiles do virus que permita deseñar una vacina eficaz. O que si traerá é a confirmación de que os antirretrovirales poden usarse na prevención nas persoas sans.
Aceleradores: cal será o acelerador que consiga atopar o Bosson de Higgs? será o LHC ou seu competidor, o Tevatron de Batavia(EEUU). El Tevatron, se EEUU non o evita con máis diñeiro, deixará de funcionar a finais de 2011. O LHC tiña previsto un parón para a mesma data. A loita entre as dúas institucións por chegar antes a resultados é a razón de que os responsables do LHC decidan a finais de xaneiro, se o LHC segue operativo ata finais de 2012 para esgotar todas as posibilidades de gañar o duelo.
Células nai: a compañía encargada de facer os ensaios é Advanced Cell Technology (ACT). Intentaran estudar o posible beneficio das células nais, embrionarias e diferenciadas.
Vida artificial: Craig Venter non logrou convencer a comunidade científica de haber xenerado vida artificial, por iso en 2011 intentará convencer aos seus colegas coa creación dunha fornada de superbacterias. Científicos españois aventuran que conseguirá bacterias productoras de hidróxeno para biocombustibles ou microorganismos modificados capaces de descontaminar substratos de petróleo, ou que produzan algunha molécula orgánica para uso terapéutico.
Cancro: aínda que a cirurxía seguirá xogando un papel importante na oncoloxía o ano que comeza identificaranse novos biomarcadores que sinalarán os pacientes aptos para novos fármacos. Tamén será o ano en que se mellorarán as técnicas de imaxe, que non só servirán para pescudar onde están os tumores, senón as súas características.
Astronomía: en febreiro publicarase una tanda das novas observacións do telescopio Kepler da NASA, un dos cazadores máis precisos de planetas fora do sistema solar. Seguiranse buscando planetas habitables semellantes a Terra.
Mellores fármacos: O sintrom, un anticoagulante usado por millóns de persoas en todo o mundo, dará a paso a tres novos tratamentos cunha eficacia similar, pero que non requiren dos engorrosos controis periódicos. Outro cambio notarano os afectados de esclerose múltiple, que poderán seguir o seu tratamento vía oral en lugar de inxección, mellorando a súa calidade de vida.
No campo das enfermidades mentais, espérase que se estableza un biomarcador que diferencie os problemas de memoria típicos da idade coas demencias como o alzhéimer, para adiantar o tratamento.
Un novo vehículo deseñado pola NASA sorprendenos novamente pola súa complexidade. Este vehículo (chamado Curiosity) é o próximo vehículo que explorará a superficie de Marte a finais deste ano. Con case tres metros de longo, o novo vehículo estase acabando de montar en California é trátase dun dos prototipos máis complexos deseñados pola NASA. Entre outras innovacións coas que conta o vehículo, destaca o poder analizar a composición do chan e das rochas da superficie de marte grazas a un láser incorporado, vaporizando pequenos anacos de rocha, e analizando os atomos estimulados polo haz. Curiosity lanzarase entre o 25 de novembro e o 18 de decembro deste ano, chegando a Marte en Agosto de 2012. Veamos unha sinxela animación que nos mostra o funcionamente deste impresionante vehículo:
A dúbida hai que solucionala coa lei, neste caso a lei de medidas, a última promulgada en España é un Real Decreto de Decembro de 2009. Esta e outras dúbidas resólvenolas a profe de matemáticas Conchita González nun post do seu blog Dousferrados.
Con permiso de Conchita e en recordo de Begoña (dúas magnificas mestras)
Foi achada unha ave prehistórica que viviu en Xamaica fai 10.000 anos que empregaba o seu corpo como un mangual ( arma medieval composta por una bola de ferro atada cunha cadea a un mango de madeira).
O tamaño da ave era algo maior ó dunha pita e a súa anatomía era similar á dos actuais ibis, cun cuello largo e pico curvado. A súa gran diferenza era que as súas ás eran moita mais longas que as da maioría das aves voadoras, e na práctica, funcionaban como dous paus unidos por unha boneca moi flexible, como se foran uns nunchacos( arma de artes marciais) balancenado os ósos do seu brazo e golpeando ós seus inimigos cos grosos ósos da súa man.
O principal autor do achado,Nicholas Longrich,dixo que era o armamento máis especializado desenrolado por unha ave que viu nunca.
O documental seguinte ten unha veintena de anos, nel, Richard Dawkins, explica a teoria da evolución de Darwin e contesta, dun modo rotundo, aos partidarios do creacionismo, o que agora vén a chamar Teoría do deseño intelixente. Richard Dawkins (26 de marzo de 1941, Nairobi, Kenia), é un etólogo británico, zoólogo, teórico evolutivo e divulgador científico. É titular da «cátedra Charles Simonyi de Difusión da Ciencia» na Universidade de Oxford.
A continuación tedes tres documentais que Richard Dawkins guionizou coincidindo co 150 aniversario da publicación da obra mestra de Darwin, A Orixe das Especies. Richard Dawkins presenta unha mirada máis recente a Darwin e a súa revolucionaria teoría da evolución por medio da seleccion natural. Nesta magnífica serie, Dawkins explica quen foi Charles Darwin, como desenvolveu a súa teoría, de que se trata e por que é esencial. Relata como Darwin cambiou para sempre a forma en que nos vemos a nós mesmos, ao mundo e ao noso lugar nel, e demóstranos que a evolucion é un feito, apoiado por probas irrefutables.
Coñecidos, o xenoma do mexillón é a base para desvelar os misterios dunha especie alieníxena tan preto como resistente ao extremo e practicamente incapaz de desenvolver cancros. A revelación de seu ADN será un paso crucial no desenvolvemento de medicamentos e axudar a sintetizar, por exemplo, unha cicatriz adhesivo forte no futuro poderá substituír a sutura de cirurxías."Coñecemos palmo a palmo a Lúa" e non notou a grande importancia que vive en estuarios. "A xente ve o mexillón na lata e non deixan para pensar que ese ser é totalmente Marte, un superhome resistindo hora sen respirar, sen perturbar a vivir en condicións extremas, frío e aridez, calor e humidade. Un erro que agocha o segredo da resistencia ao estrés, que acaba de sufrir de mortalidade, cunha especie de antibiótico natural (peptídicos antimicrobianos) que o fai inmune a certas enfermidades. "
Os mexillóns creados no centro de referencia de Vigo son pai, nai, casta e son coñecidas e controladas, e en breve vai estrelar o máis ambicioso proxecto xenoma realizado en Galicia. Figueras, coordinador do proxecto para seqüenciar o xenoma do mexillón, que será desenvolvido durante tres anos por investigadores do Instituto e da Universidade de Vigo, avisa que o seu equipo non sabe "o que vai atopar" .O obxectivo do equipo de investigación é "agregar valor a esta riqueza", prestando atención, especialmente, peptídicos antimicrobianos nestes moluscos son invulneráveis a certas enfermidades. A NASA xa patentou a sustancia composta de proteínas naturais, pero toneladas de mexillóns son necesarios para extraer un mínimo e non atopou a composición adecuada para o seu uso en cirurxía humana.
Cando se coñezcan os genes responsables de este adhesivo, se podrán crear as condicions para sintetizalo biolóxicamente en insectos u organismos celulares.
Os mecanismos que conducen a depresión aínda son un misterio séculos despois do seu diagnóstico. En 2003 un estudo demostrou que existía unha conexión entre a depresión e o xene 5- HTTLPR. Este xene relacionado coa serotonina (neurotransmisor sobre o que actúan moitos dos antidepresivos que se comercializan actualmente) e que está relacionada coa habilidade para recuperarse dun trauma emocional.
Pero este prometedora achega esfumouse cando outro estudo, publicado na revista JAMA revisou os traballos que estudaban a asociación para concluír que as conclusións non estaban o suficientemente demostradas. Segundo Arquives of Xeral Psychiatry, o estudo que desmontou o achado previo, só analizaba 14 dos 56 traballos sobre a relación entre o xene 5-HTTLPR e a depresión e o estrés. Ao avaliar todos, incluíndo os realizados con posterioridade a 2009, os autores, da Universidade de Michigan (EEUU) consideran que a relación entre o xene e a depresión volve a demostrarse.
Dúas especies de plantas, moitas veces relacionados con chocolates, galletas e bombóns revelaron os seus xenes. Dous equipos independentes de científicos secuenciaron o seus xenomas. Un deles se trata dunha variedade do cacao considerada unha das de máis alta calidade, o Criollo, domesticado polos maias fai 3.000 anos, pero difícil de cultivar pola a súa susceptibilidade ás infeccións. Co xenoma, os investigadores din, poderían mellorar as características doutras variedades ou aumentar a resistencia da raza Criolla.
En canto á fresa tamén secuenciaron o xenoma da planta silvestre demostrando ter aproximadamente 35.000 xenes (aproximadamente unha vez e media o xenes do xenoma humano) con este estudio será posible mellorar o seu sabor e resistencia aos patóxenos.
O novo ano comeza cargado de momentos estelares, especialmente para aqueles a quen lle gusta mirar o ceo e observar as estrelas
Os meteoritos son parte de corpos menores do Sistema Solar que alcanzan a superficie do planeta ó non desintegrarse completamente na súa atmósfera. O chegar ó contacto coa nosa prodúcese unha ignición que fai que emita luz e forme unha boa de lume ou estrela fugaz.
O momento terá lugar na noite do 3 ó 4 de xaneiro, aínda que os expertos non parecen poñerse de acordo todavía sobre se sucederá cerca das 20.00, hora local, do 3 de xaneiro ou sobre as 02:00 am, hora local, do 4.
onde mirar?
Ocurrirá xusto debaixo da Osa Maior e a Osa Menor.
O telescopio espacial SOHO, operado de forma conxunta pola Axencia Espacial Estadounidense (NASA) e a Axencia Espacial Europea (ESA), alcanzou a súa propia marca ao identificar 2.000 cometas.
SOHO converteuse así no maior buscador destes corpos celestes de todos os tempos, aínda que a súa misión orixinal era outra. O Observatorio Solar e Heliosférico naceu coa misión especial de observar o comportamento do astro máis importante para a Terra, o Sol.
O mérito non só é do telescopio, xa que no seu labor exhaustivo de identificación de cometas tamén colaboran máis de 70 astrónomos afeccionados de 18 países que buscan entre as imaxes que envía o satélite e que son de acceso libre para todo o mundo.
A IUPAC publicará a súa nova táboa periódica para celebrar o Ano Internacional da Química, designado para 2011 pola ONU. A nova táboa expresará a frecuencia de cada isótopo na natureza. Desde que o ruso Dmitri Mendeléyev crease este catálogo en 1869, dez elementos crave van cambiar a súa masa atómica (ver imaxe). Os dez cambios poden ser o principio dunha longa lista, así unha comisión da IUPAC xa traballa na próxima quenda de elementos que cambiarán as súas masas fixas por intervalos. Son helio, níquel, cobre, cinc, selenio, estroncio, argón e chumbo. Os novos intervalos da IUPAC engaden unha relatividad á química que sempre existira na natureza, pero non na táboa periódica. Agora, á pregunta cal é a masa dos átomos de hidróxeno que hai nun litro de auga, os estudantes poderán responder "depende". O hidróxeno, por exemplo, ten un rango de entre 1,00784 e 1,00811. O valor único da masa atómica que aparecía na casilla de cada elemento da táboa periódica daba a impresión de que é un valor universal, e non é así. Algúns elementos teñen variantes chamadas isótopos e que teñen máis ou menos neutrones no seu núcleo. Así por exemplo o carbono 12 chámase así porque leva seis neutrones e tantos outros protones, mentres que o carbono 14 leva oito neutrones.
Parece dunha novela de ciencia-ficción transferir impulsos eléctricos desde un corpo humano a outro? Pois un grupo de xóvenes estudantes, logrouno.
Aínda que as conclusións son algo errantes, o equipo conseguiu tomar lectura dunha electromiografía e transferir estas sinais eléctricas a outro corpo. Sinxelamente enviaron os movementos propios do brazo dun individuo a un segundo individuo: o primeiro move o brazo e o segundo faino de maneira máis ou menos automática.
Desde un par de meses atrás, Alex Dodge, Stepan Boltain e Johnny Lu traballan investigando a tecnoloxía empregada na electromiografia (cas siglas EMG), que é un sistema apto para recoñocer a actividade eléctrica producida polos músculos e que precisan para aclarar esta tese. A pregunta é: De qué se trata? Poder transformar esas sinais eléctricas e transmitilas a outro corpo, conectados entre sí. Os resultados polo momento a pesar de ser poucos son positivos, aínda que agora céntranse en mudar a función de lectura da EMG para facela escrita.
Este can chámase Chase, é unha hembra da raza "border collie" que pode recoñecer nin mais nin menos que 1.022 vocábulos.
Tamén é capaz de ordenar os obxectos según a súa función e forma, algo que os humanos aprendemos a facer os tres anos. É o resultado de tres anos de traballo dos psicólogos Alliston Reid e John Pilley, do "Wofford College" de Spartanburg, no sur de California.
O seu plan de traballo consistía en presentarlle os obxectos de forma individual e repetirlle o nome dos obxectos para que reforzara a idea de concepto e realidade. Chaser completou uns 838 test durante tres anos e nunca fallou máis de dous fallos por cada vinte peticións.
O que pon en evidencia este estudio é que os cans teñen habilidades para a compresión, pero no para comunicarse por si mesmos.
A intelixencia constrúese usándoa, a clave na construcción da intelixencia está nas experiencias que ofrecemos aos fillos e que nos ofrecemos a nós mesmos. En 1986 Stenberg e Deterjan propoñen como novidades:
*O desenvolvemento da intelixencia non é estable nin lineal senon espiral.
*A intelixencia nun momento dado non marca a execución intelectual dun suxeito para toda a vida.
*a intervención cognitiva produce cambios neurorítmicos e estruturais no cerebro humano adulto.
*Existen variables moduladoras que determinan esa capacidade (estimulación da cultura e o contexto)
*Non existe idade prefixada de finalización.
Existen diferentes estratexias que nos permiten ter un pensamento máis intelixente e o mellor de todo é que estas estratexias se poden esnsinar e aprender ao longo de toda a nosa vida.
Unha vez adquiridas estas estratexias chegaremos a unha excelente toma de decisións co que conseguiremos o éxito na vida.
Non nos conformaremos, traballemos o noso corpo e traballemos a nosa mente os resuutados de ambos os procesos serán visibles na vida cotiá.
Acotío pasamos desapercibidos moitos tipos de contaminación, e nos medios de comunicación só oímos falar de contaminación medio ambiental, pero tamén hai outras con menos efectos secundarios pero non por iso menos importantes ou molestas. Un destes casos é a contaminación sonora:
Un recente estudo da Organización Mundial de la Salud (OMS) publica que Buenos Aires é a cidade máis ruidosa de América Latina e a cuarta de todo o planeta detrás de Nueva York, Tokio e Nagasaki.
¿A que se debe tanta contaminación sonara en Buenos Aires?
Principalmente un tercio dos máis de 40 millóns de habitantes viven na cidade e nos seus redores de modo que demasiada multitude reside nun lugar relativamente pequeno.
A longas rúas, rectas e con frecuencias angostas provocan unha canalización do son.
O crecemento económico do país tradúcese en máis automóbiles e numerosos traballos de construcción.
Outros tipos de de razóns poden ser a pobreza do regulamento no transporte público o cal provoca ruído e as altas temperaturas que obrigan a abrilas fiestras das casas, máis estas non están comprobadas científicamente.
¿Que provoca este tipo de contaminación?
Molestias e incomodos, consecuecias suficentes para os seus habitantes.
Non é, nin moito menos, beneficioso para os oídos se non todo o contrario.
Pode causar extres e estúdanse outras consecuencias sobre a estabilidade psíquica.
¿Niveis normais e en Buenos Aires?
Os niveis normais non deberían exceder de 55 decibeles durante o día e 45 durante a noite.
Os niveis en Buenos Aires exceden os 70 e ata os 80 decibeles!
¿Solucións?
Os habitantes derrotados polo ruído diario optan por irse da cidade ás aldeas ou usar tapóns para os oídos mais a verdadeira solución está en cada un dos seus cidadáns.
A mañá do 4 de xaneiro será unha das mañás máis escuras do 2011. O fenómeno comenzará ás 8:19 horas producindose a ocultación máxima do Sol ás 8:58 horas e rematando as 10:18. O eclipse só sera un eclipse parcial xa que para ver a ocultación do Sol case completa (ao 80%), habería que ir a Paris.
Consellos para ver un eclipse solar:
-Non comtemplalo a simple vista.
-Non utilizar inventos non recomendados, coma gafas de sol, rodiografías... etc
-Para ver o eclipse sen perigo ningún (xa que mirar ao Sol sempre é perigoso) débense comprar unhas gafas indicadas para este tipo de fenómenos, que poderás encontrar nunha optica ou en tendas especializadas por un prezo moi económico.
Unha xigantesca tormenta, que se distingue como unha gran mancha brillante, foi captada no hemisferio sur de Saturno pola nave espacial automática Cassini.
Un fotógrafo veterano afirma que nunca se vira nada coma isto e tamén di que pode que sexa a maior tormenta en Saturno en moitas décadas.
O fenómeno xa fora detectado polos astrónomos aficionados pero houbo que esperar a que a nave Cassinialcanzase a posición adecuada na súa traxectoria arredor do planeta dos aneis.
As tormentas en Saturno son habituales pero esta é tan grande que ata un telescopio de aficionado de tamaño medio podería vela dende a Terra e brilla máis que os propios aneis de Saturno.
A nave que captou todo isto, Cassini, partiu da Terra en outubro de 1997 e chegou a Saturno en xullo de 2004, ca finalidade de estudar o sistema de Saturno, os seus aneis e as súas lúas durante varios anos. Para máis infomación Editado por: Lidia Blanco Otero 1º Bach. A
O foguete indio GSAT-5P, cargado cun satélite de telecomunicacións, estourou os poucos segundos do lanzamento, deixando no ceo un regueiro de lume e fume. A operación foi un éxito ata 50 segundos tras o despegamento e, a continuación, o vehículo adquirido un erro significativo en altitude que causou a súa destrución. Aínda non foi estudado en detalle a causa do fracaso, afirmou K. Radhakrishnan, xefe da Organización da Investigación Espacial. A India está buscando ampliar o seu espazo comercial en materia espacial, tivo éxito co lanzamento de pequenos satélites, máis os de cargas pesadas están dandolle moitos problemas. O suceso ocurrido non é o primeiro, en abril pasado, un foguete cun motor tamén de tecnoloxía crioxénica fallou no lanzamento e caeu na Baía de Bengala. Os científicos indios tardaron 18 anos en pór a punto esta complexa tecnoloxía. Estes motores crioxénicos, usan hidróxeno líquido como combustible, proporcionando un empuxe adicional que permite o lanzamento de satélites máis pesados en órbitas de transferencia xeosíncrona (GTO) a alturas de 36.000 quilómetros sobre o ecuador. India con esta tecnoloxía busca situar ao país no reducido grupo de potencias que contan con esta capacidade actualmente: Estados Unidos, Rusia, China, Xapón e o consorcio aeroespacial europeo.
Ata día de hoxe, os científicos crían que os xigantes obxectos espaciais chamadados buratos negros apareceran cando o Universo tiña entre dous e catro mil anos de idade, ata que un equipo de astrónomos da Universidade de Tel Aviv dixo que en realidade chegaron antes.
Os buratos negros dispoñen dunhas dimensións e forza inconmensurables, e para atopalos no espacio os astrónomos buscan a enorme cantidade de radiación emitida polo gas que cae nestos xigantes durante o tempo no que o burato negro se activa, cando consume materia; Trátase do proceso de crecemento destes ou ó menos iso é o que cren os astrónomos.
Cando o Universo tiña tan só arredor de 1200 millóns de anos, produciuse o rápido crecemento dos buratos negros máis masivos, que eran dez veces máis pequenos que os buratos máis masivos que se rexistrarían posteriormente e tiñan masas de cen a mil veces a do Sol. Foron relacionados cas primeiras estrelas, e atopouse que o periodo de crecemento posterior dos obxectos observados despois dos primeiros 1200 millóns de anos, durou tan só entre 100 e 200 m.a. Estes datos foron obtidos grazas á instrumentación avanzada dos maiores telescopios terrestres a nivel mundial, como foron o Gemini Norte, na cima do Mauna Kea, en Hawai, así como o Very Large Array Telescope, no Cerro Paranal de Chile.
Gustaríame dar a coñecer esta noticia, que aínda que xa é de fai bastante tempo segue sen ter unha solución definitiva.
Está relacionado co síndrome de sensibilidade química múltiple que é a resposta fisiolóxica de alguns individuos frente a multitude de axentes e compostos químicos que se poden encontrar no medio ambiente dende metais a alimentos, pasando por medicamentos, productos de perfumería, insecticidas, humos, a tinta dos periódicos...
Descrita por primeira vez a mediados dos oitenta, esta enfermidade provoca síntomas e reaccións moi diversas en función de cada persoa e o seu grao de afectación. Para os afectados por esta enfermidade que oscilan entre o 1% e o 10% da poboación, o entorno volvese un medio hostil e os seus síntomas poden limitar gravemente a súa calidade de vida e a súa capacidade para traballar. A reacción alérxica do seu corpo pode manifestarse mediante dores de cabeza, insomnio, depresión, dificultades para respirar, palpitacións, náuseas, vómitos, irritacións da pel ou trastornos máis serios como impotencia, diarreas, taquicardia ou hipertensión. A Sensibilidad Química Múltiple iniciase pola exposición grave a algún producto químico nun período de tempo curto. A partir dese momento, o organismo destas persoas parece desarrollar intolerancia incluso ante niveis mínimos dalguns compostos ata o punto de que moitas deben recurrir ó uso de mascarillas en certos ambientes o á aislación total. Esta enfermidade aún está sendo investigada e non existe tratamento definitivo. Os médicos de familia non están preparados na súa gran maioría para recoñecer esta patoloxía, apenas hai unha decena de médicos en España e sólo no hospital Clinic de Barcelona están especializados en detectar e tratar o SQM. As tres solucións consideradas máis útiles foron a creación dun espacio libre de químicos, evitar as sustancias químicas e a oración.
É por este motivo polo que a ciencia ten que seguir avanzando para facer frente os retos que posiblemente se lle planteen nun futuro.
Científicos británicos utilizan un lanzador de feixes de ións para escribir todos os elementos químicos en menos de 100 micrómetros
A tabla periódica foi impresa nun so cabelo do científico Martyn Poliakoff,(científico da universidade de Nottingham, en Reino Unido), de ese modo todos os elementos ordeados por Mendeléyev entran en algo insignificante.
Para que isto fora posibles os investigadores británicos que comezaron a sua investigación tiveron que ampliar o cabelo nun microscopio de electróns, logo utilizar un lanzador de feixes de ións para recubrir o cabelo cun chorro de ións.
