Ave prehistórica que empregaba o seu corpo como un mangual

Foi achada unha ave prehistórica que viviu en Xamaica fai 10.000 anos que empregaba o seu corpo como un mangual ( arma medieval composta por una bola de ferro atada cunha cadea a un mango de madeira).

O tamaño da ave era algo maior ó dunha pita e a súa anatomía era similar á dos actuais ibis, cun cuello largo e pico curvado. A súa gran diferenza era que as súas ás eran moita mais longas que as da maioría das aves voadoras, e na práctica, funcionaban como dous paus unidos por unha boneca moi flexible, como se foran uns nunchacos( arma de artes marciais) balancenado os ósos do seu brazo e golpeando ós seus inimigos cos grosos ósos da súa man.

O principal autor do achado,Nicholas Longrich,dixo que era o armamento máis especializado desenrolado por unha ave que viu nunca.

Para máis información

Editado por Lidia Blanco Otero 1º Bach. A

Richard Dawkins. Evolucion vs deseño intelixente

O documental seguinte ten unha veintena de anos, nel, Richard Dawkins, explica a teoria da evolución de Darwin e contesta, dun modo rotundo, aos partidarios do creacionismo, o que agora vén a chamar Teoría do deseño intelixente.
Richard Dawkins (26 de marzo de 1941, Nairobi, Kenia), é un etólogo británico, zoólogo, teórico evolutivo e divulgador científico. É titular da «cátedra Charles Simonyi de Difusión da Ciencia» na Universidade de Oxford.


A continuación tedes tres documentais que Richard Dawkins guionizou coincidindo co 150 aniversario da publicación da obra mestra de Darwin, A Orixe das Especies. Richard Dawkins presenta unha mirada máis recente a Darwin e a súa revolucionaria teoría da evolución por medio da seleccion natural. Nesta magnífica serie, Dawkins explica quen foi Charles Darwin, como desenvolveu a súa teoría, de que se trata e por que é esencial. Relata como Darwin cambiou para sempre a forma en que nos vemos a nós mesmos, ao mundo e ao noso lugar nel, e demóstranos que a evolucion é un feito, apoiado por probas irrefutables.



Entrada relacionada neste blog e outra

Documentais interesante sobre a evolución das especies

1º Documental: O legado de Darwin

2º Documental Conferencia de D. Fernando Pardos (Profesor, Universidade Complutense de Madrid) "A Orixe da Orixe"que trata sobre as teorías de Charles Darwin e Alfred Russel Wallace e como ambos se implican na historia para construír o que coñecemos como a orixe das especies. UN POUCO LONGO PERO MOI, MOI, INTERESANTE!!!!

Editado por Carmen Cid Manzano

O xenoma do mexillón axuda a sintetizar un adhesivo cirúrxico

Coñecidos, o xenoma do mexillón é a base para desvelar os misterios dunha especie alieníxena tan preto como resistente ao extremo e practicamente incapaz de desenvolver cancros. A revelación de seu ADN será un paso crucial no desenvolvemento de medicamentos e axudar a sintetizar, por exemplo, unha cicatriz adhesivo forte no futuro poderá substituír a sutura de cirurxías."Coñecemos palmo a palmo a Lúa" e non notou a grande importancia que vive en estuarios. "A xente ve o mexillón na lata e non deixan para pensar que ese ser é totalmente Marte, un superhome resistindo hora sen respirar, sen perturbar a vivir en condicións extremas, frío e aridez, calor e humidade. Un erro que agocha o segredo da resistencia ao estrés, que acaba de sufrir de mortalidade, cunha especie de antibiótico natural (peptídicos antimicrobianos) que o fai inmune a certas enfermidades. "

Os mexillóns creados no centro de referencia de Vigo son pai, nai, casta e son coñecidas e controladas, e en breve vai estrelar o máis ambicioso proxecto xenoma realizado en Galicia. Figueras, coordinador do proxecto para seqüenciar o xenoma do mexillón, que será desenvolvido durante tres anos por investigadores do Instituto e da Universidade de Vigo, avisa que o seu equipo non sabe "o que vai atopar" .O obxectivo do equipo de investigación é "agregar valor a esta riqueza", prestando atención, especialmente, peptídicos antimicrobianos nestes moluscos son invulneráveis a certas enfermidades. A NASA xa patentou a sustancia composta de proteínas naturais, pero toneladas de mexillóns son necesarios para extraer un mínimo e non atopou a composición adecuada para o seu uso en cirurxía humana.

Cando se coñezcan os genes responsables de este adhesivo, se podrán crear as condicions para sintetizalo biolóxicamente en insectos u organismos celulares.

Para mais información

Noelia Vila Seijas 1ºC

As conclusións en Ciencia son provisionais e poden ser modificadas

Para máis información

Ariana Pascual Sas 1ºC

Os mecanismos que conducen a depresión aínda son un misterio séculos despois do seu diagnóstico. En 2003 un estudo demostrou que existía unha conexión entre a depresión e o xene 5- HTTLPR. Este xene relacionado coa serotonina (neurotransmisor sobre o que actúan moitos dos antidepresivos que se comercializan actualmente) e que está relacionada coa habilidade para recuperarse dun trauma emocional.

Pero este prometedora achega esfumouse cando outro estudo, publicado na revista JAMA revisou os traballos que estudaban a asociación para concluír que as conclusións non estaban o suficientemente demostradas. Segundo Arquives of Xeral Psychiatry, o estudo que desmontou o achado previo, só analizaba 14 dos 56 traballos sobre a relación entre o xene 5-HTTLPR e a depresión e o estrés. Ao avaliar todos, incluíndo os realizados con posterioridade a 2009, os autores, da Universidade de Michigan (EEUU) consideran que a relación entre o xene e a depresión volve a demostrarse.

Estudio do xenoma do cacao e das fresas

Dúas especies de plantas, moitas veces relacionados con chocolates, galletas e bombóns revelaron os seus xenes. Dous equipos independentes de científicos secuenciaron o seus xenomas. Un deles se trata dunha variedade do cacao considerada unha das de máis alta calidade, o Criollo, domesticado polos maias fai 3.000 anos, pero difícil de cultivar pola a súa susceptibilidade ás infeccións. Co xenoma, os investigadores din, poderían mellorar as características doutras variedades ou aumentar a resistencia da raza Criolla.

En canto á fresa tamén secuenciaron o xenoma da planta silvestre demostrando ter aproximadamente 35.000 xenes (aproximadamente unha vez e media o xenes do xenoma humano) con este estudio será posible mellorar o seu sabor e resistencia aos patóxenos.

Vainas de cacao aun verdes no árbol

Para máis información



Noelia Vila Seijas 1ºC

Choiva de estrelas, primeiro "show" celestial do 2011

O novo ano comeza cargado de momentos estelares, especialmente para aqueles a quen lle gusta mirar o ceo e observar as estrelas

Os meteoritos son parte de corpos menores do Sistema Solar que alcanzan a superficie do planeta ó non desintegrarse completamente na súa atmósfera. O chegar ó contacto coa nosa prodúcese unha ignición que fai que emita luz e forme unha boa de lume ou estrela fugaz.

O momento terá lugar na noite do 3 ó 4 de xaneiro, aínda que os expertos non parecen poñerse de acordo todavía sobre se sucederá cerca das 20.00, hora local, do 3 de xaneiro ou sobre as 02:00 am, hora local, do 4.

onde mirar?

Ocurrirá xusto debaixo da Osa Maior e a Osa Menor.

Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

O telescopio SOHO detecta a cífra record de 2.000 cometas.

O telescopio espacial SOHO, operado de forma conxunta pola Axencia Espacial Estadounidense (NASA) e a Axencia Espacial Europea (ESA), alcanzou a súa propia marca ao identificar 2.000 cometas.

SOHO converteuse así no maior buscador destes corpos celestes de todos os tempos, aínda que a súa misión orixinal era outra. O Observatorio Solar e Heliosférico naceu coa misión especial de observar o comportamento do astro máis importante para a Terra, o Sol.

O mérito non só é do telescopio, xa que no seu labor exhaustivo de identificación de cometas tamén colaboran máis de 70 astrónomos afeccionados de 18 países que buscan entre as imaxes que envía o satélite e que son de acceso libre para todo o mundo.

Feito por:

Yure Seara Núñez 1ºB

2011, ano dedicado á Química, modificarase a táboa periódica

A IUPAC publicará a súa nova táboa periódica para celebrar o Ano Internacional da Química, designado para 2011 pola ONU. A nova táboa expresará a frecuencia de cada isótopo na natureza. Desde que o ruso Dmitri Mendeléyev crease este catálogo en 1869, dez elementos crave van cambiar a súa masa atómica (ver imaxe). Os dez cambios poden ser o principio dunha longa lista, así unha comisión da IUPAC xa traballa na próxima quenda de elementos que cambiarán as súas masas fixas por intervalos. Son helio, níquel, cobre, cinc, selenio, estroncio, argón e chumbo.
Os novos intervalos da IUPAC engaden unha relatividad á química que sempre existira na natureza, pero non na táboa periódica. Agora, á pregunta cal é a masa dos átomos de hidróxeno que hai nun litro de auga, os estudantes poderán responder "depende". O hidróxeno, por exemplo, ten un rango de entre 1,00784 e 1,00811. O valor único da masa atómica que aparecía na casilla de cada elemento da táboa periódica daba a impresión de que é un valor universal, e non é así. Algúns elementos teñen variantes chamadas isótopos e que teñen máis ou menos neutrones no seu núcleo. Así por exemplo o carbono 12 chámase así porque leva seis neutrones e tantos outros protones, mentres que o carbono 14 leva oito neutrones.

http://www.publico.es/ciencias/354338/la-tabla-periodica-se-complica

Editado por Carmen Cid Manzano

Un home movido por impulsos eléctricos

Parece dunha novela de ciencia-ficción transferir impulsos eléctricos desde un corpo humano a outro? Pois un grupo de xóvenes estudantes, logrouno.

Aínda que as conclusións son algo errantes, o equipo conseguiu tomar lectura dunha electromiografía e transferir estas sinais eléctricas a outro corpo. Sinxelamente enviaron os movementos propios do brazo dun individuo a un segundo individuo: o primeiro move o brazo e o segundo faino de maneira máis ou menos automática.

Desde un par de meses atrás, Alex Dodge, Stepan Boltain e Johnny Lu traballan investigando a tecnoloxía empregada na electromiografia (cas siglas EMG), que é un sistema apto para recoñocer a actividade eléctrica producida polos músculos e que precisan para aclarar esta tese. A pregunta é: De qué se trata? Poder transformar esas sinais eléctricas e transmitilas a outro corpo, conectados entre sí. Os resultados polo momento a pesar de ser poucos son positivos, aínda que agora céntranse en mudar a función de lectura da EMG para facela escrita.

Para máis información clicka aquí

Texto editado por Andrea Fernández Novoa 1ºB

O can mais listo do mundo

Este can chámase Chase, é unha hembra da raza "border collie" que pode recoñecer nin mais nin menos que 1.022 vocábulos.

Tamén é capaz de ordenar os obxectos según a súa función e forma, algo que os humanos aprendemos a facer os tres anos. É o resultado de tres anos de traballo dos psicólogos Alliston Reid e John Pilley, do "Wofford College" de Spartanburg, no sur de California.

O seu plan de traballo consistía en presentarlle os obxectos de forma individual e repetirlle o nome dos obxectos para que reforzara a idea de concepto e realidade. Chaser completou uns 838 test durante tres anos e nunca fallou máis de dous fallos por cada vinte peticións.

O que pon en evidencia este estudio é que os cans teñen habilidades para a compresión, pero no para comunicarse por si mesmos.

Para máis información

Feito por: Manuel Lorenzo Tallón 1ºC

Propósitos para o próximo decenio

Editado por Carmen Cid Manzano

Pódese ensinar a ser intelixentes

A intelixencia constrúese usándoa, a clave na construcción da intelixencia está nas experiencias que ofrecemos aos fillos e que nos ofrecemos a nós mesmos. En 1986 Stenberg e Deterjan propoñen como novidades:

*O desenvolvemento da intelixencia non é estable nin lineal senon espiral.

*A intelixencia nun momento dado non marca a execución intelectual dun suxeito para toda a vida.

*a intervención cognitiva produce cambios neurorítmicos e estruturais no cerebro humano adulto.

*Existen variables moduladoras que determinan esa capacidade (estimulación da cultura e o contexto)

*Non existe idade prefixada de finalización.

Existen diferentes estratexias que nos permiten ter un pensamento máis intelixente e o mellor de todo é que estas estratexias se poden esnsinar e aprender ao longo de toda a nosa vida.

Unha vez adquiridas estas estratexias chegaremos a unha excelente toma de decisións co que conseguiremos o éxito na vida.

Non nos conformaremos, traballemos o noso corpo e traballemos a nosa mente os resuutados de ambos os procesos serán visibles na vida cotiá.

Fonte: Ourense por Barrios

Aitor López Domínguez 1ºB

Contaminación sonora.

Acotío pasamos desapercibidos moitos tipos de contaminación, e nos medios de comunicación só oímos falar de contaminación medio ambiental, pero tamén hai outras con menos efectos secundarios pero non por iso menos importantes ou molestas. Un destes casos é a contaminación sonora:

Un recente estudo da Organización Mundial de la Salud (OMS) publica que Buenos Aires é a cidade máis ruidosa de América Latina e a cuarta de todo o planeta detrás de Nueva York, Tokio e Nagasaki.

¿A que se debe tanta contaminación sonara en Buenos Aires?

• Principalmente un tercio dos máis de 40 millóns de habitantes viven na cidade e nos seus redores de modo que demasiada multitude reside nun lugar relativamente pequeno.
• A longas rúas, rectas e con frecuencias angostas provocan unha canalización do son.
• O crecemento económico do país tradúcese en máis automóbiles e numerosos traballos de construcción.
• Outros tipos de de razóns poden ser a pobreza do regulamento no transporte público o cal provoca ruído e as altas temperaturas que obrigan a abrilas fiestras das casas, máis estas non están comprobadas científicamente.

¿Que provoca este tipo de contaminación?

• Molestias e incomodos, consecuecias suficentes para os seus habitantes.
• Non é, nin moito menos, beneficioso para os oídos se non todo o contrario.
• Pode causar extres e estúdanse outras consecuencias sobre a estabilidade psíquica.

¿Niveis normais e en Buenos Aires?

• Os niveis normais non deberían exceder de 55 decibeles durante o día e 45 durante a noite.
• Os niveis en Buenos Aires exceden os 70 e ata os 80 decibeles!

¿Solucións?

Os habitantes derrotados polo ruído diario optan por irse da cidade ás aldeas ou usar tapóns para os oídos mais a verdadeira solución está en cada un dos seus cidadáns.

Para máis información.

Buenos Aires ruidosa.

Uxía Rodríguez Rodríguez 1º Bach A

Un eclipse agochará o noso Sol o próximo martes.

A mañá do 4 de xaneiro será unha das mañás máis escuras do 2011. O fenómeno comenzará ás 8:19 horas producindose a ocultación máxima do Sol ás 8:58 horas e rematando as 10:18. O eclipse só sera un eclipse parcial xa que para ver a ocultación do Sol case completa (ao 80%), habería que ir a Paris.

Consellos para ver un eclipse solar:

-Non comtemplalo a simple vista.

-Non utilizar inventos non recomendados, coma gafas de sol, rodiografías... etc

-Para ver o eclipse sen perigo ningún (xa que mirar ao Sol sempre é perigoso) débense comprar unhas gafas indicadas para este tipo de fenómenos, que poderás encontrar nunha optica ou en tendas especializadas por un prezo moi económico.

¿Qué es un eclipse de Sol? from Sara Odriozola on Vimeo.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA Bach.

Xigantesca tormenta en Saturno

Unha xigantesca tormenta, que se distingue como unha gran mancha brillante, foi captada no hemisferio sur de Saturno pola nave espacial automática Cassini.

Un fotógrafo veterano afirma que nunca se vira nada coma isto e tamén di que pode que sexa a maior tormenta en Saturno en moitas décadas.

O fenómeno xa fora detectado polos astrónomos aficionados pero houbo que esperar a que a nave Cassini alcanzase a posición adecuada na súa traxectoria arredor do planeta dos aneis.

As tormentas en Saturno son habituales pero esta é tan grande que ata un telescopio de aficionado de tamaño medio podería vela dende a Terra e brilla máis que os propios aneis de Saturno.

A nave que captou todo isto, Cassini, partiu da Terra en outubro de 1997 e chegou a Saturno en xullo de 2004, ca finalidade de estudar o sistema de Saturno, os seus aneis e as súas lúas durante varios anos.
Para máis infomación
Editado por: Lidia Blanco Otero 1º Bach. A

Estoupa un foguete indio

O foguete indio GSAT-5P, cargado cun satélite de telecomunicacións, estourou os poucos segundos do lanzamento, deixando no ceo un regueiro de lume e fume. A operación foi un éxito ata 50 segundos tras o despegamento e, a continuación, o vehículo adquirido un erro significativo en altitude que causou a súa destrución. Aínda non foi estudado en detalle a causa do fracaso, afirmou K. Radhakrishnan, xefe da Organización da Investigación Espacial.
A India está buscando ampliar o seu espazo comercial en materia espacial, tivo éxito co lanzamento de pequenos satélites, máis os de cargas pesadas están dandolle moitos problemas. O suceso ocurrido non é o primeiro, en abril pasado, un foguete cun motor tamén de tecnoloxía crioxénica fallou no lanzamento e caeu na Baía de Bengala. Os científicos indios tardaron 18 anos en pór a punto esta complexa tecnoloxía. Estes motores crioxénicos, usan hidróxeno líquido como combustible, proporcionando un empuxe adicional que permite o lanzamento de satélites máis pesados en órbitas de transferencia xeosíncrona (GTO) a alturas de 36.000 quilómetros sobre o ecuador. India con esta tecnoloxía busca situar ao país no reducido grupo de potencias que contan con esta capacidade actualmente: Estados Unidos, Rusia, China, Xapón e o consorcio aeroespacial europeo.

Para máis información e aqui
Noelia Vila Seijas 1ºC

O IES Otero Pedrayo na Voz de Galicia

http://www.lavozdegalicia.es/ourense/2010/12/28/0003_8932559.htm

Crecemento anterior dos buratos negros

Ata día de hoxe, os científicos crían que os xigantes obxectos espaciais chamadados buratos negros apareceran cando o Universo tiña entre dous e catro mil anos de idade, ata que un equipo de astrónomos da Universidade de Tel Aviv dixo que en realidade chegaron antes.

Os buratos negros dispoñen dunhas dimensións e forza inconmensurables, e para atopalos no espacio os astrónomos buscan a enorme cantidade de radiación emitida polo gas que cae nestos xigantes durante o tempo no que o burato negro se activa, cando consume materia; Trátase do proceso de crecemento destes ou ó menos iso é o que cren os astrónomos.

Cando o Universo tiña tan só arredor de 1200 millóns de anos, produciuse o rápido crecemento dos buratos negros máis masivos, que eran dez veces máis pequenos que os buratos máis masivos que se rexistrarían posteriormente e tiñan masas de cen a mil veces a do Sol. Foron relacionados cas primeiras estrelas, e atopouse que o periodo de crecemento posterior dos obxectos observados despois dos primeiros 1200 millóns de anos, durou tan só entre 100 e 200 m.a. Estes datos foron obtidos grazas á instrumentación avanzada dos maiores telescopios terrestres a nivel mundial, como foron o Gemini Norte, na cima do Mauna Kea, en Hawai, así como o Very Large Array Telescope, no Cerro Paranal de Chile.

A investigación será publicada próximamente na revista Astrophysical Journal.

Noticia completa

Lucía Rodríguez Rodríguez 1ºB

Sensibilidade química múltiple

Gustaríame dar a coñecer esta noticia, que aínda que xa é de fai bastante tempo segue sen ter unha solución definitiva.

Está relacionado co síndrome de sensibilidade química múltiple que é a resposta fisiolóxica de alguns individuos frente a multitude de axentes e compostos químicos que se poden encontrar no medio ambiente dende metais a alimentos, pasando por medicamentos, productos de perfumería, insecticidas, humos, a tinta dos periódicos...

Descrita por primeira vez a mediados dos oitenta, esta enfermidade provoca síntomas e reaccións moi diversas en función de cada persoa e o seu grao de afectación. Para os afectados por esta enfermidade que oscilan entre o 1% e o 10% da poboación, o entorno volvese un medio hostil e os seus síntomas poden limitar gravemente a súa calidade de vida e a súa capacidade para traballar. A reacción alérxica do seu corpo pode manifestarse mediante dores de cabeza, insomnio, depresión, dificultades para respirar, palpitacións, náuseas, vómitos, irritacións da pel ou trastornos máis serios como impotencia, diarreas, taquicardia ou hipertensión. A Sensibilidad Química Múltiple iniciase pola exposición grave a algún producto químico nun período de tempo curto. A partir dese momento, o organismo destas persoas parece desarrollar intolerancia incluso ante niveis mínimos dalguns compostos ata o punto de que moitas deben recurrir ó uso de mascarillas en certos ambientes o á aislación total. Esta enfermidade aún está sendo investigada e non existe tratamento definitivo. Os médicos de familia non están preparados na súa gran maioría para recoñecer esta patoloxía, apenas hai unha decena de médicos en España e sólo no hospital Clinic de Barcelona están especializados en detectar e tratar o SQM. As tres solucións consideradas máis útiles foron a creación dun espacio libre de químicos, evitar as sustancias químicas e a oración.

É por este motivo polo que a ciencia ten que seguir avanzando para facer frente os retos que posiblemente se lle planteen nun futuro.

Feito por Iván Gallego Gómez 1º Bacharelato A

A tabla periódica máis pequena do mundo.

Científicos británicos utilizan un lanzador de feixes de ións para escribir todos os elementos químicos en menos de 100 micrómetros

A tabla periódica foi impresa nun so cabelo do científico Martyn Poliakoff,(científico da universidade de Nottingham, en Reino Unido), de ese modo todos os elementos ordeados por Mendeléyev entran en algo insignificante.

Para que isto fora posibles os investigadores británicos que comezaron a sua investigación tiveron que ampliar o cabelo nun microscopio de electróns, logo utilizar un lanzador de feixes de ións para recubrir o cabelo cun chorro de ións.

Para máis informacion:

http://www.abc.es/20101227/ciencia/tabla-periodica-pequena-mundo-201012271736.html

Feito por Ana Pérez Pérez, 1ºBacharelato, A.

GRID, traballo realizado por Adrián Rodríguez Vilas

Editado por Adrián Rodríguez Vilas 1º B

Descubrénse os irmaos dos neandertais

En Asia fai máis de 40.000 anos os humanos modernos procrearon con outra liñaxe de homínidos. Proba diso é que algúns habitantes de Melanesia -pero non os euroasiáticos- levan aínda un 6% de ADN daquel grupo, cuxos restos foron rescatados da cova de Denisova, en Siberia (Rusia).

Un estudo publicado en Nature no que que participaron investigadores de seis países, incluída España, desvela o xenoma daqueles seres, chamados denisovanos. O seu ADN extraeuse da diminuta falanxe dunha nena duns seis anos á que os seus descubridores chamaron Muller X e dun novo dente de adulto desenterrado en Denisova. Eran unha liñaxe "irmán" dos neandertais. Puideron ocupar grandes extensións de Asia, onde se terían hibridado cos sapiens, son máis parecidos aos neandertales que a nós, o que significa que descenden da mesma poboación ancestral, que se dividiu nestas dúas ramas fai uns 600.000 anos. Antes diso, fai uns 800.000 anos, a súa rama común separouse da que dió orixe á nosa especie.Neandertales, denisovanos e sapiens diferéncianse en menos dun 1% do seu xenoma. Isto supón un golpe de graza ao Homo sapiens como especie pura e obriga a repensar o esquema de evolución humana. Segundo a teoría dominante, o Homo sapiens saíu de África hai 70.000 anos para conquistar o mundo e substituír ao resto de especies humanas ao seu paso. Esta teoría dilúese agora noutra na que os sapiens preferiron facer o amor antes que a guerra a algúns dos neandertales e denisovanos que ían encontrando. Os científicos están convencidos de que van aparecer máis liñaxes novas.

Feito por María Isabel Limia Pérez, 1ºBacharelato B.

Máis información e aquí.

Se a maioría dos humanos levan rastros doutros homínidos, pódense seguir crendo a especie triunfadora que substituíu completamente ao resto? Bo pequenos o debate e a controversia está asegurada, espérannos un Nadal quente, vós que pensades? Podemos seguir considerando os Homos sapiens como unha especie? Recórdovos que algunhas definicións de especie, dicían que entre as súas características se encontraba estar illado reproductivamente dos demais grupos.

Nova técnica para parar o VIH

Sempre se mantivo como métodos de precaucion ao ViH o uso do preservativo ou algun outro método como as vacinas, pero a farmacoloxia frente ao virus aÍnda require de avances.

Actualmente disponse dunha multitude de fármacos pero existe un problema común a todos eles:
o posible desenvolvemento de resistencias e os efectos secundarios.

Na revista Science Translational Medicine publicouse un estudo con participación española na que se define unha molécula capaz de evitar a replicación do VIH, ou o que é o mesmo controlar a carga viral para que o paciente non desenvolva o sida.

O novo composto esta baseado nun péptido, proteina pequena (lembradevos os de bioloxia) producido polo organismo de forma natural.

O fármaco provouse en 18 seropositivos pero os autores do estudo din que non se poderá utilizar na actual versión pois é moi caro e é intravenoso.

Unha das vantaxes que aporta este fármaco é que apenas produce efectos secundarios, e se os produce son de tipo leve.

Para obter máis imformación:

http://www.publico.es/ciencias/353063/un-compuesto-tapa-el-arpon-que-usa-el-vih-para-infectar

Tatiana Nespereira Campuzano 1ºB

Creation, tedes que vela.

Creation. Director Jon Amiel Ano:2009

Histórica. Duración 108 min

Pelicula biografica sobre o naturalista inglés Charles Darwin e o nacemento da súa revolucionaria teoría da oríxe das especies.

Película: http://www.megaupload.com/?d=8LDVR5BM
Subtítulos: http://www.megaupload.com/?d=9P1W7QAA

O humor depende de cada sexo

Como xa sabedes hai un gran número de diferenzas tanto xenéticas como físicas entre homes e mulleres, pero tal vez haxa algunha diferenza entre os dous sexos que aínda non coñezades, por exemplo, sabedes que os homes e as nulleres non nos rimos das mesmas cousas?

Para que algo nos faga rir, como pode ser un chiste, o noso cerebro ten que pasar por distintas etapas: primeiro entender o chiste, logo encontrarlle o humor e finalmente rirse e neste proceso interveñen tres grandes capas do noso cerebro.

Na primeira etapa utilizamos a corteza cerebral para procesar o que lemos ou escoitamos e darnos conta de que carece de sentido, nesta estapa case non se encontran ningunhas diferenzas entre homes e mulleres, na segunda etapa utilizamos a capa do cerebro que procesa os sentimentos, un erro nesta etapa provoca unha gran emoción provocada pola dopamina ou hormona da felicidade. Nesta segunda etapa as mulleres empregamos máis áreas do cerebro e chegamos moito máis alá que a rirnos senón que buscamos a gracia das cousas e que nos provoque o humor algo realmente divertido pola contra os homes solo buscan rir. Na última etapa que é rirse, as mulleres encontramos un gran acercamento entre conocemento e emoción mentras que eles non o encontran, é dicir, as mulleres gustanos o humor intelixente.

Como si é certo o humor alarga a vida, as persoas que rin para equilibrar o estrés esta demostrado que padecen un 40% menos de infartos ou apoplexías, sufren menos dores dentais e viven unha media de catro anos e medio máis, por eso os científicos recomendan rirse 15 minutos diarios.

Aquí vos deixo un video moi interesante:

Lorena Yáñez López 1º A

O alcohol activa un xen agresivo nos finlandeses

O estudo advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos.

A variante só dáse no país escandinavo.

Ser finlandés, beber demasiado e levar un determinado xene que só se encontra entre algúns habitantes daquel país podería predispoñer a comportamentos compulsivos, segundo un estudo publicado hoxe en Nature.

O traballo, liderado por investigadores do Instituto Nacional de Saúde (NIH) de EUA que estudan problemas carrexados polo alcoholismo, advirte de que levar esta variante xenética non é suficiente por si mesma para xerar eses comportamentos. Non obstante, o xene resultou ata tres veces máis común en persoas con problemas psiquiátricos que cometeron algún delito de agresión baixo os efectos do alcohol que na poboación xeral de Finlandia, segundo o estudo.

"A impulsividade", di David Goldman, investigador do NIH e coautor do estudo, "é un factor en moitos comportamentos patolóxicos como o suicidio, as adiccións ou as agresións".

O seu equipo analizou 96 finlandeses que cometeran delitos de agresión sen fin aparente e a outros tantos sen antecedentes. Unha vez identificada a variante do xene HTR2B relacionada coa impulsividade, os expertos comprobaron que ratos transxénicos coa mesma versión do xene tamén mostraban o mesmo problema.

Para máis información

Noelia Vila Seijas 1ºC

El sonido del trueno. Director Peter Hyams. Ano:2005

Ciencia-ficción Alemania - USA Duración: 103 minutos

Esta película esta baseada nun conto escrito por Ray Bradbury no que se relata a historia duns cazadores que viaxan no tempo ata chegar á prehistoria e sen darse conta matan a un insecto. Debido a isto, cando volven atopan un mundo totalmente diferente ao que coñecían nun principio. Este conto é un caso de efecto bolboreta.

http://www.megaupload.com/?d=4XXK0UTI

O segundo asteroide que transporta auga xeada no Sistema Solar.

Segundo os estudos realizados polo Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) atoparon na superficie do “65 Cybele”(un asteroide do sistema solar na categoría de asteroides primitivos) pequenas cantidades de auga xeada. O mesmo equipo de investigadores xa atoparan auga noutro asteroide do sistema solar a principios de ano, no “24 Themis”.

Isto fai suxerir que hai moita máis auga no Sistema Solar do que se cría. Ademais aporta novas evidencias á teoría que nos di que a auga chegou á Terra a través dos choques dos asteroides.

Os corpos espaciais, asteroides maiormente, están compostos por diversos materiais tales como arxilas, minerais, feldespatos, metais, ferro e níquel. E agora ademais podemos saber que tamén están compostos por auga e moléculas orgánicas. Ademais, o “65 Cybele”, ao igual que o “24 Themis” está recuberto por unha capa fina e granulada de silicatos anhídridos e substancias orgánicas complexas e tamén auga xeada.

Os estudos determinaron que hai auga en case tódolos corpos que hai antes de Xúpiter, o máis relevante é que se atopou xeo a unha distancia relativamente preto da Terra a 3 UA(unidade de mediada estudada no primeiro tema de CMC) equivalente 448.000 millóns de quilómetros. Pero sen dúbida o máis relevante é o feito de atopar auga en asteroides.

Para máis información.

Andrea Gerpe Acosta 1º Bacharelato A

Galiza desde a Estación Espacial Internacional

Invítovos a ver o traballo realizado por Juan Ozaita e Adrián Fernández. Seguro que ao rematar de velo saberedes moito máis sobre este centro de investigación, situado nunha órbita ao redor da Terra a 400 km de altura e onde van pasar o Nadal varios científicos brindando con ouriños reciclados.

Juan Ozaita e Adrián Fernández 1º A

Os chimpancés femia xogan con bonecas de madeira.

Esta investigación feita no Parque Nacional de Kibale fíxose ao longo de 14 anos. Este estudo revela que por primeira vez nunha mesma especie animal, os machos e as femias ante un mesmo estímulo reaccionan de maneiras moi diferentes. O descubrimento tuvo lugar cando se observou que ante o mesma boneca de madeira, os machos inclinabanse por buscar nel un uso para a defensa (como proteccion nunha posible loita) ou como medio para conseguir alimento (buscando auga ou mel nos seus orificios), mentres que as femias levaban a boneca a un refuxio e coidaban de ela como se fosen a súa nai. Pero o máis impresionante da investigación, chegaba cando se lle daba a escoller aos chimpancés entre unha seríe de xoguetes humanos; para sorpresa dos científicos, os machos elixian camións de xoguete mentras que as femias elixían bonecas.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA bach

2010: Un gran paso para a ciencia.

Como todos sabemos, estamos a consumir os derradeiros días deste 2010. Neste ano 2010 producironse moitos descubrimentos importantes, pero entre eles destacan os seguintes 10, que fixeron deste ano 2010, un gran ano para a ciencia:

1-A primeira maquina cuántica.
Trátase dunha maquina que segue as leis da fisica cuántica que podería ter unha aplicación no futuro como detectora de radiacións ultrasensibles provintes do espazo.
2-O cromosoma artificial.
Como xa vimos na clase, trátase da xeración dun cromosoma artificial a partir dunha bacteria, descubrimento que se levou a cabo gracias a Craig Venter e o seu equipo.
3-O genoma neandertal.
O científico Svante Pääbo descubriu o genoma neandertal a partir da secuencia do ADN de 3 fósiles de 40.000 anos de antiüedade.
4-Profilaxe do sida.
Ensayos clínicos permitiron o descubrimento de 2 novos métodos de prevención do contaxio do VIH.
5-Xenes de enfermedades raras.
O estudo das secuencias do xenoma permitiu identificar as mutacións realizadas por enfermidades pouco comúns.
6-Simulación molecular.
Pensar nunha simulación das curvas dunha proteína ata o ano 2010 era unha autentica locura. Hoxe, gracias a un equipo que utilizou unha das computadoras máis potentes do mundo, isto é posible.
7-Simulador cuantico.
As leis da física cuántica resultan moi complexas ás veces, e para chegar a unha simple conclusion ás veces hay que dar moitas voltas. Un grupo de científicos conseguiron deseñar un programa informático capaz de realizar moitas de estas operacións en segundos e así conseguir un gran avance no tempo da invstigación.
8-Xenómica de nova xeración.
A investigación xenómica estase a desenvolver a pasos axigantados, ata tal punto de permitir estudar a gran escala o ADN.
9-Reprogramación celular.
Desde este ano, por incrible que pareza, é posible reprogramar unha celula modificando o seu desarrollo para facer que se comporten coma celulas madre.
10-Regreso das ratas aos laboratorios.
Dende sempre as ratas foron un papel moi importante para a investigación nos laboratorios. Ainda asi, existian certos problemas que complicaban os experimentos realizados con elas. Hoxe en dia estes problemas solucionaronse e as ratas volven a formar parte dos grandes descubrimentos da ciencia.

Para máis información.

Mario Blanco Cid 1ºA Bach

Cientifícas na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda o papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras. Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra. Un dos casos máis relevantes é o que aconteceu EN 1667 Royal Society de Londres. Margaret Cavendish asistiu a unha reunión de dita sociedade para explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do que chamaban sexo débil, o que lle atrivuian un pequeno cerebro para ás ciencias. Foron tantos os perxuízos, que as mulleres tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para poder ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.

Este caso de descriminación por razón xénero non é o unico. Así, Hertha Ayrton (1854-1923), estudou matemáticas e obtivo un certificado de asistencia porque os títulos e gradacións eran só para os homes. Co certificado, sen valoración polos seus estudos, Hertha foise a Londres e casou cun dos seus profesores de Física e con el avanzou nos seus experimentos sobre sistemas eléctricos. En 1904, foi a primeira muller que presentou o seu traballo nunha sesión da Royal Society de Londres, neste caso os homes non protestaron, pero non a miraron con boa cara.
A Herta permitíronlle ir á universidade, de oínte, pero á escocesa Mary Somerville (1780-1872) nin sequera desta forma. Tamén lle negaron a entrada ao observatorio do Vaticano por ser muller. Dedicábase á astronomía e as matemáticas, e traduciu ao inglés un estudo pioneiro do astrónomo francés Pierre-Simon Laplace sobre a estrutura matemática do sistema solar.

A que nunca foi admitida en ningunha institución foi a paleontóloga Mary Anning (1799-1847); autodidacta e de familia humilde, era coñecida como coleccionista de fósiles atopados nos cantis de Dorset, sur de Inglaterra. Custoulle moito que os seus colegas recoñecésenlle os seus descubrimentos no campo dos dinosauros; identificou o primeiro esqueleto de ichtiosauro e de plesiosauro e o primeiro de pterosaurio fóra de Alemaña. Foi coñecida no Círculo de Xeoloxía de Europa e América, a pesar de ser rexeitada pola Geological Society de Londres. Este ano, a Royal Society incluír entre as dez mulleres máis importantes que influíron na historia da ciencia.

A Ciencia non era indiferente para as mulleres victorianas, nas épocas des Darwin xurdiron un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra, pero o acceso ao mundo académico, a vía máis frecuente para o coñecemento científico, estivo restrinxido ás mulleres ata ben avanzado o século XX.

Na actulidade no reino Unido, aínda só o 12.3%, dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía, ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a Ciencia que os homes (AÍNDA QUEDA MOITO QUE CAMBIAR)

Para máis información.

Ariana Pascual Sas 1ºC

FELICIDADES

de Entérate, a ciencia tamén é cultura de IES Otero Pedrayo (Ourense)

Os meus mellores desexos para o 2011 e feliz Nadal para todos os blogueros, lectores, comentadores e seguidores.

Carmen Cid Manzano

Científicas na sombra

Europa discriminou ás científicas ata ben entrado ou século XX. Estas investigadoras esquecidas non quedaron cos brazos cruzados, senón que se mantiveron activas traballando na sombra.

O historiador Richard Holmes estuda ou papel dás mulleres na ciencia e asegura que fixeron unha importante función a pesar de estar relegadas como axudantes, esposas, irmás ou fillas de científicos facendo de adxuntas, tradutoras ou difusoras.

Para máis información: http://www.publico.es/ciencias/352528/investigadoras-a-la-sombra-de-la-ciencia-academica

As teorías de Charles Darwin non deixaron indiferentes ás abrandares victorianas e entre estas xurdiu un tropel a favor do evolucionismo e outro grupo en contra. Hoxe, o 12.3% dos traballos en ciencias, enxeñería e tecnoloxía ocúpanos mulleres e estas abandonan o dobre a ciencia que os homes en Reino Unido.Este ano, a Royal Society incluíu entre as dez abrandares máis importantes que influíron na historia dá ciencia, este feito amósanos como cambiaron as cousas.

Hai moitos outros casos como os que lle aconteceron as científicas e investigadoras: Marie Curie, Anthene Donald, Hertha, Ayrton Mary Somerville e Mary Anning.

Un dous casos máis relevantes é o que aconteceu na Royal Society de Londres. En 1667, Margaret Cavendish asistiu a unha reunión dá Royal Society de Londres, fundada en 1660, na que quería explicar os seus experimentos coas cores e cos imáns. Os homes protestaron contra a intervención do sexo débil e ou seu pequeno cerebro para as ciencias, un dos prexuízos de séculos anteriores. As abrandares tiveron que esperar 278 anos, ata 1945, para ser admitidas como membros de cheo na Royal Society de Londres.
Este caso non só aconteceu en Londres, non resto de Europa, tampouco as querían.

Novas especies coñecidas no ano 2010

Hoxe non atopei novas sobre Ciencia, deixovos un artigo moi documentado da BBC sobre novas especies do Reino animal coñecidas este ano e unha pequena descripición para cada unha: Premade aquí.

Persoalmente este foi o que máis me impresionou:

Ibycus rachealae é o seu nome científico e os machos desta babosa de cola larga producen uns dardos de calcio para inxectar hormonas nas femias.

Uxía Rodríguez Rodríguez.

Portas Invisibles!!

Primero foi a capa da invisibilidade de Harry Potter, logo fíxose realidade. Agora podemos atravesar portas invisibeis. Huanyang Chen e os seus compañeiros, da Universidad Soochow (Jiangsu, China) construíron unha porta invisibel mediante unha rede de dispositivos eléctricos que fan posible esta característica. Polo o momento o efecto só está probado con radioondas.

Algúns expertos din que parece un experimento interesante pero que pasaran moitos anos antes de logralo cos humanos.

Noticia completa

Coral Real Llamas

1º Bach B

Un rato que trina como os paxaros

Un grupo de investigadores xaponeses creou un rato que trina como os paxaros debido ás modificación provocadas nel pola súa alteración no ADN. Foi creado por casualidade ao cruzar roedores transxénicos para provocarlles cambios fisiolóxicos.

Esta modificación do animal permitiralles investigar as orixes e o desenvolvemento da linguaxe en paxaros que entrelazan os sons e úsanos como palabras , pero en ratos, que son mamíferos e polo tanto máis parecidos ós seres humanos no seus cerebro e bioloxía.

O rato é o modelo animal máis empregado en investigación. Cada ano empréganse 30 millóns de exemplares en laboratorios de todo o mundo.

Uchimura (un dos investigadores) afirma que, unha vez lograda a variante, as súas capacidades vocales transmitiranse de xeración en xeración e ten a esperanza de poder crear nun futuro un rato Mickey.

Para máis información

Feito por: Lidia Blanco Otero 1º Bachiller A